نوید عباسی؛ حمیدرضا بلوچی؛ علیرضا یدوی؛ امین صالحی
چکیده
بهمنظور بررسی تأثیر تنش کمبود آب و منابع کود نیتروژن بر خصوصیات جوانهزنی و بنیه بذرهای گندم رقم چمران آزمایشی در مرکز تحقیقات کشاورزی استان فارس اجرا شد. در این آزمایش ابتدا بذرهای گندم در سه سطح تنش کمبود آب (آبیاری کامل، تنش کمبود آب در مرحله شیری و تنش کمبود آب در مرحله خمیری) و چهار سطح منابع کود نیتروژن (کود اوره 100 درصد نیاز ...
بیشتر
بهمنظور بررسی تأثیر تنش کمبود آب و منابع کود نیتروژن بر خصوصیات جوانهزنی و بنیه بذرهای گندم رقم چمران آزمایشی در مرکز تحقیقات کشاورزی استان فارس اجرا شد. در این آزمایش ابتدا بذرهای گندم در سه سطح تنش کمبود آب (آبیاری کامل، تنش کمبود آب در مرحله شیری و تنش کمبود آب در مرحله خمیری) و چهار سطح منابع کود نیتروژن (کود اوره 100 درصد نیاز گیاه، کود اوره 25 درصد به همراه نیتروکسین و نیتراژین، کود اوره 50 درصد به همراه نیتروکسین و نیتراژین، کود اوره 75 درصد به همراه نیتروکسین و نیتراژین) تولید شد. سپس کیفیت و بنیه بذرهای حاصل در دو آزمایش استاندارد جوانهزنی و پیری تسریع شده به‌صورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تکرار مورد آزمون قرار گرفت. نتایج نشان داد که اثر تیمارهای آزمایش بر تمامی صفات اندازه‌گیری شده به‌جز درصد جوانهزنی معنیدار بود. تنش آب و منابع کود نیتروکسین و نیترازین به همراه اوره 25 درصد در ابتدای زوال منجر به افزایش غلظت پروتئین (39/12 درصد) شد و اما کمترین میزان نشاسته (85/20 درصد) تحت اثر متقابل تیمار کود نیتروکسین و نیتراژین به همراه 75 درصد اوره در زمان 48 ساعت زوال مشاهده شد. همچنین تنش کمبود آب منجر به افزایش غلظت، قندهای محلول و کاهش میزان آنزیم‌های آلفا آمیلاز دانه نیز شد. در مجموع نتایج این پژوهش نشان داد که استفاده از تیمارهای تلفیقی کود اوره و کودهای زیستی در شرایط تنش برای تغذیه گیاه مادری، منجر به تولید بذرهایی با قوه نامیه بالاتر و متحمل‌تر به زوال شد.
عاطفه حسینی؛ امین صالحی؛ علی مرادی؛ حمیدرضا بلوچی
چکیده
این پژوهش بهمنظور بررسی تاًثیر بیوپرایمینگ بذر بر برخی شاخص‌های جوانهزنی انیسون تحت تنش خشکی، در آزمایشگاه ژنتیک دانشکده کشاورزی دانشگاه یاسوج در سال‌های 95-1394 انجام شد. آزمایش به صورت فاکتوریل دو عاملی در قالب طرح کاملاً تصادفی با 4 تکرار 30 بذری طراحی شد، عامل اول بیوپرایمینگ با 9 سطح شامل بیوپرایمینگ بذر (بدون بیوپرایمینگ، ...
بیشتر
این پژوهش بهمنظور بررسی تاًثیر بیوپرایمینگ بذر بر برخی شاخص‌های جوانهزنی انیسون تحت تنش خشکی، در آزمایشگاه ژنتیک دانشکده کشاورزی دانشگاه یاسوج در سال‌های 95-1394 انجام شد. آزمایش به صورت فاکتوریل دو عاملی در قالب طرح کاملاً تصادفی با 4 تکرار 30 بذری طراحی شد، عامل اول بیوپرایمینگ با 9 سطح شامل بیوپرایمینگ بذر (بدون بیوپرایمینگ، 4 سویه باکتری Pseudomonas fluorescen (CHA0، (1) P.F، (2) P.F، (16) B و (52) B) و 4 سویه قارچ Trichoderma harzianum (T29، T32، T43، T36 و T39)؛ و عامل دوم پتانسیل اسمزی تنش خشکی در سه سطح (صفر، 3- و 6- بار) بود. صفات ارزیابی شده در این پژوهش شامل درصدجوانه‌زنی، سرعت جوانهزنی،طول گیاهچه،وزن خشک ، شاخص‌های بنیه گیاهچه (وزنی و طولی) و ضریب آلومتریک بود . نتایج آزمایش نشان داد که با افزایش تنش خشکی شاخص‌های کیفی بذر کاهش یافتند و بیوپرایمینگ بذر سبب بهبود این شاخص‌ها نسبت به بذور پرایم نشده شد به طوری که در هر سطح تنش خشکی، قارچ T36 بیشترین درصد جوانهزنی (88/83)، سرعت جوانهزنی (7/4)، شاخص بنیه طولی گیاهچه (10)، وزن خشک گیاهچه (07/8)، شاخص بنیه وزنی گیاهچه (25/15) و بذور بدون پرایمینگ کمترین مقدار این صفات را داشت. با توجه نتایج بدست آمده، میتوان اظهار داشت که بکارگیری تیمار بیوپرایمینگ میتواند تا حدودی اثرات نامطلوب ناشی از تنش خشکی را در مرحلهی جوانهزنی گیاه انیسون تعدیل کند.
