صمد مبصّر؛ حیدر نیامنش
چکیده
در این پروژه تحقیقاتی، چهار روش برداشت بذر هیبرید ذرت، یعنی برداشت با دست، برداشت با کمباین ویژه غلات، برداشت با دستگاه پیکرهاسگر خودکششی و برداشت با پیکرهاسگر پشت تراکتوری مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت تا ضمن بررسی کیفیت بذر تولیدی، اقتصادی‌ترین و در نتیجه کارآمدترین روش برداشت مشخص گردد. به منظور تحلیل اقتصادی، ابتدا با استفاده ...
بیشتر
در این پروژه تحقیقاتی، چهار روش برداشت بذر هیبرید ذرت، یعنی برداشت با دست، برداشت با کمباین ویژه غلات، برداشت با دستگاه پیکرهاسگر خودکششی و برداشت با پیکرهاسگر پشت تراکتوری مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت تا ضمن بررسی کیفیت بذر تولیدی، اقتصادی‌ترین و در نتیجه کارآمدترین روش برداشت مشخص گردد. به منظور تحلیل اقتصادی، ابتدا با استفاده از روش بودجه‌بندی جزئی، اقتصادی بودن یا نبودن جایگزینی هر تکنیک به جای سایر تکنیکها بررسی شد و سپس با استفاده از تجزیه و تحلیل ارجحیت سرمایه‌گذاری، نتایج پروژه مورد ارزیابی قرار گرفت. بر اساس نتایج به دست آمده برداشت ذرت با پیکرهاسگر خودکششی سودآورترین تکنیک برداشت بوده و پس از آن برداشت با پیکرهاسگر پشت تراکتوری و برداشت با دست در رتبه‌های بعدی قرار دارند، ولی از آنجائی که در منطقة مورد مطالعه (دشت مغان) نیروی کار ماهر و ارزان بهوفور در دسترس می‌باشد و کشاورزان ذرت‌کار به لحاظ ضعف مالی توانائی سرمایه‌گذاری اولیه به منظور خرید و تهیة پیکرهاسگر خودکششی یا پشت تراکتوری را ندارند، از این رو تکنیک برداشت با دست، اقتصادی‌ترین و سودآورترین تکنیک برداشت شناخته شد. در خصوص بررسیهای فنی انجام شده، روش برداشت دستی و روش هواخشک با روش رایج (برداشت مستقیم با کمباین و خشک کردن در خشک‌کن‌های دانه) مقایسهگردیدند،نتایج نشان داد که کیفیت فیزیکی، فیزیولوژیکی، میزان بذرهای زیر غربال شش میلی‌متر و خاصیت انبارمانی بذرهای برداشت شده توسط کارگر به طور معنی‌داری از سایر بذرها بیشتر است.
