امیررضا اکبرفخرآبادی؛ رضا توکل افشاری؛ مجید تولیت ابوالحسنی
چکیده
بذرالبنج (.Hyoscyamus SPP) از تیره سیبزمینی و بدلیل وجود آلکالوئیدهایی مانند آتروپین، هیوسیامین و اسکوپولامین بر سیستم عصبی انسان موثر است، از بین گونه های یکساله و چند ساله این جنس 5 تای آنها از گونه‌های بومی مناطق مازندران، زنجان، همدان، دشتی و دیر می‌باشند. این تحقیق با هدف تعیین دماهای کاردینال و ارزیابی واکنش جوانه زنی پنج ...
بیشتر
بذرالبنج (.Hyoscyamus SPP) از تیره سیبزمینی و بدلیل وجود آلکالوئیدهایی مانند آتروپین، هیوسیامین و اسکوپولامین بر سیستم عصبی انسان موثر است، از بین گونه های یکساله و چند ساله این جنس 5 تای آنها از گونه‌های بومی مناطق مازندران، زنجان، همدان، دشتی و دیر می‌باشند. این تحقیق با هدف تعیین دماهای کاردینال و ارزیابی واکنش جوانه زنی پنج جمعیت بذرالبنج نسبت به دما و پتانسیل آب انجام گرفت. برای این منظور، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کامل تصادفی و با چهار تکرار صورت پذیرفت. تیمارهای آزمایشی شامل هشت سطح دما (5، 10، 15، 20، 25، 30، 35، 40 درجه سانتی‌گراد) و شش سطح پتانسیل آب (صفر، 0/2-، 0/3-، 0/4-، 0/6- و 0/9- مگاپاسکال) در نظر گرفته شد. نتایج نشان داد که با افزایش پتانسیل آب، درصد و سرعت جوانه‌زنی اکوتیپ ها کاهش یافت. برآورد دماهای کاردینال نشان داد که دمای پایه و دمای سقف پنج اکوتیپ مورد مطالعه یکسان و به ترتیب برابر 8 و حدود 40 درجه سانتی‌گراد بود. همچنین دمای مطلوب این اکوتیپها در دامنه 25-35 درجه سانتی‌گراد بود. اکوتیپ دشتی، دامنه دمای مطلوب گستردهتری داشت. بنا بر آمارههای R2 و RMSE، مدل دندان مانند، واکنش سرعت جوانه‌زنی اکوتیپهای مورد مطالعه به دما و پتانسیل آب را به خوبی توصیف میکند.
علی عبادی؛ فاطمه احمدنیا؛ قاسم پرمون
چکیده
به‌منظور بررسی تأثیر سطوح مختلف تنش خشکی و دما بر جوانه‌زنی بذرهای گندم سیاه با استفاده از مدل‌های مختلف رطوبتی و دمایی، آزمایشی به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار اجرا شد. تیمارهای آزمایشی شامل تنش خشکی (0، 2/0-، 4/0-، 6/0- و 8/0- مگاپاسگال) و دماهای مختلف ( 8، 12، 16، 20، 25، 30، 35 و 40 درجه سانتی‌گراد) بود. نتایج نشان داد که ...
