هانیه سعادت؛ محمد صدقی
چکیده
به‌منظور بررسی اثر پرایمینگ و فرسودگی بر شاخصهای رشد و فعالیت آنزیمهای آنتی‌اکسیدان در بذر ذرت هیبرید سینگل کراس 704 آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار در دانشگاه محقق اردبیلی در سال 1401 اجرا شد. تیمارهای آزمایشی شامل تیمار پیری تسریع شده در سه سطح (0، 7 و 14 روز) و چهار سطح پرایمینگ (شاهد، هیدروپرایمینگ، ...
بیشتر
به‌منظور بررسی اثر پرایمینگ و فرسودگی بر شاخصهای رشد و فعالیت آنزیمهای آنتی‌اکسیدان در بذر ذرت هیبرید سینگل کراس 704 آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار در دانشگاه محقق اردبیلی در سال 1401 اجرا شد. تیمارهای آزمایشی شامل تیمار پیری تسریع شده در سه سطح (0، 7 و 14 روز) و چهار سطح پرایمینگ (شاهد، هیدروپرایمینگ، جیبرلین (20 میلی‌گرم در لیتر) و اسید سالیسیلیک (100 میلی‌گرم در لیتر) بود. نتایج نشان داد که فرسودگی شاخصهای رشد شامل طول ریشهچه، طول ساقهچه، طول گیاهچه، وزن تر ریشهچه و ساقهچه، وزن خشک ریشهچه و ساقهچه، شاخص طولی و وزنی بنیه بذر را کاهش داد، ولی انواع پرایمینگ به‌ویژه پرایمینگ با جیبرلین این صفت‌ها را بهبود داد. میزان فعالیت آنزیمهای کاتالاز، سوپراکسید دیسمیوتاز و گلوتاتیون ردوکتاز در تیمار جیبرلین و فرسودگی 14 روز در مقایسه با شاهد به ترتیب در حدود 73%، 63% و 21% افزایش نشان داد. بیشترین میزان فعالیت آنزیم پراکسیداز (797/1 واحد بر میلی گرم پروتئین) در پرایمینگ با جیبرلین مشاهده شد. در مجموع، کاربرد پیشتیمار جیبرلین موجب تقویت شاخصهای رشد و فعالیت آنزیمهای آنتی‌اکسیدان بذرهای ضعیف ذرت شد و میتوان جهت افزایش بنیه بذرهای ضعیف از این تیمار استفاده کرد.
طیبه سعادت؛ محمد صدقی؛ عبدالقیوم قلی پوری؛ رئوف سیدشریفی؛ رقیه شیخ بگلو
چکیده
به منظور بررسی اثر پرایمینگ و فرسودگی بر روی فعالیت آنزیمهای آنتیاکسیدانت و تحرک ذخایر لوبیا، آزمایشی بصورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با 3 تکرار اجرا گردید. تیمارها شامل فرسودگی (شاهد بدون فرسودگی، 88 و 78 درصد جوانهزنی) و پرایمینگ (شاهد، هیدرو پرایمینگ، پرایمینگ با جیبرلین و اسید سالیسیلیک) بود. نتایج نشان داد که فرسودگی ...
بیشتر
به منظور بررسی اثر پرایمینگ و فرسودگی بر روی فعالیت آنزیمهای آنتیاکسیدانت و تحرک ذخایر لوبیا، آزمایشی بصورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با 3 تکرار اجرا گردید. تیمارها شامل فرسودگی (شاهد بدون فرسودگی، 88 و 78 درصد جوانهزنی) و پرایمینگ (شاهد، هیدرو پرایمینگ، پرایمینگ با جیبرلین و اسید سالیسیلیک) بود. نتایج نشان داد که فرسودگی درصد جوانهزنی را کاهش داد. پرایمینگ سبب کاهش تاثیر فرسودگی و بهبود درصد جوانهزنی گردید. با افزایش فرسودگی کارایی استفاده از ذخایر، کارایی تحرک ذخایر و کسر ذخایر مصرف شده کاهش یافت، ولی شاخص تنفس و وزن خشک باقی‌مانده بذر افزایش یافتند. میزان کاهش SRUE نسبت به تیمار شاهد فرسودگی در حدود30% بود و شاخص تنفس بذر نیز در پیش تیمار جیبرلین در حدود 24% نسبت به شاهد بدون پرایمینگ بیشتر بود. محتوای کل پروتئین بذر در پیش تیمار جیبرلین و بدون فرسودگی در حدود 32% افزایش داشت. میزان فعالیت آنزیم پراکسیداز در تیمار جیبرلین و فرسودگی 88% نسبت به شاهد در حدود 57% افزایش نشان داد. بیشترین میزان فعالیت آنزیم سوپراکسید دیسمیوتاز (2/175 واحد بر میلی گرم) در پرایمینگ با اسید سالیسیلیک و فرسودگی 88% دیده شد. حداکثر مقدار مالون دیآلدئید (46/1 میلی مول بر گرم) به تیمار بدون پرایمینگ و فرسودگی 78% ارتباط داشت. درکل، استفاده از پیش تیمار جیبرلین موجب تقویت فیزیولوژیکی بذرهای ضعیف لوبیا شد و از این تیمار میتوان جهت افزایش بنیه بذرهای ضعیف استفاده کرد.
