علی شایان فر؛ بیتا اسکویی؛ عباس ده شیری؛ حدیث افشار؛ الهه قیصری
چکیده
به منظور تعیین بهترین روش برای آزمون جوانهزنی استاندارد بذر زنیان (Carum capticum)، آزمایشی به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی در چهار تکرار طراحی و در موسسه تحقیقات ثبت و گواهی بذر و نهال کرج اجرا گردید. بذرها در دو تیمار نیترات پتاسیم (2 گرم در هزار میلی‌لیتر آب مقطر) و سرمادهی (7 روز در دمای 7 تا 10 درجه سانتی-گراد) و سه حالت بستر ...
بیشتر
به منظور تعیین بهترین روش برای آزمون جوانهزنی استاندارد بذر زنیان (Carum capticum)، آزمایشی به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی در چهار تکرار طراحی و در موسسه تحقیقات ثبت و گواهی بذر و نهال کرج اجرا گردید. بذرها در دو تیمار نیترات پتاسیم (2 گرم در هزار میلی‌لیتر آب مقطر) و سرمادهی (7 روز در دمای 7 تا 10 درجه سانتی-گراد) و سه حالت بستر روی کاغذ، بین کاغذی و ماسه و در دماهای 10، 15، 20، 25، 20-30 و 35 درجه سلسیوس در ژرمیناتور به مدت 25 روز قرار گرفتند. زنده‌مانی پس از آزمون تترازولیوم 75% بود. بالاترین درصد جوانهزنی نهایی و گیاهچه عادی در دمای 20 و 15 درجه سلسیوس در سرمادهی و در دمای 20 درجه سلسیوس در نیترات پتاسیم و شاهد ثبت گردید. در دمای 35 درجه سلسیوس هیچ گونه جوانهزنی پس از اعمال تیمارهای شاهد و نیترات پتاسیم مشاهده نشد اما پس از سرمادهی بیش از 26% جوانهزنی ثبت گردید. پتانسیل جوانهزنی در بستر روی کاغذ و بین کاغذی نسبت به ماسه بالاتر بود. کمترین سرعت جوانهزنی در تیمارهای شاهد و نیترات پتاسیم، و بیشترین در سرمادهی ثبت گردید. شاخص وزنی بنیه در بسترهای روی کاغذ و بین کاغذی در سه دمای 10، 15 و 20 درجه سلسیوس بالاترین مقدار بود. در راستای ارزیابی بهینه جوانهزنی استاندارد زنیان استفاده از نیترات پتاسیم و سرمادهی در دو دمای 15 و 20 درجه سلسیوس در دو بستر روی کاغذ و بین کاغذی پیشنهاد می‌گردد، زیرا می‌تواند حداکثر پتانسیل جوانهزنی و شاخص وزنی بنیه را حاصل نماید.
مهدی افروز؛ پریسا شیخ زاده
چکیده
به‌منظور ارزیابی تأثیر نانوذرات نقره سنتز شده از رازیانه بر جوانهزنی بذر، رشد و خصوصیات بیوشیمیایی گیاهچه‌های ذرت هیبرید سینگل کراس 704، آزمایشی به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه کاملاً تصادفی با سه تکرار در دانشگاه محقق اردبیلی در سال 1400 اجرا شد. تیمارهای آزمایش شامل غلظت‌های مختلف نانوذرات نقره (صفر، 001/0، 1/0، 25/0 و 75/0 میلیگرم ...
