علی مرادی؛ رویا بهبود
چکیده
با وجود صفات مطلوب کیفی ذرت شیرین، کشت این گیاه به‌جهت ضعف برخی ویژگی‌های جوانهزنی، بنیه ضعیف، چروکیده‌گی بذر و استقرار ضعیف گیاهچه در خاک محدود می‌باشد، استفاده از ترکیبات معدنی در پوشش‌دهی بذر می‌تواند شاخص‌های جوانهزنی، ویژگی‌های گیاهچه‌ای و فیزیکی بذر ذرت شیرین را بهبود دهد. برای بهبود کارایی بذر ذرت شیرین با استفاده ...
بیشتر
با وجود صفات مطلوب کیفی ذرت شیرین، کشت این گیاه به‌جهت ضعف برخی ویژگی‌های جوانهزنی، بنیه ضعیف، چروکیده‌گی بذر و استقرار ضعیف گیاهچه در خاک محدود می‌باشد، استفاده از ترکیبات معدنی در پوشش‌دهی بذر می‌تواند شاخص‌های جوانهزنی، ویژگی‌های گیاهچه‌ای و فیزیکی بذر ذرت شیرین را بهبود دهد. برای بهبود کارایی بذر ذرت شیرین با استفاده از پوشش‌دهی بذر، پژوهشی در آزمایشگاه فناوری بذر دانشکده کشاورزی دانشگاه یاسوج در سال 1397 به صورت فاکتوریل سه عاملی در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تکرار 25 بذری اجرا شد. عامل اول شامل غلظت محلول‌های کیتوزان (صفر -اسید استیک 3/0 درصد، 5/0 و 75/0 درصد) ، عامل دوم صمغ عربی (صفر -آب مقطر و 4/0 درصد) و عامل سوم ترکیب پوششیV10K2.5P5 (ورمی‌کولیت (V) با نسبت وزنی 10 برابر وزن بذر، کائولن (K) با نسبت وزنی 5/2 برابر وزن بذر و پرلیت (P) با نسبت وزنی 5 برابر وزن بذر) و عدم وجود ترکیب پوششی بود. نتایج اثر برهمکنش صمغ عربی و ترکیب پوششی در سطح کیتوزان 5/0 درصد نشان داد که بیشترین شاخص طولی بنیه گیاهچه (24/183) مربوط به تیمار پوششی صمغ عربی 4/0 درصد و ترکیب پوششی V10K2.5P5 بود که با کمترین شاخص طولی بنیه گیاهچه (70/85) از تیمار پوششی صمغ عربی 4/0 درصد و عدم وجود ترکیب پوششی اختلاف معنی داری نشان داد. نتایج کلی آزمایش نشان داد که تیمار پوششی کیتوزان 5/0 درصد+ ترکیب پوششی V10K2.5P5+ صمغ عربی 4/0 درصد در مقایسه با دیگر تیمارهای آزمایش اثر بخشی بیشتری بر روی شاخص‌های جوانهزنی و ویژگی های بذر ذرت شیرین داشت.
ماهرخ بلندی؛ پریسا شیخ زاده؛ سعید خماری؛ ناصر زارع؛ جابر شریفی
چکیده
به منظور بررسی اثر محیط رشد پایه مادری بر جوانهزنی بذور و رشد گیاهچه‌های گاوزبان اروپایی پس از انبارداری، آزمایشی به‌صورت طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار در دانشگاه محقق اردبیلی اجرا شد. تیمارها شامل بذرهای حاصل از بوته‌های مادری محلول‌پاشی شده با اسید هیومیک (5/0 گرم در لیتر)، کیتوزان (1 گرم در لیتر)، اسید هیومیک + کیتوزان ...
