راهنمای استناد دهی بر اساس شیوه [1]APA نسخه 7
این رهنمودها بر اساس ویرایش هفتم (سال 2020) کتابچه راهنمای انتشار APA است. در مقاله نگارش شده به سبک APA، هر زمان که به منبعی ارجاع می دهید، باید نام نویسنده و سال انتشار را ذکر کنید. این اطلاعات به خوانندگان کمک می کند تا به راحتی اطلاعات کامل منبع مورد نظر را در فهرست منابع در انتهای مقاله بیابند.
استناد به منابع در مقاله شما:
خوانندگان نمی توانند منشا کلمه، ایده یا اطلاعاتی را که در نوشته خود آورده اید، تشخیص دهند مگر اینکه شما اطلاعات مربوط به منشا را ارائه دهید. آن مطلب می تواند ایده خود شما باشد، از منبعی که قبلا ذکر شده، یا به طور کامل از منبع دیگری باشد. بنابراین، ذکر منابع مهم است. این کار، خوانندگان را قادر می سازد تا اطلاعات بیشتری در مورد منبع جستجو کنند. استناد شما معمولاً شامل نام نویسنده یا گروه مسئول کار است. هنگام استفاده از نقل قول مستقیم، باید شماره صفحه یا پاراگراف را درج کنید، اما محتوای بازنویسی شده معمولاً به این نیاز ندارد. استنادها می‌توانند در متن (به صورت روایی[2]) یا در پرانتز در انتهای جمله (به صورت پرانتزی[3]) ارائه شوند.
- تاریخ ها: در شیوه APA، سال انتشار در هر استناد پرانتزی و در اولین نقل قول روایی هر منبع در هر پاراگراف ذکر می شود. از میان اطلاعات تاریخی مختلف منبع، فقط سال انتشار در استناد درون متنی شما می آید.
- شماره صفحات: در شیوه APA ذکر شماره صفحه، پاراگراف، یا موقعیت خاص برای نقل قول های مستقیم، الزامی است؛ اما برای نقل قول های غیرمستقیم ضرورتی ندارد. برای منابع نوشتاری که شماره صفحه ندارند، از عبارت para به همراه شماره پاراگراف، و در صورت امکان از عنوان بخش استفاده کنید. عناوین خاص بخش مورد نظر سند را داخل گیومه قرار دهید و در صورت لزوم آن را خلاصه کنید. برای استناد به منابع ویدئویی یا صوتی، از برچسب زمان و برای فایل های پاورپوینت، از شماره اسلاید استفاده کنید.
(Drew, 2002, para. 4)
(Marvin, 2009, Introduction, para. 12)… (Fayne, 2013, “Idaho Dentists Find,” para. 3)
- نام ها: معمولا در استناد درون متنی به روش APA، حتی در اولین مرتبه استناد به یک منبع، صرفا از نام خانوادگی نویسنده استفاده می شود.
Garland and Wilder (2013) found that…
Other research suggests that this model may be inadequate (Garland & Wilder, 2013).
- بدون نویسنده: وقتی نام نویسنده منبع مورد نظرتان را نمی دانید، از کلمات نخستین عنوان آن منبع استفاده کنید. در این صورت، عنوان نشریه، کتاب، یا گزارش را به صورت ایتالیک(مایل) درج کنید و چنانچه عنوان یک مقاله است، آن را داخل گیومه بگذارید.
Book:(Eating Disorders, 2018) or the book Eating Disorders (2018)
Article: …benefits have been demonstrated (“Holistic Approach,”2002)
- چندین نویسنده: اگر منبع مورد نظر شما دارای دو نویسنده است، اسم هر دو را در هر مرتبه استناد بیاورید. اما چنانچه نویسندگان اثر، سه نفر یا بیشتر هستند، صرفا نام نویسنده نخست را به همراه عبارت ".et al" درج کنید. در نظر داشته باشید که عبارت ".et al" ایتالیک نمی شود. اگر می خواهید نام دو نویسنده را در استناد روایی بیاورید، بین آن دو از کلمه and استفاده کنید؛ اما در صورت استفاده از استناد پرانتزی، از کاراکتر & استفاده کنید.
