نورعلی ساجدی؛ حمید مدنی؛ عبدالله ساجدی
دوره 5، شماره 1 ، فروردین 1395، ، صفحه 1-14
چکیده
به منظور بررسی تاثیر تیمار های مختلف پرایمینگ بر خصوصیات جوانه زنی و عملکرد بذر گندم، آزمایشی در سه تکرار در سال 1393 در آزمایشگاه و مزرعه تحقیقاتی دانشگاه آزاد اسلامی واحد اراک اجرا شد. تیمارهای آزمایشی در آزمایشگاه شامل شاهد، پرایمینگ با آب مقطر، پرایمینگ با مقادیر 1 ، 2 و 3 میلیگرم در لیتر سلنیوم بصورت طرح کاملاً تصادفی و ...
بیشتر
به منظور بررسی تاثیر تیمار های مختلف پرایمینگ بر خصوصیات جوانه زنی و عملکرد بذر گندم، آزمایشی در سه تکرار در سال 1393 در آزمایشگاه و مزرعه تحقیقاتی دانشگاه آزاد اسلامی واحد اراک اجرا شد. تیمارهای آزمایشی در آزمایشگاه شامل شاهد، پرایمینگ با آب مقطر، پرایمینگ با مقادیر 1 ، 2 و 3 میلیگرم در لیتر سلنیوم بصورت طرح کاملاً تصادفی و در شرایط مزرعه از تیمارهای فوق توام با محلولپاشی بصورت طرح بلوکهای کامل تصادفی استفاده شد. نتایج نشان داد که کمترین متوسط زمان جوانه زنی معادل 2/62 روز از پرایمینگ با 1 میلیگرم در لیتر سلنیوم حاصل شد. پرایمینگ با آب مقطر و پرایمینگ با 1 ،2 و 3 میلیگرم در لیتر سلنیوم، طول گیاهچه را نسبت به شاهد به ترتیب به میزان 28/5، 54/4 ، 49/1 و 48/5 درصد افزایش داد. پرایمینگ با 3 میلیگرم در لیتر سلنیوم شاخص طولی بنیه گیاهچه را نسبت به شاهد به میزان 1/6 برابر افزایش داد. پرایمینگ با 3 میلیگرم در لیتر سلنیوم وزن خشک ساقه چه و ریشه چه را نسبت به شاهد به ترتیب 44/4 و 46/5 درصد افزایش داد. پرایمینگ با 1 میلیگرم در لیتر سلنیوم میزان کلروفیلb را نسبت به شاهد 19/3 درصد افزایش داد. نتایج نشان داد که پرایمینگ با 1 و 2 میلیگرم در لیتر سلنیوم توام با محلولپاشی سلنیوم و همچنین پیش تیمار با آب مقطر توام با محلولپاشی سلنیوم، عملکرد بذر را به ترتیب به میزان 16/7، 19 و 17/9 درصد نسبت به شاهد افزایش داد. نتایج کلی این آزمایش نشان داد از طریق پیش تیمار بذر با مقادیر کم سلنیوم توام با محلولپاشی سلنیوم میتواند به عملکرد مطلوب گندم در شرایط دیم دست یافت.
محمد برزعلی
دوره 4، شماره 2 ، مهر 1394، ، صفحه 1-12
چکیده
به منظور ارزیابی اثرات زمان برداشت و توزیع عمودی قوزه بر برخی خصوصیات جوانه زنی و بنیه بذرها و ظهور گیاهچه های پنبه رقمساحل، تحقیقاتی آزمایشگاهی و مزرعه ای در طی سالهای 1390و 1391در استان گلستان انجام گرفت. ابتدا آزمایش مزرعه ای به صورتفاکتوریل بر پایه طرح بلوکهای کامل تصادفی با چهار تکرار و 2فاکتور زمان برداشت)چین اول و چین دوم( و توزیع ...
بیشتر
به منظور ارزیابی اثرات زمان برداشت و توزیع عمودی قوزه بر برخی خصوصیات جوانه زنی و بنیه بذرها و ظهور گیاهچه های پنبه رقمساحل، تحقیقاتی آزمایشگاهی و مزرعه ای در طی سالهای 1390و 1391در استان گلستان انجام گرفت. ابتدا آزمایش مزرعه ای به صورتفاکتوریل بر پایه طرح بلوکهای کامل تصادفی با چهار تکرار و 2فاکتور زمان برداشت)چین اول و چین دوم( و توزیع عمودی قوزه بر رویساقه اصلی )پایینی، میانی و انتهائی( اجراء گردید. آزمون های جوانه زنی و بنیه برای بذرهای حاصله انجام و در سال دوم تحقیق همین بذرهاجهت بررسی درصد ظهور گیاهچه در مزرعه، طول ریشه اصلی گیاهچه در مزرعه و شاخص بنیه گیاهچه در مزرعه بر پایه بلوکهای کاملتصادفی اجرا گردیدند. نتایج تجزیه واریانس صفات مورد بررسی در تحقیق سال اول نشان داد که اثرات عوامـل زمـان برداشـت و توزیـععمودی قوزه تنها بر درصد جوانه زنی در بذرها اما اثر متقابل آن دو بر درصد بذرهای جوانهزده در آزمون پیری زودرس، هدایت الکتریکیبذرها، درصد جوانه زنی بذرها در آزمون جوانه زنی در سرما، درصد جوانه زنی در آزمون جوانه زنی در گرما و درصد جوانه زنی در آزمونجوانه زنی در گرما و سرما تأثیر معنی داری داشتند. مقایسه میانگین صفات مشخص ساخت که حجم و وزن حجمی بذرهای برداشت شده درچین اول نسبت به چین دوم بیشتر و درصد جوانه زنی بذرهای چین اول و قوزههای واقع شده در قسمت میانی بوته ها بالاترین درصد جوانهزنی را دارا بودند. ارزیابی آزمونهای بنیه بذر در تیمارهایاثر متقابل زمان برداشت × توزیع عمودی قوزه ها نشان داد که در آزمون پیری تسریعشده بذرهای قوزههای پایینی و میانی دارای درصد جوانه زنی بهتری نسبت به بذرهای سایر تیمارها بودند. بررسی درصد ظهورگیاهچه درمزرعه نشان داد که بذرهای قوزههای قسمت میانی دارای بالاترین درصد ظهورگیاهچه در مزرعه بودند اما از لحاظ طول ریشه اصلی گیاهچهدر مزرعه تفاوت معنی داری بین بوته های بذرهای حاصل از قوزههای پایینی و میانی وجود نداشت. بالاترین همبستگی بین درصد بذرهایجوانه زده در مزرعه با نتایج آزمون جوانه زنی در سرما بدست آمد. نتایج این تحقیق نشان داد که بمنظور تولید بذرهای با کیفیت بالای جوانهزنی و بنیه پنبه رقم ساحل می توان بذرهای چین اول و از قوزههای میانی برداشت کرد.
آرش محمدزاده؛ حسن مجیدی دیزج؛ ناصر مجنون حسینی؛ مریم غفاری؛ محمد مددی زاده؛ مسعود سجادیان؛ احسان خدا رضایی
دوره 4، شماره 1 ، فروردین 1394، ، صفحه 1-13
چکیده
به منظور بررسی اثر تنش خشکیو کود نیتروژن بر بنیهبذر حاصل از گیاه مادری لوبیا قرمز، آزمایشی به صورت اسپلیت پلات فاکتوریل در شرایط مزرعه انجام گرفت. تیمارهای تنش خشکی به عنوان عامل اصلی در سه سطح آبیاری نرمال به عنوان بدون تنش (60 میلی متر تبخیر از تشتک تبخیر)، تنش خفیف (90 میلی متر تبخیر از تشتک تبخیر) و تنش شدید (120 میلی متر تبخیر از تشتک ...
