احمدرضا نجفی؛ اصغر استاجی؛ مهدی قاسمی
چکیده
درصد و سرعت جوانهزنی بذرها یکی از عوامل دستیابی به عملکرد بالا در کشاورزی است ولی تحت تاثیر تنشهای محیطی کاهش مییابد. پیش تیمار بذرها یکی از روشهای افزایش قدرت و سرعت جوانهزنی بذرها برای مقابله با تنش شوری است. هدف از مطالعه حاضر بررسی تأثیر پیش تیمار بذر با عصاره گیاه نعناع فلفلی (5/0، 1 و 2 درصد) و عصاره جلبک دریایی (05/0، 1 و 2 ...
بیشتر
درصد و سرعت جوانهزنی بذرها یکی از عوامل دستیابی به عملکرد بالا در کشاورزی است ولی تحت تاثیر تنشهای محیطی کاهش مییابد. پیش تیمار بذرها یکی از روشهای افزایش قدرت و سرعت جوانهزنی بذرها برای مقابله با تنش شوری است. هدف از مطالعه حاضر بررسی تأثیر پیش تیمار بذر با عصاره گیاه نعناع فلفلی (5/0، 1 و 2 درصد) و عصاره جلبک دریایی (05/0، 1 و 2 درصد) به همراه شاهد بر شاخصهای رشدی و بیوشیمیایی گیاهچه گیاه دارویی آویشن دنایی در شرایط تنش شوری (0، 50، 100، 150 میلیمولار کلرید سدیم) بود. این آزمایش گلدانی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی در چهار تکرار انجام گرفت. نتایج نشان داد پیشتیمار عصاره جلبک دریایی و نعناع فلفلی باعث افزایش درصد و سرعت جوانهزنی و همچنین تعداد بذر جوانه زده در شرایط عدم تنش شوری شده بود. در صفات رشدی گیاهچه هر چند در شرایط عدم تنش شوری شرایط بهتر بود ولی پیش تیمار بذرها نسبت به شرایط کنترل اثرات تنش شوری را بطور معنیداری کاهش داد. بالاترین میزان کلروفیل کل در شرایط عدم تنش شوری در بذور تیمار شده با عصاره جلبک دریایی 2 درصد بود. بیشترین فعالیت آنزیم کاتالاز و آنزیم پلی فنل اکسیداز به ترتیب در شرایط تنش شوری 100 و 150 میلی مولار و در بذور تیمار شده با عصاره جلبک دریایی 1 و 2 درصد، بود. بطور مشخص تنش شوری موجب کاهش شاخصهای رشدی شده بود ولی پیشتیمار عصاره جلبک دریایی باعث بهبود شرایط شده بود.
پری ماه شکوهی نسب؛ حمیدرضا بلوچی؛ علی مرادی؛ محسن موحدی دهنوی
چکیده
این آزمایش به منظور بررسی اثر پوششدار کردن بذر با بیوچار و کربن فعال بر برخی شاخصهای جوانهزنی بذر کینوا، انجام شد و بهصورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تکرار در سال 1399، در دانشگاه یاسوج به اجرا درآمد. عامل اول پوششدار کردن بذر در چهار سطح (بدون پوشش، پوششدار کردن با کربن فعال، پوششدار کردن با بیوچار و پوششدار ...