One study of peer relationships… (Granger & Patil, 1997).
A later study of peer relationships… (Longbottom et al., 1999).
- نویسندگان سازمانی: چنانچه نویسنده منبع، یک سازمان است، در اولین دفعه استناد، نام کامل سازمان می آید. چنانچه نام سازمان، مشهور است یا اینکه قرار است دست کم دو بار دیگر در متن استفاده شود، در دفعه اول، مخفف نام سازمان داخل پرانتز بعد از نام کامل آن نوشته می شود و در دفعات بعد، جایگزین نام کامل می شود.
- یک نویسنده با آثار متعدد: اگر می خواهید به دو منبع از نویسنده(گان) یکسان استناد کنید،در صورتی که آن منابع در سال های متفاوتی منتشر شده اند، به صورت عادی به آنها ارجاع دهید. اما چنانچه هر دو منبع در یک سال منتشر شده اند، در فهرست منابع آنها را بر اساس ترتیب الفبای عنوان مرتب کنید(در حالی که سال انتشار منبع اول به صورت YYYYa و دومی به صورت YYYYb مشخص می شود).
Cisneros (2011a) found….
…..direction for future research (Cisneros, 2011a).
- یک استناد، حاوی آثار متعدد: اگر می خواهید داخل یک پرانتز به منابع مختلفی ارجاع بدهید، آنها را به همان ترتیبی بنویسید که قرار است در فهرست منابع انتهای مقاله بیایند. سپس برای تفکیک از نشانه نقطه ویرگول ";" استفاده کنید.
(Andrews et al., 1996; Gillis, 2017; Gillis, 2019; Shirley & Blythe, 2013)
- یک پاراگراف، حاوی ارجاعات متعدد به یک منبع: اگر تمام مطالب پاراگراف مربوط به جای مشخصی از یک منبع است، آن پاراگراف را با نام نویسنده و سال انتشار منبع آغاز کنید. چنانچه از ضمایر و عبارات انتقالی مانند "این یافته ها" استفاده می کنید تا نشان دهید که هریک از جملات بعدی، بازنویسی بخشی از همان منبع است، نیازی به تکرار استناد درون متنی ندارید.
اگر می خواهید به منبعی با آوردن نام نویسنده آن در جمله ارجاع دهید(استناد روایی)، لازم نیست با هر بار ارجاع به همان منبع در یک پاراگراف، سال انتشار را نیز ذکر کنید. این کار در صورتی الزامی است که از روش استناد پرانتزی استفاده کرده باشید.
Travers (2006) found that the children underestimated the amount of sugar in their diets. Travers also found that the children in the study consumed more than twice the recommended amount of sugar. They also failed to recognize the sugar content of many common foods.
اگر در جملات پاراگرافی که در مقاله خود می نویسید، در حال رفت و برگشت میان منابع مختلف یا میان یک منبع و نظر شخصی خودتان هستید، به منظور پرهیز از سردرگمی خوانندگان، باید به منبع مربوط به هر جمله ارجاع دهید. طبعا جملات فاقد ارجاع، بیانگر نظرات و ایده های خودتان هستند.
Ray and Kelly (2014) proposed that creative writing assignments be integrated into composition classes. It is unclear, however, that this suggestion would improve test scores. Although 72% of students surveyed believed that creative writing exercises improved their written fluency (Ray & Kelly, 2014), other research suggests that those gains in fluency do not transfer to research assignments (Collins, 2011).
- استنادهای ثانویه[4]: چنانچه مطلب یا عبارتی که می خواهید استفاده کنید، خود در منبع دیگری نقل قول شده است، در صورت امکان مشخصات منبع اصلی را پیدا کنید. در غیر این صورت، نام منبع اصلی را در جمله خود ذکر کنید و سپس داخل پرانتز عبارت (به نقل از) را درج کنید و آنگاه مشخصات منبع ثانویه را که مطلب را در آن یافته اید، بیاورید(در این صورت، مشخصات منبع ثانویه در فهرست منابع پایان مقاله، سیاهه خواهد شد).
Laurence (2001) found no correlation between the variables (as cited in Brooke, 2003).
