مهدی رزمخواه؛ علی مرادی؛ حجت اله لطیف منش؛ حمیدرضا بلوچی
چکیده
کاملینا (Camelina sativa) گیاهی روغنی یکساله بوده و یکی از مهمترین مشکلات زراعت آن برخورد مرحله جوانهزنی بذر و استقرار بذر با تنش خشکی میباشد. به همین دلیل استفاده از روش پرایمینگ بذر جهت سرعت بخشیدن به مرحله سبز شدن و استقرار بهویژه در شرایط تنش خشکی امری ضروری است. لذا این پژوهش با هدف بررسی تأثیر پرایمینگ و زمان پرایمینگ بر جوانهزنی ...
بیشتر
کاملینا (Camelina sativa) گیاهی روغنی یکساله بوده و یکی از مهمترین مشکلات زراعت آن برخورد مرحله جوانهزنی بذر و استقرار بذر با تنش خشکی میباشد. به همین دلیل استفاده از روش پرایمینگ بذر جهت سرعت بخشیدن به مرحله سبز شدن و استقرار بهویژه در شرایط تنش خشکی امری ضروری است. لذا این پژوهش با هدف بررسی تأثیر پرایمینگ و زمان پرایمینگ بر جوانهزنی و برخی صفات بیوشیمیایی کاملینا تحت تنش خشکی در آزمایشگاه زراعت و ژنتیک دانشکده کشاورزی دانشگاه یاسوج طی سالهای 1400 تا 1401 انجام گردید. آزمایش بهصورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با 4 تکرار انجام شد. عامل اول پرایمینگ با عصاره ریشه گیاه چاودار رقم دانکو در 3 سطح (صفر، 40 و 60 درصد)، عامل دوم زمانهای پرایمینگ در سه سطح (صفر، 6 و 12 ساعت) و عامل سوم شامل تنش خشکی در 3 سطح (صفر، 3- و 6- بار) بود. بر اساس نتایج بهدست آمده مشاهده گردید که تنش خشکی شاخصهای بیوشیمیایی و جوانهزنی کاملینا را تحت تأثیر قرار داد و پیش تیمار با عصاره چاودار در غلظت 60 درصد به همراه پرایم در زمان 12 ساعت با بهبود برخی شاخصهای بیوشیمیایی و جوانهزنی توانستند با تأثیر بر سامانه دفاع آنتیاکسیدانی غیرآنزیمی گیاه باعث افزایش تحمل گیاهچههای کاملینا تحت تنش خشکی شوند. نتایج آزمایش نشان میدهد که بهکار بردن عصاره چاودار رقم دانکو با غلظت 60 درصد در زمان 12 ساعت ضمن بهبود ویژگیهای فیزیکی بذر به جوانهزنی در شرایط بهینه و تنش خشکی کمک مینماید.
پری ماه شکوهی نسب؛ حمیدرضا بلوچی؛ علی مرادی؛ محسن موحدی دهنوی
چکیده
این آزمایش به منظور بررسی اثر پوششدار کردن بذر با بیوچار و کربن فعال بر برخی شاخصهای جوانهزنی بذر کینوا، انجام شد و بهصورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تکرار در سال 1399، در دانشگاه یاسوج به اجرا درآمد. عامل اول پوششدار کردن بذر در چهار سطح (بدون پوشش، پوششدار کردن با کربن فعال، پوششدار کردن با بیوچار و پوششدار ...