ایمان نعمتی؛ محمد صدقی؛ قاسم حسینی سالکده؛ رضا توکل افشاری؛ محمدرضا نقوی
چکیده
گیاه توق خاردار (Xanthium strumarium L.) گیاهی هرز با ارزش دارویی بالا است که به دلیل وجود خواب عمیق فقط در یکی از دو بذر درون یک کپسول این گیاه، برای مطالعات خواب بذر بسیار مورد علاقه پژوهشگران است. با این وجود، نبود اطلاعات ژنومیک در این گیاه، سبب شده است که دانسته‌ها در مورد آن در سطح بسیار پایینی باشد. در این تحقیق، ترانسکریپتوم بذرهای کوچک ...
بیشتر
گیاه توق خاردار (Xanthium strumarium L.) گیاهی هرز با ارزش دارویی بالا است که به دلیل وجود خواب عمیق فقط در یکی از دو بذر درون یک کپسول این گیاه، برای مطالعات خواب بذر بسیار مورد علاقه پژوهشگران است. با این وجود، نبود اطلاعات ژنومیک در این گیاه، سبب شده است که دانسته‌ها در مورد آن در سطح بسیار پایینی باشد. در این تحقیق، ترانسکریپتوم بذرهای کوچک و بزرگ این گیاه در طول دوره نمو با استفاده از پلتفرم Illumina، با هدف شناسایی و بررسی عملکردی رونوشت‌های با بیان متفاوت میان دو بذر، توالی‌یابی شد. توالی‌های شناسایی شده بین دو بذر با یکدیگر مقایسه شدند و رونوشت‌های با بیان متفاوت بین دو بذر مورد تفسیر عملکردی قرار گرفتند. در این پژوهش تعداد 191192 توالی ژن با میانگین طول 69/989 جفت‌باز شناسایی شد. آنالیزهای تشابه توالی و تفسیر عملکردی این توالی‌ها برعلیه پایگاه داده nr، آنالیز GO و KEGG انجام شد. ژن‌های با بیان متفاوت، از نظر top hits، بیشترین تشابه را با آفتابگردان زراعی (41/83 درصد) داشتند. آنالیز GO سبب شناسایی 615 تفسیر عملکردی در 36 گروه شد. فراوان‌ترین GO یافت شده در دسته فرایند بیولوژیک، فرایندهای بیوسنتزی بود. نتایج این تحقیق فرایندهای بیوسنتزی و متابولیک بیشتر را در بذر بزرگ نسبت به بذر کوچک‌تر و نقش تنظیمی کلیدی رونویسی را در دوره نمو بذر نشان داد.
سیده رقیه خاتمی؛ محمد صدقی؛ رئوف سید شریفی
چکیده
در پژوهش حاضر اثر انواع پرایمینگ برمیزان فعالیت آنزیمهای آنتی اکسیدانت شامل کاتالاز (CAT)،آسکورباتپراکسیداز (APX)، سوپراکسید دیسمیوتاز (SOD)، مالون دیآلدئید (MDA) و گلوتاتیون ردکتاز (Gred) تحت تنش خشکی برای بذور ذرت هیبرید سینگل کراس 704 بررسی شد. تیمارهای آزمایش، شامل تیمارهای خشکی در 4 سطح (0، 3-، 6-و 9- بار) و پرایمینگ (هورمون پرایمینگ، ...