بیشتر
این آزمایش به منظور بررسی اثر پوششدار کردن بذر با بیوچار و کربن فعال بر برخی شاخصهای جوانهزنی بذر کینوا، انجام شد و بهصورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تکرار در سال 1399، در دانشگاه یاسوج به اجرا درآمد. عامل اول پوششدار کردن بذر در چهار سطح (بدون پوشش، پوششدار کردن با کربن فعال، پوششدار کردن با بیوچار و پوششدار کردن با کربن فعال+ بیوچار) و عامل دوم شامل تنش شوری در 4 سطح (صفر، 75، 150 و 225 میلیمولار کلرید سدیم) بود. نتایج برهمکنش تنش شوری و پوششدار کردن بذر نشان داد، بیشترین محتوای قند محلول (578/28 میلیگرم بر گرم وزن تر بذر) و مالون دیآلدهید (97/2 میکرومول بر گرم وزن تر بذر) با پوششدار کردن بذر با کربن فعال در سطح 150 میلیمولار تنش شوری مشاهده شد. همچنین بیشترین مقدار پراکسید هیدروژن (18/0 میکرومول بر گرم وزن تر بذر) و پرولین بذر (49/10 میکرومول بر گرم وزن تر بذر) در سطح 225 میلیمولار کلرید سدیم به ترتیب با پوششدار کردن بذر با بیوچار و کربن فعال بود. پوششدار کردن بذر با کربن فعال و بیوچار منجر به افزایش طول ریشهچه و ساقهچه در شرایط تنش شوری گردید. اما در شرایط تنش شوری وزن ریشهچه و شاخص طولی بنیه بذر با پوششدار کردن بذر با کربن فعال بیشتر بهبود یافت. میتوان بیان نمود که پوششدار کردن بذر میتواند به میزان زیادی اثرات مضر ناشی از تنش اسمزی بر صفات جوانهزنی و بیوشیمیایی را در گیاهچه کینوا کاهش داده و رشد گیاهچه را بهبود بخشد.
معصومه عامریان؛ محمود خرمی وفا؛ برکت الله برانی
چکیده
در این پژوهش اثر نانوذرات نقره و اسیدهیومیک بر برخی ویژگیهای مرفولوژیک دانهرست کینوا تحت تنش خشکی مورد بررسی قرار گرفت. آزمایش بهصورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار اجرا گردید. آزمایش شامل سه سطح نانوذره نقره (صفر، 10 و 20 میلیگرم بر لیتر نانونقره)، سه سطح اسیدهیومیک (صفر، 100 و 300 میلیگرم بر لیتر) و سه سطح تنش خشکی ...
بیشتر
در این پژوهش اثر نانوذرات نقره و اسیدهیومیک بر برخی ویژگیهای مرفولوژیک دانهرست کینوا تحت تنش خشکی مورد بررسی قرار گرفت. آزمایش بهصورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار اجرا گردید. آزمایش شامل سه سطح نانوذره نقره (صفر، 10 و 20 میلیگرم بر لیتر نانونقره)، سه سطح اسیدهیومیک (صفر، 100 و 300 میلیگرم بر لیتر) و سه سطح تنش خشکی (صفر، 6- و 12- بار) بود. بیشترین میزان بنیهی بذر و سرعت جوانهزنی بذر در بالاترین سطح نانوذره نقره و اسیدهیومیک مشاهده گردید که نشاندهندهی تأثیر مثبت نانوذره نقره و اسیدهیومیک بر درصد جوانهزنی، سرعت جوانهزنی و بنیهی بذر کینوا است. با توجه به نتایج بهدست آمده برخلاف نانوذرات نقره و اسیدهیومیک تنش خشکی منجربه کاهش درصد جوانهزنی و خصوصیات رشدی دانهرست کینوا شد.کاهش جذب آب توسط بذر در شرایط تنش خشکی سبب کاهش فرایندهای فیزیولوژیکی و متابولیکی بذر میشود. نانوذرات میتوانند به دیواره سلولی نفوذ کنند و منافذ جدیدی را برای نفوذ آب در پوسته بذر ایجاد کنند و به این ترتیب سرعت جوانهزنی را افزایش دهند. با افزایش غلظت نانوذرات نقره و اسیدهیومیک میزان پرولین، قندهای محلول، فنل کل، فلاونوئید و فعالیت آنزیم کاتالاز تحت شرایط تنش خشکی افزایش نشان داد که بیانگر نقش مثبت نانوذرات نقره و اسیدهیومیک برای افزایش تحمل به خشکی در گیاه کینوا است. در نتیجه کاربرد اسیدهیومیک در غلظت 300 میلیگرم بر لیتر همراه با 20 میلیگرم بر لیتر نانوذرات نقره برای بهبود جوانهرنی و رشد دانهرست کینوا تحت شرایط تنش خشکی توصیه میشود.