بیشتر
این آزمایش به منظور بررسی اثر پوششدار کردن بذر با بیوچار و کربن فعال بر برخی شاخصهای جوانهزنی بذر کینوا، انجام شد و بهصورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تکرار در سال 1399، در دانشگاه یاسوج به اجرا درآمد. عامل اول پوششدار کردن بذر در چهار سطح (بدون پوشش، پوششدار کردن با کربن فعال، پوششدار کردن با بیوچار و پوششدار کردن با کربن فعال+ بیوچار) و عامل دوم شامل تنش شوری در 4 سطح (صفر، 75، 150 و 225 میلیمولار کلرید سدیم) بود. نتایج برهمکنش تنش شوری و پوششدار کردن بذر نشان داد، بیشترین محتوای قند محلول (578/28 میلیگرم بر گرم وزن تر بذر) و مالون دیآلدهید (97/2 میکرومول بر گرم وزن تر بذر) با پوششدار کردن بذر با کربن فعال در سطح 150 میلیمولار تنش شوری مشاهده شد. همچنین بیشترین مقدار پراکسید هیدروژن (18/0 میکرومول بر گرم وزن تر بذر) و پرولین بذر (49/10 میکرومول بر گرم وزن تر بذر) در سطح 225 میلیمولار کلرید سدیم به ترتیب با پوششدار کردن بذر با بیوچار و کربن فعال بود. پوششدار کردن بذر با کربن فعال و بیوچار منجر به افزایش طول ریشهچه و ساقهچه در شرایط تنش شوری گردید. اما در شرایط تنش شوری وزن ریشهچه و شاخص طولی بنیه بذر با پوششدار کردن بذر با کربن فعال بیشتر بهبود یافت. میتوان بیان نمود که پوششدار کردن بذر میتواند به میزان زیادی اثرات مضر ناشی از تنش اسمزی بر صفات جوانهزنی و بیوشیمیایی را در گیاهچه کینوا کاهش داده و رشد گیاهچه را بهبود بخشد.
حمیدرضا بلوچی؛ افسانه بخردیانی نسب؛ محسن موحدی دهنوی؛ علی سروش زاده
چکیده
تکثیر گیاه زعفران به دلیل عقیم بودن آن منحصراً توسط بنه میباشد. لذا انتخاب بنه مناسب جهت کشت یکی از عوامل مهم تولید زعفران بوده و عملکرد نهایی بستگی زیادی به اندازه بنه دارد. این پژوهش به منظور ارزیابی تأثیر پرایمینگ هورمونی با بنزیل آمینوپورین، کاربرد کودهای زیستی و وزن بنههای مادری بر شاخصهای سبز شدن بنه دختری زعفران اجرا شد. ...
بیشتر
تکثیر گیاه زعفران به دلیل عقیم بودن آن منحصراً توسط بنه میباشد. لذا انتخاب بنه مناسب جهت کشت یکی از عوامل مهم تولید زعفران بوده و عملکرد نهایی بستگی زیادی به اندازه بنه دارد. این پژوهش به منظور ارزیابی تأثیر پرایمینگ هورمونی با بنزیل آمینوپورین، کاربرد کودهای زیستی و وزن بنههای مادری بر شاخصهای سبز شدن بنه دختری زعفران اجرا شد. تیمارهای آزمایش بنههای مادری، شامل بنههای بزرگ (10-1/7 گرم) و کوچک (7-4 گرم)، پرایمینگ با بنزیل آمینوپورین (با غلظتهای صفر، 250 و 500 میلیگرم در لیتر) و سطوح کود زیستی (بدون کود، کاربرد مایکوریزا و فسفات بارور2) بودند. نتایج نشان داد بنههای مادری با وزن 1/7 تا 10 گرم نسبت به بنههای با وزن 4 تا 7 گرم 14 درصد سرعت سبز شدن گیاهچه و 3/6 درصد شاخص طولی بنیه گیاهچه را افزایش داد. پرایمینگ هورمونی بنههای مادری با غلظت 500 میلیگرم بر لیتر 34 درصد وزن خشک برگ جوانه اصلی و جانبی، 37 درصد وزن خشک جوانه اصلی و کل جوانهها و همراه با مصرف کود زیستی 56 درصد سرعت سبز شدن، 77 درصد تعداد ریشه رابط بنههای دختری را افزایش داد. اثر متقابل پرایمینگ هورمونی (غلظت 250 میلی گرم) و بنههای مادری (وزن 1/7 تا 10 گرم) باعث افزایش 72 درصدی شاخص وزنی بنیه گیاهچه شدند. تیمار کود زیستی، 25 درصد وزن خشک کل جوانهها را افزایش داد. به طور کلی کاربرد بنه با وزن بالا و اعمال تیمارهای کود زیستی و پرایمینگ هورمونی باعث بهبود بنیه بنه و گیاهچه زعفران شد.