بیشتر
در پژوهش حاضر اثر انواع پرایمینگ برمیزان فعالیت آنزیمهای آنتی اکسیدانت شامل کاتالاز (CAT)،آسکورباتپراکسیداز (APX)، سوپراکسید دیسمیوتاز (SOD)، مالون دیآلدئید (MDA) و گلوتاتیون ردکتاز (Gred) تحت تنش خشکی برای بذور ذرت هیبرید سینگل کراس 704 بررسی شد. تیمارهای آزمایش، شامل تیمارهای خشکی در 4 سطح (0، 3-، 6-و 9- بار) و پرایمینگ (هورمون پرایمینگ، هیدروپرایمینگ، اسموپرایمینگ، اسید آسکوربیک و شاهد) بودند. سپس صفات درصد جوانه زنی، بنیه گیاهچه و میزان فعالیت آنزیمهای آنتی اکسیدانت اندازه گیری شد. نتایج نشان داد که اثر متقابل تیمار خشکی و پرایمینگ بر تمامی صفات به جز درصد جوانه زنی معنی دار بود. بیشترین بنیه گیاهچه (15.996) در تیمار پرایمینگ شاهد و سطح خشکی شاهد به دست آمد. بیشترین میزان فعالیت آنزیم کاتالاز (35 میکرومول بر دقیقه در میلی گرم پروتئین) در پرایمینگ با اسیدآسکوربیک و سطح خشکی 9- باردیده شد. همچنین حداکثر میزان آسکوربات پراکسیدازدر تیمار هورمون پرایمینگ و سطح خشکی 9- بار به دست آمد در حالی که کمترین فعالیت آن در سطح خشکی شاهد و تیمار اسموپرایمینگ مشاهده شد.بیشترین میزان مالون دی آلدئید در سطح خشکی 9- بار و در پرایمینگ شاهد به دست آمد. بالاترین میزان فعالیت آنزیم سوپراکسید دیسمیوتازدر سطح خشکی 9- بار بود. همچنین بیشترین میزان گلوتاتیون ردکتاز در پرایمینگ با ویتامین c و سطح خشکی 9- بار به دست آمد.
لیلا یاری؛ محمد صدقی؛ آیدین حمیدی؛ رئوف سید شریفی
چکیده
به منظور بررسی تأثیر رطوبت زمان برداشت و تیمارهای بذری بر وضعیت بنیه بذر و مقاومت به سرمای گیاهچه جو در شرایط کنترل شده، آزمایشی در مؤسسه تحقیقات ثبت و گواهی بذر و نهال کرج بصورت فاکتوریل با طرح پایه کاملاً تصادفی با چهار تکرار در سال93-1392 انجام گرفت. تیمارها عبارت بودند از رطوبت بذر در زمان برداشت در سه سطح 14، 16 و 18% و پیش تیمار ...
بیشتر
به منظور بررسی تأثیر رطوبت زمان برداشت و تیمارهای بذری بر وضعیت بنیه بذر و مقاومت به سرمای گیاهچه جو در شرایط کنترل شده، آزمایشی در مؤسسه تحقیقات ثبت و گواهی بذر و نهال کرج بصورت فاکتوریل با طرح پایه کاملاً تصادفی با چهار تکرار در سال93-1392 انجام گرفت. تیمارها عبارت بودند از رطوبت بذر در زمان برداشت در سه سطح 14، 16 و 18% و پیش تیمار بذر در پنج سطح شامل سه نوع محلول پلی آمین پوترسین، اسپرمیدین، اسپرمین، آب وعدم پیش تیمار بذر به عنوان شاهد بودند. براساس نتایج پیش تیمارکردن بذرها با پلی آمینها موجب بهبود بنیه بذر، کاهش نشت الکترولیت، افزایش محتوای پرولین گیاهچه ها و افزایش رشد گیاهچه های حاصل از بذرهای برداشت شده در هر سه سطح رطوبتی 14، 16 و 18 % در مقایسه با شاهد( عدم پیش تیمار) گردید. بعلاوه تیمارپرایمینگ بذرها با آب نیز باعث کاهش در نشت الکترولیت ها، افزایش وزن خشک بخش هوایی گاهچه ها، وزن خشک ریشه و طول ساقه بعد از شرایط تنش سرما گردید. حداکثر میزان پرولین و وزن خشک بخش هوایی گیاهچه ها بعد از شرایط تنش سرما، از تیمار پوترسین (Put) و حداقل نشت الکترولیتها نیز برای تیمار Put ثبت گردید. همچنین بذرهایی که زودتر برداشت شده بودند (با رطوبت 18 درصد) از بنیه بهتر، وزن خشک اندام هوایی بالاتر و نشت الکترولیت کمتر درشرایط سرما برخوردار بودند. به طورکلی برداشت بذرها بارطوبت در محدوده 17% تا18%، انبار نمودن آنها در شرایط مناسب و سپس استفاده از تیمارهای بذری آب و PAs(یک ماه قبل از کاشت)، بویژه Put برای بهبود در بنیه بذر و مقابله گیاهچه ها با شرایط تنش سرما قابل توصیه است .