بیشتر
به‌منظور ارزیابی تأثیر نانوذرات نقره سنتز شده از رازیانه بر جوانهزنی بذر، رشد و خصوصیات بیوشیمیایی گیاهچه‌های ذرت هیبرید سینگل کراس 704، آزمایشی به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه کاملاً تصادفی با سه تکرار در دانشگاه محقق اردبیلی در سال 1400 اجرا شد. تیمارهای آزمایش شامل غلظت‌های مختلف نانوذرات نقره (صفر، 001/0، 1/0، 25/0 و 75/0 میلیگرم در لیتر) و روش کاربرد (پیشتیمار بذر و افزودن به بستر کشت) بود. نتایج نشان داد که در هر دو روش کاربرد نانوذره، با کاربرد غلظت‌های مختلف نانوذرات نقره موجب افزایش معنی‌دار درصد و سرعت جوانهزنی، متوسط جوانهزنی روزانه، شاخص همزمانی جوانهزنی، شاخص قدرت، طول و وزن خشک گیاهچه‌های ذرت و کاهش میانگین مدت جوانهزنی، زمان تا 50 درصد جوانهزنی بذرهای ذرت گردید. از میان روش‌های کاربرد نانوذره، پیشتیمار کردن بذرها با 001/0 میلیگرم در لیتر و افزودن 1/0 میلیگرم در لیتر نانوذره نقره، تأثیر بیشتری در بهبود جوانهزنی، رشد گیاهچهها و افزایش شاخص قدرت بذر داشت. با افزودن 1/0 میلیگرم در لیتر نانوذره نقره به بستر کاشت، سبب شد تا بیشترین درصد جوانهزنی، شاخص همزمانی، متوسط جوانهزنی روزانه و کمترین میانگین مدت جوانهزنی حاصل شود. همچنین کاربرد غلظت‌های مختلف نانوذره نقره در هر دو روش کاربرد موجب افزایش میزان فعالیت آنزیم‌های کاتالاز، پراکسیداز، پلی‌فنول‌اکسیداز و محتوی اسید‌آمینه پرولین نسبت به تیمار شاهد گردید. به‌طور کلی کاربرد غلظت 001/0 میلیگرم در لیتر نانوذره نقره به‌روش پیشتیمار بذر و افزودن غلظت 1/0 میلیگرم در لیتر نانوذره به بستر کاشت جهت بهبود جوانهزنی بذر، رشد و خصوصیات بیوشیمیایی گیاهچه‌های ذرت پیشنهاد می‌شود.
سارا یاوری رامشه؛ فاطمه دهقان نیری
چکیده
در این پژوهش خصوصیات موفولوژیکی و بیوشیمایی 10 جدایه Pseudomonas fluorescens، تحمل به شوری و تاثیر جدایه‌ها بر جوانهزنی و شاخصهای رشد گیاهچه‌های کنجد تحت تنش شوری بررسی شد. براساس نتایج تمام جدایه‌ها گرم منفی و دارای تحرک مثبت و خاصیت فلورسنتی بودند. قدرت حل‌کنندگی فسفات در محیط جامد برای جدایه‌های P2، P3 و P9 بیشتر از سایر جدایه‌ها بود. توانایی ...
بیشتر
در این پژوهش خصوصیات موفولوژیکی و بیوشیمایی 10 جدایه Pseudomonas fluorescens، تحمل به شوری و تاثیر جدایه‌ها بر جوانهزنی و شاخصهای رشد گیاهچه‌های کنجد تحت تنش شوری بررسی شد. براساس نتایج تمام جدایه‌ها گرم منفی و دارای تحرک مثبت و خاصیت فلورسنتی بودند. قدرت حل‌کنندگی فسفات در محیط جامد برای جدایه‌های P2، P3 و P9 بیشتر از سایر جدایه‌ها بود. توانایی تولید سیدروفور برخی جدایه‌ها بیشتر بود و جدایه‌های منتخب P1، P2، P3، P8 و P10 متحمل به شوری بودند. تاثیر جدایه‌ها بر جوانهزنی کنجد در آزمایشی بصورت فاکتوریل شامل دو رقم کنجد، چهار سطح شوری و سه جدایه در قالب طرح کاملاً تصادفی در سه تکرار بررسی شد. براساس نتایج تأثیر باکتری، شوری، رقم و برهمکنش آنها بر درصد و سرعت جوانهزنی، شاخصهای جوانهزنی، ضریب آلومتریک و شاخص بنیه طولی و وزنی گیاهچه معنی‌دار بود. با اعمال تنش شوری، جوانهزنی و رشد گیاهچهها به طور معنی‌داری کاهش یافت ولی پیشتیمار دانه‌های کنجد با جدایه‌های متحمل به شوری موجب افزایش صفات مرتبط با جوانه-زنی و شاخصهای رشدی ارقام کنجد شد. تاثیر تلقیح با جدایه P9 بر همه صفات ازجمله میزان جوانهزنی بیشتر از سایر جدایه‌ها بود، اگرچه این جدایه در ارزیابی اولیه اعمال تنش شوری به باکتری‌ها مقاومت کمتری نسبت به تنش شوری از خود نشان داده بود. از اینرو جدایه P9 از پتانسیل بالایی برای افزایش تحمل به شوری کنجد تحت تنش شوری برخوردار است.