بیشتر
به منظور بررسی اثر تنش خشکیو کود نیتروژن بر بنیهبذر حاصل از گیاه مادری لوبیا قرمز، آزمایشی به صورت اسپلیت پلات فاکتوریل در شرایط مزرعه انجام گرفت. تیمارهای تنش خشکی به عنوان عامل اصلی در سه سطح آبیاری نرمال به عنوان بدون تنش (60 میلی متر تبخیر از تشتک تبخیر)، تنش خفیف (90 میلی متر تبخیر از تشتک تبخیر) و تنش شدید (120 میلی متر تبخیر از تشتک تبخیر) بودند. کود نیتروژن در چهار سطح صفر، 50، 100 و 150 کیلوگرم نیتروژن در هکتار و دو ژنوتیپ لوبیا قرمز شامل رقم اختر و لاین D81083نیز به عنوان عامل فرعی به صورت فاکتوریل در نظر گرفته شدند. پس از برداشت بذرها در مرحله رسیدگی کامل، کیفیت بذر با استفاده از آزمونهای جوانهزنی استاندارد و هدایت الکتریکی مورد ارزیابی قرار گرفت. این آزمون‌ها به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی انجام گرفت. نتایج نشان داد که اعمال تنش خشکی بر روی گیاه مادری سبب کاهش صفاتی نظیر درصد گیاهچه‌های طبیعی، طول و وزن خشک ریشه‌چه و ساقه‌چه، و بنیه گیاهچه حاصل از بذور گیاه مادری گردید. نیتروژن نیز سبب افزایش میزان هدایت الکتریکی بذر، طول ریشه‌چه، طول ساقه‌چه و شاخص طولی بنیه گیاهچه گردید. لاین D81083نیز نسبت به رقم اختر در شرایط بدون تنش از نظر صفات جوانه‌زنیبرتری داشت اما در سطح تنش شدید تفاوت معنی‌داری بین این ژنوتیپ‌ها مشاهده نشد.
حمیدرضا عیسوند؛ علیرضا گنج بخش صنعتی
دوره 3، شماره 1 ، فروردین 1393، ، صفحه 1-15
چکیده
به منظور بررسی اثر هورمون جیبرلین بر بهبود کیفیت بذرهای زوال یافته بابونه آلمانی (Matricaria aurea) آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با چهار تکرار و 44 تیمار بصورت گلخانهای انجام شد. فاکتورها شامل پیری تسریع شده در چهار زمان صفر، 12، 24 و 36 ساعت و استفاده از جیبرلین به روش پرایمینگ و اسپری در پنج غلظت صفر، 25، 50، 75 و ...
بیشتر
به منظور بررسی اثر هورمون جیبرلین بر بهبود کیفیت بذرهای زوال یافته بابونه آلمانی (Matricaria aurea) آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با چهار تکرار و 44 تیمار بصورت گلخانهای انجام شد. فاکتورها شامل پیری تسریع شده در چهار زمان صفر، 12، 24 و 36 ساعت و استفاده از جیبرلین به روش پرایمینگ و اسپری در پنج غلظت صفر، 25، 50، 75 و 100 پیپیام بودند.پیری تسریع شده، کیفیت بذر و گیاهچه را کاهش داد. درصد سبز شدن و شاخص بینه بیشتر از سایر صفات؛ و شاخص سبزینگی کمتر از همه تحت تاثیر پیری بذر قرار گرفتند. کیفیت بذر از نظر صفاتی چون سرعت سبز شدن، طول ریشه، تعداد ریشه فرعی و طول اندام هوایی با اعمال تیمارهای مختلف جیبرلین بهبود یافت. این درحالی است که هیچگونه بهبودی برای درصد سبز شدن مشاهده نشد. مناسب ترین تیمار برای بهبود کیفیت بذرهای زوال یافته (36 ساعت پیرشده) از نظر صفاتی چون سرعت سبز شدن، طول ریشه و سرعت رشد گیاهچه به ترتیب پرایمینگ با جیبرلین ppm75، اسپری با جیبرلین ppm25و اسپری با جیبرلین ppm75بود.
بابک میرشکارنژاد؛ حسین صادقی؛ غلامعباس اکبری؛ فاطمه دوروشی
دوره 2، شماره 1 ، فروردین 1392، ، صفحه 1-7
چکیده
به منظور بررسی تأثیر اندازه بذر بر درصد ظهور، استقرار گیاهچه و برخی از صفات کمّی چهار رقم گلرنگ (گلدشت، پدیده، محلی اصفهان و سینا) در سه اندازه بذر(ریز: 3-2 میلیandzwnj;متر، درشت: بزرگتر از 3 میلیandzwnj;متر و شاهد: بدون تفکیک)، تحقیقی طی سالهای 1388-1387 در مزرعه مؤسسه تحقیقات ثبت و گواهی بذر و نهال کرج انجام شد. بــذرهــا بـهترتیب آزمــایش فاکتوریل( ...
بیشتر
به منظور بررسی تأثیر اندازه بذر بر درصد ظهور، استقرار گیاهچه و برخی از صفات کمّی چهار رقم گلرنگ (گلدشت، پدیده، محلی اصفهان و سینا) در سه اندازه بذر(ریز: 3-2 میلیandzwnj;متر، درشت: بزرگتر از 3 میلیandzwnj;متر و شاهد: بدون تفکیک)، تحقیقی طی سالهای 1388-1387 در مزرعه مؤسسه تحقیقات ثبت و گواهی بذر و نهال کرج انجام شد. بــذرهــا بـهترتیب آزمــایش فاکتوریل( 3andtimes;4) بر پایه طرح بلوکهــای کامـل تصادفـی با سـهتکرار کاشته شدند. نتایج بیانگر اختلافهای معنی‌داری بین ارقام بهاستثنای تعداد بوته درکـرت بـود. به‌طوری که رقم پدیده و گلدشت نسبت به ارقام دیگر از وضعیت بهتری برخوردار بودند. همچنین بین اندازه های مختلف بذر تفاوتهای معنی‌داری نمایان شد. مطابق با مقایسه میانگین، بذرهای درشت با بیشترین درصد ظهور(75/80 درصد)، وزن هزاردانه(96/51 گرم) و عملکرد دانه(75/230 گرم در مترمربع) در مقایسه با بذر های شاهد وریز برتر بودند. به دلیل نمایش بهتر رقم پدیده و گلدشت برای اکثر صفات مورد بررسی، همچنین ایجاد گیاهچه‌های قوی توسط بذرهای درشت، استفاده از ارقام با اندوخته غذایی کافی و انتخاب بذرهای درشت با پتانسیل جوانهزنی بیشتر برای رسیدن به عملکرد بالا و استقرار مناسب گیاهچه توصیه می شود.
مجید آقاعلیخانی؛ حسام اشعرین
دوره 1، شماره 1 ، فروردین 1391، ، صفحه 1-19
چکیده
به منظور بررسی تأثیر مقادیر مختلف مصرف کود نیتروژن در مزرعه تولید بذر بر قابلیت جوانهandshy;زنی (قوه نامیه) و برخی شاخصandshy;های مرتبط با کیفیت بذر سه رقم کلزای پاییزه آزمایشی به صورت فاکتوریل (3andtimes;4) در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با چهار تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه آزاد اسلامی ورامین andndash;پیشوا به اجرا در آمد. تیمارهای آزمایش شامل ...
