سلیمان قاسمی؛ مسعود احمدزاده؛ مجید حسینی؛ سیاوش ترابی
چکیده
در این پژوهش اثر کودهای میکروبی بایوفارم و پروبیو96 بر پارامترهای کمی و کیفی گندم مورد بررسی قرار گرفت. این بررسی در مزرعه ای به مساحت نیم هکتار در قالب طرح آزمایشی بلوکهای کاملا تصادفی در بخش خنجین استان مرکزی اجرا شد. نتایج نشان داد تیمار محصول پروبیو96 با 8/366 بوته در متر مربع بیشترین تعداد جوانهزنی را دارد. در این بررسی محصول پروبیو ...
بیشتر
در این پژوهش اثر کودهای میکروبی بایوفارم و پروبیو96 بر پارامترهای کمی و کیفی گندم مورد بررسی قرار گرفت. این بررسی در مزرعه ای به مساحت نیم هکتار در قالب طرح آزمایشی بلوکهای کاملا تصادفی در بخش خنجین استان مرکزی اجرا شد. نتایج نشان داد تیمار محصول پروبیو96 با 8/366 بوته در متر مربع بیشترین تعداد جوانهزنی را دارد. در این بررسی محصول پروبیو 96 با 33/47 سانتیمتر بالاترین ارتفاع بوته را به خود اختصاص داد. از نظر پنجهزنی بایوفارم با متوسط 14/3 پنجه در هر بوته در رتبه نخست قرار گرفت. کاربرد هر دو پروبیوتیک گیاهی سبب بهبود وزن هزاردانه نسبت به تیمار شاهد داشت. تیمار بذرها با بایوفارم و پروبیو96 سبب بهبود وزن هزار دانه به ترتیب تا 1/41 و 8/39 گرم شدند. این در حالی است که وزن هزاردانه در مورد تیمار شاهد 2/37 گرم بود. نتایج نشان داد که عملکرد گندم در تیمارهای مختلف تفاوت معنی دار و چشمگیری نسبت به شاهد دارد. کاربرد هر دو کود بیولوژیک سبب افزایش عملکرد نسبت به تیمار شاهد داشت. تیمار بذرها با بایوفارم و پروبیو96 سبب افزایش عملکرد به ترتیب به میزان 64 و 44 درصد نسبت به شاهد شدند. میزان عملکرد نیز به ترتیب 9/1900 و 7/1661 کیلوگرم در هکتار بدست آمد. این در حالی است که عملکرد گندم در تیمار شاهد 8/1152 کیلوگرم در هکتار بود. نتایج بخش آنالیز کیفی گندم های تولید شده تحت سه تیمار مختلف نشان داد که این تیمارها بر روی خصوصیات کیفی دانه گندم اثر قابل ملاحظه ای نداشته اند.