بیشتر
به‌منظور بررسی تأثیر سطوح مختلف تنش خشکی و دما بر جوانه‌زنی بذرهای گندم سیاه با استفاده از مدل‌های مختلف رطوبتی و دمایی، آزمایشی به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار اجرا شد. تیمارهای آزمایشی شامل تنش خشکی (0، 2/0-، 4/0-، 6/0- و 8/0- مگاپاسگال) و دماهای مختلف ( 8، 12، 16، 20، 25، 30، 35 و 40 درجه سانتی‌گراد) بود. نتایج نشان داد که هر سه مدل توانستند که جوانه‌زنی این گیاه را به خوبی پیش‌بینی نماید. دمای پایه این گیاه از 98/0- تا 11 درجه سانتی‌گراد، دمای بهینه از 7/21 تا 7/24 درجه سانتی‌گراد و دمای بیشینه از 30 تا 5/41 درجه سانتی‌گراد تخمین زده شد که پتانسیل اسمزی سبب افزایش دمای پایه و کاهش دمای بهینه و بیشینه شد. افزایش دما سبب افزایش سرعت جوانه‌زنی (کاهش ضریب رطوبتی (θHT) از 18 مگاپاسکال روز در دمای 8 درجه به 3 مگاپاسکال در روز در دمای 35 درجه شد) و کاهش تحمل به تنش در اثر افزایش پتانسیل پایه (افزایش پتانسیل پایه (ψ50) از 927/0- مگاپاسکال به 043/0 مگاپاسکال) شد. طبق خروجی مدل رطوبتی- دمایی نیز دمای پایه این گیاه 93/1 سانتی‌گراد بوده و در این گیاه بالاترین سرعت جوانه‌زنی در 92 مگاپاسکال درجه روز قابل مشاهده است و پتانسیل پایه این گیاه در دمای پایه در حدود 31/1- مگاپاسکال می‌باشد. به طورکلی مشخص شدکه هر سه مدل به خوبی توانستند جوانه‌زنی بذرهای گیاه را پیش‌بینی نمایند ولی با توجه به این که مدل رطوبتی- دمایی یک مدل جامع‌تری می‌باشد، می‌توان این مدل را توصیه نمود.
طیبه السادات چراغی تخت چوبی؛ سید امیر موسوی؛ احمد زارع؛ احمد کوچک زاده؛ قاسم پرمون
چکیده
به‌منظور تعیین دمای کاردینال بذرهای زوال یافته شکرتیغال این مطالعه به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار در دانشگاه کشاورزی و منابع طبیعی خوزستان اجرا شد. عامل اول پیری در 5 سطح (0، 24، 48، 72 و 96 ساعت زوال) و دماهای جوانه‌زنی در 7 سطح (5، 10، 15، 20، 25، 30، 35 و 40 درجه سانتی‌گراد) بود. نتایج نشان داد که درصد و سرعت جوانه‌زنی تحت ...
بیشتر
به‌منظور تعیین دمای کاردینال بذرهای زوال یافته شکرتیغال این مطالعه به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار در دانشگاه کشاورزی و منابع طبیعی خوزستان اجرا شد. عامل اول پیری در 5 سطح (0، 24، 48، 72 و 96 ساعت زوال) و دماهای جوانه‌زنی در 7 سطح (5، 10، 15، 20، 25، 30، 35 و 40 درجه سانتی‌گراد) بود. نتایج نشان داد که درصد و سرعت جوانه‌زنی تحت تأثیر اثر متقال دما در زوال قرا گرفته به‌طوری که بالاترین مقدار آنها در محدوده دمای 20 تا 25 درجه سانتی‌گراد بوده و زوال علاوه بر کاهش مقدار آنها موجب افزایش دامنه تغییرات این گیاه در دماهای مختلف شد. بیشترین درصد جوانه‌زنی در دمای 20 درجه در بذور زوال نیافته و دماهای 15 تا 20 درجه سانتی-گراد در زوال 24 و 48 ساعت مشاهده شد. برآورد مدل‌های مختلف غیره خطی بر سرعت جوانه‌زنی نیز نشان داد، در بین مدل‌های مورد ارزیابی مدل دندانه‌ای بهتر مدل برای جوانه‌زنی بذرهای شکرتیغال در سطوح مختلف زوال بود. دمای پایه جوانه‌زنی شکرتیغال در شرایط بدون زوال 1 درجه سانتی‌گراد تخمین زده شد که در 24 ساعت زوال به 8/1 درجه سانتی‌گراد افزایش و در زوال‌های بالاتری نیز مجدد روند کاهش داشت. دمای بهینه جوانه‌زنی این گیاه نیز بین20 تا 32 درجه‌سانتی‌گراد در شرایط بدون زوال بود.
