پری ماه شکوهی نسب؛ حمیدرضا بلوچی؛ علی مرادی؛ محسن موحدی دهنوی
چکیده
این آزمایش به منظور بررسی اثر پوشش‌دار کردن بذر با بیوچار و کربن فعال بر برخی شاخص‌های جوانهزنی بذر کینوا، انجام شد و به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تکرار در سال 1399، در دانشگاه یاسوج به اجرا درآمد. عامل اول پوشش‌دار کردن بذر در چهار سطح (بدون پوشش، پوشش‌دار کردن با کربن فعال، پوشش‌دار کردن با بیوچار و پوشش‌دار ...
بیشتر
این آزمایش به منظور بررسی اثر پوشش‌دار کردن بذر با بیوچار و کربن فعال بر برخی شاخص‌های جوانهزنی بذر کینوا، انجام شد و به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تکرار در سال 1399، در دانشگاه یاسوج به اجرا درآمد. عامل اول پوشش‌دار کردن بذر در چهار سطح (بدون پوشش، پوشش‌دار کردن با کربن فعال، پوشش‌دار کردن با بیوچار و پوشش‌دار کردن با کربن فعال+ بیوچار) و عامل دوم شامل تنش شوری در 4 سطح (صفر، 75، 150 و 225 میلی‌مولار کلرید سدیم) بود. نتایج برهم‌کنش تنش شوری و پوشش‌دار کردن بذر نشان داد، بیشترین محتوای قند محلول (578/28 میلی‌گرم بر گرم وزن تر بذر) و مالون دی‌آلدهید (97/2 میکرومول بر گرم وزن تر بذر) با پوشش‌دار کردن بذر با کربن فعال در سطح 150 میلی‌مولار تنش شوری مشاهده شد. همچنین بیشترین مقدار پراکسید هیدروژن (18/0 میکرومول بر گرم وزن تر بذر) و پرولین بذر (49/10 میکرومول بر گرم وزن تر بذر) در سطح 225 میلی‌مولار کلرید سدیم به ترتیب با پوشش‌دار کردن بذر با بیوچار و کربن فعال بود. پوشش‌دار کردن بذر با کربن فعال و بیوچار منجر به افزایش طول ریشه‌چه و ساقه‌چه در شرایط تنش شوری گردید. اما در شرایط تنش شوری وزن ریشه‌چه و شاخص طولی بنیه بذر با پوشش‌دار کردن بذر با کربن فعال بیشتر بهبود یافت. میتوان بیان نمود که پوشش‌دار کردن بذر میتواند به میزان زیادی اثرات مضر ناشی از تنش اسمزی بر صفات جوانهزنی و بیوشیمیایی را در گیاهچه کینوا کاهش داده و رشد گیاهچه را بهبود بخشد.
سجاد ارغا؛ حمیدرضا بلوچی؛ علی مرادی؛ علیرضا یدوی
چکیده
به منظور ارزیابی قابلیت انبارداری بذر گندم تولید شده در شرایط تنش کمبود آب و کاربرد کودهای شیمیایی و زیستی نیتروژن‌دار در مزرعه گیاه مادری، آزمایش به صورت فاکتوریل اسپلیت در زمان در قالب طرح کاملاً تصادفی با 4 تکرار صورت گرفت. عامل اصلی آزمایش شامل فاکتوریل اثر ترکیبات مختلف تنش خشکی (در مرحله شیری شدن دانه، در مرحله خمیری شدن دانه ...
بیشتر
به منظور ارزیابی قابلیت انبارداری بذر گندم تولید شده در شرایط تنش کمبود آب و کاربرد کودهای شیمیایی و زیستی نیتروژن‌دار در مزرعه گیاه مادری، آزمایش به صورت فاکتوریل اسپلیت در زمان در قالب طرح کاملاً تصادفی با 4 تکرار صورت گرفت. عامل اصلی آزمایش شامل فاکتوریل اثر ترکیبات مختلف تنش خشکی (در مرحله شیری شدن دانه، در مرحله خمیری شدن دانه و بدون تنش) و منابع کود نیتروژن (کود اوره 100، 75، 50 و 25 درصد نیاز گیاه به همراه نیتروکسین و نیتراژین) در 12 سطح و اثر شرایط انبارداری در 4 سطح (رطوبت 7 درصد بذر (رطوبت اولیه) و دمای 20 و 4 درجه سانتی‌گراد انبار، رطوبت 14 درصد بذر و دمای 20 و 4 درجه سانتی‌گراد انبار) و عامل فرعی شامل اثر دوره انبارداری در 4 سطح 50، 100، 150 و 200 روز بود. نتایج نشان داد که محتوای پروتئین محلول و شاخص بنیه بذر در بذرهایی که گیاه مادری کود نیتروکسین و نیتراژین به همراه 25 درصد اوره دریافت کردند، به ترتیب با افزایش تنش خشکی از 208/1 تا 581/0 میلی‌گرم بر گرم و از 945/1 تا 376/0 نسبت به دریافت اوره 100 درصد افزایش یافت. همچنین بذرهایی تولیدی در شرایط تنش خشکی و کاربرد کود زیستی، میزان فعالیت کاتالاز کمتری داشتند که میزان فعالیت آن در دمای بالای انبار افزایش یافت. به طور کلی اگر آبیاری گیاه مادری در مرحله خمیری دانه قطع گردد و گیاه با تلفیق کود زیستی و شیمیایی تغذیه گردد، آنگاه بذور تولیدی قابلیت انبارداری بیشتری دارند.
