لیلا چهل تنان؛ علی تهرانی فر؛ محمود شور؛ سید حسین نعمتی؛ سعید خسروی
چکیده
خودگشنی سبب بروز پدیدهای به نام پسروی خویشآمیزی در گیاهان دگرگشن شده که همین امر سبب کاهش قدرت جوانهزنی بذر و رشد گیاهچه میشود، از طرفی پرایمینگ بذر با هورمونهای گیاهی نظیر اسید جیبرلیک تکنیکی است که به طور بالقوه سبب بهبود جوانهزنی و رشد بعدی گیاه میشود. بنابراین هدف از این پژوهش بررسی تاثیر غلظتهای مختلف اسید جیبرلیک ...
بیشتر
خودگشنی سبب بروز پدیدهای به نام پسروی خویشآمیزی در گیاهان دگرگشن شده که همین امر سبب کاهش قدرت جوانهزنی بذر و رشد گیاهچه میشود، از طرفی پرایمینگ بذر با هورمونهای گیاهی نظیر اسید جیبرلیک تکنیکی است که به طور بالقوه سبب بهبود جوانهزنی و رشد بعدی گیاه میشود. بنابراین هدف از این پژوهش بررسی تاثیر غلظتهای مختلف اسید جیبرلیک بر بهبود جوانهزنی بذور، که از خودگشنی ارقام مختلف گل اطلسی بدست آمدهاند، بهصورت فاکتوریل و در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار بود. تیمارها شامل چهار سطح اسید جیبرلیک (صفر، 50، 100 و 150 میلیگرم در لیتر) و بذور حاصل از خودگشنی اطلسی ایرانی، Tango Blue، Tritunia Pink Morn و Tritunia White بود. نتایج نشان داد پرایمینگ بذور با اسید جیبرلیک بهخصوص در غلظت 100 میلیگرم در لیتر با افزایش 6/56 و 1/57 درصدی فعالیت آنزیمهای آلفا و بتا آمیلاز سبب افزایش 8/54 درصدی محتوای قندهای محلول شد و با تامین انرژی سبب افزایش درصد جوانهزنی، سرعت جوانهزنی، متوسط زمان لازم برای جوانهزنی، شاخص بنیه گیاهچه، انرژی جوانهزنی و وزن تر و خشک ساقهچه و ریشهچه شد. همچنین در بین ارقام مختلف، بذور حاصل از خودگشنی اطلسی ایرانی با بیشترین درصد جوانهزنی و سرعت جوانهزنی توانایی بیشتری نسبت به بذور سایر ارقام در حفظ قوه نامیه، درصد و سرعت جوانهزنی داشت.
مهدی رزمخواه؛ علی مرادی؛ حجت اله لطیف منش؛ حمیدرضا بلوچی
چکیده
کاملینا (Camelina sativa) گیاهی روغنی یکساله بوده و یکی از مهمترین مشکلات زراعت آن برخورد مرحله جوانهزنی بذر و استقرار بذر با تنش خشکی میباشد. به همین دلیل استفاده از روش پرایمینگ بذر جهت سرعت بخشیدن به مرحله سبز شدن و استقرار بهویژه در شرایط تنش خشکی امری ضروری است. لذا این پژوهش با هدف بررسی تأثیر پرایمینگ و زمان پرایمینگ بر جوانهزنی ...