بیشتر
به منظور بررسی تأثیر مقادیر مختلف مصرف کود نیتروژن در مزرعه تولید بذر بر قابلیت جوانهandshy;زنی (قوه نامیه) و برخی شاخصandshy;های مرتبط با کیفیت بذر سه رقم کلزای پاییزه آزمایشی به صورت فاکتوریل (3andtimes;4) در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با چهار تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه آزاد اسلامی ورامین andndash;پیشوا به اجرا در آمد. تیمارهای آزمایش شامل مقادیر 70، 140 و210 کیلوگرم نیتروژن خالص در هکتار از منبع اوره و عدم مصرف کود نیتروژن (شاهد) و سه رقم کلزا به نامandshy;های اکاپی، اورینت و مودنا بودند. نتایج آزمون جوانهandshy;زنی استاندارد نشان داد که اختلاف ارقام از لحاظ قوه نامیه، وزن خشک گیاهچه و شاخص وزنی بنیه گیاهچه معنیandshy;دار بود. اثر نیتروژن بر تمامی صفات به جز شاخص وزنی بنیه گیاهچه معنیandshy;دار شد. همچنین اثر متقابل رقم و نیتروژن برای درصد جوانهandshy;زنی نهایی، طول گیاهچه، متوسط زمان لازم برای جوانهandshy;زنی و شاخص طولی بنیه گیاهچه معنیandshy;دار بود. علاوه براین مشاهده گردید که مصرف نیتروژن در هر سه رقم باعث کاهش قوه نامیه شد و بیشترین قوه نامیه مربوط به رقم اکاپی به میزان 98 درصد در تیمار عدم مصرف نیتروژن (شاهد) بود. بیشترین شاخص طولی بنیه گیاهچه نیز از رقم اکاپی با مصرف 210 کیلوگرم نیتروژن در هکتار بدست آمد. ضمناً بذرهای رقم مودنای تولید شده با مصرف 140 کیلوگرم نیتروژن در هکتار سریعandshy;تر از سایر بذرها جوانه زدند.
مهدی آخوندی؛ مریم زارع حسن آبادی؛ محمد صادق امیری؛ سلیمه شبانی
دوره 5، شماره 2 ، بهمن 1395، ، صفحه 1-7
چکیده
گیاه مورد ( Myrtus communis L.) از گیاهان داروئی بسیار مهم در طب سنتی، داروسازی و صنایع آرایشی است. این گیاه به صورت درختچه‌ای همیشه سبز در زمینهای شیب دار و مناطق آبخیز به راحتی قابل کشت بوده و از فرسایش خاک جلوگیری می نماید. بذور گیاه مورد دارای زائدهای به نام الایوزوم می باشند که در محل سفت تخمک پس از لقاح قرار می‌گیرد. درصد و سرعت جوانه ...
بیشتر
گیاه مورد ( Myrtus communis L.) از گیاهان داروئی بسیار مهم در طب سنتی، داروسازی و صنایع آرایشی است. این گیاه به صورت درختچه‌ای همیشه سبز در زمینهای شیب دار و مناطق آبخیز به راحتی قابل کشت بوده و از فرسایش خاک جلوگیری می نماید. بذور گیاه مورد دارای زائدهای به نام الایوزوم می باشند که در محل سفت تخمک پس از لقاح قرار می‌گیرد. درصد و سرعت جوانه زنی بذر این گیاه در شرایط طبیعی بسیار پائین است. بنابراین به منظور ارزیابی اثر تیمار های مکانیکی و شیمیایی در شکستن خواب و بهبود جوانه زنی بذر گیاه مورد، آزمایشی با شش تیمار (شاهد، خراش دهی، اسید سولفوریک 90% ، الکل 96% ، نیترات پتاسیم6 % و آب اکسیژنه 2% هر یک به مدت 10 دقیقه) در دانشگاه پیام نور بشرویه انجام شد. نتایج نشان دادند که اثر تیمارهای مختلف بر درصد جوانه زنی، سرعت جوانه زنی، طول ریشه چه، طول ساقه چه، توان رویشی بذر، انرژی جوانه زنی در سطح احتمال 1% معنی دار است. خراشدهی مکانیکی و اسید سولفوریک منجر به افزایش معنی دار (5%> P) شاخص های مختلف اندازه گیری شده به جزء شاخص جوانه زنی نسبت به تیمار شاهد شدند. می توان گفت که خواب بذر مورد از نوع خواب اولیه و از گونه القایی می باشد که این خواب به طور عمده مربوط به خواص فیزیکی پوسته بذر می باشد.
مطهره اسفندیاری؛ محمد حسین حکیمی؛ محمد علی حکیم زاده اردکانی
چکیده
جوانه زنی اولین و حساس ترین مرحله رشد و نمو گیاه می باشد زیرا مراحل اولیه رویش گیاه، شامل جوانه زنی، رشد و استقرار گیاهچه ها در تکامل گیاهان نقش مهمی را بر عهده دارند؛ به منظور بررسی اثرات نوع خاک و عمق کاشت بر خصوصیات سبزشدگی بذر گیاه دارویی پونه سای کرک ستارهای، آزمایشی به صورت طرح فاکتوریل در قالب طرح کاملاً ...
بیشتر
جوانه زنی اولین و حساس ترین مرحله رشد و نمو گیاه می باشد زیرا مراحل اولیه رویش گیاه، شامل جوانه زنی، رشد و استقرار گیاهچه ها در تکامل گیاهان نقش مهمی را بر عهده دارند؛ به منظور بررسی اثرات نوع خاک و عمق کاشت بر خصوصیات سبزشدگی بذر گیاه دارویی پونه سای کرک ستارهای، آزمایشی به صورت طرح فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تکرار در گلخانه دانشگاه یزد به اجرا در آمد؛ بذر گیاه در سه نوع بافت سبک، متوسط و سنگین با سه عمق (0.5، 1، 1.5 سانتیمتری) مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که بافت نسبتا سبک خاک در زمان لازم برای رسیدن درصد سبز شدگی به 90 درصد حداکثر خود در سطح (p≤ 0.05) معنی دار بود و در بقیه صفات در سطح (p≤ 0.01) اثر معنی داری دارد. در رابطه با عمق کاشت نیز درصد سبزشدگی، سرعت جوانه زنی، شاخص بنیه بذر، و زمان لازم برای رسیدن سبزشدن بذر به 50 درصد حداکثر خود اختلاف معنی داری در سطح (p≤ 0.01) مشاهده شد؛ در بین سه بافت خاک مورد بررسی بیشترین درصد سبزشدگی ( 67.8%) مربوط به بافت شنی و کمترین درصد (32.2%) مربوط به بافت رسی سیلتی بوده است. همچنین بررسی ویژگیهای مختلف سبزشدگی در بین سه عمق مورد بررسی نیز نشان داد که در عمق 0.5 سانتیمتری صفات سبز شدگی از بهترین نتایج برخوردار است؛ اما در عمق کاشت 1.5 سانتیمتری صفات مورد بررسی از اختلاف معنی داری برخوردار شدند. بیشترین درصد سبزشدگی مربوط به بافت شنی و در عمق 0.5 سانتیمتری(97%) بود و کمترین میزان سبزشدگی نیز مربوط به عمق 1.5 سانتیمتری و در بافت رسی سیلتی با 23% سبزشدگی بود.
هادی خزاعی
چکیده
به منظور ارزیابی تاثیر آرایش‌های مختلف و روش کاشت بر خصوصّیات کمّی و کیفی بذر گوجه‌فرنگی رقم کارون، در سال 1391 پژوهشی در دو منطقه استان خراسان رضوی با استفاده از یک آزمایش فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار انجام شد. فاکتورهای اول تا سوم شامل فاصله بین ردیف در سه سطح120 ،140 و 160 سانتی‌متر، فاصله روی ردیف در سه سطح30، ...
