علیرضا باقری؛ فرزاد مندنی؛ آزاده گراوندی؛ سحر امیری
چکیده
پرایمینگ بذر یکی از روش های بسیار موثر در بهبود جوانه زنی و استقرار گیاهچه است. برای بررسی اثر اسمو و هیدرو پرایمینگ بر جوانه زنی شکل های مختلف گیاه همیشه بهار رقم پُر پر(Calendula officinalis L.) آزمایشی به صورت فاکتوریل سه عامله در قالب طرح کاملا تصادفی با 3 تکرار در سال 1393 اجرا شد. صفات مربوط به جوانه زنی شکل های مختلف بذور همیشه بهار شامل درصد ...
بیشتر
پرایمینگ بذر یکی از روش های بسیار موثر در بهبود جوانه زنی و استقرار گیاهچه است. برای بررسی اثر اسمو و هیدرو پرایمینگ بر جوانه زنی شکل های مختلف گیاه همیشه بهار رقم پُر پر(Calendula officinalis L.) آزمایشی به صورت فاکتوریل سه عامله در قالب طرح کاملا تصادفی با 3 تکرار در سال 1393 اجرا شد. صفات مربوط به جوانه زنی شکل های مختلف بذور همیشه بهار شامل درصد جوانه زنی، سرعت جوانه زنی، شاخص بنیه بذر، طول ریشه چه و طول ساقه چه در شرایط تیمارهای آزمایش محاسبه بودند. نتایج نشان داد که بذر های هلالی شکل بیشترین درصد، سرعت و شاخص جوانه زنی را به ترتیب با مقادیر 51/75 درصد، 48/4 جوانه در روز و 97/18 در اسموپرایمینگ 6- بار از خود بروز دادند. علاوه بر این بررسی اثر اسمو و هیدروپرایمینگ نشان داد که بیشترین درصد جوانه زنی (56/75 درصد) در اسموپرایمینگ صفر و به مدت 8 ساعت هیدروپرایمینگ مشاهده شد. بیشترین سرعت جوانه زنی در تیمارهای هیدروپرایمینگ به ترتیب 8 و 16 ساعت با مقادیر 16/3 و 26/3 جوانه در روز بود. بیشترین شاخص جوانه زنی تیمارهای هیدروپرایمینگ نیز به ترتیب در 8 و 16 ساعت با مقادیر 22/12 و 75/11 ثبت شد. به طورکلی پرایمینگ می تواند در کاهش تاثیرات منفی عوامل مختلف در زمان جوانه زنی و پس از آن اثرگذار باشد. در مجموع نتایج حاصل از این آزمایش نشان داد که استفاده از هیدرو و اسموپرایمینگ برای بذور هلالی شکل گیاه دارویی همیشه بهار بیشترین عملکرد جوانه زنی را به دنبال داشت.
جلیل عباسپور؛ بهروز صالحی اسکندری؛ مریم منتظری نجف آبادی
چکیده
نیکل از عناصر کممصرف ضروری است اما افزایش غلظت آن در محیط، جوانهزنی و رشد گیاهان را به مخاطره میاندازد. در مطالعه حاضر، اثر پرولین بهصورت پیشتیمار و تیمار خارجی بر مراحل اولیه رشد خیار چنبر تحت تنش نیکل بررسی شد. بدین منظور، گروهی از بذور پس از خیساندن در غلظتهای صفر و 10 میلیمولار پرولین به پتریدیشهای حاوی غلظتهای مختلف ...