نوید عباسی؛ حمیدرضا بلوچی؛ علیرضا یدوی؛ امین صالحی
چکیده
بهمنظور بررسی تأثیر تنش کمبود آب و منابع کود نیتروژن بر خصوصیات جوانهزنی و بنیه بذرهای گندم رقم چمران آزمایشی در مرکز تحقیقات کشاورزی استان فارس اجرا شد. در این آزمایش ابتدا بذرهای گندم در سه سطح تنش کمبود آب (آبیاری کامل، تنش کمبود آب در مرحله شیری و تنش کمبود آب در مرحله خمیری) و چهار سطح منابع کود نیتروژن (کود اوره 100 درصد نیاز ...
بیشتر
بهمنظور بررسی تأثیر تنش کمبود آب و منابع کود نیتروژن بر خصوصیات جوانهزنی و بنیه بذرهای گندم رقم چمران آزمایشی در مرکز تحقیقات کشاورزی استان فارس اجرا شد. در این آزمایش ابتدا بذرهای گندم در سه سطح تنش کمبود آب (آبیاری کامل، تنش کمبود آب در مرحله شیری و تنش کمبود آب در مرحله خمیری) و چهار سطح منابع کود نیتروژن (کود اوره 100 درصد نیاز گیاه، کود اوره 25 درصد به همراه نیتروکسین و نیتراژین، کود اوره 50 درصد به همراه نیتروکسین و نیتراژین، کود اوره 75 درصد به همراه نیتروکسین و نیتراژین) تولید شد. سپس کیفیت و بنیه بذرهای حاصل در دو آزمایش استاندارد جوانهزنی و پیری تسریع شده بهصورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تکرار مورد آزمون قرار گرفت. نتایج نشان داد که اثر تیمارهای آزمایش بر تمامی صفات اندازهگیری شده بهجز درصد جوانهزنی معنیدار بود. تنش آب و منابع کود نیتروکسین و نیترازین به همراه اوره 25 درصد در ابتدای زوال منجر به افزایش غلظت پروتئین (39/12 درصد) شد و اما کمترین میزان نشاسته (85/20 درصد) تحت اثر متقابل تیمار کود نیتروکسین و نیتراژین به همراه 75 درصد اوره در زمان 48 ساعت زوال مشاهده شد. همچنین تنش کمبود آب منجر به افزایش غلظت، قندهای محلول و کاهش میزان آنزیمهای آلفا آمیلاز دانه نیز شد. در مجموع نتایج این پژوهش نشان داد که استفاده از تیمارهای تلفیقی کود اوره و کودهای زیستی در شرایط تنش برای تغذیه گیاه مادری، منجر به تولید بذرهایی با قوه نامیه بالاتر و متحملتر به زوال شد.
سجاد ارغا؛ حمیدرضا بلوچی؛ علی مرادی؛ علیرضا یدوی
چکیده
به منظور ارزیابی قابلیت انبارداری بذر گندم تولید شده در شرایط تنش کمبود آب و کاربرد کودهای شیمیایی و زیستی نیتروژندار در مزرعه گیاه مادری، آزمایش به صورت فاکتوریل اسپلیت در زمان در قالب طرح کاملاً تصادفی با 4 تکرار صورت گرفت. عامل اصلی آزمایش شامل فاکتوریل اثر ترکیبات مختلف تنش خشکی (در مرحله شیری شدن دانه، در مرحله خمیری شدن دانه ...