بیشتر
به منظور ارزیابی تاثیر آرایش‌های مختلف و روش کاشت بر خصوصّیات کمّی و کیفی بذر گوجه‌فرنگی رقم کارون، در سال 1391 پژوهشی در دو منطقه استان خراسان رضوی با استفاده از یک آزمایش فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار انجام شد. فاکتورهای اول تا سوم شامل فاصله بین ردیف در سه سطح120 ،140 و 160 سانتی‌متر، فاصله روی ردیف در سه سطح30، 40 و50 سانتی‌متر و روش کاشت یک و دو طرفه بودند. صفات مورد بررسی عملکرد میوه و بذر، تعداد میوه در بوته و بذر در میوه، وزن هزار دانه و هکتولیتر بذر، درصد و سرعت جوانه زنی بذر بودند. نتایج تجزیه مرکب در مکان داده‌ها نشان داد افزایش فاصله ردیف‌ها از 120 به 160 سانتی‌متر به طور معنی داری تعداد میوه در بوته و بذر در میوه را 11.4 و 9.6 درصد افزایش داد. کاهش فاصله روی ردیف از 50 به 30 سانتی‌متر تعداد میوه در بوته و بذر در میوه، وزن هزار دانه و هکتولیتر بذر را به طور معنی داری به ترتیب 20.7، 11.1، 4.5 و 3.9 درصد کاهش داد. کشت دو طرفه گوجه‌فرنگی به طور معنی داری موجب به ترتیب 6.3، 7.8، 4.1 و 1.8 درصد کاهش در تعداد میوه در بوته و بذر در میوه، وزن هزار دانه و هکتولیتر شد. بیشترین عملکرد میوه و بذر در منطقه رخ از روش کاشت دو طرفه و آرایش کاشت 30×120 و کمترین آنها در منطقه طرق از روش یک طرفه و آرایش 50×140 با به ترتیب 2.7 و 3.1 برابر اختلاف حاصل شد. در مجموع روش کاشت دو طرفه با آرایش 30×150 سانتی‌متر، افزایش کمّیت و کیفیّت توده بذر تولیدی گوجه‌فرنگی را در پی خواهد داشت.
حسین صفری؛ بتول مهدوی
چکیده
این تحقیق با هدف بررسی جوانهزنی دو گونه ماشک گل خوشه‌ای (Vicia pannonicaوVicia sativa) تحت دماهای (5، 10، 15، 20، 25، و30 درجه سانتی‌گراد) و پتانسیل‌های آبی مختلف (0، 2-، 4-، 6-، 8- و 10- بار) در آزمایشگاه زراعت دانشگاه ولی عصر رفسنجان به صورت فاکتوریل سه عامله در قالب طرح کاملاً تصادفی در چهار تکرار اجرا شد. رابطه بین سرعت جوانهزنی و دما با استفاده از مدل ...
بیشتر
این تحقیق با هدف بررسی جوانهزنی دو گونه ماشک گل خوشه‌ای (Vicia pannonicaوVicia sativa) تحت دماهای (5، 10، 15، 20، 25، و30 درجه سانتی‌گراد) و پتانسیل‌های آبی مختلف (0، 2-، 4-، 6-، 8- و 10- بار) در آزمایشگاه زراعت دانشگاه ولی عصر رفسنجان به صورت فاکتوریل سه عامله در قالب طرح کاملاً تصادفی در چهار تکرار اجرا شد. رابطه بین سرعت جوانهزنی و دما با استفاده از مدل دو تکه‌ای مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان داد که در پتانسیل‌های مختلف آب، دمای پایه برای جوانهزنی گونه Vicia pannonica بین 3.65- تا 1.39، دمای مطلوب بین 23.99 تا 25.57 و دمای سقف بین 30 تا 58.54 درجه سانتی‌گراد بود. ساعت زیستی برای جوانهزنی این گونه نیز در پتانسیل‌های مختلف آب بین 32.29 تا 74.97 ساعت بود. همچنین در پتانسیل‌های مختلف آب، دمای پایه برای جوانهزنی گونه Vicia sativa بین 3.54- تا 1.39، دمای مطلوب بین 22.70 تا 25.64 و دمای سقف بین 30 تا 42.28 درجه سانتی‌گراد بود. ساعت زیستی برای جوانهزنی این گونه نیز در پتانسیل‌های مختلف آب بین 33.10 تا 83.54 ساعت بود. نتایج مربوط به سرعت جوانه زنی در هر دو گونه حاکی از آن بود که با افزایش پتانسیل آب، سرعت جوانه زنی کاهش یافت. در تمامی پتانسیل‌های آب روند سرعت جوانهزنی تا دمای 25 درجه سانتی‌گراد افزایشی و پس از آن کاهشی بود. از این پارامترها و روابط بدست آمده میتوان برای پیش بینی زمان تا جوانه زنی یا سیز شدن این دو گونه ماشک گل خوشه ای در پتانسیل های مختلف آب استفاده نمود.
پروین صالحی شانجانی؛ حمیده جوادی؛ لیلا رسول زاده؛ محمود امیرخانی
چکیده
ارزیابی تعداد جمعیت لازم و کافی در برنامه جمع‌آوری بذر هر گونه گیاهی، نیازمند اطلاعات دقیقی در مورد تنوع و تمایز ژنتیکی گونه است. در این پژوهش تنوع و تمایز ژنتیکی 11 جمعیت شمشاد خزری (Buxus hyrcana Pojark) توسط ویژگیهای مورفولوژی و پروتئینهای ذخیره‌ای بذر مطالعه شد. نتایج نشان دادند که ویژگیهای مورفولوژیکی و پروتئینهای ذخیره‌ای بذر جمعیتهای ...
بیشتر
ارزیابی تعداد جمعیت لازم و کافی در برنامه جمع‌آوری بذر هر گونه گیاهی، نیازمند اطلاعات دقیقی در مورد تنوع و تمایز ژنتیکی گونه است. در این پژوهش تنوع و تمایز ژنتیکی 11 جمعیت شمشاد خزری (Buxus hyrcana Pojark) توسط ویژگیهای مورفولوژی و پروتئینهای ذخیره‌ای بذر مطالعه شد. نتایج نشان دادند که ویژگیهای مورفولوژیکی و پروتئینهای ذخیره‌ای بذر جمعیتهای مورد مطالعه تنوع قابل ملاحظه‌ای داشته ولی تنوع آنها از الگو جغرافیایی تبعیت نمی‌کنند. تجزیه و تحلیل خوشه‌ای UPGMA با استفاده از هر دو نشانگر مورفولوژی و پروتئینهای ذخیره‌ای بذر، نشان داد جمعیتهای دور از هم سمندکیش (گیلان) و بندرگز (گلستان) در یک گروه قرار گرفتند و برعکس جمعیتهای مجاور نمک آبرود1 و 2 در گروه‌های جداگانه‌ای قرار گرفتند. این نتایج میتواند ناشی از پدیده قطعه قطعه شدن جمعیتهای شمشاد باشد. بدین ترتیب جمع‌آوری انتخابی بذر، از بعضی جمعیتها میتواند باعث از دست رفتن برخی ژنها شده و ساختار ژنتیکی جمعیتها را تغییر دهد که نشان دهنده اهمیت جمع‌آوری بذر از اکوتیپهای محلی است. به عبارت دیگر جمع‌آوری بذر صرفاً از یک جمعیت در هر منطقه اکوجغرافیایی کافی نیست و غالبا جمعیتهایی که حتی در یک منطقه اکوجغرافیایی قراردارند ممکن است ساختار ژنتیکی متفاوتی داشته باشند. این داده‌ها نشان می‌دهد که بانک ژن منابع طبیعی ایران برای جلوگیری از فرسایش ژنتیکی شمشاد، می‌بایست از تعداد جمعیت بیشتری در هر منطقه اکوجغرافیایی بذر جمع‌آوری نماید.