بیشتر
نیکل از عناصر کممصرف ضروری است اما افزایش غلظت آن در محیط، جوانهزنی و رشد گیاهان را به مخاطره میاندازد. در مطالعه حاضر، اثر پرولین بهصورت پیشتیمار و تیمار خارجی بر مراحل اولیه رشد خیار چنبر تحت تنش نیکل بررسی شد. بدین منظور، گروهی از بذور پس از خیساندن در غلظتهای صفر و 10 میلیمولار پرولین به پتریدیشهای حاوی غلظتهای مختلف نیکل (صفر ، 2/0، 4/0 و 6/0 میلیمولار) منتقل شدند درحالیکه در گروه دیگر تیمار پرولین همزمان با غلظتهای نیکل اعمال گردید. پس از 10 روز، شاخصهای جوانهزنی بذر، رشد گیاهچه، مقدار پراکسیداسیون لیپید و نشتپذیری غشاء سلولی اندازهگیری شد. نتایج نشان داد شاخصهای جوانهزنی تحت تأثیر نیکل و پیشتیمار پرولین قرار نگرفت. حساسیت ریشهچه به افزایش غلظت نیکل بیشتر از ساقهچه بود و میزان مالوندآلدئید و نشتپذیری غشاء سلولی با بالا رفتن غلظت نیکل افزایش یافت. حضور پرولین، بههمراه نیکل، بهطور معنیداری باعث کاهش درصد و سرعت جوانی زنی شد و میانگین زمان جوانهزنی را افزایش داد. پیشتیمار پرولین در حضور تیمارهای نیکل باعث بهبود طول ریشهچه و نسبت ریشهچه به ساقهچه شد. اما افزودن پرولین خارجی باعث افزایش طول ساقهچه در غلظت پایین نیکل و گروه شاهد شد درصورتیکه طول ریشهچه و نسبت آنها را کاهش داد. حضور مداوم پرولین در محیط احتمالاٌ با جذب آب توانایی جذب آن را توسط رویان کاهش داده اما پیشتیمار پرولین در مقایسه با حضور آن در محیط، بهعنوان یک محلول سازگار و آنتی اکسیدانت، باعث بهبود مراحل اولیه رشد و کاهش خسارت ناشی از سمیت نیکل در گیاهچه خیار میگردد.
نوید عباسی؛ حمیدرضا بلوچی؛ علیرضا یدوی؛ امین صالحی
چکیده
بهمنظور بررسی تأثیر تنش کمبود آب و منابع کود نیتروژن بر خصوصیات جوانهزنی و بنیه بذرهای گندم رقم چمران آزمایشی در مرکز تحقیقات کشاورزی استان فارس اجرا شد. در این آزمایش ابتدا بذرهای گندم در سه سطح تنش کمبود آب (آبیاری کامل، تنش کمبود آب در مرحله شیری و تنش کمبود آب در مرحله خمیری) و چهار سطح منابع کود نیتروژن (کود اوره 100 درصد نیاز ...
بیشتر
بهمنظور بررسی تأثیر تنش کمبود آب و منابع کود نیتروژن بر خصوصیات جوانهزنی و بنیه بذرهای گندم رقم چمران آزمایشی در مرکز تحقیقات کشاورزی استان فارس اجرا شد. در این آزمایش ابتدا بذرهای گندم در سه سطح تنش کمبود آب (آبیاری کامل، تنش کمبود آب در مرحله شیری و تنش کمبود آب در مرحله خمیری) و چهار سطح منابع کود نیتروژن (کود اوره 100 درصد نیاز گیاه، کود اوره 25 درصد به همراه نیتروکسین و نیتراژین، کود اوره 50 درصد به همراه نیتروکسین و نیتراژین، کود اوره 75 درصد به همراه نیتروکسین و نیتراژین) تولید شد. سپس کیفیت و بنیه بذرهای حاصل در دو آزمایش استاندارد جوانهزنی و پیری تسریع شده بهصورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تکرار مورد آزمون قرار گرفت. نتایج نشان داد که اثر تیمارهای آزمایش بر تمامی صفات اندازهگیری شده بهجز درصد جوانهزنی معنیدار بود. تنش آب و منابع کود نیتروکسین و نیترازین به همراه اوره 25 درصد در ابتدای زوال منجر به افزایش غلظت پروتئین (39/12 درصد) شد و اما کمترین میزان نشاسته (85/20 درصد) تحت اثر متقابل تیمار کود نیتروکسین و نیتراژین به همراه 75 درصد اوره در زمان 48 ساعت زوال مشاهده شد. همچنین تنش کمبود آب منجر به افزایش غلظت، قندهای محلول و کاهش میزان آنزیمهای آلفا آمیلاز دانه نیز شد. در مجموع نتایج این پژوهش نشان داد که استفاده از تیمارهای تلفیقی کود اوره و کودهای زیستی در شرایط تنش برای تغذیه گیاه مادری، منجر به تولید بذرهایی با قوه نامیه بالاتر و متحملتر به زوال شد.
زهرا پورامان؛ رضا تقی زاده؛ داوود حسن پناه
چکیده
این پژوهش بهمنظور بررسی تأثیر کود وکوزیم حاوی جلبک دریایی بر بذور حقیقی هیبرید سیبزمینی حاصل از تلاقی دو رقم ساوالان و ساتینا، در شرایط نرمال و تنش کمآبی و درونشامهای در آزمایشگاه شرکت فناوری زرع گستر آرتا در طی سال 1396 انجام شد. آزمایش بهصورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار اجرا شد. فاکتور اول شامل سه سطح ...