صغری قهرمانی؛ محمد صدقی؛ رئوف سید شریفی
چکیده
به منظور بررسی اثرات فرسودگی بذر بر میزان فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدانت و پراکسیداسیون لیپیدی در گیاهچه های کدوی تخم کاغذی آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی در سه تکرارانجام گرفت. تیمارهای آزمایش شامل سه سطح فرسودگی (شاهد، 5 و 10 روز فرسودگی در دمای 45 درجه سانتیگراد با رطوبت نسبی 95 تا 100 درصد( و سه سطح دماهای ...
بیشتر
به منظور بررسی اثرات فرسودگی بذر بر میزان فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدانت و پراکسیداسیون لیپیدی در گیاهچه های کدوی تخم کاغذی آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی در سه تکرارانجام گرفت. تیمارهای آزمایش شامل سه سطح فرسودگی (شاهد، 5 و 10 روز فرسودگی در دمای 45 درجه سانتیگراد با رطوبت نسبی 95 تا 100 درصد( و سه سطح دماهای جوانه زنی (15، 25 و 35 درجه) بود. نتایج حاصل نشان داد که آنزیمهای سوپراکسیددیسمیوتاز و کاتالاز تحت تأثیر فرسودگی 5 روز و در دمای 25 درجه و پراکسیداز در تیمار شاهد و در دمای 25 درجه بیشترین فعالیت را داشتند. همچنین، بیشترین میزان مالون دی آلدئید (1/7 میلی مول بر گرم وزن تر) در دمای 15 درجه و در بذور 10 روز فرسوده مشاهده شد. بیشترین مقدار ماده خشک مصرف شده در تنفس (0.018 میلی گرم) از تیمار 5 روز فرسودگی و دمای 35 درجه حاصل شد و کمترین (0.009 میلی گرم) آن نیز مربوط به 10 روز فرسودگی و دمای 35 درجه بود. به نظر می رسد که کاهش قدرت بذر بر اثر فرسودگی و دمای بالا منجر به تنش اکسیداتیو و پراکسیداسیون لیپیدی شده و گیاه برای مقابله با آسیب های ناشی از آن میزان فعالیت آنزیمهای آنتیاکسیدانت را افزایش داده است. با توجه به نتایج حاصل از شاخص های جوانه زنی و آنزیم های آنتی اکسیدانت دمای 15 درجه بهترین دما برای جوانه زنی بذرهای فرسوده این گیاه است
لیلا یاری؛ محمد صدقی؛ آیدین حمیدی؛ رئوف سید شریفی
دوره 5، شماره 2 ، بهمن 1395، ، صفحه 37-50
چکیده
به‌منظور بررسی تأثیر رطوبت بذر در زمان برداشت و اعمال پیش تیمارهای بذری بر وضعیت قوه نامیه بذر و رشد گیاهچه های جو در یک دوره انبارداری مشخص، آزمایشی در مؤسسه تحقیقات ثبت و گواهی بذر و نهال کرج در سال92-1391 انجام گرفت. تیمارها شامل سه سطح رطوبتی14، 16 و 18% بذر در زمان برداشت پس از رسیدگی فیریولوژیکی و پیش تیمارهای بذری با محلول ...