بیشتر
به منظور بررسی اثر محیط رشد پایه مادری بر جوانهزنی بذور و رشد گیاهچه‌های گاوزبان اروپایی پس از انبارداری، آزمایشی به‌صورت طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار در دانشگاه محقق اردبیلی اجرا شد. تیمارها شامل بذرهای حاصل از بوته‌های مادری محلول‌پاشی شده با اسید هیومیک (5/0 گرم در لیتر)، کیتوزان (1 گرم در لیتر)، اسید هیومیک + کیتوزان (5/0 گرم در لیتر + 1 گرم در لیتر)، اسید سالیسیلیک (4 میلی‌مولار)، اسید آسکوربیک (85/0 میلی‌مولار)، نیترات پتاسیم (20 میلی‌مولار) و شاهد بود. آزمون‌های جوانهزنی و رشد گیاهچه روی این بذرها طی دو دوره (بعد از برداشت و پس از پنج سال انبارداری) انجام گرفت. نتایج نشان داد در شرایط بدون انبارداری، بذرهای حاصل از بوته‌های مادری تیمار شده با محرک‌های زیستی و تنظیم‌کننده‌های رشدی، باعث افزایش جوانهزنی و رشد گیاهچه‌ها نسبت به بذرهای حاصل از تیمار شاهد گردید. در این شرایط، محلول‌پاشی بوته‌های مادری با اسید هیومیک+کیتوزان، با افزایش درصد و سرعت جوانهزنی، شاخص قدرت، طول و وزن خشک گیاهچه‌ها، بیشترین تاثیر را در بهبود خصوصیات جوانهزنی و رشد گیاهچه‌ها داشت. اگرچه انبارداری بذرها به مدت پنج سال، باعث کاهش قوه‌نامیه و قدرت بذرها گردید، اما محلول‌پاشی بوته‌های مادری، از طریق افزایش درصد قوه نامیه و شاخص قدرت بذر، از اثرات منفی انبارداری بر جوانهزنی کاسته و موجب افزایش درصد جوانهزنی، طول و وزن خشک گیاهچه‌ها شد. به‌طور کلی در بین تیمارهای بوته‌های مادری، محلول‌پاشی توام اسید هیومیک و کیتوزان را می‌توان به‌دلیل اثرات هم افزایی، بهترین تیمار برای بهبود زنده‌مانی بذر، خصوصیات جوانهزنی و رشد گیاهچه‌های گاوزبان دانست.
خدیجه سیاحی؛ امیر حسین ساری؛ آیدین حمیدی؛ بهاره نوروزی؛ فرشید حسنی
چکیده
بهمنظور بررسی تأثیر پلاسمای سرد بر خصوصیات جوانهزنی بذر و رشد گیاهچه سویا، آزمایشی در قالب طرح آشیانه ای - فاکتوریل در چهار تکرار در مرکز تحقیقات فیزیک پلاسما دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم تحقیقات تهران و مؤسسه تحقیقات ثبت و گواهی بذر و نهال در سال 1400 اجرا گردید. بذرها بهمدت 30، 60، 180، 300 و 420 ثانیه تحت تیمار پلاسمای سرد قرار گرفتند. به ...
بیشتر
بهمنظور بررسی تأثیر پلاسمای سرد بر خصوصیات جوانهزنی بذر و رشد گیاهچه سویا، آزمایشی در قالب طرح آشیانه ای - فاکتوریل در چهار تکرار در مرکز تحقیقات فیزیک پلاسما دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم تحقیقات تهران و مؤسسه تحقیقات ثبت و گواهی بذر و نهال در سال 1400 اجرا گردید. بذرها بهمدت 30، 60، 180، 300 و 420 ثانیه تحت تیمار پلاسمای سرد قرار گرفتند. به طور کلی، درصد جوانه زنی صفر تا 97/66 درصد، سرعت جوانه زنی صفر تا 17/32 درصد، شاخص جوانه زنی 61/3 تا 09/60 درصد، متوسط زمان جوانه زنی62/4 تا 66/66 درصد، طول ریشه-چه 87/2 تا 13/56 درصد، طول گیاهچه 70/2 13/78 درصد، تعدادگیاهچه عادی صفر تا 26/30 درصد و وزن خشک گیاهچه 36/1 تا 63/36 درصد نسبت به تیمار شاهد افزایش یافت. نتایج مطالعه ما نشان داد که تیمار 60 ثانیه بیشترین اثر مثبت بر روی خصوصیات جوانه زنی بذر و رشد گیاهچه سویا داشت.