بیشتر
به منظور ارزیابی قابلیت انبارداری بذر گندم تولید شده در شرایط تنش کمبود آب و کاربرد کودهای شیمیایی و زیستی نیتروژندار در مزرعه گیاه مادری، آزمایش به صورت فاکتوریل اسپلیت در زمان در قالب طرح کاملاً تصادفی با 4 تکرار صورت گرفت. عامل اصلی آزمایش شامل فاکتوریل اثر ترکیبات مختلف تنش خشکی (در مرحله شیری شدن دانه، در مرحله خمیری شدن دانه و بدون تنش) و منابع کود نیتروژن (کود اوره 100، 75، 50 و 25 درصد نیاز گیاه به همراه نیتروکسین و نیتراژین) در 12 سطح و اثر شرایط انبارداری در 4 سطح (رطوبت 7 درصد بذر (رطوبت اولیه) و دمای 20 و 4 درجه سانتیگراد انبار، رطوبت 14 درصد بذر و دمای 20 و 4 درجه سانتیگراد انبار) و عامل فرعی شامل اثر دوره انبارداری در 4 سطح 50، 100، 150 و 200 روز بود. نتایج نشان داد که محتوای پروتئین محلول و شاخص بنیه بذر در بذرهایی که گیاه مادری کود نیتروکسین و نیتراژین به همراه 25 درصد اوره دریافت کردند، به ترتیب با افزایش تنش خشکی از 208/1 تا 581/0 میلیگرم بر گرم و از 945/1 تا 376/0 نسبت به دریافت اوره 100 درصد افزایش یافت. همچنین بذرهایی تولیدی در شرایط تنش خشکی و کاربرد کود زیستی، میزان فعالیت کاتالاز کمتری داشتند که میزان فعالیت آن در دمای بالای انبار افزایش یافت. به طور کلی اگر آبیاری گیاه مادری در مرحله خمیری دانه قطع گردد و گیاه با تلفیق کود زیستی و شیمیایی تغذیه گردد، آنگاه بذور تولیدی قابلیت انبارداری بیشتری دارند.
علی حسینی پور؛ علیرضا یدوی؛ حمیدرضا بلوچی؛ علی مرادی
چکیده
جوانهزنی از حساسترین مراحل زندگی گیاه میباشد که تحت تأثیر عوامل مختلف محیطی از جمله دما و رطوبت قرار دارد.از آنجا که آزمون جوانهزنی استاندارد بذر به تنهایی نمیتواند توصیف دقیقی از سبز شدن گیاهچه در شرایط مزرعه باشد، از آزمونهای بنیه بذر مانند آزمون پیری تسریع شده (زوال بذر) استفاده میگردد. در این پژوهش شاخصهای جوانهزنی ...
بیشتر
جوانهزنی از حساسترین مراحل زندگی گیاه میباشد که تحت تأثیر عوامل مختلف محیطی از جمله دما و رطوبت قرار دارد.از آنجا که آزمون جوانهزنی استاندارد بذر به تنهایی نمیتواند توصیف دقیقی از سبز شدن گیاهچه در شرایط مزرعه باشد، از آزمونهای بنیه بذر مانند آزمون پیری تسریع شده (زوال بذر) استفاده میگردد. در این پژوهش شاخصهای جوانهزنی و بیوشیمیایی بذر کتان روغنی رقم نرمن (Linum usitatissimum Var. Norman) در پتانسیلهای رطوبتی صفر، 2/0-، 4/0-، 6/0-، 8/0-، 1- و 2/1- مگاپاسکال در دماهای 10، 15، 20، 25، 30 و 35 درجه سانتیگراد تحت شرایط پیری تسریع شده ارزیابی گردید. نتایج نشان داد که شاخصهای درصد و سرعت جوانهزنی و شاخص بنیه گیاهچه در بذرهای زوال یافته و بدون زوال به ترتیب با افزایش دما تا 20 و 25 درجه سانتیگراد روند افزایشی و سپس تا دمای 35 درجه سانتیگراد روند کاهشی داشتند و با کاهش پتانسیل آب و در شرایط زوال، پایینترین حد خود را در هر دما نشان داد. میزان پروتئین محلول، فعالیت آنزیم کاتالاز و محتوی پرولین بذر نیز با کاهش پتانسیل آب و اعمال پیری تسریع شده در هر دما افزایش یافت. همچنین در حالیکه با افزایش دما میزان پروتئین و فعالیت آنزیم کاتالاز بذر افزایش یافت؛ محتوی پرولین بذر روند کاهشی داشت. نتایج این پژوهش نشان داد گیاه کتان روغنی در ابتدای مسیر جوانهزنی در شرایط مساعد دمایی گیاهی متحمل به کم آبی و در شرایط بدون تنش اسمزی، گیاهی متحمل در برابر دماهای بالا و پایین میباشد.