بیشتر
کاملینا (Camelina sativa) گیاهی روغنی یکساله بوده و یکی از مهمترین مشکلات زراعت آن برخورد مرحله جوانهزنی بذر و استقرار بذر با تنش خشکی میباشد. به همین دلیل استفاده از روش پرایمینگ بذر جهت سرعت بخشیدن به مرحله سبز شدن و استقرار بهویژه در شرایط تنش خشکی امری ضروری است. لذا این پژوهش با هدف بررسی تأثیر پرایمینگ و زمان پرایمینگ بر جوانهزنی و برخی صفات بیوشیمیایی کاملینا تحت تنش خشکی در آزمایشگاه زراعت و ژنتیک دانشکده کشاورزی دانشگاه یاسوج طی سالهای 1400 تا 1401 انجام گردید. آزمایش بهصورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با 4 تکرار انجام شد. عامل اول پرایمینگ با عصاره ریشه گیاه چاودار رقم دانکو در 3 سطح (صفر، 40 و 60 درصد)، عامل دوم زمانهای پرایمینگ در سه سطح (صفر، 6 و 12 ساعت) و عامل سوم شامل تنش خشکی در 3 سطح (صفر، 3- و 6- بار) بود. بر اساس نتایج بهدست آمده مشاهده گردید که تنش خشکی شاخصهای بیوشیمیایی و جوانهزنی کاملینا را تحت تأثیر قرار داد و پیش تیمار با عصاره چاودار در غلظت 60 درصد به همراه پرایم در زمان 12 ساعت با بهبود برخی شاخصهای بیوشیمیایی و جوانهزنی توانستند با تأثیر بر سامانه دفاع آنتیاکسیدانی غیرآنزیمی گیاه باعث افزایش تحمل گیاهچههای کاملینا تحت تنش خشکی شوند. نتایج آزمایش نشان میدهد که بهکار بردن عصاره چاودار رقم دانکو با غلظت 60 درصد در زمان 12 ساعت ضمن بهبود ویژگیهای فیزیکی بذر به جوانهزنی در شرایط بهینه و تنش خشکی کمک مینماید.
رضا طاهردوست؛ محمود دژم؛ مهدی مدن دوست؛ فرهاد مهاجری
چکیده
استفاده از گوگرد در مناطق خشک و نیمه خشک ایران از اهمیت ویژه ای برخوردار است، زیرا بیشتر خاکها آهکی هستند. این پژوهش به صورت کرتهای خرد شده در قالب بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در سال 1401 در مزرعه تحقیقاتی در شهرستان فسا اجرا شد. فاکتور اصلی سه سطح آبیاری پس از 25، 50 و 75 درصد تخلیه رطوبتی خاک و فاکتور فرعی منابع کودی در هشت سطح ...
بیشتر
استفاده از گوگرد در مناطق خشک و نیمه خشک ایران از اهمیت ویژه ای برخوردار است، زیرا بیشتر خاکها آهکی هستند. این پژوهش به صورت کرتهای خرد شده در قالب بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در سال 1401 در مزرعه تحقیقاتی در شهرستان فسا اجرا شد. فاکتور اصلی سه سطح آبیاری پس از 25، 50 و 75 درصد تخلیه رطوبتی خاک و فاکتور فرعی منابع کودی در هشت سطح (100 درصد گوگرد، 50 درصد گوگرد+ تیوباسیلوس، 50 درصد گوگرد+ مایکوریزا ، 50 درصد گوگرد+ تیوباسیلوس+ مایکوریزا، تیوباسیلوس، مایکوریزا ، تیوباسیلوس+ مایکوریزا و شاهد) بود. نتایج نشان داد در آبیاری 75 درصد تخلیه رطوبتی، تلفیق50 درصد گوگرد+ تیوباسیلوس+ مایکوریزا سبب کاهش 23 درصدی پایدری غشای بذر در مقایسه با شاهد شد. در سطح آبیاری 75 درصد تخلیه رطوبتی، تلفیق50 درصد گوگرد+ تیوباسیلوس+ مایکوریزا و تلفیق 50 درصد گوگرد+ مایکوریزا سبب افزایش 31 درصدی فعالیت آلفا آمیلاز آندوسپرم بذر نسبت به شاهد شد. همچنین بیشترین درصد و سرعت جوانهزنی در تیمار 50 درصد گوگرد+ مایکوریزا+ تیوباسیلوس مشاهده شد. در آبیاری 75 درصد تخلیه رطوبتی، تلفیق 50 درصد گوگرد+ تیوباسیلوس+ مایکوریزا سبب افزایش 46 درصدی بنیه بذر شد. در مجموع با توجه به تأثیر مثبت تلفیق گوگرد+ تیوباسیلوس+ مایکوریزا در بهبود کیفیت بذرهای تولید شده از گیاه سیاه دانه میتوان مصرف این ترکیبات را در شرایط تنش خشکی توصیه نمود.