حسن اخگری؛ بهزاد کاویانی
چکیده
پرایمینگ نقش مهمی بر بنیه بذر و گیاهچه دارد. عامل اول این پژوهش؛ دو رقم برنج (خزر و هاشمی) و عامل دوم؛ ده سطح تیمار پرایمینگ (T1-T10) بود. آزمونهای بنیه بذر و ارزیابی گیاهچه بر اساس دستورالعمل ISTA انجام شد. نتایج نشان داد که، رقم خزر از نظر وزن تر ریشه‌چه (7/14 میلیگرم) و تعداد ریشه‌چه (5)، نسبت به رقم هاشمی برتر بود. مدت زمان لازم (ساعت) ...
بیشتر
پرایمینگ نقش مهمی بر بنیه بذر و گیاهچه دارد. عامل اول این پژوهش؛ دو رقم برنج (خزر و هاشمی) و عامل دوم؛ ده سطح تیمار پرایمینگ (T1-T10) بود. آزمونهای بنیه بذر و ارزیابی گیاهچه بر اساس دستورالعمل ISTA انجام شد. نتایج نشان داد که، رقم خزر از نظر وزن تر ریشه‌چه (7/14 میلیگرم) و تعداد ریشه‌چه (5)، نسبت به رقم هاشمی برتر بود. مدت زمان لازم (ساعت) برای رسیدن به 50% جوانهزنی (R50) در رقم خزر، 50 ساعت و در رقم هاشمی، 41 ساعت بود که بر این اساس رقم هاشمی از یکنواختی بالاتری در جوانهزنی برخودار است. تیمار پرایمینگ با KCl بالاترین مقدار هدایت الکتریکی را ایجاد کرد. کمترین زمان لازم برای رسیدن به 5، 10 و 50 درصد جوانهزنی به ترتیب با 13، 16 و 32 ساعت، مربوط به تیمار هایدروپرایمینگ بود. همچنین بیشترین سرعت جوانهزنی مربوط به تیمار هایدروپرایمینگ بود. کمترین زمان تا رسیدن به 95 درصد جوانهزنی با 66 ساعت، در تیمار هایدروپرایمینگ رقم هاشمی محاسبه شد. بیشترین استقرار گیاهچه در روز بیستم بعد از کاشت در مزرعه مربوط به بذر بدون تیمار پرایمینگ بود. تیمار هایدروپرایمینگ به دلیل هزینه پایین و اثرگذاری مثبت در سرعت و یکنواختی جوانهزنی در رقم هاشمی به کاربران توصیه می‌شود.
سید جلال آذری؛ مهدی پارسا؛ احمد نظامی؛ رضا توکل افشاری؛ جعفر نباتی
چکیده
بهمنظور تعیین دماهای کاردینال در پرایمینگ مختلف بذر دو رقم عدس (رباط و کالپوش) دماهای ثابت 0، 5، 10، 15، 20، 25، 30 و 35 درجه‌سانتی‌گراد به‌صورت آزمایشی فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تکرار انجام شد. تیمارهای پرایمینگ شامل: شاهد (عدم‌پرایمینگ)، جیبرلیک‌اسید (C19H22O6) 100 میلیگرم در لیتر، نیترات‌پتاسیم (KNO3) 500 میلیگرم در لیتر، ...
بیشتر
بهمنظور تعیین دماهای کاردینال در پرایمینگ مختلف بذر دو رقم عدس (رباط و کالپوش) دماهای ثابت 0، 5، 10، 15، 20، 25، 30 و 35 درجه‌سانتی‌گراد به‌صورت آزمایشی فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تکرار انجام شد. تیمارهای پرایمینگ شامل: شاهد (عدم‌پرایمینگ)، جیبرلیک‌اسید (C19H22O6) 100 میلیگرم در لیتر، نیترات‌پتاسیم (KNO3) 500 میلیگرم در لیتر، سولفات‌روی (ZnSO4) 100 میلیگرم در لیتر، محلول آبنوش بذر دایان چهار میلی‌لیتر در لیتر و هیدروپرایمینگ بودند. درصد جوانهزنی تجمعی و نرخ 50 درصد جوانهزنی و نمودارهای دماهای کاردینال جوانهزنی بذور براساس سه مدل رگرسیونی دو‌تکه‌ای، چند‌جمله‌ای درجه‌‌دوم و دندانه‌ای ترسیم شد. نتایج نشان داد که درصد جوانهزنی تجمعی و نرخ 50 درصد جوانهزنی تحت تاثیر معنی‌دار پرایمینگ، رقم، زمان پرایمینگ، پرایمینگ در رقم و پرایمینگ در زمان قرار گرفت. بیشترین درصد جوانهزنی تجمعی در برهمکنش رقم رباط در دمای 10 درجه‌سانتی‌گراد حاصل شد. بیشترین نرخ 50 درصد جوانهزنی در برهمکنش رقم کالپوش و جیبرلیک‌اسید به‌دست آمد. در بین مدل‌‌ها، مدل دندانه‌ای از ضریب همبستگی بالاتری در تیمارهای پرایمینگ برخوردار بود. طبق این مدل دمای پایه، دمای مطلوب تحتانی، مطلوب فوقانی و بیشینه برای رقم رباط به ترتیب 46/0، 82/23، 50/30 و 98/36 و برای رقم کالپوش 44/1، 46/23، 30/30 و 87/36 درجه‌سانتی‌گراد بود. به‌طور‌کلی میتوان عنوان کرد که رقم رباط نسبت به رقم کالپوش سرمادوست‌‌تر و از دمای پایه‌ی پایین‌تر و رقم رباط از بنیه بذر بالاتر برخوردار است. درنهایت ترکیب‌های مختلف پرایمینگ توانستند دماهای کاردینال هر دو رقم را کاهش داده و باعث افزایش توانایی جوانهزنی آنها در دماهای پایین‌تر شوند.
عاطفه حسینی؛ امین صالحی؛ علی مرادی؛ حمیدرضا بلوچی
چکیده
این پژوهش بهمنظور بررسی تاًثیر بیوپرایمینگ بذر بر برخی شاخصهای جوانهزنی انیسون تحت تنش خشکی، در آزمایشگاه ژنتیک دانشکده کشاورزی دانشگاه یاسوج در سالهای 95-1394 انجام شد. آزمایش به صورت فاکتوریل دو عاملی در قالب طرح کاملاً تصادفی با 4 تکرار 30 بذری طراحی شد، عامل اول بیوپرایمینگ با 9 سطح شامل بیوپرایمینگ بذر (بدون بیوپرایمینگ، ...
بیشتر
این پژوهش بهمنظور بررسی تاًثیر بیوپرایمینگ بذر بر برخی شاخصهای جوانهزنی انیسون تحت تنش خشکی، در آزمایشگاه ژنتیک دانشکده کشاورزی دانشگاه یاسوج در سالهای 95-1394 انجام شد. آزمایش به صورت فاکتوریل دو عاملی در قالب طرح کاملاً تصادفی با 4 تکرار 30 بذری طراحی شد، عامل اول بیوپرایمینگ با 9 سطح شامل بیوپرایمینگ بذر (بدون بیوپرایمینگ، 4 سویه باکتری Pseudomonas fluorescen (CHA0، (1) P.F، (2) P.F، (16) B و (52) B) و 4 سویه قارچ Trichoderma harzianum (T29، T32، T43، T36 و T39)؛ و عامل دوم پتانسیل اسمزی تنش خشکی در سه سطح (صفر، 3- و 6- بار) بود. صفات ارزیابی شده در این پژوهش شامل درصدجوانه‌زنی، سرعت جوانهزنی،طول گیاهچه،وزن خشک ، شاخصهای بنیه گیاهچه (وزنی و طولی) و ضریب آلومتریک بود . نتایج آزمایش نشان داد که با افزایش تنش خشکی شاخصهای کیفی بذر کاهش یافتند و بیوپرایمینگ بذر سبب بهبود این شاخص‌ها نسبت به بذور پرایم نشده شد به طوری که در هر سطح تنش خشکی، قارچ T36 بیشترین درصد جوانهزنی (88/83)، سرعت جوانهزنی (7/4)، شاخص بنیه طولی گیاهچه (10)، وزن خشک گیاهچه (07/8)، شاخص بنیه وزنی گیاهچه (25/15) و بذور بدون پرایمینگ کمترین مقدار این صفات را داشت. با توجه نتایج بدست آمده، میتوان اظهار داشت که بکارگیری تیمار بیوپرایمینگ میتواند تا حدودی اثرات نامطلوب ناشی از تنش خشکی را در مرحلهی جوانهزنی گیاه انیسون تعدیل کند.