بیشتر
این پژوهش بهمنظور بررسی تأثیر کود وکوزیم حاوی جلبک دریایی بر بذور حقیقی هیبرید سیبزمینی حاصل از تلاقی دو رقم ساوالان و ساتینا، در شرایط نرمال و تنش کمآبی و درونشامهای در آزمایشگاه شرکت فناوری زرع گستر آرتا در طی سال 1396 انجام شد. آزمایش بهصورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار اجرا شد. فاکتور اول شامل سه سطح پلیاتیلنگلیکول 6000 (صفر، 3- و 6- بار) بهمنظور اعمال تنش کمآبی و فاکتور دوم سه سطح وکوزیم (صفر، 30 و 60 میلیلیتر در لیتر)، بود. اثر تنش کمآبی بر روی تمامی صفات و اثر وکوزیم بهغیراز درصد جوانهزنی بذور بر سایر صفات موردبررسی معنیدار بود. اثر متقابل تنش کمآبی× وکوزیم ازنظر همه صفات بهغیراز طول ساقه معنیدار بود. طول ساقه براثر افزایش شدت تنش کمآبی کاهش یافت و بیشترین صدمه در تنش شدید ملاحظه گردید. بیشترین طول ساقه (67/4 سانتیمتر)در سطح 30 میلیلیتر در لیتر کود وکوزیم مشاهده شد. تنش کمآبی باعث کاهش مقادیر همه صفات شد. بر اساس نتایج در شرایط تنش شدید اعمال 60 میلیلیتر در لیتر وکوزیم میتواند باعث بهبود درصد جوانهزنی، طول ریشه و ساقه شد ولی تأثیر معنیداری بر وزن و تعداد ریز غده نداشت. علاوه بر این در شرایط بدون تنش 60 میلیلیتر در لیتر وکوزیم میتواند باعث بهبود اکثر صفات شود.
پریسا شیخ نواز جاهد؛ محمد صدقی؛ رئوف سید شریفی؛ امید سفالیان
چکیده
به منظور بررسی اثر پرایمینگ بر جنبههای مختلف جوانهزنی بذور فرسوده کدو پوست کاغذی آزمایشی تحت تنش شوری به صورت فاکتوریل در قالب طرح کامل تصادفی با 4 تکرار در آزمایشگاه اجرا شد. تیمارها شامل سطوح مختلف فرسودگی (شاهد، 85% و 75% جوانهزنی شاهد) و تنش شوری (صفر، 75 و 150میلیمولار) و پرایمینگ (شاهد، هیدرو، جیرلین، Gr24، بنزیلآمینوپورین و ...
بیشتر
به منظور بررسی اثر پرایمینگ بر جنبههای مختلف جوانهزنی بذور فرسوده کدو پوست کاغذی آزمایشی تحت تنش شوری به صورت فاکتوریل در قالب طرح کامل تصادفی با 4 تکرار در آزمایشگاه اجرا شد. تیمارها شامل سطوح مختلف فرسودگی (شاهد، 85% و 75% جوانهزنی شاهد) و تنش شوری (صفر، 75 و 150میلیمولار) و پرایمینگ (شاهد، هیدرو، جیرلین، Gr24، بنزیلآمینوپورین و اسپرمیدین) بود. بذرها به روش فرسودگی سریع به سطح بنیه مورد نظر رسید. صفات مورفولوژیک با استفاده از آزمون رشد گیاهچه مورد مطالعه قرار گرفتند. صفات فیزولوژیکی شامل تحرک ذخایر لیپیدی ، رنگدانههای فتوسنتزی ، کربوهیدرات، شدت فتوسنتز، آلفاآمیلاز و میزان یون سدیم جذب شده مورد مطالعه قرار گرفتند.در بررسی صفات مربوط به جوانهزنی، تحرک ذخایر لیپیدی، کربوهیدرات، کلروفیل a، فتوسنتز و میزان سدیم، تنش شوری، فرسودگی و پرایمینگ منجر به ایجاد تغییر معنیدار آنها نسبت به شاهد گردید. در حالیکه در مورد وزن خشک ساقهچه و ریشهچه، کلروفیل b، و نسبت کلروفیل a/b تحت تاثیر شوری، فرسودگی و پرایمینگ تغییر معنیداری از نظر آماری نسبت بذور شاهد مشاهده نگردید. به طور کلی بیشترین تاثیر پرایمینگ بذور مربوط به جیبرلین در مورد صفات جوانهزنی و اسپرمیدین درمورد صفات فیزیولوژیک مشاهده شد.