محبوبه حاجی عباسی؛ رضا توکل افشاری*؛ علیرضا عباسی؛ رضا کمائی
چکیده
سویا از مهمترین گیاهان دانه روغنی جهان است که از مشکلات تولید آن کاهش قوه نامیه و بنیه بذر طی مدت نگهداری و پیش از کشت میباشد. به منظور تعیین اثر اتیلن و اسید سالیسیلیک بر بهبود بذر زوال یافته سویا، طی این تحقیق بذور سویا در معرض پیری تسریع شده به مدت صفر، 6 ، 10 روز و پیری طبیعی به مدت 6 ماه قرار گرفتند. بذور پس از پیری با اسید سالیسیلیک ...
بیشتر
سویا از مهمترین گیاهان دانه روغنی جهان است که از مشکلات تولید آن کاهش قوه نامیه و بنیه بذر طی مدت نگهداری و پیش از کشت میباشد. به منظور تعیین اثر اتیلن و اسید سالیسیلیک بر بهبود بذر زوال یافته سویا، طی این تحقیق بذور سویا در معرض پیری تسریع شده به مدت صفر، 6 ، 10 روز و پیری طبیعی به مدت 6 ماه قرار گرفتند. بذور پس از پیری با اسید سالیسیلیک با غلظت 50 میکرو مولار و ACC (پیش ماده اتیلن) با غلظت 10 میکرو مولار به مدت 6 ساعت در دمای 25 درجه سانتیگراد تیمار شدند. همچنین دستهای بذور پس از آزمون پیری تسریع شده و طبیعی بدون هیچ تیماری به عنوان شاهد (بذر خشک) استفاده شدند. درصد جوانهزنی، هدایت الکتریکی و همچنین بیان ژنهای AMY1 ، BMY1 در بذور خشک و همچنین طی 6 و 12 ساعت تحت اثر آب، اسید سالیسیلیک و ACC به روش qRT- PCR مورد بررسی قرار گرفت. با افزایش پیری درصد جوانهزنی کاهش و هدایت الکتریکی افزایش یافت. بیشترین میزان جوانهزنی در بذور خشک غیر پیر (95 درصد) بدست آمد. از طرفی ACC و اسید سالیسیلیک نتوانستند جوانهزنی بذور 10 روز پیری را از صفر درصد تغییر دهند. همچنین بیشترین میزان هدایت الکتریکی (µScm-1gr-1 53) در تیمار پیری تسریع شده 10 روز و هورمون SA بدست آمد. بیان ژن AMY1 و BMY1 با افزایش سطوح پیری افزایش یافت. هورمون اسید سالیسیلیک و ACC اثرات متفاوتی را بر صفات اندازهگیری شده داشتند. در بذور غیر پیر اسید سالیسیلیک سبب کاهش بیان AMY1 شد که نشان میدهد اسید سالیسیلیک در بذور غیر پیر همانند عامل تنشزا عمل میکند. میزان بیان ژن AMY1در بذر صفر روز پیر بهمیزان 1/8 بود که این میزان در بذر 10 روز پیری 3/3 بود. در مجموع میتوان گفت پیری سبب اختلال در صفات فیزیولوژیکی (مانند هدایت الکتریکی) بذر میگردد و اسید سالیسیلیک و اتیلن نمیتوانند سبب بهبود زوال بذر سویا شوند.
روزبه فرهودی؛ مریم مکی زاده تفتی
دوره 3، شماره 2 ، مهر 1393، ، صفحه 153-161
چکیده
به منظور بررسی تاثیر تیمارهای شکست خواب بذر گیاه گز خوانسار (adescendens Astracantha (آزمایشی در قالب طرح کاملا تصادفی با 18 تیمار و چهار تکرار در بخش گیاهان دارویی موسسه تحقیقات جنگلها و مراتع در سال 1388 انجام شد.تیمارها شامل خراش دهی پوسته بذر با آب داغ 70 و 90 درجه سانتی گراد به مدت 10 و 15 دقیقه، خراش دهی پوسته بذر با اسید سولفوریک 90 درصد به مدت 15 ،30 ...
