مرضیه سلطانی الکویی؛ علی عباسی سورکی؛ محسن مبینی دهکردی؛ شهرام کیانی
چکیده
به منظور مقایسه تاثیر باکتریهای محرک رشد بر جوانهزنی بذر یونجه همدانی آزمایشی در قالب طرح بلوک کامل تصادفی با 4 تکرار و 8 تیمار تلقیح باکتریایی (شامل عدم تلقیح، کاربرد باکتریAcinetrobacter calcoaceticus PTCC 1318،Bacillus megaterium PTCC 1250، Enterobacter aerogenes PTCC 1221 بصورت منفرد و کاربرد توام دوگانه و سه گانه آنها) انجام گرفت. آزمایش دیگری در گلخانه بصورت فاکتوریل ...
بیشتر
به منظور مقایسه تاثیر باکتریهای محرک رشد بر جوانهزنی بذر یونجه همدانی آزمایشی در قالب طرح بلوک کامل تصادفی با 4 تکرار و 8 تیمار تلقیح باکتریایی (شامل عدم تلقیح، کاربرد باکتریAcinetrobacter calcoaceticus PTCC 1318،Bacillus megaterium PTCC 1250، Enterobacter aerogenes PTCC 1221 بصورت منفرد و کاربرد توام دوگانه و سه گانه آنها) انجام گرفت. آزمایش دیگری در گلخانه بصورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با 3 تکرار انجام شد. تیمارهای باکتریایی ذکر شده بعنوان عامل اول و تزریق و عدم تزریق باکتری به خاک گلدانها بعنوان عامل دوم در نظر گرفته شدند. نتایج نشان داد کاربرد باکتری شاخص وزنی بنیه گیاهچه، درصد و سرعت جوانهزنی را افزایش داد اما بر دیگر صفات یونجه در آزمایشگاه اثری نداشت. تلقیح بذرها با باکتری در گلخانه اثرات مثبت بر رشد گیاه یونجه گذاشت و درصد و سرعت سبز شدن، وزن خشک گیاه، حجم و طول ریشه، میزان کلروفیل a، b و کلروفیل کل برگ را افزایش داد. تزریق باکتری پای گیاهچه نیز برخی صفات را تحت تاثیر قرار داد که میتواند به دلیل استقرار بهتر و جمعیت بیشتر باکتری در ریزوسفر باشد. در مجموع کاربرد منفرد باکتری نتایج بهتری نسبت به کاربرد دو و سه باکتری با هم داشت لذا به نظر میرسد اثرات ضدیت باکتریها بر یکدیگر ممکن است اثرات مثبت آنها را کاهش دهد.
نجمه افتخار؛ سینا فلاح؛ علی عباسی سورکی؛ حبیب خداوردی لو
چکیده
در خاکهای آلوده استقرار ضعیف گیاهچه و در نتیجه محدویت زیست توده گیاه، کارآیی فناوری گیاهپالایی را کاهش میدهد. در این پژوهش، اثر سطوح مختلف پیشتیمار بذر ( سالیسیلیک اسید، نیترات پتاسیم و شاهد) و 3 غلظت سرب شامل (صفر، 200، 400 و 600 میلیگرم سرب بر کیلوگرم خاک) بر رشد گیاهچهای آفتابگردان بررسی گردید. آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب ...
بیشتر
در خاکهای آلوده استقرار ضعیف گیاهچه و در نتیجه محدویت زیست توده گیاه، کارآیی فناوری گیاهپالایی را کاهش میدهد. در این پژوهش، اثر سطوح مختلف پیشتیمار بذر ( سالیسیلیک اسید، نیترات پتاسیم و شاهد) و 3 غلظت سرب شامل (صفر، 200، 400 و 600 میلیگرم سرب بر کیلوگرم خاک) بر رشد گیاهچهای آفتابگردان بررسی گردید. آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار در گلخانه تحقیقاتی دانشگاه شهرکرد در سال 1393 اجرا شد. بطور کلی صفات مورد مطالعه با افزایش غلظت سرب بهطور معنیداری کاهش یافت. در سمیترین غلظت سرب تیمارهای نیترات پتاسیم و سالیسیلیک اسید مانع از کاهش 42% وزن خشک ریشه نسبت به تیمار شاهد شدند. تیمار نیترات پتاسیم از کاهش وزن خشک برگ و کلرفیل a (به ترتیب 24% و 60%) تیمار و سالیسیلیک اسید از کاهش کلرفیلb (55%) نسبت به بذور پرایم نشده جلوگیری کرد. وزن خشک ساقه با تیمارهای پرایمینگ بذر تغییر معنیداری نشان نداد. به موازات افزایش غلظت سرب میزان کاراتنوئید، پرولین و نشت یونی گیاهچه افزایش یافت. این در حالی است تیمار سالیسیلیک اسید موجب کاهش 21% نشت الکترولیتی شد. تیمار نیترات پتاسیم مانع از افزایش 24% کاروتنوئید گردید ولی میزان پرولین از 104 به 111 میکرومول بر گرم افزایش داد. بطور کلی نتیجهگیری میشود که کاربرد سالییلیک اسید و نیترات پتاسیم با کاهش میزان کاروتنوئید و نشت الکترولیتی و افزایش محتوای پرولین بردباری گیاهچه آفتابرگردان را به سمیت سرب افزایش میدهد.