No correlation was found (Laurence, 2001, as cited in Brooke, 2003).
- ایمیل ها و مصاحبه های شخصی: ارتباط های شخصی(مانند نامه، یادداشت، ایمیل، مصاحبه، گفتگوهای تلفنی، و…) که برای خوانندگان مقاله، قابل بازیابی نیست، صرفا به صورت ارجاع درون متنی ظاهر می شوند. از آوردن آنها در فهرست منابع انتهای مقاله خودداری کنید. فقط حرف اول نام و نام خانوادگی کامل شخص را به همراه تاریخی که تا جای ممکن دقیق است، در ارجاع درون متنی ذکر کنید.
- Crewe argued that not all sources agree (personal communication, May 3, 2012).
Not all sources agree (S. Crewe, personal communication, May 3, 2012).
- نقل قول های طولانی: هنگام استفاده از یک نقل قول طولانی(چهل کلمه یا بیشتر)، آن را به صورت یک نقل قول بلوکی درج کنید. برای این کار، ابتدا با 5 بار فشردن دکمه Space، تورفتگی ایجاد کنید(معادل با یک بار فشردن دکمه Tab)؛ آنگاه فاصله میان سطرهای نقل قول را دو برابر(double space) نموده و از به کار بردن علامت گیومه "" خودداری کنید.
فهرست منابع
فهرست منابع انتهای مقاله دربرگیرنده تمام منابعی است که در متن مقاله مورد استناد قرار گرفته اند. هدف از تهیه آن کمک به خوانندگان برای پیدا کردن مصالحی است که در تهیه مقاله خود به کار برده اید. از این رو، هر رفرنس باید کامل و دقیق باشد.
- فرمت صفحه: فهرست منابع از یک صفحه جدید شروع می شود. فاصله میان سطرها، دوبرابر است(بدون فاصله اضافه میان دو رفرنس). واژه منابع به صورت بولد شده در بالا و وسط صفحه تایپ می شود. صفحات فهرست منابع به گونه ای شماره گذاری می شوند که گویی بخشی از متن مقاله اند.
برای درج رفرنس ها از فرمت Hanging Indent استفاده کنید؛ به این صورت که سطر اول هر رفرنس را بدون تورفتگی تایپ کنید و آنگاه سطرهای بعدی مربوط به آن رفرنس را با یک تب(5 اسپیس) تورفتگی بیاورید.
- ترتیب رفرنس ها: منابع را بر اساس ترتیب الفبایی نام خانوادگی نویسنده اول مرتب کنید. چنانچه اثر، فاقد مشخصات نویسنده است، آن را بر اساس حرف نخست عنوان(بدون در نظر گرفتن a, an, the) مرتب کنید.
- نام ها: نام کوچک و میانی نویسنده(گان) را به صورت آغازه[5](حرف اول نام به همراه نقطه) درج کنید. ابتدا نام خانوادگی نویسنده(گان)، سپس آغازه ها را بیاورید. اگر منبع مورد نظر دارای چندین نویسنده است، به ترتیب آنها دست نزنید.
- نویسندگان متعدد: اگر منبع دارای حداکثر، 20 نویسنده است، نام همه را بیاورید. اما، چنانچه دارای 21 نویسنده یا بیشتر است، نام 19 نویسنده نخست را بیاورید، آنگاه یک علامت اِلیپس(سه نقطه با اسپیس میان نقطه ها)، درج کنید و پس از آن نام آخرین نویسنده منبع را ذکر کنید.
- یک نویسنده، با چندین اثر: آثار متعدد یک شخص را به ترتیب سال های انتشار آنها فهرست کنید. چنانچه این آثار، همگی در یک سال منتشر شده اند، آنها را به ترتیب الفبایی عنوان و با درج سال انتشار به صورت (2018a) و (2018b)
ذخیره کنید.