سعیده ملکی فراهانی؛ شاپور شکاری
چکیده
این پژوهش به منظور بررسی اثرات هیدروپرایمینگ و تاریخ کاشت بر عملکرد الیاف و روغن دو رقم پنبه، در سال زراعی 98-1397 در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه شاهد به صورت فاکتوریل سه عاملی در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار اجرا شد. عامل اول تاریخ کاشت در سه سطح 25 فروردین، 10 اردیبهشت و 25 اردیبهشت، عامل دوم هیدروپرایمینگ در ...
بیشتر
این پژوهش به منظور بررسی اثرات هیدروپرایمینگ و تاریخ کاشت بر عملکرد الیاف و روغن دو رقم پنبه، در سال زراعی 98-1397 در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه شاهد به صورت فاکتوریل سه عاملی در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار اجرا شد. عامل اول تاریخ کاشت در سه سطح 25 فروردین، 10 اردیبهشت و 25 اردیبهشت، عامل دوم هیدروپرایمینگ در دو سطح شاهد (بدون پرایمینگ) و هیدروپرایمینگ و عامل سوم دو رقم پنبه ساجدی و رقم May344 بودند. نتایج نشان داد هیدروپرایمینگ تاثیری بر وزن وش غوزه نداشت. وزن وش غوزه در تاریخ کاشت 25 اردیبهشت نسبت به 25 فروردین در هر دو رقم در شرایط بدون پرایمینگ بالاتر بود. هیدروپرایمینگ موجب افزیش عملکرد وش شد، چنانچه بیشترین عملکرد وش با میانگین 07/11 تن در هکتار در بذرهای پرایم شده در رقم May344 در تاریخ کشت 25 فروردین به دست آمد که نسبت به تیمار عدم پرایمینگ افزایش 26 درصدی و نسبت به تاریخهای کشت 10 اردیبهشت و 25 اردیبهشت به ترتیب 7/9 و 8/28 درصد بیشتر بود. برهمکنش تاریخ کشت و پرایمینگ نشان داد بالاترین درصد روغن با میانگین 4/23 درصد در تاریخ کشت 10 اردیبهشت و در تیمار بدون پرایمینگ بود.
رامین سلطانی؛ جعفر اصغری؛ عنایت رضوانی؛ بابک ربیعی
چکیده
براساس پرسش‌های مطرح‌شده درباره افت کیفیت بذر ذرت در منطقه مغان بخصوص کارکرد و مدیریت خشک‌کن‌های بذر، آزمایشی به‌منظور آسیب‌شناسی مدیریت خشک‌کن‌ها بر کیفیت بذر انجام شد. به‌همین منظور در سال 1397 تعداد 24 نمونه بذر ذرت رقم 704 در دو مرحله از نه ایستگاه فراوری بذر تهیه شد. در زمان نمونه‌برداری، خصوصیات فیزیکی خشک‌کن‌ها از قبیل ساختار ...