عاطفه حسینی؛ امین صالحی؛ علی مرادی؛ حمیدرضا بلوچی
چکیده
این پژوهش بهمنظور بررسی تاًثیر بیوپرایمینگ بذر بر برخی شاخصهای جوانهزنی انیسون تحت تنش خشکی، در آزمایشگاه ژنتیک دانشکده کشاورزی دانشگاه یاسوج در سالهای 95-1394 انجام شد. آزمایش به صورت فاکتوریل دو عاملی در قالب طرح کاملاً تصادفی با 4 تکرار 30 بذری طراحی شد، عامل اول بیوپرایمینگ با 9 سطح شامل بیوپرایمینگ بذر (بدون بیوپرایمینگ، ...
بیشتر
این پژوهش بهمنظور بررسی تاًثیر بیوپرایمینگ بذر بر برخی شاخصهای جوانهزنی انیسون تحت تنش خشکی، در آزمایشگاه ژنتیک دانشکده کشاورزی دانشگاه یاسوج در سالهای 95-1394 انجام شد. آزمایش به صورت فاکتوریل دو عاملی در قالب طرح کاملاً تصادفی با 4 تکرار 30 بذری طراحی شد، عامل اول بیوپرایمینگ با 9 سطح شامل بیوپرایمینگ بذر (بدون بیوپرایمینگ، 4 سویه باکتری Pseudomonas fluorescen (CHA0، (1) P.F، (2) P.F، (16) B و (52) B) و 4 سویه قارچ Trichoderma harzianum (T29، T32، T43، T36 و T39)؛ و عامل دوم پتانسیل اسمزی تنش خشکی در سه سطح (صفر، 3- و 6- بار) بود. صفات ارزیابی شده در این پژوهش شامل درصدجوانهزنی، سرعت جوانهزنی،طول گیاهچه،وزن خشک ، شاخصهای بنیه گیاهچه (وزنی و طولی) و ضریب آلومتریک بود . نتایج آزمایش نشان داد که با افزایش تنش خشکی شاخصهای کیفی بذر کاهش یافتند و بیوپرایمینگ بذر سبب بهبود این شاخصها نسبت به بذور پرایم نشده شد به طوری که در هر سطح تنش خشکی، قارچ T36 بیشترین درصد جوانهزنی (88/83)، سرعت جوانهزنی (7/4)، شاخص بنیه طولی گیاهچه (10)، وزن خشک گیاهچه (07/8)، شاخص بنیه وزنی گیاهچه (25/15) و بذور بدون پرایمینگ کمترین مقدار این صفات را داشت. با توجه نتایج بدست آمده، میتوان اظهار داشت که بکارگیری تیمار بیوپرایمینگ میتواند تا حدودی اثرات نامطلوب ناشی از تنش خشکی را در مرحلهی جوانهزنی گیاه انیسون تعدیل کند.
سمیرا پارسایی؛ محسن موحدی دهنوی؛ حمیدرضا بلوچی؛ محمود عطارزاده
چکیده
تنش خشکی روی گیاه مادری میتواند سبب کاهش خصوصیات جوانهزنی بذرهای حاصل شود و استفاده از عناصر کممصرف اثرات سو تنش را کاهش داده و سبب تولید بذرهای با قابلیت جوانهزنی بهتر میگردد. این پژوهش در قالب 2 آزمایش در سال 1393 در آزمایشگاه بذر دانشگاه یاسوج اجرا شد. در آزمایش اول بذرهای کنجد رقم داراب 1، بدست آمده از آزمایش مزرعهای ...