World Health Organization. (2012). Immunization: Closing the gap…
World Health Organization. (2015a). Global vaccination targets…
World Health Organization. (2015b). Keeping Syrian children free from polio…
- تاریخ ها: سال انتشار منبع را بلافاصله بعد از نام نویسنده(گان) داخل پرانتز قرار دهید. چنانچه منبع شما، یک وب سایت است، از تاریخ آخرین بازدید یا تاریخ کپی رایت وب سایت استفاده نکنید. در صورتی که آخرین به روز رسانی وب سایت شامل اطلاعات مورد استفاده شما نیز می شود، از تاریخ آخرین به روز رسانی تحت عنوان "Last Updated" استفاده کنید. اگر وب سایت مورد نظر، واقعا فاقد تاریخ است، از عبارت .n.d (مخفف no date) به جای سال استفاده کنید.
- بزرگ نویسی حرف اول[6]: در عنوان اصلی و فرعی یک کتاب، فصلی از یک کتاب، یا مقاله، فقط حرف اول کلمه اول یا اسامی خاص را بزرگ تایپ کنید. در عناوین مجلات و روزنامه ها، حرف اول تمامی کلمات اصلی عنوان را بزرگ نویسی کنید.
- حروف ایتالیک: عناوین کتاب ها، مجلات و روزنامه ها را به صورت ایتالیک درج کنید. همچنین شماره جلد مجلات را نیز ایتالیک کنید. به عنوان فصلی از یک کتاب یا عنوان یک مقاله دست نزنید(ایتالیک نکنید یا در گیومه قرار ندهید).
- اطلاعات نشر: مشخصات نشر مورد نیاز برای یک کتاب، تنها منحصر به نام ناشر می شود؛ چنانچه ناشر، همان نویسنده اثر باشد، حتی به آن هم نیازی نیست. اطلاعات لازم برای مقالات شامل شماره جلد، ایشو، و صفحات می شود.
- پایگاه داده ها: شیوه استناددهی APA عموما شامل اطلاعات پایگاه داده ها نمی شود، مگر اینکه منبع موردنظر شما، صرفا از طریق یک پایگاه داده خاص در دسترس باشد(برخی از داده های آماری یا اسناد آرشیوی را تنها می توان از یک پایگاه داده های الکترونیکی بازیابی کرد، مانند FAOSTAT). در این صورت، عنوان پایگاه داده ها را به صورت ایتالیک درج کنید.
- DOI ها: بسیاری از منابع دارای شناسگر شی دیجیتالی[7] هستند. این شناسگر یک کد حرفی-عددی دائمی است که منبع را هر جا که به صورت الکترونیکی منتشر می شود، همراهی می کند. چنانچه منبع مورد نظر شما دارای کد DOI است، حتما باید در استناد به آن درج شود. DOI چیزی شبیه به این عبارت است:
10.22092/ijsst.2023.361781.1480
که به شکل های مختلفی درج می شود، اما تنها شیوه مورد قبول APA، به شرح زیر است:
https://doi.org/10.22092/ijsst.2023.361781.1480
کد DOI مربوط به هر منبع را مانند نمونه بالا در انتهای مشخصات آن منبع درج کنید و از گذاشتن نقطه در پایان DOI خودداری کنید.
- URL ها: به نشانی اینترنتی یک صفحه اینترنتی، URL گفته می شود که در نوار آدرس مرورگر قابل مشاهده است. چنانچه منبع الکترونیکی مورد استناد شما دارای کد DOI است، نیازی به آوردن URL آن نیست. در صورت نداشتن کد DOI، به دنبال یک URL بگردید که مستقیما به منبع متصل است. URL با عبارت http یا https شروع می شود. قبل از URL از عبارت Retrieved from و بعد از آن از علامت نقطه استفاده نکنید.
- تاریخ های بازیابی: نیازی به درج تاریخ بازیابی منبع الکترونیکی نیست؛ مگر اینکه آن منبع آرشیو نشده باشد یا احتمال تغییر محتوای آن به مرور زمان برود(مثل یک واژه نامه آنلاین یا گوگل مپ). از آنجا که صفحات ویکی پدیا آرشیو می شوند، برای آنها هم نیازی به درج تاریخ بازیابی نیست.
[1] American Psychological Association
[2] Narrative citation
[3] Parenthetical citation
[4] Secondary citations
[5] Initials
[6] Capitalization
[7] Digital Object Identifier (DOI)