کوروش رهبری؛ مهدی مدندوست؛ فرهاد مهاجری؛ محمد رحیم اوجی
چکیده
زمان نامناسب برداشت باعث تولید بذر با کیفیت پایین میگردد، زیرا در این شرایط نشت مواد از پوسته بذر افزایش مییابد. بنابراین تعیین رطوبت مناسب بذر در هنگام برداشت اهمیت بسزایی دارد. این پژوهش در دو سال شامل سالهای 1397 و 1398 بصورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار انجام شد. عامل اول سه رقم ذرت (Simon، AS71 و KSC703) و عامل دوم ...
بیشتر
زمان نامناسب برداشت باعث تولید بذر با کیفیت پایین میگردد، زیرا در این شرایط نشت مواد از پوسته بذر افزایش مییابد. بنابراین تعیین رطوبت مناسب بذر در هنگام برداشت اهمیت بسزایی دارد. این پژوهش در دو سال شامل سالهای 1397 و 1398 بصورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار انجام شد. عامل اول سه رقم ذرت (Simon، AS71 و KSC703) و عامل دوم چهار زمان برداشت از نظر درصد رطوبت دانه (30 ، 35 ، 40 و 45 درصد) بود. نتایج نشان داد که بیشترین هدایت الکتریکی در تیمار برداشت زود هنگام با رطوبت 45 درصد و کمترین هدایت الکتریکی بذرهای ذرت در تیمار 30 درصد رطوبت در زمان برداشت مشاهده شد. برداشت زود هنگام با رطوبت 45 درصد سبب کاهش زندهمانی، درصد و سرعت جوانهزنی بذرهای ذرت گردید. بیشترین زندهمانی بذرهای ذرت در رطوبت 35 درصد در زمان برداشت در رقم AS71 مشاهده شد. جوانهزنی بذرهای ذرت ارقام Simon و KSC703 در تیمار 30 درصد رطوبت در زمان برداشت با 35 و 40 درصد رطوبت اختلاف آماری معنیداری نشان نداد. تیمار 45 درصد رطوبت در زمان برداشت سبب تاخیر در سرعت جوانهزنی شده است. در مجموع با توجه به کاهش پاسخ جوانهزنی در رطوبتهای بالا در زمان برداشت برای آزمونهای استاندارد و پیری تسریع شده، رطوبت 30 و 35 درصد در زمان برداشت جهت تولید بذر با کیفیت برای ذرت توصیه میشود.
رضا کمائی؛ محمد کافی؛ رضا توکل افشاری؛ سعید ملک زاده؛ جعفر نباتی
چکیده
به منظور شناسایی خصوصیات جوانهزنی تودههای مختلف بذر پیاز ، آزمایشی در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تکرار در آزمایشگاه بیولوژی دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد در سال 1398 اجرا شد. تیمارهای مورد مطالعه 29 توده بومی بذر پیاز مناطق مختلف ایران و دو رقم اصلاح شده به عنوان شاهد بود. نتایج نشان داد شاخصهای طول ریشهچه، طول ساقهچه، ...