علی حسینی پور؛ علیرضا یدوی؛ حمیدرضا بلوچی؛ علی مرادی
چکیده
جوانهزنی از حساس‌ترین مراحل زندگی گیاه می‌باشد که تحت تأثیر عوامل مختلف محیطی از جمله دما و رطوبت قرار دارد.از آنجا که آزمون جوانهزنی استاندارد بذر به تنهایی نمی‌تواند توصیف دقیقی از سبز شدن گیاهچه در شرایط مزرعه باشد، از آزمون‌های بنیه بذر مانند آزمون پیری تسریع شده (زوال بذر) استفاده می‌گردد. در این پژوهش شاخص‌های جوانهزنی ...
بیشتر
جوانهزنی از حساس‌ترین مراحل زندگی گیاه می‌باشد که تحت تأثیر عوامل مختلف محیطی از جمله دما و رطوبت قرار دارد.از آنجا که آزمون جوانهزنی استاندارد بذر به تنهایی نمی‌تواند توصیف دقیقی از سبز شدن گیاهچه در شرایط مزرعه باشد، از آزمون‌های بنیه بذر مانند آزمون پیری تسریع شده (زوال بذر) استفاده می‌گردد. در این پژوهش شاخص‌های جوانهزنی و بیوشیمیایی بذر کتان روغنی رقم نرمن (Linum usitatissimum Var. Norman) در پتانسیل‌های رطوبتی صفر، 2/0-، 4/0-، 6/0-، 8/0-، 1- و 2/1- مگاپاسکال در دماهای 10، 15، 20، 25، 30 و 35 درجه سانتی‌گراد تحت شرایط پیری تسریع شده ارزیابی گردید. نتایج نشان داد که شاخص‌های درصد و سرعت جوانهزنی و شاخص بنیه گیاهچه در بذرهای زوال یافته و بدون زوال به ترتیب با افزایش دما تا 20 و 25 درجه سانتی‌گراد روند افزایشی و سپس تا دمای 35 درجه سانتی‌گراد روند کاهشی داشتند و با کاهش پتانسیل آب و در شرایط زوال، پایین‌ترین حد خود را در هر دما نشان داد. میزان پروتئین محلول، فعالیت آنزیم کاتالاز و محتوی پرولین بذر نیز با کاهش پتانسیل آب و اعمال پیری تسریع شده در هر دما افزایش یافت. همچنین در حالی‌که با افزایش دما میزان پروتئین و فعالیت آنزیم کاتالاز بذر افزایش یافت؛ محتوی پرولین بذر روند کاهشی داشت. نتایج این پژوهش نشان داد گیاه کتان روغنی در ابتدای مسیر جوانهزنی در شرایط مساعد دمایی گیاهی متحمل به کم آبی و در شرایط بدون تنش اسمزی، گیاهی متحمل در برابر دماهای بالا و پایین می‌باشد.
عاطفه حسینی؛ امین صالحی؛ علی مرادی؛ حمیدرضا بلوچی
چکیده
این پژوهش بهمنظور بررسی تاًثیر بیوپرایمینگ بذر بر برخی شاخص‌های جوانهزنی انیسون تحت تنش خشکی، در آزمایشگاه ژنتیک دانشکده کشاورزی دانشگاه یاسوج در سال‌های 95-1394 انجام شد. آزمایش به صورت فاکتوریل دو عاملی در قالب طرح کاملاً تصادفی با 4 تکرار 30 بذری طراحی شد، عامل اول بیوپرایمینگ با 9 سطح شامل بیوپرایمینگ بذر (بدون بیوپرایمینگ، ...
