رضا رضوانی؛ علیرضا دادخواه
چکیده
این پژوهش به‌منظور تأثیر عصاره آبی اندام‌های مختلف اسپند (Peganum harmala) بر جوانهزنی و نمو تاج‌خروس و سلمه‌تره در دو آزمایش (آزمایشگاه و گلخانه) به‌ترتیب در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار و طرح بلوک‌های کامل تصادفی با چهار تکرار اجراء گردید. تیمارهای آزمایش شامل غلظتهای %10 و %20 ریشه، %10 و %20 اندام‌های هوایی (ساقه و برگ) و شاهد (آب ...
بیشتر
این پژوهش به‌منظور تأثیر عصاره آبی اندام‌های مختلف اسپند (Peganum harmala) بر جوانهزنی و نمو تاج‌خروس و سلمه‌تره در دو آزمایش (آزمایشگاه و گلخانه) به‌ترتیب در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار و طرح بلوک‌های کامل تصادفی با چهار تکرار اجراء گردید. تیمارهای آزمایش شامل غلظتهای %10 و %20 ریشه، %10 و %20 اندام‌های هوایی (ساقه و برگ) و شاهد (آب مقطر) بود. نتایج نشان داد که با افزایش غلظت عصاره، صفات رشدی و کلروفیل‌کل هر دو گیاه به‌طور معنی‌داری کاهش یافت. به‌طوری که بالاترین و پایین‌ترین میزان بازدارندگی به‌ترتیب مربوط به عصاره %20 ساقه و عصاره %10 ریشه بود ولی قندهای محلول‌کل و فعالیت آنتیاکسیدانی علف‌های هرز با افزایش سطح عصاره‌ی ریشه و ساقه اسپند افزایش یافتند. عصاره اندام‌هوایی، سرعت جوانهزنی را در سلمه‌تره و تاج‌خروس به ترتیب 35/87 و %22/91 نسبت به شاهد کاهش داد. عصاره %20 ریشه و %20 اندام‌هوایی در تاج‌خروس، شاخص‌طولی بنیه‌گیاهچه را به‌ترتیب (33/63) و (67/96) درصد کاهش داد. همچنین عصاره %20 ریشه و اندام هوایی، طول ریشه در تاج‌خروس را به ترتیب 49/50 و %94/86 و در سلمه‌تره 87/47 و %80 /81 نسبت به شاهد کاهش داد. بیشترین قند محلول‌کل در سطح %20 ساقه مشاهده شد که تاج‌خروس با %9/64 افزایش نسبت به شاهد، دارای قند محلول‌کل بیشتری بود. اکثر صفات بررسی شده در تاج‌خروس حساسیت بیشتری به اثرات آللوپاتیک اسپند نسبت به سلمه‌تره داشت. نتایج نشان داد عصاره آبی اندام‌هوایی قوی‌تر از عصاره ریشه بود، که این موضوع می‌تواند در تهیه علف‌کش‌هایی با منبع طبیعی مورد مصرف قرار گیرد.
مریم زمانیان؛ رضا توکل افشاری؛ جعفر نباتی؛ علیرضا سیفی
چکیده
این مطالعه به صورت آزمایش فاکتوریل بر پایه طرح کاملاً تصادفی با دو عامل رقم (مودنا و اوکاپی) ، سطح پیری (صفر و 24 و 72 ساعت در دمای 40 درجه سانتی‌گراد و رطوبت اشباع) و چهار تکرار برای ارزیابی سرعت و درصد جوانهزنی (GP)، شاخص بنیه (SV)، هدایت‌الکتریکی (EC)، فعالیت کاتالاز(CAT)، آسکوربات‌پراکسیداز (APX)، گلوتاتیون‌ردوکتاز (GR) و اس-نیتروزوتیول (SNO) ...