بیشتر
تنش خشکی روی گیاه مادری میتواند سبب کاهش خصوصیات جوانهزنی بذرهای حاصل شود و استفاده از عناصر کممصرف اثرات سو تنش را کاهش داده و سبب تولید بذرهای با قابلیت جوانهزنی بهتر میگردد. این پژوهش در قالب 2 آزمایش در سال 1393 در آزمایشگاه بذر دانشگاه یاسوج اجرا شد. در آزمایش اول بذرهای کنجد رقم داراب 1، بدست آمده از آزمایش مزرعهای شامل سطوح آبیاری پس از 75، 110 و 145 میلیمتر تبخیر از تشت تبخیر و محلولپاشی سولفات روی 3000 پیپیام، اسید بوریک 2000 پیپیام، ترکیب سولفاتروی + اسید بوریک و شاهد (بدون محلولپاشی) در دمای 30 درجه سلسیوس، مورد آزمون جوانهزنی قرار گرفتند. در آزمایش دوم اعمال تنش خشکی با پلیاتیلنگلایکول 6000 در 3 سطح شامل پتانسیل اسمزی صفر، 2/0- و 4/0- مگاپاسکال و خیساندن بذرها با آب مقطر، محلولهای سولفات روی 3/0 درصد، اسید بوریک 3/0 درصد، سولفات روی+ اسید بوریک و بذرهای غنیشده شامل بذر با مقدار روی 159 پیپیام (روی بالا)، بذر با مقدار بور 3/15 پیپیام (بور بالا) و بذر با مقدار 5/139 و 14 پیپیام (ترکیب روی و بور بالا) و بذر خشک بدون پیش تیمار بود. نتایج آزمایش اول نشان داد که با تاخیر در آبیاری، محلولپاشی عناصر ک روی، بور و ترکیب روی با بور سبب افزایش صفات جوانهزنی شدند. در آزمایش دوم هر چند تیمارهای خیساندن بذر با محلولهای روی و بور، موجب کاهش صفات جوانهزنی شد، اما تیمارهای بذر محتوی روی و بور بالا، تاثیر بسزایی بر افزایش بنیهی بذر و فعالیت آنزیمهای پاداکساینده در برابر تنش خشکی داشت.
محمود عطارزاده؛ حمیدرضا بلوچی؛ محسن موحدی دهنوی؛ امین صالحی؛ مجید رجایی
چکیده
بروز تنش خشکی روی گیاه مادری میتواند سبب کاهش جوانهزنی و رشد بذور گیاهان تحت این شرایط شود. از سوی دیگر استفاده از ترکیبات زیستی در تنشهای محیطی سبب تولید بذور با قابلیت جوانهزنی بهتر میشود. این پژوهش به صورت اسپلیت پلات در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در سال 1395 انجام گردید. عامل اصلی شامل رژیمهای مختلف ...
بیشتر
بروز تنش خشکی روی گیاه مادری میتواند سبب کاهش جوانهزنی و رشد بذور گیاهان تحت این شرایط شود. از سوی دیگر استفاده از ترکیبات زیستی در تنشهای محیطی سبب تولید بذور با قابلیت جوانهزنی بهتر میشود. این پژوهش به صورت اسپلیت پلات در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در سال 1395 انجام گردید. عامل اصلی شامل رژیمهای مختلف آبیاری در سه سطح آبیاری پس از 25، 50 و 75 درصد تخلیه رطوبتی خاک و عامل فرعی شامل تأمین نیاز فسفر در شش سطح 100 درصد نیاز فسفر به صورت شیمیایی از منبع سوپرفسفات تریپل، 50 درصد فسفر + قارچ مایکوریزا آربوسکولار، قارچ مایکوریزا آربوسکولار، 50 درصد فسفر + باکتری سودوموناس فلورسنس، باکتری سودوموناس فلورسنس و شاهد بدون کود فسفره بود. نتایج نشان داد که در رژیم آبیاری 75 درصد تخلیه رطوبتی، حداکثر جوانهزنی، بنیه بذر، طول ریشهچه، طول ساقهچه و وزن خشک گیاهچه در 50 درصد نیاز فسفر + مایکوریزا آربوسکولار بود. همچنین در سطح آبیاری پس از 50 و 75 درصد تخلیه رطوبتی، تیمار 50 درصد نیاز فسفر + مایکوریزا آربوسکولار توانست سبب افزایش سرعت جوانهزنی و بهبود یکنواختی جوانهزنی شود. هدایت الکتریکی بذرهای سرخارگل با افزایش تنش خشکی روند افزایشی را نشان داد. در مجموع نتایج این پژوهش نشان داد که باکتری سودوموناس فلورسنس در این آزمایش در سطح پایینتر از قارچ مایکوریزا آربوسکولار توانست درصد و سرعت جوانهزنی و اثرات منفی ناشی از تنش خشکی را بهبود دهد.