محمدرضا نعمتی خویی؛ علی عباسی سورکی؛ سینا فلاح
چکیده
به منظور تعیین بهترین روش افزایش کارایی جوانهزنی و رشد اولیه گیاهچه گیاه دارویی گل راعی (Hypericum perforatum L.) آزمایشی در دو مرحله در دانشگاه شهرکرد انجام شد. ابتدا آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با چهار تکرار درآزمایشگاه علوم و تکنولوژی بذر دانشکده کشاورزی انجام گرفت. تیمارهای آزمایشی شامل پیش تیمار بذر با پلی ...
بیشتر
به منظور تعیین بهترین روش افزایش کارایی جوانهزنی و رشد اولیه گیاهچه گیاه دارویی گل راعی (Hypericum perforatum L.) آزمایشی در دو مرحله در دانشگاه شهرکرد انجام شد. ابتدا آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با چهار تکرار درآزمایشگاه علوم و تکنولوژی بذر دانشکده کشاورزی انجام گرفت. تیمارهای آزمایشی شامل پیش تیمار بذر با پلی اتیلن گلایکول 6000 در پنج سطح (صفر، 3-، 6-، 9- و 12- بار)به عنوان فاکتور اول و کاربرد هورمون جیبرلین در چهار سطح (صفر، 500، 1000 و 1500 پیپیام) به عنوان فاکتور دوم بودند. نتایج نشان داد تیمار PEG -12 bar + GA 1000 ppm با میانگین 91.5 درصد بالاترین درصد جوانهزنی را به خود اختصاص داد که با تیمارهای PEG -9 bar + GA 1500 ppm و PEG -9 bar + GA 1000 ppm به ترتیب با میانگین 88.5 و 88 درصد جوانهزنی تفاوت معنی داری نداشت. درحالیکه بذرهای شاهد با میانگین 5/53 پایینترین درصد جوانهزنی را داشتند. تیمار PEG -9 bar + GA 1000 ppm دارای بیشترین طول گیاهچه، وزن خشک گیاهچه، بنیه بذر یک و دو بود و میزان این پارامترها را به ترتیب به اندازه 1.19، 1.3، 1.96 و 2.14 برابر نسبت به شاهد افزایش داد . آزمایش دوم در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در گلخانه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه شهرکرد انجام شد. تیمارهای استفاده شده در این آزمایش شامل بهترین تیمارهای آزمایش اول به همراه شاهد بودند. بررسی نتایج گلخانهای نشان داد تیمار PEG -12 bar + GA 1000 ppm با میانگین 82 درصد بالاترین درصد سبز شدن را به خود اختصاص داد که نسبت به شاهد با میانگین 41.33 درصد عملکرد بهتری داشت. لذا پیشنهاد میشود به منظور بهینه سازی و افزایش کارایی جوانهزنی بذر گیاه دارویی گل راعی از پیشتیمار PEG -12 bar + GA 1000 ppm و PEG -9 bar + GA 1000 ppm استفاده گردد.
فاطمه بهرامیان؛ علی عباسی سورکی؛ عبدالحسین جمالی زواره؛ فرزاد شریف زاده
چکیده
بیوپرایمینگ و کاربرد کودهای زیستی از اهمیت ویژهای در افزایش تولید محصول و حاصلخیزی پایدار خاک برخوردار است. استفاده از میکروارگانیسمهای دوستدار محیط زیست در رشد و کیفیت محصولات کشاورزی ثابت شده است. به منظور بررسی امکان استفاده از تکنیک بیوپرایمینگ در بهبود کارایی بذر چغندرقند، توانایی دو سویه باکتری سودوموناس فلورسنس و سودوموناس ...