الهام بحرآبادی؛ رضا توکل افشاری؛ مهدی نصیری محلاتی
چکیده
به منظور ارزیابی تاثیر دما، خشکی و پرایمینگ بر شاخص‌های درصد و سرعت جوانهزنی بذر ذرت، آزمایشی به صورت فاکتوریل بر پایه طرح آماری کاملاً تصادفی با چهار تکرار انجام شد. تیمارها شامل سطوح دمایی (5، 10، 15، 20، 25، 30، 35 و 45 درجه سلسیوس)، پتانسیل خشکی (0/0، 4/0-، 8/0- و 2/1- مگاپاسکال) و اعمال پرایمینگ (شاهد، هیدروپرایمینگ، آبسیزیک اسید، جیبرلیک اسید ...
بیشتر
به منظور ارزیابی تاثیر دما، خشکی و پرایمینگ بر شاخص‌های درصد و سرعت جوانهزنی بذر ذرت، آزمایشی به صورت فاکتوریل بر پایه طرح آماری کاملاً تصادفی با چهار تکرار انجام شد. تیمارها شامل سطوح دمایی (5، 10، 15، 20، 25، 30، 35 و 45 درجه سلسیوس)، پتانسیل خشکی (0/0، 4/0-، 8/0- و 2/1- مگاپاسکال) و اعمال پرایمینگ (شاهد، هیدروپرایمینگ، آبسیزیک اسید، جیبرلیک اسید و سالیسیلیک اسید) بودند. بنا بر نتایج این پژوهش، افزایش دما و خشکی سبب کاهش پارامترهای درصد و سرعت جوانهزنی شد؛ به طوری که در پتانسیل‌های کمتر از 8/0- مگاپاسکال در تمامی سطوح دما و خشکی، کاهش معناداری در شاخص های ذکر شده مشاهده گردید. در دمای 35 درجه سلسیوس، درصد جوانهزنی در شرایط بدون اعمال پرایمینگ از 94 به 36 درصد (خشکی2/1- مگاپاسکال) کاهش یافت. تحت این شرایط، تیمار جیبرلیک اسید سبب بهبود جوانهزنی شد. برای تعیین دماهای کاردینال ذرت از مدل‌های رگرسیونی (دندان- مانند، دوتکه‌ای و بتا) استفاده شد. طبق نتایج آزمایش، مدل دندان- مانند، به عنوان بهترین مدل ارزیابی شد و بر اساس آن، دمای پایه، مطلوب 1، مطلوب2 و حداکثر به ترتیب 51/9، 12/24، 35 و 6/44 درجه سلسیوس برآورد گردید. به منظور بررسی تاثیر دما و پتانسیل آب بر جوانهزنی بذر تحت شرایط خشکی از مدل رگرسیونی غیر خطی هیدروترمال تایم استفاده شد. با توجه به آن که افزایش مقدار انحراف معیار از دمای پایه نشان دهنده توانایی جوانهزنی بذر در پتانسیل‌های متفاوت اسمزی است، هیدروپرایمینگ، جیبرلیک اسید و سالیسیلیک اسید سبب افزایش این مقدار نسبت به تیمار بدون پرایمینگ شدند.
محمدرضا میرزایی؛ بابک بابائی
چکیده
در این تحقیق، صفات فیزیکی و شیمیایی بذر چغندرقند و ارتباطش با صفات جوانه زنی مطالعه شد. این صفات بر روی ده سینگل-کراس که از سه منطقه اردبیل فیروزکوه و کرج به دست آمده بود، مورد مقایسه قرار گرفت. نتایج نشان داد که چگالی حجمی، چگالی واقعی و هدایت الکتریکی بذر چغندرقند تحت تاثیر متقابل محیط و ژنوتیپ می باشد. درصد مواد جامد محلول روی پریکارپ ...