حسین رضا روحی؛ علی سپهری
چکیده
زوال بذر یکی از عوامل مهم کاهنده کیفیت فیزیولوژیکی بذر است که در شرایط نامساعد محیطی خسارت آن شدت می‌یابد. اثر پراکسید هیدروژن در بهبود وضعیت فیزیولوژیکی و فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدان بذور زوال یافته بادام زمینی (Arachis hypogaea L.) تحت تنش خشکی طی آزمایشی به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار بررسی شد. پیش‌تیمار پراکسید ...
بیشتر
زوال بذر یکی از عوامل مهم کاهنده کیفیت فیزیولوژیکی بذر است که در شرایط نامساعد محیطی خسارت آن شدت می‌یابد. اثر پراکسید هیدروژن در بهبود وضعیت فیزیولوژیکی و فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدان بذور زوال یافته بادام زمینی (Arachis hypogaea L.) تحت تنش خشکی طی آزمایشی به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار بررسی شد. پیش‌تیمار پراکسید هیدروژن در غلظت‌های صفر (هیدروپرایمینگ)، 50، 100 و 150 میکرو-مولار و سطوح خشکی صفر، 4/0-، 6/0- و 8/0- مگاپاسکال مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان داد که پیش‌تیمار بذور با پراکسید هیدروژن در سطوح مختلف خشکی موجب افزایش درصد جوانه زنی، سرعت جوانهزنی، بنیه بذر، طول ساقه‌چه، طول ریشه‌چه، کربوهیدرات‌های محلول، پروتئینهای محلول و فعالیت آنزیم های کاتالاز، سوپراکسید دیسموتاز و آسکوربات پراکسیداز و کاهش متوسط زمان جوانهزنی، هدایت الکتریکی و محتوای مالون دی‌آلدهید شد. در پتانسیل 8/0- مگاپاسکال، پیش‌تیمار بذور با غلظت‌های 50 و 100میکرومولار پراکسید هیدروژن سبب افزایش سرعت جوانه زنی، شاخص بنیه بذر، کربوهیدرات‌ها و پروتئینهای محلول به‌ترتیب به‌میزان 89/27، 24/93، 42/71، 12/46 و 06/27، 73/76 ، 26/30 ، 04/51 درصد و همچنین افزایش فعالیت آنزیم‌های کاتالاز، سوپراکسید دیسموتاز و آسکوربات پراکسیداز به‌ترتیب به میزان 37/26، 79/07،8/39 و 43/15، 28/5 ، 51/22 درصد شد. بنابراین استفاده از 50 میکرومولار پراکسیدهیدروژن جهت کاهش اثرات منفی ناشی از زوال در تنش خشکی قابل توصیه است.
حمید جبّاری؛ حسین زینل زاده تبریزی؛ مهران عنایتی شریعت پناهی
چکیده
این آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی در سه تکرار با 24 ژنوتیپ کلزا (13 رقم و 11 لاین دابل هاپلوئید) در چهار شیب رطوبت وزنی خاک شامل 80، 50، 30 و 20 درصد ظرفیت زراعی به صورت گلدانی در گلخانه موسسه تحقیقات اصلاح و تهیه نهال و بذر کرج در سال 1396 انجام شد. رشد طولی ساقه‌چه در مقایسه با رشد طولی ریشه‌چه بیشتر تحت تأثیر سطوح مختلف تنش ...
بیشتر
این آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی در سه تکرار با 24 ژنوتیپ کلزا (13 رقم و 11 لاین دابل هاپلوئید) در چهار شیب رطوبت وزنی خاک شامل 80، 50، 30 و 20 درصد ظرفیت زراعی به صورت گلدانی در گلخانه موسسه تحقیقات اصلاح و تهیه نهال و بذر کرج در سال 1396 انجام شد. رشد طولی ساقه‌چه در مقایسه با رشد طولی ریشه‌چه بیشتر تحت تأثیر سطوح مختلف تنش کم‌آبی قرار گرفت که نشان‌دهنده حساسیت بیشتر طول ساقه‌چه در مقایسه با طول ریشه‌چه در واکنش به تنش کم‌آبی بوده است و از این‌رو نسبت ریشه‌چه به ساقه‌چه میتواند شاخص مناسبی برای ارزیابی تحمل به تنش کم‌آبی باشد. تنتایج نشان داد که ارقامی مانند Oase و Triangle و حتی Tassilo و Savanah از پایداری بسیار بالایی در شرایط تنش برخوردار بودند اما به دلیل داشتن مقادیر اندکی از مؤلفه اول و دوم جزء ارقام حساس به تنش کم‌آبی طبقه‌بندی شدند. همچنین ارقام SLM046 و Billy کمترین پایداری صفات را در شرایط تنش کم‌آبی در مرحله جوانهزنی داشتند. به دلیل تفکیک نشدن و عدم تمایز سه سطح رطوبتی 80، 50 و 30 درصد ظرفیت زراعی، برای گزینش مناسب نبودند و تنها سطح 20 درصد ظرفیت زراعی به عنوان بخش مناسب برای گزینش ژنوتیپ ایده آل شناخته شد. از این رو، در بین ژنوتیپ‌هایی که در بخش 20 درصد ظرفیت زراعی واقع شدند، بر اساس الگوی کدام-برتر-کجا ژنوتیپ GKH 2005 به عنوان ژنوتیپ برتر شناخته شد.
میلاد رزجی؛ عذرا عطایی عظیمی؛ بابک دلنواز هاشملویان
چکیده
هدف این پژوهش، مطالعه اثر پوشش دادن بذر جو دوسر (Avena sativa L.) با نشاسته (آمیلوز) و آگار بر جوانهزنی و شاخصهای فیزیولوژیک در تنش قلیا بود. این بررسی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای تصادفی اجرا گردید. فاکتورها شامل پوشش بذر در سه سطح( شاهد، پوشش با آگار و نشاسته) و تنش قلیا (محیط‌هایی با pHهای معادل 6- 10 با کربنات سدیم و بیکربنات ...