علی حسینی پور؛ علیرضا یدوی؛ حمیدرضا بلوچی؛ علی مرادی
چکیده
جوانهزنی از حساسترین مراحل زندگی گیاه میباشد که تحت تأثیر عوامل مختلف محیطی از جمله دما و رطوبت قرار دارد.از آنجا که آزمون جوانهزنی استاندارد بذر به تنهایی نمیتواند توصیف دقیقی از سبز شدن گیاهچه در شرایط مزرعه باشد، از آزمونهای بنیه بذر مانند آزمون پیری تسریع شده (زوال بذر) استفاده میگردد. در این پژوهش شاخصهای جوانهزنی ...
بیشتر
جوانهزنی از حساسترین مراحل زندگی گیاه میباشد که تحت تأثیر عوامل مختلف محیطی از جمله دما و رطوبت قرار دارد.از آنجا که آزمون جوانهزنی استاندارد بذر به تنهایی نمیتواند توصیف دقیقی از سبز شدن گیاهچه در شرایط مزرعه باشد، از آزمونهای بنیه بذر مانند آزمون پیری تسریع شده (زوال بذر) استفاده میگردد. در این پژوهش شاخصهای جوانهزنی و بیوشیمیایی بذر کتان روغنی رقم نرمن (Linum usitatissimum Var. Norman) در پتانسیلهای رطوبتی صفر، 2/0-، 4/0-، 6/0-، 8/0-، 1- و 2/1- مگاپاسکال در دماهای 10، 15، 20، 25، 30 و 35 درجه سانتیگراد تحت شرایط پیری تسریع شده ارزیابی گردید. نتایج نشان داد که شاخصهای درصد و سرعت جوانهزنی و شاخص بنیه گیاهچه در بذرهای زوال یافته و بدون زوال به ترتیب با افزایش دما تا 20 و 25 درجه سانتیگراد روند افزایشی و سپس تا دمای 35 درجه سانتیگراد روند کاهشی داشتند و با کاهش پتانسیل آب و در شرایط زوال، پایینترین حد خود را در هر دما نشان داد. میزان پروتئین محلول، فعالیت آنزیم کاتالاز و محتوی پرولین بذر نیز با کاهش پتانسیل آب و اعمال پیری تسریع شده در هر دما افزایش یافت. همچنین در حالیکه با افزایش دما میزان پروتئین و فعالیت آنزیم کاتالاز بذر افزایش یافت؛ محتوی پرولین بذر روند کاهشی داشت. نتایج این پژوهش نشان داد گیاه کتان روغنی در ابتدای مسیر جوانهزنی در شرایط مساعد دمایی گیاهی متحمل به کم آبی و در شرایط بدون تنش اسمزی، گیاهی متحمل در برابر دماهای بالا و پایین میباشد.
نجمه افتخار؛ سینا فلاح؛ علی عباسی سورکی؛ حبیب خداوردی لو
چکیده
در خاکهای آلوده استقرار ضعیف گیاهچه و در نتیجه محدویت زیست توده گیاه، کارآیی فناوری گیاهپالایی را کاهش میدهد. در این پژوهش، اثر سطوح مختلف پیشتیمار بذر ( سالیسیلیک اسید، نیترات پتاسیم و شاهد) و 3 غلظت سرب شامل (صفر، 200، 400 و 600 میلیگرم سرب بر کیلوگرم خاک) بر رشد گیاهچهای آفتابگردان بررسی گردید. آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب ...