بیشتر
به منظور شناسایی خصوصیات جوانهزنی تودههای مختلف بذر پیاز ، آزمایشی در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تکرار در آزمایشگاه بیولوژی دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد در سال 1398 اجرا شد. تیمارهای مورد مطالعه 29 توده بومی بذر پیاز مناطق مختلف ایران و دو رقم اصلاح شده به عنوان شاهد بود. نتایج نشان داد شاخصهای طول ریشهچه، طول ساقهچه، وزن ریشهچه، وزن ساقهچه، درصد جوانهزنی، سرعت جوانهزنی، شاخص بنیه 1، شاخص بنیه 2، متوسط زمان جوانهزنی و هدایت الکتریکی در تودههای مختلف بذر تفاوت معنیداری نشان دادند. همچنین نتایج خوشهبندی تودهها، بر اساس خصوصیات ظاهری نشان داد در میان 4 خوشه، خوشهای که شامل 9 توده (هرسین، کوار، آذرشهر، بناب، یاسوج، قروه، سفید کاشان، سفید نیشابور و قولی قصه) بود دارای خصوصیات ظاهری بهتری از نظر وزن هزاردانه (میانگین 54/4 گرم)، طول دانه (میانگین 08/3میلیمتر) و قطر دانه (9/1 میلیمتر) بودند. همچنین بر اساس خصوصیات جوانهزنی، از میان شش خوشه تقسیمبندی شده، تودههای بذر مناطق یاسوج، سفید کاشان، زرد درچه، ترکیه، طارم، سفید نیشابور و قروه دارای خصوصیات جوانهزنی بهتری بودند. به طور کلی میتوان نتیجه گرفت از میان خصوصیات ظاهری و جوانهزنی، تودههای یاسوج، سفید کاشان و سفید نیشابور دارای کیفیت مطلوبتری از نظر وزن هزاردانه، طول دانه، قطر دانه، درصد جوانهزنی، سرعت جوانهزنی و هدایت الکتریکی بودند که میتوان به عنوان تودههای برتر جهت برنامههای اصلاحی معرفی گردند.
طیبه السادات چراغی تخت چوبی؛ سید امیر موسوی؛ احمد زارع؛ احمد کوچک زاده؛ قاسم پرمون
چکیده
اثر پیری تسریع شده بر روی جوانهزنی بذر شکر تیغال با استفاده از مدلهای غیر خطی سیگموئید، دندانهای، گامپرتز و ریچارد و همینطور هیدروتایم در توزیعهای ویبول، نرمال و گامبل کمیسازی شد. آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح کامل تصادفی با سه تکرار انجام شد. عاملهای آزمایشی شامل پیری بذر برای مدت (0، 24، 48، 72 و 96 ساعت) در رطوبت نسبی 100RH=، ...
بیشتر
اثر پیری تسریع شده بر روی جوانهزنی بذر شکر تیغال با استفاده از مدلهای غیر خطی سیگموئید، دندانهای، گامپرتز و ریچارد و همینطور هیدروتایم در توزیعهای ویبول، نرمال و گامبل کمیسازی شد. آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح کامل تصادفی با سه تکرار انجام شد. عاملهای آزمایشی شامل پیری بذر برای مدت (0، 24، 48، 72 و 96 ساعت) در رطوبت نسبی 100RH=، دمای (T) 40 درجه سلسیوس و هفت پتانسیل اسمزی (صفر، 2/0-، 4/0-، 6/0-، 8/0-، 1-، 2/1- MPa) بود. نتایج آزمایش نشان داد که اثر متقابل میان پیری و تنش اسمزی روی درصد و سرعت جوانه زنی شکر تیغال معنیدار بود. صفات جوانهزنی بذر شکر تیغال با افزایش زمان پیری تار 72 ساعت افزایش یافت اما در تیمار 96 ساعت کاهش پیدا نمود. گامپرتز بهترین برازش را برای تیمار پیر نشده، 24 و 48 ساعت پیر شده ایجاد نمود و مدل سیگموئید برای 72 و 96 ساعت پیری بهترین برازش را نشان داد. در بین تمامی توزیعهای مورد بررسی، توضیع نرمال مناسب ترین بود و بنابراین پتانسیل پایه (ψb) و ثابت هیدروتایم (θH) بر اساس آن به ترتیب MPa 68/0- و MPa h 6 براورد شدند. اگرچه پس از 96 ساعت تیمار پیری، ψb و θH یه ترتیب MPa 731/0- و MPa h 3/19 برآورد شدند. میتوان نتیجه گرفت که بذرهای برداشت تازه شکرتیغال دارای درجاتی از خواب بذر هستند که در شرایط تیمار پیری خفیف تا متوسط برطرف شده اما پس از 72 ساعت، مکانیسمهای پیر باعث ایجاد آسیب شده و کیفیت جوانهزنی کاهش مییابد.
زهرا رضالو؛ سمیرا شهبازی؛ حامد عسکری
چکیده
یکی از روشهای پیشجوانهزنی (پرایمینگ)، بیوپرایمینگ با باکتریهای محرک رشد بهمنظور افزایش جوانهزنی بذر و تحریک رشد گیاهچه است. در این پژوهش، اثرات مختلف پرتو گاما بر باکتریها به عنوان موتانت، باکتریهای پرتوندیده (وحشی) و شاهد و سپس تاثیر آنها بر جوانهزنی و صفات رویشی بذور بررسی گردید. بذور منتخب شامل حبوبات، غلات و گیاهان ...