بیشتر
این پژوهش بهمنظور بررسی تاًثیر بیوپرایمینگ بذر بر برخی شاخص‌های جوانهزنی انیسون تحت تنش خشکی، در آزمایشگاه ژنتیک دانشکده کشاورزی دانشگاه یاسوج در سال‌های 95-1394 انجام شد. آزمایش به صورت فاکتوریل دو عاملی در قالب طرح کاملاً تصادفی با 4 تکرار 30 بذری طراحی شد، عامل اول بیوپرایمینگ با 9 سطح شامل بیوپرایمینگ بذر (بدون بیوپرایمینگ، 4 سویه باکتری Pseudomonas fluorescen (CHA0، (1) P.F، (2) P.F، (16) B و (52) B) و 4 سویه قارچ Trichoderma harzianum (T29، T32، T43، T36 و T39)؛ و عامل دوم پتانسیل اسمزی تنش خشکی در سه سطح (صفر، 3- و 6- بار) بود. صفات ارزیابی شده در این پژوهش شامل درصدجوانه‌زنی، سرعت جوانهزنی،طول گیاهچه،وزن خشک ، شاخص‌های بنیه گیاهچه (وزنی و طولی) و ضریب آلومتریک بود . نتایج آزمایش نشان داد که با افزایش تنش خشکی شاخص‌های کیفی بذر کاهش یافتند و بیوپرایمینگ بذر سبب بهبود این شاخص‌ها نسبت به بذور پرایم نشده شد به طوری که در هر سطح تنش خشکی، قارچ T36 بیشترین درصد جوانهزنی (88/83)، سرعت جوانهزنی (7/4)، شاخص بنیه طولی گیاهچه (10)، وزن خشک گیاهچه (07/8)، شاخص بنیه وزنی گیاهچه (25/15) و بذور بدون پرایمینگ کمترین مقدار این صفات را داشت. با توجه نتایج بدست آمده، میتوان اظهار داشت که بکارگیری تیمار بیوپرایمینگ میتواند تا حدودی اثرات نامطلوب ناشی از تنش خشکی را در مرحلهی جوانهزنی گیاه انیسون تعدیل کند.
حسین رضا روحی؛ علی مرادی؛ مریم ثمن؛ یاسین محمدی؛ علی رضا شاهبداغلو
چکیده
بهمنظور بررسی اثر نیترو پروساید سدیم به عنوان ترکیب آزاد کتتده اکسید نیتروژن در بهبود کارآیی بذرهای زوال یافته کدوی پوست کاغذی تحت تنش خشکی، آزمایشی به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار در آزمایشگاه تکنولوژی بذر دانشکده کشاورزی دانشگاه بوعلی سینا همدان انجام شد. پیش‌تیمار غلظت‌های مختلف نیتروپروساید سدیم شامل ...
بیشتر
بهمنظور بررسی اثر نیترو پروساید سدیم به عنوان ترکیب آزاد کتتده اکسید نیتروژن در بهبود کارآیی بذرهای زوال یافته کدوی پوست کاغذی تحت تنش خشکی، آزمایشی به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار در آزمایشگاه تکنولوژی بذر دانشکده کشاورزی دانشگاه بوعلی سینا همدان انجام شد. پیش‌تیمار غلظت‌های مختلف نیتروپروساید سدیم شامل صفر (پیش‌تیمار شده با آب)، 25، 50 و 75 میکرومولار در سطوح خشکی صفر، 2/0-، 4/0- و 6/0- مگاپاسکال مورد ارزیابی قرار گرفت. شاخص‌های درصد جوانهزنی، سرعت جوانهزنی، بنیه بذر، طول گیاهچه، هیدرات‌های کربن محلول، پروتئین‌های محلول، هدایت الکترولیتی غشاء، مالون دی‌آلدهید، فعالیت آنزیم های کاتالاز، سوپراکسید دیسموتاز و آسکوربات پراکسیداز بررسی شد. نتایج نشان داد پیش‌تیمار بذرها با غلظت‌های مختلف نیترو پروساید سدیم، از کاهش معنی‌دار شاخص‌های جوانهزنی بذرهای زوال یافته کدوی پوست کاغذی تحت تنش خشکی جلوگیری نمود. به‌طوری‌که در پتانسیل 6/0- مگاپاسکال، پیش‌تیمار بذرها با 75 میکرومولار نیترو پروساید سدیم سبب افزایش سرعت جوانهزنی، شاخص بنیه بذر، قندها و پروتئین‌های محلول به-ترتیب به‌میزان 25، 1/214، 8/90، 1/117 درصد و برای فعالیت آنزیم‌های کاتالاز، سوپراکسید دیسموتاز و آسکوربات پراکسیداز به‌ترتیب حدود 34، 5/14و 4/41 درصد نسبت به شاهد گردید. بنابراین پیش‌تیمار نیتروپروساید سدیم به‌ویژه با غلظت 75 میکرومولار به دلیل کاهش تنش اکسیداتیو ناشی از زوال و خشکی برای کدوی پوست کاغذی قابل توصیه است.
