اسماعیل ابراهیمی؛ سید امیر موسوی؛ سید عطا اله سیادت؛ نوراله معلمی؛ محمد صبائیان
چکیده
جوانهزنی بذر یکی از مهمترین و اساسیترین مراحل رشد و نمو گیاهان میباشد، بهطوریکه اهمیت و اثر بسزایی در سایر مراحل رشد آن دارد. فلوس، گیاهی از خانواده لگومینوزه و دارای خواص داروئی فراوان است. تکثیر فلوس بهوسیله بذر انجام میشود، اما هنوز مطالعه و گزارشی در خصوص میزان تحمل این بذر به تنش شوری در کشور ارائه نشده است. دو آزمایش ...
بیشتر
جوانهزنی بذر یکی از مهمترین و اساسیترین مراحل رشد و نمو گیاهان میباشد، بهطوریکه اهمیت و اثر بسزایی در سایر مراحل رشد آن دارد. فلوس، گیاهی از خانواده لگومینوزه و دارای خواص داروئی فراوان است. تکثیر فلوس بهوسیله بذر انجام میشود، اما هنوز مطالعه و گزارشی در خصوص میزان تحمل این بذر به تنش شوری در کشور ارائه نشده است. دو آزمایش فاکتوریل در قالب طرح کامل تصادفی در آزمایشگاه علوم و تکنولوژی بذر دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی خوزستان انجام شد. در آزمایش اول، اثر تیمار هورمون پرایمینگ با جیبرلین، هالوپرامینگ با نیترات پتاسیم و هیدروپرایمینگ بر جوانهزنی بذر فلوس بررسی شد. نتایج بدست آمده از این آزمایش نشان داد که بیشترین بنیه بذر در تیمار 50 میلی گرم در لیتر جیبرلین و مدت 12 ساعت پرایمینگ ایجاد شد. پس از انتخاب بهترین تیمار (جیبرلین 50 میلیگرم در لیتر به مدت 12 ساعت)، ویژگیهای جوانهزنی بذرهای پرایم شده در شرایط تنش شوری (صفر، 4، 8 ، 14، 16 و 20 dS/m) با بذرهای پرایم نشده مقایسه شدند. نتایج بدست آمده نشان داد که تیمار نتایج نشان داد که میزان تحمل به تنش شوری فلوس در مرحله جوانهزنی بطور قابل توجهی با پرایمینگ بذر افزایش یافت. بیشترین بنیه بذر در تیمار پرایمینگ و عدم وجود تنش شوری به میزان (89/337) مشاهده شد در حالی که کمترین میزان بنیه بذر تیمار پرایم شده در تیمار 20 dS/m مشاهده گردید. بذرهای پرایم نشده قادر به تحمل تنش شوری فراتر از 4 dS/m نبودند.