بیشتر
یکی از روشهای پیشجوانهزنی (پرایمینگ)، بیوپرایمینگ با باکتریهای محرک رشد بهمنظور افزایش جوانهزنی بذر و تحریک رشد گیاهچه است. در این پژوهش، اثرات مختلف پرتو گاما بر باکتریها به عنوان موتانت، باکتریهای پرتوندیده (وحشی) و شاهد و سپس تاثیر آنها بر جوانهزنی و صفات رویشی بذور بررسی گردید. بذور منتخب شامل حبوبات، غلات و گیاهان باغی بودند. آزمایش در قالب طرح کاملا تصادفی با ۳ تکرار انجام شدند. نتایج نشان داد که جوانهزنی در بذور، واکنش مثبت به باکتریها داشتند؛ اما بذر لوبیا، واکنشهای متفاوتی نسبت به تیمارها داشت. واکنش بذور مختلف به باکتریهای موتانت و وحشی متفاوت بود. نخود جوانهزنی صد درصدی با باکتریهای محرک رشد به دست آورد. سویاُ، کتان، ماش، گندم و کاهو افزایش جوانه زنی بالاتری نسبت به شاهد داشتند. در دیگر صفات رویشی اندازهگیریشده نسبت به شاهد، در اثر باکتریها، بهویژه باکتری-های موتانت مشاهده شد. اما بهطور کلی میتوان بیان کرد که تمام بذور در بیشتر صفات نسبت به شاهد افزایش داشته و واکنش مثبت نشان دادند.
سید مهدی موسوی؛ حشمت امیدی؛ سید اسماعیل موسوی
چکیده
به منظور بررسی تأثیر تیمارهای زیستی بر شاخصهای جوانهزنی، رشدی وفیزیولوژیک گیاهچه شنبلیله تحت تنش شوری طبیعی آزمایشی بهصورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار در آزمایشگاه بذر دانشکده کشاورزی دانشگاه شاهد تهران در سال 1397 اجرا گردید. فاکتورهای آزمایش شامل پیشتیمارهای زیستی در چهار سطح (کنترل، تلقیح با کود زیستی ...
بیشتر
به منظور بررسی تأثیر تیمارهای زیستی بر شاخصهای جوانهزنی، رشدی وفیزیولوژیک گیاهچه شنبلیله تحت تنش شوری طبیعی آزمایشی بهصورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار در آزمایشگاه بذر دانشکده کشاورزی دانشگاه شاهد تهران در سال 1397 اجرا گردید. فاکتورهای آزمایش شامل پیشتیمارهای زیستی در چهار سطح (کنترل، تلقیح با کود زیستی ازته ، تلقیح با کود زیستی فسفاته و تلقیح با تلفیقی از کودهای زیستی) و سطوح شوری طبیعی (نمک طبیعی دریاچه قم) در پنج سطح (صفر، 3 ، 6 ، 9 و 12 دسیزیمنس بر متر) بودند. نتایج نشان داد افزایش شوری باعث بیشتر شدن میانگین مدت زمان جوانهزنی شد و استفاده از تیمارهای کود زیستی فسفاته و تیمار تلفیقی منجر شد این شاخص در بالاترین سطح شوری نسبت به تیمار شاهد و در همان سطح شوری 22 درصد کاهش نشان دهد. شوری باعث کاهش ضریب جوانهزنی گردید و بیشترین میزان این شاخص (3/74) در شوری 3 دسیزیمنس بر متر تیمار تلفیقی بهدست آمد که نسبت به تیمار شاهد و در همان سطح شوری 89 درصد افزایش نشان داد. شوری کلروفیل کل را کاهش داد و تیمار زیستی ازته موجب گردید میزان کلروفیل کل در شوری صفر نسبت به همان سطح شوری در تیمار شاهد 155 درصد افزایش پیدا کند. پروتئینهای محلول با افزایش شوری افزایش یافت و تیمار تلفیقی این شاخص را در بالاترین سطح شوری نسبت به تیمار شاهد 12 درصد افزایش داد. استفاده از تیمارهای زیستی با بالا بردن تولید آنزیمهای آنتیاکسیدانت باعث شد اثر شوری تعدیل و کاهش یابد.