بیشتر
در خاکهای آلوده استقرار ضعیف گیاهچه و در نتیجه محدویت زیست توده گیاه، کارآیی فناوری گیاهپالایی را کاهش میدهد. در این پژوهش، اثر سطوح مختلف پیشتیمار بذر ( سالیسیلیک اسید، نیترات پتاسیم و شاهد) و 3 غلظت سرب شامل (صفر، 200، 400 و 600 میلیگرم سرب بر کیلوگرم خاک) بر رشد گیاهچهای آفتابگردان بررسی گردید. آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار در گلخانه تحقیقاتی دانشگاه شهرکرد در سال 1393 اجرا شد. بطور کلی صفات مورد مطالعه با افزایش غلظت سرب بهطور معنیداری کاهش یافت. در سمیترین غلظت سرب تیمارهای نیترات پتاسیم و سالیسیلیک اسید مانع از کاهش 42% وزن خشک ریشه نسبت به تیمار شاهد شدند. تیمار نیترات پتاسیم از کاهش وزن خشک برگ و کلرفیل a (به ترتیب 24% و 60%) تیمار و سالیسیلیک اسید از کاهش کلرفیلb (55%) نسبت به بذور پرایم نشده جلوگیری کرد. وزن خشک ساقه با تیمارهای پرایمینگ بذر تغییر معنیداری نشان نداد. به موازات افزایش غلظت سرب میزان کاراتنوئید، پرولین و نشت یونی گیاهچه افزایش یافت. این در حالی است تیمار سالیسیلیک اسید موجب کاهش 21% نشت الکترولیتی شد. تیمار نیترات پتاسیم مانع از افزایش 24% کاروتنوئید گردید ولی میزان پرولین از 104 به 111 میکرومول بر گرم افزایش داد. بطور کلی نتیجهگیری میشود که کاربرد سالییلیک اسید و نیترات پتاسیم با کاهش میزان کاروتنوئید و نشت الکترولیتی و افزایش محتوای پرولین بردباری گیاهچه آفتابرگردان را به سمیت سرب افزایش میدهد.
حمیده غفاری؛ محمودرضا تدین
چکیده
تنشهای محیطی به وِیژه خشکی، از مهمترین عوامل کاهش رشد در مراحل رشد و نمو گیاه بهویژه مرحله جوانهزنی گیاه است. بنابراین به منظور بررسی مکانیسم جوانهزنی و بهبود شاخصهای جوانهزنی بذر چغندرقند تحت تنش خشکی با استفاده از پلیاتیلن گلیکول و تحت پیش تیمار با پرولین، مطالعهای در آزمایشگاه زراعت، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شهرکرد ...
بیشتر
تنشهای محیطی به وِیژه خشکی، از مهمترین عوامل کاهش رشد در مراحل رشد و نمو گیاه بهویژه مرحله جوانهزنی گیاه است. بنابراین به منظور بررسی مکانیسم جوانهزنی و بهبود شاخصهای جوانهزنی بذر چغندرقند تحت تنش خشکی با استفاده از پلیاتیلن گلیکول و تحت پیش تیمار با پرولین، مطالعهای در آزمایشگاه زراعت، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شهرکرد به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با 4 تکرار در سال 1395 انجام گرفت. در این آزمایش تیمارها شامل پنج سطح پتانسیل آب (شاهد یا آب مقطر، 2- ، 6- ، 10- و 14- بار) و قرار گرفتن بذور در محلولهای 5 و 10 میلیمولار پرولین و آب مقطر (شاهد) بودند. صفات درصد جوانهزنی، ضریب سرعت جوانهزنی، جوانهزنی نسبی، زمان جوانهزنی، ضریب آلومتری، شاخص طولی بنیه و وزنی بذر چغندرقند اندازهگیری شدند. صفات درصد جوانهزنی، ضریب سرعت جوانهزنی، جوانهزنی نسبی، شاخص طولی بنیه و وزنی بذر چغندرقند با افزایش سطوح خشکی کاهش یافتند، در حالیکه متوسط زمان جوانهزنی و ضریب آلومتری افزایش داشتند. پیش تیمار بذر با پرولین، درصد جوانهزنی، ضریب سرعت جوانهزنی، جوانهزنی نسبی و شاخص طولی بنیه و وزنی چغندرقند را تحت تنش خشکی افزایش داد. به علاوه، پیش تیمار بذر با 10 میلیمولار پرولین باعث کاهش به ترتیب 10 و 25 درصدی متوسط سرعت جوانهزنی و ضریب آلومتری نسبت به تیمار شاهد شد. در نهایت، پیش تیمار بذر با پرولین به طور موثری میتواند اثرات بازدارنده تنش خشکی بر صفات جوانهزنی بذر چغندرقند را کاهش دهد.