بیشتر
در این تحقیق، صفات فیزیکی و شیمیایی بذر چغندرقند و ارتباطش با صفات جوانه زنی مطالعه شد. این صفات بر روی ده سینگل-کراس که از سه منطقه اردبیل فیروزکوه و کرج به دست آمده بود، مورد مقایسه قرار گرفت. نتایج نشان داد که چگالی حجمی، چگالی واقعی و هدایت الکتریکی بذر چغندرقند تحت تاثیر متقابل محیط و ژنوتیپ می باشد. درصد مواد جامد محلول روی پریکارپ بذر چغندرقند (مواد بازدارنده جوانه زنی) فقط تحت تاثیر محیط تولید بذر بود. هم ژنتیک و هم شرایط محیطی حاکم بر طول مدت رشد و نمو بذر چغندرقند بر روی گیاه مادر، بر درصد جوانه زنی، سرعت جوانه زنی و میانگین زمان جوانه زنی موثر بودند. لیکن یکنواختی جوانهزنی بذر چغندرقند فقط تحت تأثیر ژنوتیب بود. از طرفی همبستگی بین چگالی واقعی، چگالی حجمی، تخلخل، میزان درصد مواد جامد محلول پریکارپ و هدایت الکتریکی بذر چغندرقند با برخی صفات جوانهزنی، معنی‌داری بود. لیکن صفت یکنواختی جوانه زنی هیچ همبستگی با صفات فیزیکی و شیمیای بذر نداشت. با افزایش چگالی پریکارپ بذر موجب کاهش عوامل کاهنده کیفیت بذر از جمله هدایت الکتریکی بذر و درصد مواد جامد محلول بر روی پریکارپ می شود. بنابراین یکنواختی جوانه زنی که کمتر تحت تاثیر محیط است، می تواند در بر نامه های اصلاحی به عنوان یک شاخص انتخاب کیفیت بذر، استفاده شود. صفات فیزیکی و شیمیایی که همبستگی معنی داری با صفات جوانه زنی دارند، در مدیریت تولید بذر چغندرقند با هدف افزایش ضریب استحصال و کیفیت بذر چغندرقند، قابل توصیه می باشند.
فاطمه جمالی؛ وحید اعتماد
چکیده
تحقیق در مورد تاثیر تنش شوری و خشکی بر جوانه زنی و الگوی رشد در بین جمعیت علف‌های مرتعی برای تعیین پتانسیل گونه‌های مناسب جهت ترمیم و حفاظت و همچنین تولید علوفه بسیار مهم است. به این منظور پژوهشی جهت ارزیابی تنش شوری و خشکی گیاه ریش پری دو شاخ در مرحله جوانه زنی و رشد گیاهچه سال 1399در آزمایشگاه بذر دانشکده کشاورزی دانشگاه تهران- کرج ...
بیشتر
تحقیق در مورد تاثیر تنش شوری و خشکی بر جوانه زنی و الگوی رشد در بین جمعیت علف‌های مرتعی برای تعیین پتانسیل گونه‌های مناسب جهت ترمیم و حفاظت و همچنین تولید علوفه بسیار مهم است. به این منظور پژوهشی جهت ارزیابی تنش شوری و خشکی گیاه ریش پری دو شاخ در مرحله جوانه زنی و رشد گیاهچه سال 1399در آزمایشگاه بذر دانشکده کشاورزی دانشگاه تهران- کرج در قالب طرح کاملا تصادفی و در 3 تکرار انجام گردید. تیمارهای این آزمایش شامل 4 سطح شوری (100،150،200 و 300 میلی مولار سدیم کلرید)، 4 سطح خشکی (2-، 4-، 6- و 8- بار پلی اتیلن گلیکول) و آب مقطر (شاهد) بود. صفات مورد ارزیابی شامل درصد جوانهزنی، سرعت جوانهزنی، طول ساقهچه و طول ریشهچه بود. نتایج نشان داد درصد جوانهزنی، سرعت جوانهزنی، طول ریشهچه و طول ساقهچه با افزایش شدت تنش شوری تا 200 میلی مولار افزایش و پس از آن کاهش یافت به طوری که عملا هیچ بذری جوانه نزد. در تنش خشکی صفات مورد مطالعه تا 6- بار افزایش یافته و پس از آن شروع به کاهش کردند. نتایج نشان داد گیاه ریش پری دو شاخ گیاهی نسبتا مقاوم به تنش شوری و خشکی می‌باشد.