بیشتر
به‌منظور بررسی تأثیر رطوبت بذر در زمان برداشت و اعمال پیش تیمارهای بذری بر وضعیت قوه نامیه بذر و رشد گیاهچه های جو در یک دوره انبارداری مشخص، آزمایشی در مؤسسه تحقیقات ثبت و گواهی بذر و نهال کرج در سال92-1391 انجام گرفت. تیمارها شامل سه سطح رطوبتی14، 16 و 18% بذر در زمان برداشت پس از رسیدگی فیریولوژیکی و پیش تیمارهای بذری با محلول های پوترسین، اسپرمیدین، اسپرمین و آب بعد از یک دوره هشت ماهه انبار داری بودند. از بذرهای بدون پیش تیمار نیز به عنوان شاهد استفاده گردید. داده‌ها جهت ارزیابی صفات بعد از برداشت و همچنین بعد از هشت ماه انبارداری، به صورت طرح کاملاً تصادفی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند . بعلاوه بذرها بعد از پیش تیمار با انواع پلی آمینها و یک ماه انبار داری مجدد، به صورت فاکتوریل با طرح پایه کاملاً تصادفی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. در ارزیابی بذرها بعد از برداشت، بذرهایی که زودتر برداشت شده بودند (با رطوبت 18 %)، دارای قوه نامیه، درصد جوانه زنی و بنیه بهتری در مقایسه با بذرهایی بودند که دیرتر و با رطوبت 14 % برداشت شده بودند که این روند بعد از هشت ماه انبار داری نیز به همین ترتیب تکرار شد و بذرهایی که دارای برتری بودند از هدایت الکتریکی (نشت الکترولیت) کمتری نیز برخوردار بودند. پیش تیمار کردن بذرها با پلی آمین ها موجب بهبود قوه نامیه، درصد جوانه زنی، تسریع در جوانه زنی و کاهش نشت الکترولیت ها در بذرهای برداشت شده در سه زمان با رطوبت های 14، 16 و 18 در مقایسه با شاهد گردید. حداکثر درصد جوانه زنی با میانگین 98/75 در رطوبت 18 % به همراه اسپرمین به دست آمد، به طوری که این تیمار نسبت به شاهد موجب افزایش 16/86% در جوانه زنی و 18/26 % در قوه نامیه گردید. بذرهایی که زودتر با رطوبت‌های 18و 16 % برداشت شده بودند، بنیه بهتری در مقایسه با بذرهایی که دیرتر و با رطوبت 14 % برداشت شده بودند، داشتند.
معصومه اسدی آقبلاغی؛ امید انصاری؛ محمد صدقی
دوره 3، شماره 1 ، فروردین 1393، ، صفحه 31-40
چکیده
به منظور بررسی اثر کاربرد اسید سالیسیلیک(SA (و جیبرلیک اسید(GA3 (بر اصلاح شاخصهای جوانهزنی و تغییرات آنزیمهای آنتی اکسیدانی بذر آفتابگردان تحت شرایط پیری تسریع شده، آزمایشی بهصورت فاکتوریل، در قالب طرح کاملا تصافی با 3 تکرار انجام شد. عامل اول شامل تیمار بذر با اسید سالیسیلیک(SA ،(جیبرلیک اسید(GA3 (و بذر بدون پیشتیمار و عامل دوم شامل 4 مدت ...