رضا افروشه؛ حمیدرضا بلوچی؛ محسن موحدی دهنوی؛ محمدحسین قرینه
چکیده
بذر گیاهان روغنی مستعد زوال بوده و با گذشت زمان قدرت بذر در گیاهان روغنی سریعتر کاهش مییابد. بهمنظور بررسی اثر اسید سالیسیلیک برشاخصهای جوانهزنی و تغییرات بیوشیمیایی بذر گلرنگرقم صفه در شرایط زوال، آزمایشی بهصورت فاکتوریل، در قالب طرح کاملا تصافی با چهارو سه تکرار به ترتیب برای شاخصهای جوانهزنی و بیوشیمیایی انجام شد. ...
بیشتر
بذر گیاهان روغنی مستعد زوال بوده و با گذشت زمان قدرت بذر در گیاهان روغنی سریعتر کاهش مییابد. بهمنظور بررسی اثر اسید سالیسیلیک برشاخصهای جوانهزنی و تغییرات بیوشیمیایی بذر گلرنگرقم صفه در شرایط زوال، آزمایشی بهصورت فاکتوریل، در قالب طرح کاملا تصافی با چهارو سه تکرار به ترتیب برای شاخصهای جوانهزنی و بیوشیمیایی انجام شد. عامل اول شامل هفت سطح پرایمینگ بذر با اسیدسالیسیلیک صفر (آب مقطر)، 50 و 100 میلیگرم در لیتربرای مدت زمان 24 و 48 ساعت در دمای 15 درجه سانتیگراد و بذر بدون پرایمینگ(شاهد) و عامل دوم شامل چهار سطح زوال تسریع شده بذر به مدت صفر، 2، 4 و 6 روز بود. نتایج نشان داد اثر متقابل پرایمینگ بذر وزوال بر سرعت جوانهزنی، درصد گیاهچه طبیعی، درصد گیاهچه غیر طبیعی، طول گیاهچه، بنیه وزنی، وزن خشک گیاهچه، بنیه طولی و هدایت الکتریکی در سطح احتمال یک درصد معنیدار بود، ولی درصد جوانهزنی و میزان فعالیت کاتالاز و آسکوربات پراکسیداز و میزان پروتئین فقط تحت تاثیر اثرات اصلی قرار گرفت. نتایج نشان داد که با افزایش دوره زوال شاخصهای جوانهزنی بهطور معنیداری کاهش یافت و استفاده از تیمار پرایمینگ سبب افزایش در شاخصهای جوانهزنی شد.میزان پروتئین و تغییرات کاتالاز و آسکوربات پراکسیداز با افزایش زوال بذر کاهش یافت. اما استفاده از تیمار پرایمینگ، میزان پروتئین، کاتالاز و آسکوربات پراکسیداز را تحت شرایط زوال و عدم زوال افزایش داد. در این تحقیق استفاده از تیمار پرایمینگ بذر با اسید سالیسیلیک 50 میلیگرم در لیتر برای مدت زمان 48 ساعت بهطور معمول منجر به افزایش شاخصهای جوانهزنی و فعالیت آنتی اکسیدانی و پروتئین محلول بذر گلرنگ نسبت به شاهد گردید.
رسول استادیان بیدگلی؛ حمیدرضا بلوچی؛ الیاس سلطانی؛ علی مرادی
چکیده
اطلاعات کمی در مورد اثرات دما و پتانسیل آب بر جوانهزنی بذر گلرنگ وجود دارد. بهمنظور بررسی تأثیر دما و پتانسیل آب بر شاخصهای جوانهزنی در بذر گلرنگ (رقم صفه) آزمایشی بهصورت تجزیه مرکب در قالب طرح کاملاً تصادفی در 4 تکرار 25 بذری در آزمایشگاه تکنولوژی بذر گروه زراعت و اصلاحنباتات دانشکده کشاورزی دانشگاه یاسوج در سال 1393 ...