سید عباس میرجلیلی؛ الهه پورعزیزی
چکیده
گیاه جعفری که امروزه در زمره سبزی‌ها دسته‌بندی می‌شود، از خواص متعددی برخوردار است و در صنایع غذایی و دارویی کاربرد دارد. بذرهای توده‌های بومی این گیاه از درصد جوانه‌زنی خوبی برخوردار نیستند و تلاش‌های زیادی برای ارتقاء قدرت رویش و جوانه‌زنی بذرهای در حال انجام است. به‌منظور بررسی میزان جوانه‌زنی بذرهای توده‌های بومی ...
بیشتر
گیاه جعفری که امروزه در زمره سبزی‌ها دسته‌بندی می‌شود، از خواص متعددی برخوردار است و در صنایع غذایی و دارویی کاربرد دارد. بذرهای توده‌های بومی این گیاه از درصد جوانه‌زنی خوبی برخوردار نیستند و تلاش‌های زیادی برای ارتقاء قدرت رویش و جوانه‌زنی بذرهای در حال انجام است. به‌منظور بررسی میزان جوانه‌زنی بذرهای توده‌های بومی و اثر تیمار هیدروپرایمینگ در افزایش قدرت رویش بذرهای این توده‌ها، آزمایشی در قالب طرح کامل تصادفی در چهار سطح زمانی (12، 24، 48 و 72 ساعت) در برابر شاهد و با چهار تکرار در بین 24 توده بومی جمع‌آوری شده از نقاط مختلف کشور و دو توده وارد شده با منشأ خارجی انجام شد. نتایج به دست آمده نشان داد که میانگین درصد جوانه‌زنی بذرهای توده‌ها قبل از تیمار 8/57 درصد (کمترین میزان 20 درصد در توده جعفری خزه فر و بیشترین 78 درصد در توده جیرفت 1) بود. همچنین تیمار هیدروپرایمینگ تاثیر معنی‌داری در سطح یک درصد در جوانه‌زنی بذرهای توده‌های جعفری داشت و بیشترین تاثیر آن در زمان 24 ساعت بود. همچنین بیشترین تاثیر تیمار بر توده‌های اراک و گرمسار و پیچ تهران به ترتیب به میزان 8/21، 9/20 و 20 درصد بود. کمترین تاثیر هیدروپرایمینگ بر توده جعفری خزه فر (4/7 درصد) بود. در مجموع چنین نتیجه‌گیری شد که هیدروپرایمینگ می‌تواند باعث افزایش درصد و کیفیت جوانه‌زنی بذرهای جعفری شود.
سید کیوان مرعشی؛ زهرا الباجی
چکیده
این تحقیق، بصورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تکرار اجرا شد. تیمارهای مورد مطالعه، شامل تنش شوری بصورت آبیاری با آب معمولی (4/0) و با شوری 4 و 8 دسی‌زیمنس بر متر نمک NaCl و پرایمینگ بذر با پراکسید هیدروژن شامل عدم پیش تیمار و پرایمینگ بذر در محلول 25 و 50 میلی‌مولار بود. در این آزمایش، صفات درصد جوانه زنی، سرعت جوانه زنی، طول ...