بیشتر
هدف این پژوهش، مطالعه اثر پوشش دادن بذر جو دوسر (Avena sativa L.) با نشاسته (آمیلوز) و آگار بر جوانهزنی و شاخصهای فیزیولوژیک در تنش قلیا بود. این بررسی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای تصادفی اجرا گردید. فاکتورها شامل پوشش بذر در سه سطح( شاهد، پوشش با آگار و نشاسته) و تنش قلیا (محیط‌هایی با pHهای معادل 6- 10 با کربنات سدیم و بیکربنات سدیم با مقادیر0- 90 میلیمولار ) بود. با کشت بذر به مدت 7 روز در پتری دیش و 20 روز در گلدان، قوه نامیه، فعالیت آمیلاز، سرعت جوانهزنی، رشد، مواد معدنی و کلروفیل a و b ارزیابی شدند. نشاسته و آگار باعث کاهش اثر تنش قلیا شده و قوه نامیه (84%)، فعالیت آمیلاز (mg/min53)، سرعت جوانهزنی (11/32 دانه در روز) و رشد (23 سانتی متر) را در محیط با 10= pH با اختلاف معنی دار، بهبود و از تجزیه کلروفیل جلوگیری و جذب عناصر معدنی را کاهش دادند. پوشش نشاسته برای کشت بذرها در شرایط عادی و تنش قلیا و پوشش آگاری برای حفظ قوه نامیه بذر و رشد دانه رست در مقادیر بالاتر قلیا، مناسب تر بود.
هدف این پژوهش، مطالعه اثر پوشش دادن بذر جو دوسر (Avena sativa L.) با نشاسته (آمیلوز) و آگار بر جوانهزنی و شاخصهای فیزیولوژیک در تنش قلیا بود. این بررسی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای تصادفی اجرا گردید. فاکتورها شامل پوشش بذر در سه سطح( شاهد، پوشش با آگار و نشاسته) و تنش قلیا (محیط‌هایی با pHهای معادل 6- 10 با کربنات سدیم و بیکربنات سدیم با مقادیر0- 90 میلیمولار ) بود. با کشت بذر به مدت 7 روز در پتری دیش و 20 روز در گلدان، قوه نامیه، فعالیت آمیلاز، سرعت جوانهزنی، رشد، مواد معدنی و کلروفیل a و b ارزیابی شدند. نشاسته و آگار باعث کاهش اثر تنش قلیا شده و قوه نامیه (84%)، فعالیت آمیلاز (mg/min53)، سرعت جوانهزنی (32/11 دانه در روز) و رشد (23 سانتی متر) را در محیط با 10= pH با اختلاف معنی دار، بهبود و از تجزیه کلروفیل جلوگیری و جذب عناصر معدنی را کاهش دادند. پوشش نشاسته برای کشت بذرها در شرایط عادی و تنش قلیا و پوشش آگاری برای حفظ قوه نامیه بذر و رشد دانه رست در مقادیر بالاتر قلیا، مناسب تر بود.
ابراهیم شریفی عاشور آبادی؛ مریم مکی زاده تفتی؛ جمال حسنی؛ محمد حسین لباسچی
چکیده
بهمنظور بررسی سطح تحمل و غربال‌گری گونه‌های مختلف آویشن نسبت به تنش‌های دمایی، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه کاملا تصادفی با سه تکرار در شرایط آزمایشگاهی اجرا شد. این آزمایش با استفاده از شش گونه آویشن (Th. fallax، Th. fedtschenkoi، Th.pubescens، Th.vulgaris، Th.daenensis وTh. kotschyanus )، در دو سطح رطوبتی (خشک و مرطوب) و در 15 سطح دمایی (محدوده دمایی 8- ...
بیشتر
بهمنظور بررسی سطح تحمل و غربال‌گری گونه‌های مختلف آویشن نسبت به تنش‌های دمایی، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه کاملا تصادفی با سه تکرار در شرایط آزمایشگاهی اجرا شد. این آزمایش با استفاده از شش گونه آویشن (Th. fallax، Th. fedtschenkoi، Th.pubescens، Th.vulgaris، Th.daenensis وTh. kotschyanus )، در دو سطح رطوبتی (خشک و مرطوب) و در 15 سطح دمایی (محدوده دمایی 8- تا 48 درجه سانتی‌گراد با فاصله 4 درجه سانتی‌گراد بین دو دما) انجام شد. ویژگیهای اندازه‌گیری شده شامل درصد و متوسط زمان جوانهزنی بود. طبق نتایج بدست آمده، بیشترین درصد جوانهزنی به گونه‌های Th.pubescens (83/70%) و Th. daenensis (44/70%) و کمترین درصد جوانهزنی به گونه Th. vulgaris (04/53 %) تعلق داشت. میانگین درصد جوانهزنی بذور در شرایط خشک (66/74 %) به‌طور معنی‌داری بیشتر از شرایط مرطوب (12/56 %) بود. بالاترین درصد جوانهزنی در دماهای 4- (44/79 %)، صفر (33/78 %) و 4 (72/79 %) درجه سانتی‌گراد مشاهده شد که با سایرین اختلاف معنی دار داشت. اثر متقابل گونه و شرایط رطوبتی نشان داد، بالاترین درصد جوانهزنی مربوط به گونه‌های Th. kotschyanus (40/79%)، Th. pubescens (95/78%)، Th. daenensis (08/78 %) و Th. falax (53/77 %) در شرایط خشک و پایین‌ترین درصد جوانهزنی مربوط به گونه Th. vulgaris (46/45 %) در شرایط مرطوب بود. با استفاده از نتایج این تحقیق میتوان گونه‌های مختلف آویشن را از نظر سطح تحمل دمایی در شرایط خشک و مرطوب غربال‌گری و برای کشت در مناطق مختلف پیشنهاد نمود. در این آزمایش، گونه‌های بومی نسبت به تنش‌هایی دمایی مقاومتر بودند.
بیژن شادکام؛ محمد حسین قرینه؛ امین لطفی جلال آبادی؛ سید امیر موسوی
چکیده
چکیدهتنش شوری یکی از اصلی‌ترین عوامل بازدارنده جوانهزنی و رشد گیاهچه می‌باشد. استفاده از عناصر غذایی در تیمار پرایمینگ به‌عنوان یک راهکار مؤثر در بهبود کارایی بذرها شناخته می‌شود. آزمایشی در دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی خوزستان، به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه کاملاً تصادفی با سه تکرار انجام گرفت. تیمار پرایمینگ با ...
بیشتر
چکیدهتنش شوری یکی از اصلی‌ترین عوامل بازدارنده جوانهزنی و رشد گیاهچه می‌باشد. استفاده از عناصر غذایی در تیمار پرایمینگ به‌عنوان یک راهکار مؤثر در بهبود کارایی بذرها شناخته می‌شود. آزمایشی در دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی خوزستان، به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه کاملاً تصادفی با سه تکرار انجام گرفت. تیمار پرایمینگ با عنصر منیزیوم در دو مقیاس نانو و میکرو به‌صورت جداگانه در پنج غلظت صفر، 50، 100، 200، 400 میلی-گرم بر لیتر، دو زمان اعمال تیمار پرایمینگ 12 و 24 ساعت و شش سطح تنش شوری با نمک سدیم کلرید ( صفر، 50، 100، 150، 200، 250 میلیمولار)، انجام شد. نتایج نشان داد، افزایش تنش شوری تحمل بذرهای زوفا را کاهش داده و موجب کاهش خصوصیات جوانهزنی در این گیاه شد. پرایمینگ با غلظت 400 میلیگرم در لیتر میکرو کلات منیزیوم بیشترین درصد جوانهزنی( 3/89 درصد)، متوسط زمان جوانهزنی( 9/5 جوانه در روز در 400 میلیگرم در لیتر)، بنیه بذر( 2/27 در سطح صفر کود) و طول ریشه‌چه ( 24 میلی‌متر) را ایجاد نمود. بیشترین سرعت جوانهزنی(461/0 جوانه در روز) و طول ساقه‌چه ( 18 میلی‌متر) به‌ترتیب در در سطح صفر کود و در غلظت 400 میلیگرم در لیتر) در تیمار پرایمینگ با نانو کلات منیزیوم مشاهده شد. نتایج نشان داد پرایمینگ تغذیه‌ای با میکرو کلات منیزیم اثرات تنش شوری را بطور موثری کاهش داد و شرایط مطلوب‌تری برای بهبود جوانهزنی در مقایسه با نانوکلات منیزیم ایجاد نمود . بهینه‌ترین تیمار پرایمینگ با غلظت 400 میلیگرم در لیتر میکروکلات منیزیم به مدت 12 ساعت مشاهد گردید.
