نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

• لیلا چهل تنان ¹
• علی تهرانی فر ²
• محمود شور ³
• سید حسین نعمتی ⁴
• سعید خسروی ⁵

¹ علوم باغبانی و مهندسی فضای سبز، کشاورزی، فردوسی مشهد، مشهد، ایران

² گروه علوم باغبانی و مهندسی فضای سبز دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد. ایران

³ استاد گروه علوم باغبانی و مهندسی فضای سبز دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد

⁴ گروه علوم باغبانی و مهندسی فضای سبز دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد، ایران

⁵ دانشجوی دکترا گروه علوم باغبانی و مهندسی فضای سبز دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد.

چکیده

خودگشنی سبب بروز پدیده‌ای به نام پسروی خویش‌آمیزی در گیاهان دگرگشن شده که همین امر سبب کاهش قدرت جوانه‌زنی بذر و رشد گیاهچه می‌شود، از طرفی پرایمینگ بذر با هورمون‌های گیاهی نظیر اسید جیبرلیک تکنیکی است که به طور بالقوه سبب بهبود جوانه‌زنی و رشد بعدی گیاه می‌شود. بنابراین هدف از این پژوهش بررسی تاثیر غلظت‌های مختلف اسید جیبرلیک بر بهبود جوانه‌زنی بذور، که از خودگشنی ارقام مختلف گل اطلسی بدست آمده‌اند، به‌صورت فاکتوریل و در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار بود. تیمارها شامل چهار سطح اسید جیبرلیک (صفر، 50، 100 و 150 میلی‌گرم در لیتر) و بذور حاصل از خودگشنی اطلسی ایرانی، Tango Blue، Tritunia Pink Morn و Tritunia White بود. نتایج نشان داد پرایمینگ بذور با اسید جیبرلیک به‌خصوص در غلظت‌ 100 میلی‌گرم در لیتر با افزایش 6/56 و 1/57 درصدی فعالیت آنزیم‌‌های آلفا و بتا آمیلاز سبب افزایش 8/54 درصدی محتوای قندهای محلول شد و با تامین انرژی سبب افزایش درصد جوانه‌زنی، سرعت جوانه‌زنی، متوسط زمان لازم برای جوانه‌زنی، شاخص بنیه گیاهچه، انرژی جوانه‌زنی و وزن تر و خشک ساقه‌چه و ریشه‌چه شد. همچنین در بین ارقام مختلف، بذور حاصل از خودگشنی اطلسی ایرانی با بیشترین درصد جوانه‌زنی و سرعت جوانه‌زنی توانایی بیشتری نسبت به بذور سایر ارقام در حفظ قوه نامیه، درصد و سرعت جوانه‌زنی داشت.

کلیدواژه‌ها

• آلفا آمیلاز
• بتاآمیلاز
• درصد جوانه‌زنی
• محتوای قندهای محلول