بیشتر
به منظور بررسی تاثیر تیمارهای شکست خواب بذر گیاه گز خوانسار (adescendens Astracantha (آزمایشی در قالب طرح کاملا تصادفی با 18 تیمار و چهار تکرار در بخش گیاهان دارویی موسسه تحقیقات جنگلها و مراتع در سال 1388 انجام شد.تیمارها شامل خراش دهی پوسته بذر با آب داغ 70 و 90 درجه سانتی گراد به مدت 10 و 15 دقیقه، خراش دهی پوسته بذر با اسید سولفوریک 90 درصد به مدت 15 ،30 و 45 دقیقه، سرمادهی بذر به مدت 2 ،4 و 6 هفته و ترکیبی از این تیمارها بود. نتایج نشان داد جوانه زنی بذر گز در سطح آماری یک درصد تحت تاثیر معنی دار تیمارهای آزمایش قرار گرفت. سرمادهی بذر گز به مدت 4 و 6 هفته سبب تحریک فعالیت آنزیم آلفا آمیلاز بذر به 1/13 و 14 نانومول بر بذر بر دقیقه شد. بیشترین درصد جوانه زنی بذر در تیمارهای 10 و 15 دقیقه خراش دهی با آب داغ 90 درجه سانتی گراد + 4 هفته سرمادهی مشاهده شد (81 درصد و 83 درصد). نتایج نشان داد خراش دهی بذر گز با اسید سولفوریک سبب آسیب به گیاهچه و افزایش تعداد گیاهچه های غیرنرمال گیاه گز شد. نتایج نشان داد بهترین تیمار برای شکست خواب بذر و تحریک جوانه زنی گز خوانسار خراش دهی بذر با آب داغ 90 درجه سانتیگراد به مدت 10 و 15 دقیقه + 4 هفته سرمادهی بذر بود.
روزبه فرهودی؛ مریم مکی زاده تفتی
دوره 3، شماره 2 ، مهر 1393، ، صفحه 241-249
چکیده
این تحقیق به منظور بررسی تیمارهای شکست خواب بذرکرفس کوهی (odoratissma Kelussia (در قالب طرح کاملا تصادفی در پنج تکرار در سال 1391 در موسسه تحقیقات جنگل ها و مراتع ایران انجام شد. تیمارهای آزمایش عبارت بودند از سرمادهی( دمای 4 درجه سانتیگراد بالای صفر به مدت 4 ،6 ،8 و 10هفته)، اسید جیبرلیک (محلول 250 ،500 و 1000 پی پی ام) و ترکیب تیمارهای سرما و اسید جیبرلیک ...
بیشتر
این تحقیق به منظور بررسی تیمارهای شکست خواب بذرکرفس کوهی (odoratissma Kelussia (در قالب طرح کاملا تصادفی در پنج تکرار در سال 1391 در موسسه تحقیقات جنگل ها و مراتع ایران انجام شد. تیمارهای آزمایش عبارت بودند از سرمادهی( دمای 4 درجه سانتیگراد بالای صفر به مدت 4 ،6 ،8 و 10هفته)، اسید جیبرلیک (محلول 250 ،500 و 1000 پی پی ام) و ترکیب تیمارهای سرما و اسید جیبرلیک (محلول 500 پی پی ام اسید جیبرلیک توام با دمای 4 درجه سانتیگراد بالای صفر به مدت 4 ،6 ،8 و 10هفته). نتایج نشان داد جوانه زنی و رشد گیاهچه کرفس کوهی تحت تاثیر تیمارهای شکست خواب بذر قرار گرفت (01.0
اسید جیبرلیک (% 86 و% 88 (مشاهده شد. همچنین نتایج نشان داد بیشترین طول ساقه چه و ریشه چه کرفس کوهی پس از 40 روز نیز تحت تاثیر این دو تیماربه دست آمد. بیشترین فعالیت آنزیم آلفا آمیلاز بذر کرفس کوهی تحت تاثیر تیمارهای تحت تاثیر تیمارهای 8 و 10 هفته سرمادهی توام با محلول 500 پی پی ام اسید جیبرلیک (به ترتیب 2/14 نانومول بر بذر بر دقیقه و 8/13 نانومول بر بذر بر دقیقه) مشاهده شد. تیمار های 8 و 10 هفته سرمادهی توام با محلول 500 پی پی ام اسید جیبرلیک بهترین تیمار جهت تحریک جوانه زنی و رشد اولیه گیاهچه کرفس کوهی در این آزمایش بود.