بیشتر
این مطالعه به صورت آزمایش فاکتوریل بر پایه طرح کاملاً تصادفی با دو عامل رقم (مودنا و اوکاپی) ، سطح پیری (صفر و 24 و 72 ساعت در دمای 40 درجه سانتی‌گراد و رطوبت اشباع) و چهار تکرار برای ارزیابی سرعت و درصد جوانهزنی (GP)، شاخص بنیه (SV)، هدایت‌الکتریکی (EC)، فعالیت کاتالاز(CAT)، آسکوربات‌پراکسیداز (APX)، گلوتاتیون‌ردوکتاز (GR) و اس-نیتروزوتیول (SNO) در سال 1399-1398 در دانشگاه فردوسی مشهد انجام شد. تیمارهای پیری تسریع شده (AA) باعث کاهش معنی‌دار کلیه صفات (به جز EC) در بذرهای کلزا شدند. رقم مودنا در صفات جوانهزنی قوی‌تر و رقم اوکاپی در فعالیتهای بیوشیمیایی برتر بود که این را می‌توان با تفاوت ژنتیکی ارقام توجیه کرد. بر اساس نتایج، در تیمارهای 72 ساعت اکاپی نسبت به شاهد، 86% GP، 88% CAT، %89 APX و 36% SNOها کاهش یافته است. همچنین، همبستگی مثبتی بین SNOها و آنزیم‌های آنتیاکسیدانی وجود داشت؛ به عنوان نتیجهگیری، نیتریک اکسید (NO)به طور غیرمستقیم و به وسیله SNOها بر آنزیم‌های آنتی-اکسیدانی در بذرهای پیرشده کلزا تاثیرگذار است. پیری بذر با کاهش فعالیت آنزیم‌های آنتیاکسیدانی و NO و در نتیجه افزایش سرعت مرگومیر سلولها، فیزیولوژی سلول را هدف قرار میدهد.
محدثه شمس الدین سعید
چکیده
تنشهای محیطی،از جمله خشکی و شوری میتوانند نقش مهمی در کاهش رشد و عملکرد بخصوص در مرحله استقرار گیاهچه در اقلیمهای خشک و نیمه خشک ایران داشته باشند.بنابراین شناسایی خصوصیات گیاهان مرتعی مقاوم به تنش خشکی و شوری اهمیت زیادی دارد.به منظور بررسی تاثیر غلظتهای مختلف خشکی و شوری بر جوانهزنی و رشد اولیه خارشتر (Alhagi maurorum)،دو آزمایش بصورت ...
بیشتر
تنشهای محیطی،از جمله خشکی و شوری میتوانند نقش مهمی در کاهش رشد و عملکرد بخصوص در مرحله استقرار گیاهچه در اقلیمهای خشک و نیمه خشک ایران داشته باشند.بنابراین شناسایی خصوصیات گیاهان مرتعی مقاوم به تنش خشکی و شوری اهمیت زیادی دارد.به منظور بررسی تاثیر غلظتهای مختلف خشکی و شوری بر جوانهزنی و رشد اولیه خارشتر (Alhagi maurorum)،دو آزمایش بصورت جداگانه در قالب طرح کاملا تصادفی در آزمایشگاه دانشکده کشاورزی بردسیر،دانشگاه شهید باهنر کرمان، با سه تکرار اجرا شد.تعداد 30 عدد بذر هم اندازه با محلول هیپوکلریت سدیم 10 % به مدت 30 ثانیه ضد عفونی شده و پس از سه مرتبه شستشوی بذرها با آب مقطر،در داخـل پتـریهـای 9 سانتیمتری روی کاغذ صافی واتمن شماره 2 قرار گرفتند.سـپس در آزمایش نخست برای ایجاد پتانسیل خشکی از محلول پلی اتیلن گلایکول (PEG6000) با غلظتهای 1-، 5/1- و 2- مگاپاسکال و در آزمایش دوم از NaCl با غلظت های 100، 150 و 200 میلی‌مولار استفاده گردید.همچنین برای ایجاد سطح تنش صفر (شاهد) در هر دو آزمایش از آب مقطـر استفاده گردید نتایج نشان داد بذرهای خارشتر قادر بودند تا 2- مگاپاسکال پتانسیل خشکی و 200 میلی‌مولار پتانسیل شوری جوانه بزنند.اما افزایش تنش خشکی و شوری، درصد و سرعت جوانهزنی، شاخص بنیه بذر وزن خشک گیاهچه، طول اندام هوایی طول ریشهچه وزن خشک اندام هوایی و وزن خشک ریشهچه را بطور معنی داری کاهش داد ارزیابی پاسخ این گیاه به سطوح مختلف خشکی و شوری در مرحله جوانهزنی و رشد اولیه گیاهچه، از جهت تولید علوفه، حفاظت خاک و ارزش دارویی اهمیت دارد
مهدی افروز؛ پریسا شیخ زاده
چکیده
به‌منظور ارزیابی تأثیر نانواکسید آهن سنتز شده از پونه کوهی بر جوانهزنی بذر، رشد و خصوصیات بیوشیمیایی گیاهچه‌های ذرت، آزمایشی به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه کاملاً تصادفی با سه تکرار جرا شد. تیمار‌هاشامل غلظتهای نانواکسید آهن (صفر، 120، 240، 360 و 480 میلیگرم در لیتر) و روش کاربرد (پیشتیمار بذر و افزودن به بستر کشت) بود. نتایج ...