بیشتر
بیوپرایمینگ و کاربرد کودهای زیستی از اهمیت ویژهای در افزایش تولید محصول و حاصلخیزی پایدار خاک برخوردار است. استفاده از میکروارگانیسمهای دوستدار محیط زیست در رشد و کیفیت محصولات کشاورزی ثابت شده است. به منظور بررسی امکان استفاده از تکنیک بیوپرایمینگ در بهبود کارایی بذر چغندرقند، توانایی دو سویه باکتری سودوموناس فلورسنس و سودوموناس پوتیدا در بهبود شاخصهای جوانهزنی و رشدی ارقام مختلف چغندرقند مورد ارزیابی قرار گرفت. آزمایش بصورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک کامل تصادفی با چهار تکرار انجام شد. فاکتور اول شامل استفاده از باکتری در 3 سطح، باکتری سودوموناس فلورسنس، باکتری سودوموناس پوتیدا و بدون باکتری به عنوان شاهد و فاکتور دوم شامل ارقام چغندرقند پارس، تربت و لاین 31782 بود. میزان درصد جوانهزنی تحت تأثیر رقم، بیوپرایمینگ و اثر متقابل این دو صفت قرار گرفت، اما صفت سرعت جوانهزنی فقط تحت تأثیر تیمار بیوپرایمینگ قرار گرفت. بالاترین درصد جوانهزنی مربوط به تیمار باکتری سودوموناس پوتیدا و رقم پارس بود. استفاده از باکتری نسبت به شاهد سرعت جوانهزنی را افزایش داد. مقایسات میانگینها برای دیگر صفات نشان داد استفاده از باکتری سودوموناس فلورسنس باعث افزایش طول ریشهچه، اندامهوایی و گیاهچه شد و ارقام پارس و تربت دارای طول ریشهچه، ساقهچه و گیاهچه بیشتری نسبت به لاین 31782 بودند. بیوپرایمینگ بذر با باکتری سودوموناس فلورسنس و سودوموناس پوتیدا باعث بهبود شاخص ویگور I شد، در حالی که شاخص ویگور II فقط تحت تأثیر رقم قرار گرفت. ارقام پارس و تربت دارای صفات جوانهزنی و شاخص ویگور I و II بالاتری نسبت به لاین 31782 بودند و واکنش بهتری به تیمارهای مورد استفاده نشان دادند. تیمارهای بیوپرایمینگ نیز در مجموع واکنش ارقام مختلف را نسبت به شاهد تحت تأثیر قرار دادند. در مورد اکثر صفات این دو سویه باکتری یکسان عمل کردند اما باکتری سودوموناس پوتیدا اثر بیشتری بر جوانهزنی رقم پارس نشان داد.
زینب آقابابانژاد؛ علی عباسی سورکی؛ پژمان طهماسبی
چکیده
با توجه به محدودیتهای تکثیر گیاه لاله واژگون به روش کشت بافت، فلسبرداری و تقسیم سوخ، تکثیر بهوسیلهی بذر میتواند گزینه مناسبی در برنامههای حفاظتی آن باشد. در این مطالعه به منظور شکست خواب و بهبود جوانهزنی گیاه لاله واژگون آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در 3 تکرار در آزمایشگاه کشت و تکثیر بذر ...
بیشتر
با توجه به محدودیتهای تکثیر گیاه لاله واژگون به روش کشت بافت، فلسبرداری و تقسیم سوخ، تکثیر بهوسیلهی بذر میتواند گزینه مناسبی در برنامههای حفاظتی آن باشد. در این مطالعه به منظور شکست خواب و بهبود جوانهزنی گیاه لاله واژگون آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در 3 تکرار در آزمایشگاه کشت و تکثیر بذر دانشکده منابع طبیعی دانشگاه شهرکرد در سال 1392، برای ارزیابی مدت زمان سرمادهی (0، 4 و 8 هفته)، غلظت GA3 (ppm500 و 250 ،0) و زمان اعمال GA3 در سه مرحله (قبل، حین و بعد از سرمادهی) انجام شد. نتایج نشان داد سرمادهی به مدت 8 هفته بیشترین تأثیر را بر افزایش جوانهزنی دارد واین تیمار به همراه اعمال اسید جیبرلیکppm500 قبل از سرمادهی بهطور معنیداری درصد و سرعت جوانهزنی، شاخص بنیهI، طول ریشهچه، ساقهچه و گیاهچه و وزن خشک گیاهچه را افزیش داد و موجب کاهش زمان رسیدن به 50% جوانهزنی گردید. همچنین افزایش غلظت GA3 از ppm250 بهppm 500 بر تمام صفات تأثیر معنیداری داشت. لذا تیمار 8 هفته سرمادهی مرطوب بذرهای آبنوشیده در غلظت ppm 500 بهترین تیمار پیشنهادی برای شکست خواب و بهبود جوانهزنی بذر لاله واژگون است.