عاطفه حسینی؛ امین صالحی؛ علی مرادی؛ یعقوب بهزادی
چکیده
بهمنظور بررسی شاخص‌های جوانهزنی بذرهای برداشت شده از گیاه مادری انیسون تحت تیمارهای مختلف کودی، آزمایشی به صورت طرح کاملا تصادفی با 17 تیمار و 4 تکرار در آزمایشگاه بذر دانشگاه یاسوج اجرا شد. تیمارهای آزمایشی مزرعه برای گیاه مادری شامل ورمی‌کمپوست در 3 سطح (صفر، 5 و 10 تن در هکتار)، بارور یک (تثبیت-کننده زیستی نیتروژن)، بارور دو (حل ...
بیشتر
بهمنظور بررسی شاخص‌های جوانهزنی بذرهای برداشت شده از گیاه مادری انیسون تحت تیمارهای مختلف کودی، آزمایشی به صورت طرح کاملا تصادفی با 17 تیمار و 4 تکرار در آزمایشگاه بذر دانشگاه یاسوج اجرا شد. تیمارهای آزمایشی مزرعه برای گیاه مادری شامل ورمی‌کمپوست در 3 سطح (صفر، 5 و 10 تن در هکتار)، بارور یک (تثبیت-کننده زیستی نیتروژن)، بارور دو (حل کننده فسفات)، بارور یک و دو، ورمی‌کمپوست 5/2 تن+ بارور1، ورمی‌کمپوست 5/2 تن+ بارور2، ورمی‌کمپوست 5/2 تن+ بارور1 و 2، ورمی‌کمپوست 5 تن+ بارور1، ورمی‌کمپوست 5 تن+ بارور2، ورمی‌کمپوست 5 تن+ بارور 1 و 2، ورمی‌کمپوست 5/7 تن+ بارور1، ورمی‌کمپوست 5/7 تن+ بارور2، ورمی-کمپوست 5/7 تن+ بارور 1 و 2، نانو کود زیستی و کود اوره بودند. صفات مورد اندازه‌گیری شامل پروتئین محلول بذر، آلفاآمیلاز، درصد جوانهزنی، سرعت جوانهزنی، طول گیاهچه، وزن خشک گیاهچه، بنیه طولی و بنیه وزنی بود. نتایج نشان داد که بیشترین درصد جوانهزنی (92 درصد) و سرعت جوانهزنی (07/2 عدد بذر در روز) در تیمار کود اوره بدست آمد. بیشترین شاخص بنیه گیاهچه (طولی) در تیمار تلفیقی استفاده از ورمی‌کمپوست 5/7 تن+ بارور یک و دو به مقدار (73/9) مشاهده شد که از لحاظ آماری اختلاف معنی‌‌داری با تیمار کود اوره (71/9) نداشت. بیشترین مقدار فعالیت آلفا آمیلاز در تیمار کود اوره و ورمی‌کمپوست 5/7 تن+ بارور یک و دو و کمترین آن در تیمار شاهد مشاهده شد.
محمود عطارزاده؛ حمیدرضا بلوچی؛ محسن موحدی دهنوی؛ امین صالحی؛ مجید رجایی
چکیده
بروز تنش خشکی روی گیاه مادری میتواند سبب کاهش جوانهزنی و رشد بذور گیاهان تحت این شرایط شود. از سوی دیگر استفاده از ترکیبات زیستی در تنشهای محیطی سبب تولید بذور با قابلیت جوانهزنی بهتر میشود. این پژوهش به صورت اسپلیت پلات در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در سال 1395 انجام گردید. عامل اصلی شامل رژیم‌های مختلف ...
بیشتر
بروز تنش خشکی روی گیاه مادری میتواند سبب کاهش جوانهزنی و رشد بذور گیاهان تحت این شرایط شود. از سوی دیگر استفاده از ترکیبات زیستی در تنشهای محیطی سبب تولید بذور با قابلیت جوانهزنی بهتر میشود. این پژوهش به صورت اسپلیت پلات در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در سال 1395 انجام گردید. عامل اصلی شامل رژیم‌های مختلف آبیاری در سه سطح آبیاری پس از 25، 50 و 75 درصد تخلیه رطوبتی خاک و عامل فرعی شامل تأمین نیاز فسفر در شش سطح 100 درصد نیاز فسفر به صورت شیمیایی از منبع سوپرفسفات تریپل، 50 درصد فسفر + قارچ مایکوریزا آربوسکولار، قارچ مایکوریزا آربوسکولار، 50 درصد فسفر + باکتری سودوموناس فلورسنس، باکتری سودوموناس فلورسنس و شاهد بدون کود فسفره بود. نتایج نشان داد که در رژیم آبیاری 75 درصد تخلیه رطوبتی، حداکثر جوانهزنی، بنیه بذر، طول ریشهچه، طول ساقهچه و وزن خشک گیاهچه در 50 درصد نیاز فسفر + مایکوریزا آربوسکولار بود. همچنین در سطح آبیاری پس از 50 و 75 درصد تخلیه رطوبتی، تیمار 50 درصد نیاز فسفر + مایکوریزا آربوسکولار توانست سبب افزایش سرعت جوانهزنی و بهبود یکنواختی جوانهزنی شود. هدایت الکتریکی بذرهای سرخارگل با افزایش تنش خشکی روند افزایشی را نشان داد. در مجموع نتایج این پژوهش نشان داد که باکتری سودوموناس فلورسنس در این آزمایش در سطح پایینتر از قارچ مایکوریزا آربوسکولار توانست درصد و سرعت جوانهزنی و اثرات منفی ناشی از تنش خشکی را بهبود دهد.