بیشتر
این تحقیق، بصورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تکرار اجرا شد. تیمارهای مورد مطالعه، شامل تنش شوری بصورت آبیاری با آب معمولی (4/0) و با شوری 4 و 8 دسی‌زیمنس بر متر نمک NaCl و پرایمینگ بذر با پراکسید هیدروژن شامل عدم پیش تیمار و پرایمینگ بذر در محلول 25 و 50 میلی‌مولار بود. در این آزمایش، صفات درصد جوانه زنی، سرعت جوانه زنی، طول ریشه چه، طول ساقه چه، ماده خشک ریشه چه، ماده خشک ساقه چه و شاخص بنیه بذر مورد بررسی قرار گرفت. در این تحقیق اثر تنش شوری و پراکسید هیدروژن برکلیه صفات مورد بررسی معنی‌دار بود. اثر متقابل تنش شوری و پراکسید هیدروژن بر صفات مورد مطالعه بجز سرعت جوانه زنی معنی‌دار شد. بیشترین درصد جوانه زنی، طول و ماده خشک ریشه چه و ساقه چه و شاخص بنیه بذر در شرایط عدم وجود تنش (آب معمولی) و کاربرد 50 میلی‌مولار پراکسید هیدروژن و کمترین آنها در شرایط شوری 8 دسی‌زیمنس بر متر و عدم کاربرد پرکسید هیدروژن حاصل گردید. بیشترین سرعت جوانه زنی در شرایط کاربرد 50 میلی مولار پراکسید هیدروژن و عدم وجود شوری حاصل شد. بطورکلی نتایج نشان داد که کاربرد پراکسید هیدروژن در شرایط وجود تنش شوری از طریق بهبود مؤلفه‌های جوانه زنی مؤثر بود و این می‌تواند به عنوان یک راهکار در جهت استقرار بهتر و مناسب گیاهچه مد نظر قرار گیرد.
علی نجم؛ مهدی آران؛ عبدالرحمن رحیمیان بوگر
چکیده
این آزمایش با هدف بررسی جوانه‌زنی و رشد دانهال دو رقم پاپایا (Carica papaya L.) در پاسخ به تلقیح قارچ میکوریزا و بسترهای کشت به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی مورد بررسی قرار گرفت. فاکتورهای آزمایش شامل رقم در 2 سطح (ردلیدی (V1) و بنگلادشی (V2))، بستر کشت در 5 سطح (کمپوست + پرلیت + ورمی‌کمپوست (1:1:1) (S1)، کمپوست + پرلیت + کوکوپیت (1:1:1) (S2)، کمپوست ...
بیشتر
این آزمایش با هدف بررسی جوانه‌زنی و رشد دانهال دو رقم پاپایا (Carica papaya L.) در پاسخ به تلقیح قارچ میکوریزا و بسترهای کشت به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی مورد بررسی قرار گرفت. فاکتورهای آزمایش شامل رقم در 2 سطح (ردلیدی (V1) و بنگلادشی (V2))، بستر کشت در 5 سطح (کمپوست + پرلیت + ورمی‌کمپوست (1:1:1) (S1)، کمپوست + پرلیت + کوکوپیت (1:1:1) (S2)، کمپوست + ورمی‌کمپوست + کوکوپیت (1:1:1) (S3)، پرلیت + ورمی‌کمپوست + کوکوپیت (1:1:1) (S4) و کمپوست + پرلیت + ورمی‌کمپوست + کوکوپیت (1:1:1:1) (S5)) و میکوریزا در 2 سطح (عدم تلقیح به عنوان شاهد (M0) و تلقیح (M1)) بود. نتایج حاکی از تأثیر معنی‌دار بستر کشت و میکوریزا بر متغیرهای سبزشدن و رشد و نمو ارقام پاپایا بودند. در تیمار تلقیح با میکوریزا، بیشترین درصد سبزشدن (33/77 درصد) و شاخص سرعت سبزشدن (63/0) در رقم بنگلادشی و کمترین میانگین زمان سبزشدن برای هر دو رقم (87/12 و 45/12 روز به ترتیب برای رقم ردلیدی و بنگلادشی) مشاهده شد. بیشترین ارتفاع گیاهچه و طول ریشه برای تیمارهای V1S4M1 و V2S5M1 و بیشترین وزن خشک شاخساره (276/0 گرم) برای تیمار V2S5M1 ثبت شد. مطابق نتایج به دست آمده، تلقیح بذرها در هر دو رقم ردلیدی و بنگلادشی پاپایا با قارچ میکوریزا و بسترهای حاوی مواد آلی به ویژه ورمی‌کمپوست، باعث بهبود صفات سبزشدن و رشدی دانهال‌ها شد. بنابراین با توجه به مزایا و سازگاری قارچ‌های میکوریزا می‌توان به عنوان یک تیمار مناسب برای بهبود سبزشدن و رشد دانهال‌های پاپایا استفاده کرد.