طاهره بازی؛ علی مرادی
دوره 5، شماره 2 ، بهمن 1395، ، صفحه 143-155
چکیده
جاشیر (Prangos ferulacea L.) ﮔیاهی است از تیره چتریان که در صنایع دارویی و علوفه‌ای استفاده می‌شود. به سبب وجود مشکلاتی که طی جوانه زنی و رشد این گیاه وجود دارد. به منظور شکست خواب و جوانهزنی بذر این گیاه انجام گرفت. نمونه‌های بذر این گیاه از رویشگاه طبیعی خود (گردنه وزگ، استان کهگیلویه و بویراحمد) در سه تاریخ 7، 17 و 27 خردادماه سال 1391 جمع‌آوری ...
بیشتر
جاشیر (Prangos ferulacea L.) ﮔیاهی است از تیره چتریان که در صنایع دارویی و علوفه‌ای استفاده می‌شود. به سبب وجود مشکلاتی که طی جوانه زنی و رشد این گیاه وجود دارد. به منظور شکست خواب و جوانهزنی بذر این گیاه انجام گرفت. نمونه‌های بذر این گیاه از رویشگاه طبیعی خود (گردنه وزگ، استان کهگیلویه و بویراحمد) در سه تاریخ 7، 17 و 27 خردادماه سال 1391 جمع‌آوری و قابلیت شکست خواب آن‌ها در قالب سه آزمایش جداگانه در سه تکرار مورد بررسی قرار گرفتند. فاکتورهای آزمایش اول شامل زمان جمع‌آوری در سه سطح و اسید جیبرلیک در دو سطح 1000 و 1500 میلی‌گرم در لیتر بود که به همراه سرمادهی 2 هفته اعمال شدند. آزمایش دوم شامل زمان جمع‌آوری در سه سطح بود که به همراه سرمادهی 4 هفته اعمال شد. آزمایش سوم شامل زمان جمع‌آوری در سه سطح (ذکر شده در بالا) و فاکتور دوم دمای جوانهزنی (15 و 20 درجه سانتی‌گراد) بود. بذرها به مدت 8 هفته در دمای 4 درجه سانتی گراد سرمادهی شدند و بعد از سرمادهی به ژرمیناتور منتقل شدند. در آزمایش اول جوانهزنی بذر در زمان سوم جمع‌آوری و تیمار کاربرد 1500 میلی‌گرم بر لیتر اسید جیبرلیک (33/26 درصد) بیشتر از 1000 میلی‌گرم بر لیتر (17/06 درصد) بود. نتایج آزمایش دوم حاکی از اثر مثبت و معنی‌دار زمان جمع‌آوری بر جوانهزنی این گیاه بود. به‌طوری که بذرهای جمع‌آوری شده در تاریخ سوم جوانهزنی تقریباً دوبرابری نسبت به مرحله اول داشتند. نتایج آزمایش سوم نشان داد که دمای 15 درجه سانتی‌گراد برای جوانهزنی بذر جاشیر مناسب‌‌تر از 20 درجه سانتی‌گراد است. به‌طوری‌که در هر سه آزمایش بیشترین جوانهزنی (33/26 درصد در آزمایش اول، 33/61 درصد در آزمایش دوم و 43/02 درصد در آزمایش سوم) مربوط به بذرهای جمع‌آوری شده در مرحله رسیدگی کامل بودند. میانگین جوانهزنی در بذرهای سرمادهی‌شده به مدت 8 هفته (30/52 درصد) بیشتر از سرمادهی به مدت 2 هفته (15/13 درصد) و 4 هفته (27 درصد) بود. نتایج کلی نشان‌دهنده این موضوع بود که بذر جاشیر دارای خواب فیزیولوژیک نیمه عمیق است و میزان بلوغ بذر در زمان جمع‌آوری تأثیر معنی‌داری بر جوانهزنی بذرهای جاشیرداشت.