لیلا یاری؛ محمد صدقی؛ آیدین حمیدی؛ رئوف سید شریفی
چکیده
به منظور بررسی تأثیر رطوبت زمان برداشت و تیمارهای بذری بر وضعیت بنیه بذر و مقاومت به سرمای گیاهچه جو در شرایط کنترل شده، آزمایشی در مؤسسه تحقیقات ثبت و گواهی بذر و نهال کرج بصورت فاکتوریل با طرح پایه کاملاً تصادفی با چهار تکرار در سال93-1392 انجام گرفت. تیمارها عبارت بودند از رطوبت بذر در زمان برداشت در سه سطح 14، 16 و 18% و پیش تیمار ...
بیشتر
به منظور بررسی تأثیر رطوبت زمان برداشت و تیمارهای بذری بر وضعیت بنیه بذر و مقاومت به سرمای گیاهچه جو در شرایط کنترل شده، آزمایشی در مؤسسه تحقیقات ثبت و گواهی بذر و نهال کرج بصورت فاکتوریل با طرح پایه کاملاً تصادفی با چهار تکرار در سال93-1392 انجام گرفت. تیمارها عبارت بودند از رطوبت بذر در زمان برداشت در سه سطح 14، 16 و 18% و پیش تیمار بذر در پنج سطح شامل سه نوع محلول پلی آمین پوترسین، اسپرمیدین، اسپرمین، آب وعدم پیش تیمار بذر به عنوان شاهد بودند. براساس نتایج پیش تیمارکردن بذرها با پلی آمینها موجب بهبود بنیه بذر، کاهش نشت الکترولیت، افزایش محتوای پرولین گیاهچه ها و افزایش رشد گیاهچه های حاصل از بذرهای برداشت شده در هر سه سطح رطوبتی 14، 16 و 18 % در مقایسه با شاهد( عدم پیش تیمار) گردید. بعلاوه تیمارپرایمینگ بذرها با آب نیز باعث کاهش در نشت الکترولیت ها، افزایش وزن خشک بخش هوایی گاهچه ها، وزن خشک ریشه و طول ساقه بعد از شرایط تنش سرما گردید. حداکثر میزان پرولین و وزن خشک بخش هوایی گیاهچه ها بعد از شرایط تنش سرما، از تیمار پوترسین (Put) و حداقل نشت الکترولیتها نیز برای تیمار Put ثبت گردید. همچنین بذرهایی که زودتر برداشت شده بودند (با رطوبت 18 درصد) از بنیه بهتر، وزن خشک اندام هوایی بالاتر و نشت الکترولیت کمتر درشرایط سرما برخوردار بودند. به طورکلی برداشت بذرها بارطوبت در محدوده 17% تا18%، انبار نمودن آنها در شرایط مناسب و سپس استفاده از تیمارهای بذری آب و PAs(یک ماه قبل از کاشت)، بویژه Put برای بهبود در بنیه بذر و مقابله گیاهچه ها با شرایط تنش سرما قابل توصیه است .