بیشتر
براساس پرسش‌های مطرح‌شده درباره افت کیفیت بذر ذرت در منطقه مغان بخصوص کارکرد و مدیریت خشک‌کن‌های بذر، آزمایشی به‌منظور آسیب‌شناسی مدیریت خشک‌کن‌ها بر کیفیت بذر انجام شد. به‌همین منظور در سال 1397 تعداد 24 نمونه بذر ذرت رقم 704 در دو مرحله از نه ایستگاه فراوری بذر تهیه شد. در زمان نمونه‌برداری، خصوصیات فیزیکی خشک‌کن‌ها از قبیل ساختار فیزیکی، منبع انرژی و ... در هر ایستگاه یادداشت شد. 12 بلال از محموله حمل‌شده از مزرعه و قبل از ورود به خشک‌کن (تیمار یک) و 12 بلال خشک‌شده همان محموله (تیمار دو) به‌صورت تصادفی برداشت و در آزمایشگاه ملی کیفیت بذر آزمون شدند. علاوه بر آزمون‌های آزمایشگاهی تعیین قوه نامیه و قدرت بذر، نمونه‌ها در مزرعه در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی در سه تکرار کشت گردید و آزمون‌های مزرعه‌ای اندازه‌گیری درصد و سرعت ظهور، وزن خشک و ارتفاع گیاهچه در مرحله هشت برگی بر روی تیمارها انجام شد. براساس نتایج تفاوت معنی‌داری بین زمان نمونه‌برداری قبل و بعد از خشک کردن وجود ندارد. اثر متقابل ایستگاه فراوری و زمان نمونه‌برداری، به جز دو ایستگاه، روی شاخصهای کیفیت بذر تفاوت معنی‌دار نداشت. در ایستگاه‌های نمونه‌برداری‌شده، بلال‌ها با رطوبت 29-25% برداشت و در دمای ℃35-32 هوادهی شده و پس از رسیدن میانگین رطوبت توده به حدود 20%، دمای خشک‌کن تا ℃38 افزایش یافت. براساس نتایج، نحوه کارکرد خشک‌کن‌ها نقش حداقلی در وارد شدن آسیب بر بذر و کاهش کیفیت بذر داشته و با توجه به قوه نامیه پایین بذور تولید شده، عوامل دیگری ازجمله مدیریت مزارع بر کاهش کیفیت بذور ذرت موثرند.
سحر رحمانی؛ رضا توکل افشاری؛ سرور خرّم دل؛ سید حسین نعمتی
چکیده
گیاه کاملینا( Camelina sativa) یا کتان کاذب، یک محصول دانه روغنی مهم از تیره Brassicaceae می باشد که این گیاه به علت کاربردهای صنعتی، بهداشتی و غذایی بسیار حائز اهمیت بوده و سطح زیر کشت این محصول رو به افزایش می باشد و از مهم ترین ویژگی های این گیاه می توان به نیاز اندک این گیاه به نهاده های ورودی و مقاومت بالا نسبت به تنش های زیستی و غیر زیستی می باشد. ...
بیشتر
گیاه کاملینا( Camelina sativa) یا کتان کاذب، یک محصول دانه روغنی مهم از تیره Brassicaceae می باشد که این گیاه به علت کاربردهای صنعتی، بهداشتی و غذایی بسیار حائز اهمیت بوده و سطح زیر کشت این محصول رو به افزایش می باشد و از مهم ترین ویژگی های این گیاه می توان به نیاز اندک این گیاه به نهاده های ورودی و مقاومت بالا نسبت به تنش های زیستی و غیر زیستی می باشد. در این طرح از آزمایش فاکتوریل در قالب طرح بلوک کامل تصادفی با استفاده از نرم افزارآماری SAS بذرهای دو رقم گیاه کاملینا( رقم سهیل و لاین69) از نظر تاثیر محلول پاشی ریزمغذی های آهن، روی، منگنز و تیمار ترکیبی و تیمار شاهد در زمان بلافاصله بعد از تشکیل بذرها و همچنین بعد از تشکیل تقریبا 50 درصد از بذرها محلول پاشی پایه مادری انجام شد و با در نظر گرفتن 3 تکرار مورد بررسی قرار گرفت. تصاویر تهییه شده از جنین های گیاه کاملینا ارزیابی و بررسی شده و نتایج آنالیز های تصویری با نتایج آزمون جوانه زنی مقایسه شد. نتایج این آزمایش نشان داد که بذر رقم لاین 69 که دارای حداقل طول لپه، حداقل طول محور جنینی و حداقل طول بذر و حداکثر عرض بذر را در تیمار ترکیبی بود، حداقل نسبت طول محور جنینی به طول بذر، حداقل نسبت طول لپه به طول بذر وحداقل نسبت طول به عرض بذررا دارد که کوچکتر بودن ابعاد بذر در رقم لاین 69 منجر به کاهش درصد و سرعت جوانه زنی شده است .