بیشتر
به منظور بررسی اثر کاربرد اسید سالیسیلیک(SA (و جیبرلیک اسید(GA3 (بر اصلاح شاخصهای جوانهزنی و تغییرات آنزیمهای آنتی اکسیدانی بذر آفتابگردان تحت شرایط پیری تسریع شده، آزمایشی بهصورت فاکتوریل، در قالب طرح کاملا تصافی با 3 تکرار انجام شد. عامل اول شامل تیمار بذر با اسید سالیسیلیک(SA ،(جیبرلیک اسید(GA3 (و بذر بدون پیشتیمار و عامل دوم شامل 4 مدت پیری (صفر، 2 ،4 و 6 روز با اعمال دمای 41 درجه سانتیگراد) بود. نتایج نشان داد اثر پیشتیمار بذر و القاء پیری بر درصد جوانهزنی، سرعت جوانهزنی، درصد گیاهچه طبیعی، طول گیاهچه، بنیه بذر، درصد گیاهچه غیر عادی، میزان فعالیت کاتالاز و آسکوربات پراکسیداز معنی دار بود. ولی بر متوسط مدت زمان جوانه زنی معنیدار نبود. همچنین نتایج نشان داد بالاترین شاخصهای جوانهزنی اندازهگیری شده از پیشتیمار بذر با اسید سالیسیلیک(SA (و جیبرلیک اسید(GA3 ( در شرایط عادی بدون پیری بدست آمدند. همچنین پیشتیمار بذر سبب افزایش در میزان فعالیت آنزیمهای سوپراکسید دیسموتاز، کاتالاز و آسکوربات پروکسیداز در مقایسه با بذر پیشتیمار نشده در شرایط القاء پیری و عدم القاء پیری شد. بهطور کلی پیشتیمار بذر با استفاده از اسید سالیسیلیک (SA(و جیبرلیک اسید(GA3 (سبب بهبود شاخصهای جوانه زنی و افزایش در فعالیت آنزیمهای آنتیاکسیدانت در بذر آفتابگردان شد
جلال مؤمنی؛ مجید شکرپور؛ محمد صدقی؛ محمد انتصاری؛ اشکان عباسیان
دوره 2، شماره 2 ، مهر 1392، ، صفحه 229-239
چکیده
به منظور بررسی اثر سطوح مختلف فرسودگی و تنش مصنوعی خشکی بـر جوانـه زنـی بـذر گنـدم و برخـی از ویژگـی هـای گیا هچـه آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تکرار اجرا گردید. تیمارهای آزمایش شامل سطوح فرسودگی (شاهد، 65 و 130 ساعت فرسودگی در رطوبت نسبی 100 درصد و دمای3/0 ±41 سانتیگراد)، رقم (شاهپسند، آذر2 ،شـهریار، الونـد ...
بیشتر
به منظور بررسی اثر سطوح مختلف فرسودگی و تنش مصنوعی خشکی بـر جوانـه زنـی بـذر گنـدم و برخـی از ویژگـی هـای گیا هچـه آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تکرار اجرا گردید. تیمارهای آزمایش شامل سطوح فرسودگی (شاهد، 65 و 130 ساعت فرسودگی در رطوبت نسبی 100 درصد و دمای3/0 ±41 سانتیگراد)، رقم (شاهپسند، آذر2 ،شـهریار، الونـد و زریـن) و تنش خشکی مصنوعی با استفاده از 6000 PEG) شاهد، 3 -و 6 -بار) بود. نتایج نشان داد که فرسودگی 130 ساعت و تنش خشکی 3 -بار کمترین سرعت جوانهزنی را در رقم آذر2 ایجاد کرد، در حالیکه کمترین درصد جوانهزنی در همین رقم و در فرسـودگی 65 سـاعت بـا تنش 6 -بار مشاهده شد. کمترین میزان طول ریشهچه و ساقهچه بهترتیب در تیمارهای آذر2 × فرسودگی 65 ساعت × تنش شـاهد و رقـم شهریار × فرسودگی شاهد × تنش 6 -بار تولید گردید. با افزایش درجه فرسودگی و شدت تنش وزن خشک گیاهچه در همه ارقـام رونـد کاهشی نشان داد. بیشترین مقدار استفاده از ذخایر بذر (SRUR (در فرسودگی شاهد در رقم شـهریار و کمتـ رین مقـدار آن در فرسـودگی 130 ساعت و تنش 6 -بار در رقم آذر2 دیـده شـد. کمتـرین میـزان میـانگین کـارایی اسـتفاده از ذخـایر بـذر ( SRUE (در تیمـار آذر 2 × فرسودگی شاهد× تنش شاهد مشاهده شد. کمترین میزان میانگین کسر ذخایر مصرف شده بذر(FMSR (در تیمار آذر2 ×فرسـودگی 130 ساعت × تنش 6 -بار دیده شد. این نتایج نشان میدهد که ارقام از نظر استفاده از ذخایر بذر در هنگام جوانهزنی دارای تفاوتهای ژنتیکی هستند و درجه فرسودگی بذر نسبت به سطوح تنش خشکی عامل مهمتری در کاهش بنیه بذر به شمار میآیـد. بنـابراین، از صـف ات مـورد بررسی در این آزمایش به ویژه مقدار استفاده از ذخایر بذر(SRUR(میتوان جهت گزینش ارقام دارای بنیه بذر بالا استفاده کرد.
