بهزاد قلی پور؛ افشین مظفری؛ عباس ملکی؛ محمد میرزای حیدری؛ فرزاد بابایی
چکیده
تیمارهای آزمایشی شامل فاکتور ژنوتیپ (شامل 15 نمونه چغندر وحشی از استانهای خوزستان، ایلام، کرمانشاه، کردستان و آذربایجان و دو نمونه زراعی چغندرقند حساس و مقاوم به تنش) و فاکتورهای شوری (غلظتهای صفر، 50، 100، 200 و 400 میلی مولار) و خشکی (5 سطح صفر، 3-، 6-، 9- و 12- بار) بود. یافتهها نشان داد اثر تیمارهای شوری و خشکی روی درصد جوانه زنی، طول ریشهچه ...
بیشتر
تیمارهای آزمایشی شامل فاکتور ژنوتیپ (شامل 15 نمونه چغندر وحشی از استانهای خوزستان، ایلام، کرمانشاه، کردستان و آذربایجان و دو نمونه زراعی چغندرقند حساس و مقاوم به تنش) و فاکتورهای شوری (غلظتهای صفر، 50، 100، 200 و 400 میلی مولار) و خشکی (5 سطح صفر، 3-، 6-، 9- و 12- بار) بود. یافتهها نشان داد اثر تیمارهای شوری و خشکی روی درصد جوانه زنی، طول ریشهچه و ساقهچه، وزن ریشهچه و ساقهچه معنیدار بود و در هر دو آزمایش با افزایش شدت تنش از مقادیر صفات درصد جوانه زنی، طول ریشهچه و ساقهچه، وزن ریشهچه و ساقهچه کاسته شد. در هر دو آزمایش درصد جوانهزنی از بقیه صفات کمتر و صفت وزن ساقهچه از بقیه صفات بیشتر تحت تاثیر تنش قرار گرفتند. همچنین در هر دو آزمایش رشد ریشهچه نسبت به ساقهچه کمتر تحت تاثیر تنش قرار گرفت. در هر دو آزمایش درصد جوانه زنی، طول ریشه چه، طول ساقهچه، وزن ریشهچه و وزن ساقهچه، بین ژنوتیپهای مورد بررسی اختلاف معنیدار وجود داشت. در شرایط تنش شوری و خشکی به ترتیب حداقل 5 و 7 ژنوتیپ چغندر وحشی از استانهای ایلام، کرمانشاه، خوزستان و آذربایجان شناسایی شدند که از لحاظ خصوصیات جوانهزنی و رشد اولیه نسبت به ارقام زراعی چغندرقند مقاوم به این تنشها بهتر بودند. نتایج نشان داد چغندرهای وحشی از تنوع و پتانسیل مقاومتی بالایی در برابر تنشهای شوری و خشکی در زمان جوانهزنی و مراحل اولیه رشد برخوردار میباشند و میتوان از این گیاهان برای تولید چغندرهای قند مقاومتر به تنشهای شوری و خشکی بهره جست.
افشین مظفری؛ سجاد فتح اللهی
چکیده
بهمنظور بررسی تاثیر بیوپرایمینگ بذر گندم با رایزوباکتریهای محرک رشد گیاه (PGPR) بر فعالیت آنزیمهای آنتی اکسیدانتی گیاهچه و شاخصهای جوانهزنی دو رقم گندم نان تحت شرایط تنش شوری، آزمایشی در سال 1396 در آزمایشگاه دانشگاه آزاد اسلامی واحد ایلام بهصورت فاکتوریل بر پایه طرح کاملاً تصادفی در 3 تکرار اجرا گردید. تنش شوری شامل: صفر (شاهد)، ...
بیشتر
بهمنظور بررسی تاثیر بیوپرایمینگ بذر گندم با رایزوباکتریهای محرک رشد گیاه (PGPR) بر فعالیت آنزیمهای آنتی اکسیدانتی گیاهچه و شاخصهای جوانهزنی دو رقم گندم نان تحت شرایط تنش شوری، آزمایشی در سال 1396 در آزمایشگاه دانشگاه آزاد اسلامی واحد ایلام بهصورت فاکتوریل بر پایه طرح کاملاً تصادفی در 3 تکرار اجرا گردید. تنش شوری شامل: صفر (شاهد)، 50، 100 و 200 میلیمولار نمک کلرید سدیم، باکتریهای PGPR شامل: عدم تلقیح بذر با PGPR (شاهد) و تلقیح بذر با PGPR و ارقام گندم شامل: تجن و افق بود. جنس و گونههای باکتریهای PGPR مورد استفاده در این پژوهش شامل chroococcum Azotobacter، Azospirillum berasilense وpotida Pseudomonas بود که از موسسه تحقیقات خاک و آب کشور تهیه شد. صفات آزمایشی شامل فعالیت آنزیمهای سوپراکسید دیسموتاز (SOD)، کاتالاز (CAT) و گلوتاتیون پرواکسیداز (GPX)، وزن خشک ریشهچه، ساقهچه و گیاهچه، درصد جوانهزنی، سرعت جوانهزنی و شاخص بنیه بذر بود. اثر ساده عوامل آزمایش بر تمام صفات بسیار معنیدار (01/0≥P) شد. نتایج آزمایش نشان داد که رقم افق نسبت به تجن از نظر شاخصهای جوانهزنی، وزن خشک ریشهچه، ساقهچه و گیاهچه و فعالیت آنزیمهای آنتی اکسیدانتی برتر بود. با افزایش شدت تنش شوری همه صفات روند کاهشی داشتند. تیمار پرایم بذر با PGPR در مقایسه با تیمار عدم مصرف باکتریهای PGPR باعث بهبود صفات آزمایش شد. بهطورکلی، نتایج آزمایش نشان داد، پرایمینگ بذور گندم با باکتریهای PGPR در مقایسه با تیمار شاهد (عدم پرایمینگ بذر) از طریق بهبود شاخصهای جوانهزنی و مقدار فعالیت آنزیمهای آنتی اکسیدانتی گیاهچه تا حدودی آثار مخرب تنش شوری را کاهش داد.