بیشتر
به‌منظور ارزیابی تأثیر نانواکسید آهن سنتز شده از پونه کوهی بر جوانهزنی بذر، رشد و خصوصیات بیوشیمیایی گیاهچه‌های ذرت، آزمایشی به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه کاملاً تصادفی با سه تکرار جرا شد. تیمار‌هاشامل غلظتهای نانواکسید آهن (صفر، 120، 240، 360 و 480 میلیگرم در لیتر) و روش کاربرد (پیشتیمار بذر و افزودن به بستر کشت) بود. نتایج نشان داد که نانواکسید آهن تأثیر معنی‌داری بر جوانهزنی، رشد و خصوصیات بیوشیمیایی گیاهچه‌های ذرت داشت. در بین غلظت‌ها، بیشترین سرعت جوانهزنی (66/29 روز)، شاخص قدرت (4316) و طول (15/45 سانتی‌متر) و وزن خشک (829/0 گرم) گیاهچه با کاربرد 240 میلیگرم در لیتر نانواکسید آهن حاصل شد. از میان روش‌های کاربرد نانوذره، پیشتیمار کردن بذرها نسبت به روش افزودن به بستر کشت، تأثیر بیشتری در بهبود جوانهزنی، رشد گیاهچهها و افزایش شاخص قدرت بذر داشت. با کاربرد 240 میلیگرم در لیتر نانواکسید آهن به صورت پیشتیمار، سبب شد تا بیشترین درصد جوانهزنی (100 درصد)، شاخص هم‌زمانی (256/0)، متوسط جوانهزنی روزانه (33/6 روز) و کمترین میانگین مدت جوانهزنی (32/2 روز) حاصل شود. درصورت افزودن نانوذره به بستر کشت اگرچه نسبت به روش پیشتیمار بذر تأثیر کمتری داشته اما افزودن 360 میلیگرم در لیتر نانواکسید آهن به بستر کشت نیز موجب افزایش معنی‌دار جوانهزنی بذر (7/29 درصد) ذرت گردید. کاربرد غلظتهای مختلف نانواکسید آهن در هر دو روش کاربرد نانوذره موجب افزایش معنی‌دار میزان فعالیت آنزیم‌های آنتیاکسیدانی گیاهچهها گردید. بنابراین، کاربرد غلظت 240 میلیگرم در لیتر نانواکسید آهن به‌صورت پیشتیمار بذر جهت بهبود جوانهزنی بذر، رشد و خصوصیات بیوشیمیایی گیاهچه‌های ذرت می‌توان پیشنهاد نمود.
محسن ملک؛ فرشید حسنی؛ عنایت رضوانی؛ وحیدرضا محمودی؛ مسعود خسروی
چکیده
آنغوزه از گیاهان دارویی مهم تیره چتریان می‌باشد که با برداشت‌های مکرر از عرصه‌های طبیعی در معرض نابودی قرار گرفته است. شناخت و مطالعه رفتار جوانهزنی بذر این گیاه می‌تواند توسعه کشت و حفاظت از عرصه‌های طبیعی آن را به دنبال داشته باشد. به‌منظور تعیین شرایط بهینه آزمون جوانهزنی استاندارد بذرهای آنغوزه، در سال 1400 در آزمایشگاه ...