بیشتر
اطلاعات کمی در مورد اثرات دما و پتانسیل آب بر جوانهزنی بذر گلرنگ وجود دارد. بهمنظور بررسی تأثیر دما و پتانسیل آب بر شاخصهای جوانهزنی در بذر گلرنگ (رقم صفه) آزمایشی بهصورت تجزیه مرکب در قالب طرح کاملاً تصادفی در 4 تکرار 25 بذری در آزمایشگاه تکنولوژی بذر گروه زراعت و اصلاحنباتات دانشکده کشاورزی دانشگاه یاسوج در سال 1393 انجام شد. تیمارهای آزمایش شامل سطوح دمایی (5، 10، 15، 20، 25، 30، 35، 40 و 45 درجه سانتیگراد) و پتانسیل آب (0، 0.2-، 0.4-، 0.6-، 0.8-، 1-، 1.2-، 1.4- و 1.6- مگاپاسکال) در نظر گرفته شد. صفات درصد و سرعت جوانه زنی، طول ریشه چه و ساقه چه، نسبت طول ریشه چه به ساقه چه و شاخص بنیه گیاهچه اندازهگیری گردید. نتایج تجزیه واریانس نشان داد که تأثیر دما، پتانسیل آب و اثر متقابل آنها بر کلیه شاخصهای جوانه زنی در سطح احتمال یک درصد معنی دار بود. همچنین با کاهش پتانسیل آب، درصد و سرعت جوانه زنی کاهش یافت. در دمای 5 درجه سانتیگراد با تغییر پتانسیل آب از صفر به 1.6- مگاپاسکال درصد جوانه زنی از 98 درصد به صفر رسید و در دمای 30 درجه سانتیگراد با تغییر پتانسیل آب از صفر به 1.6- مگاپاسکال درصد جوانه زنی از 95 درصد به 1 درصد کاهش یافت. با افزایش دما تا دمای 20 درجه سانتیگراد، درصد و سرعت جوانه زنی افزایش یافت و پس از آن کاهش یافت.
سجاد بلدی؛ حمیدرضا بلوچی؛ علی مرادی؛ محسن موحدی دهنوی
دوره 5، شماره 1 ، فروردین 1395، ، صفحه 107-122
چکیده
شرایط نامساعد نگهداری، به خصوص رطوبت نسبی بالای محیط انبار و مهمتر از آن دمای بالا، به شدت بر کیفیت بذور روغنی اثر میگذارد. به منظور بررسی اثر دما، محتوای رطوبت بذر و زمان بر روی زوال بذرهای کتان روغنی توده محلی بذرک قرمز ارومیه، آزمایشی در آزمایشگاه بذر دانشکده کشاورزی دانشگاه یاسوج به صورت فاکتوریل در غالب طرح کاملاً تصادفی ...
بیشتر
شرایط نامساعد نگهداری، به خصوص رطوبت نسبی بالای محیط انبار و مهمتر از آن دمای بالا، به شدت بر کیفیت بذور روغنی اثر میگذارد. به منظور بررسی اثر دما، محتوای رطوبت بذر و زمان بر روی زوال بذرهای کتان روغنی توده محلی بذرک قرمز ارومیه، آزمایشی در آزمایشگاه بذر دانشکده کشاورزی دانشگاه یاسوج به صورت فاکتوریل در غالب طرح کاملاً تصادفی انجام گرفت. دما در چهار سطح (۱۵، ۲۵، ۳۵ و ۴۵ درجه سانتیگراد)، محتوای رطوبت بذر در پنج سطح (رطوبت اولیه، ۵، ۹، ۱۳ و ۱۷ درصد) و شش زمان (۳۰، ۶۰، ۹۰ ، ۱۲۰، ۱۵۰ و ۱۸۰ روز) به عنوان فاکتورهای این آزمایش بودند. نتایج نشان داد که درصد جوانهزنی، درصد گیاهچههای نرمال، سرعت جوانهزنی و شاخص بنیه گیاهچه با افزایش رطوبت و طول دوره نگهداری بذر در هرسطح دمایی کاهش یافت و با ترکیب دما و رطوبت بالا این کاهش شدیدتر گردید.کمترین سطح زوال در دمای ۵ درجه سانتیگراد با محتوای رطوبت ۵ درصد بود که بعد از ۱۸۰ روز نگهداری قوهنامیه از ۹۳ به ۹۰ درصدکاهش یافت. با گذشت زمان و با افزایش محتوای رطوبت، هدایت الکتریکی نیز افزایش یافت که در دماهای بالا این افزایش بیشتر بود و تودههای بذری با هدایت الکتریکی بالا دارای قوه نامیه پایینی بودند.