بیشتر
آنغوزه از گیاهان دارویی مهم تیره چتریان می‌باشد که با برداشت‌های مکرر از عرصه‌های طبیعی در معرض نابودی قرار گرفته است. شناخت و مطالعه رفتار جوانهزنی بذر این گیاه می‌تواند توسعه کشت و حفاظت از عرصه‌های طبیعی آن را به دنبال داشته باشد. به‌منظور تعیین شرایط بهینه آزمون جوانهزنی استاندارد بذرهای آنغوزه، در سال 1400 در آزمایشگاه تجزیه کیفی بذر موسسه تحقیقات ثبت و گواهی بذر و نهال کرج آزمایشی بصورت فاکتوریل در قالب طرح پایه کاملاً تصادفی، در شش تیمار با سطوح مختلف به همراه تیمار شاهد و در سه تکرار اجرا شد. به این منظور بذرهای آنغوزه (متعلق به ارتفاعات شهرستان یاسوج واقع در استان کهگیلویه و بویر احمد)، تحت رژیم‌های مختلف دمایی (شامل 10، 15 و 20 درجه سلسیوس) و بسترهای متفاوت (شامل روی کاغذ (TP)، بین کاغذ (BP) و ماسه (S)) مورد ارزیابی قرار گرفتند. پیش‌تیمارهای مختلف در روند اجرای آزمون جوانهزنی استاندارد شامل سرمادهی (به مدت 14 و 35 روز در دمای 7 درجه سلسیوس) و تیمار با مواد مختلف (شامل جیبرلیک‌اسید، کینیتین، نیترات پتاسیم) و همچنین آبشویی بذرها به مدت 24 ساعت بود. با توجه به نتایج بدست آمده، پیشتیمار کینیتین (250 قسمت در میلیون) و کشت بذرها بر روی کاغذ (TP) در دمای 10 درجه سلسیوس؛ به‌عنوان شرایط بهینه جوانهزنی استاندارد بذرهای آنغوزه برای ارزیابی محموله‌های مختلف بذری پیشنهاد شد.
سعید صادق زاده حمایتی؛ رضا شهریاری؛ علی صارمی راد
چکیده
جوانهزنی و استقرار مناسب گیاهان زراعی از مهم‌ترین و بنیادی‌ترین عواملی است که بر عملکرد اقتصادی محصول تأثیر می‌گذارد. افزایش کیفیت بذر توسط پیشتیمار از مواردی است که می‌تواند بر جوانهزنی و استقرار گیاهچه مؤثر باشد؛ بنابراین، این پژوهش با هدف بررسی تأثیر پیشتیمار بذر چغندرقند با اسید هیومیک به‌صورت آزمایش فاکتوریل در قالب ...
بیشتر
جوانهزنی و استقرار مناسب گیاهان زراعی از مهم‌ترین و بنیادی‌ترین عواملی است که بر عملکرد اقتصادی محصول تأثیر می‌گذارد. افزایش کیفیت بذر توسط پیشتیمار از مواردی است که می‌تواند بر جوانهزنی و استقرار گیاهچه مؤثر باشد؛ بنابراین، این پژوهش با هدف بررسی تأثیر پیشتیمار بذر چغندرقند با اسید هیومیک به‌صورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی در سال 1396 اجرا شد. عامل اول پیشتیمار بذرها با مقادیر مختلف اسید هیومیک شامل چهار سطح 0 (شاهد)، 33/8، 50/12 و 00/25 میلیگرم به ازای هر 100 گرم بذر و عامل دوم شامل ارقام چغندرقند اکباتان و پایا بود. طبق نتایج تجزیه واریانس، آثار ساده اسید هیومیک و رقم بر تمام صفات به‌جز وزن خشک ریشهچه تأثیر معنی‌داری داشتند. اثر متقابل اسید هیومیک- رقم تنها برای سه صفت متوسط زمان جوانهزنی، وزن خشک ریشهچه و وزن خشک ساقه‌چه معنی‌دار بود. بر اساس نتایج مقایسه میانگین، بیشترین قوهنامیه (87/87 درصد)، سرعت جوانهزنی بذر (27/6 جوانه/روز)، شاخص طولی بنیه گیاهچه (52/3) و شاخص وزنی بنیه گیاهچه (96/1269) به پیشتیمار بذر با استفاده از 50/12 میلیگرم اسید هیومیک به ازای 100 گرم بذر اختصاص داشت. پیشتیمار بذر بدون اختلاف معنی‌دار در مقدار ماده پوششی موجب افزایش یکنواختی جوانهزنی بذر شد. رقم اکباتان در مقایسه با رقم پایا بر اساس صفات اندازه‌گیری‌شده برتری داشت. در مجموع استفاده از اسید هیومیک منجر به بهبود صفات جوانهزنی و رشد اولیه گیاهچه شد.