نفیسه شیبانی؛ سینا فلاح؛ حسین بارانی بیرانوند؛ عالیه صالحی
چکیده
به منظور ارزیابی پتانسیل جوانهزنی و رشد اولیه بذور سویا تغذیه شده با نانوذرات اکسید روی، دو آزمایش جداگانه (در محیط ژرمیناتور و در خاک) در دانشگاه شهرکرد در سال 1399 اجرا گردید. تیمارهای آزمایشی در گیاه مادری شامل ترکیبات مختلف روی (نانوذرات اکسید روی با اندازه های 38، 59 نانومتر و کلرید روی) و غلظت‌های متفاوت (صفر، 50، 100، 200 و 500 میلیگرم ...
بیشتر
به منظور ارزیابی پتانسیل جوانهزنی و رشد اولیه بذور سویا تغذیه شده با نانوذرات اکسید روی، دو آزمایش جداگانه (در محیط ژرمیناتور و در خاک) در دانشگاه شهرکرد در سال 1399 اجرا گردید. تیمارهای آزمایشی در گیاه مادری شامل ترکیبات مختلف روی (نانوذرات اکسید روی با اندازه های 38، 59 نانومتر و کلرید روی) و غلظت‌های متفاوت (صفر، 50، 100، 200 و 500 میلیگرم بر کیلوگرم خاک) بودند. با افزایش غلظت نانو ذرات اکسید روی به خصوص نانو ذره 38 نانومتر در غلظت 200 میلیگرم بر کیلوگرم درصد جوانهزنی و سرعت جوانهزنی (به ترتیب 67 و 89%)، طول و وزن ریشه‌چه (به ترتیب 133 و 356%)، طول و وزن ساقه‌چه (به ترتیب 135 و 103%) و در نتیجه شاخص بنیه گیاهچه (%291) افزایش یافت. افزایش معنی‌داری در میزان کلروفیل a، کلروفیل b و کاروتنوییدها (به ترتیب 28، 333 و 73%)، ارتفاع بوته (%41) ، سطح برگ (%66)، وزن اندام هوایی (%167) گیاهچه حاصل از بذور سویا تغذیه شده با غلظت 200 میلیگرم بر کیلوگرم اکسید روی 38 نانومتر مشاهده شد اما در غلظت 500 میلیگرم بر کیلوگرم ترکیبات روی اثرات سمی در گیاهچه مشاهده گردید. به‌طور کلی نتیجهگیری می‌شود تغذیه گیاه سویا با نانوذره اکسید روی میتواند در بنیه بذر تولید شده بسیار مؤثر باشد.
علی مرادی؛ رویا بهبود
چکیده
با وجود صفات مطلوب کیفی ذرت شیرین، کشت این گیاه به‌جهت ضعف برخی ویژگیهای جوانهزنی، بنیه ضعیف، چروکیده‌گی بذر و استقرار ضعیف گیاهچه در خاک محدود می‌باشد، استفاده از ترکیبات معدنی در پوشش‌دهی بذر میتواند شاخصهای جوانهزنی، ویژگیهای گیاهچه‌ای و فیزیکی بذر ذرت شیرین را بهبود دهد. برای بهبود کارایی بذر ذرت شیرین با استفاده ...
بیشتر
با وجود صفات مطلوب کیفی ذرت شیرین، کشت این گیاه به‌جهت ضعف برخی ویژگیهای جوانهزنی، بنیه ضعیف، چروکیده‌گی بذر و استقرار ضعیف گیاهچه در خاک محدود می‌باشد، استفاده از ترکیبات معدنی در پوشش‌دهی بذر میتواند شاخصهای جوانهزنی، ویژگیهای گیاهچه‌ای و فیزیکی بذر ذرت شیرین را بهبود دهد. برای بهبود کارایی بذر ذرت شیرین با استفاده از پوشش‌دهی بذر، پژوهشی در آزمایشگاه فناوری بذر دانشکده کشاورزی دانشگاه یاسوج در سال 1397 به صورت فاکتوریل سه عاملی در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تکرار 25 بذری اجرا شد. عامل اول شامل غلظت محلول‌های کیتوزان (صفر -اسید استیک 3/0 درصد، 5/0 و 75/0 درصد) ، عامل دوم صمغ عربی (صفر -آب مقطر و 4/0 درصد) و عامل سوم ترکیب پوششیV10K2.5P5 (ورمی‌کولیت (V) با نسبت وزنی 10 برابر وزن بذر، کائولن (K) با نسبت وزنی 5/2 برابر وزن بذر و پرلیت (P) با نسبت وزنی 5 برابر وزن بذر) و عدم وجود ترکیب پوششی بود. نتایج اثر برهمکنش صمغ عربی و ترکیب پوششی در سطح کیتوزان 5/0 درصد نشان داد که بیشترین شاخص طولی بنیه گیاهچه (24/183) مربوط به تیمار پوششی صمغ عربی 4/0 درصد و ترکیب پوششی V10K2.5P5 بود که با کمترین شاخص طولی بنیه گیاهچه (70/85) از تیمار پوششی صمغ عربی 4/0 درصد و عدم وجود ترکیب پوششی اختلاف معنی داری نشان داد. نتایج کلی آزمایش نشان داد که تیمار پوششی کیتوزان 5/0 درصد+ ترکیب پوششی V10K2.5P5+ صمغ عربی 4/0 درصد در مقایسه با دیگر تیمارهای آزمایش اثر بخشی بیشتری بر روی شاخصهای جوانهزنی و ویژگی های بذر ذرت شیرین داشت.
بهمن احمدوند؛ فرزاد شریف زاده؛ مجتبی میراب زاده اردکانی
چکیده
در این تحقیق تأثیر پرایمینگ بذر بر خصوصیات جوانهزنی بذر کنجد رقم شوین Lvar.shevin) (Sesamum indicum در شرایط تنش خشکی بررسی گردید. ابتدا در دو آزمایش جداگانه، پاسخ جوانهزنی بذور به شرایط دمایی (1، 5، 10، 15، 20، 25، 30، 35 و 40 درجه سلسیوس) و تنش خشکی (9- ، 11 - ، 13- و 15- بار) مورد ارزیابی قرار گرفت. بر اساس نتایج آزمایش اول دمای 25 درجه سلسیوس به عنوان دمای اپتیمم ...
بیشتر
در این تحقیق تأثیر پرایمینگ بذر بر خصوصیات جوانهزنی بذر کنجد رقم شوین Lvar.shevin) (Sesamum indicum در شرایط تنش خشکی بررسی گردید. ابتدا در دو آزمایش جداگانه، پاسخ جوانهزنی بذور به شرایط دمایی (1، 5، 10، 15، 20، 25، 30، 35 و 40 درجه سلسیوس) و تنش خشکی (9- ، 11 - ، 13- و 15- بار) مورد ارزیابی قرار گرفت. بر اساس نتایج آزمایش اول دمای 25 درجه سلسیوس به عنوان دمای اپتیمم جوانهزنی و همچنین پتانسیل 11- بار به عنوان کمترین پتانسیل جوانهزنی بذور در شرایط تنش خشکی در نظر گرفته شد. هیدرو و اسموپرایمینگ بذرها در سه دمای 20، 25 و 30 درجه سلسیوس انجام شد و مدت زمان پرایم بر اساس نوع و دمای پرایم تعیین گردید. تیمار اسموپرایم کلریدکلسیم در سه غلظت 1، 2 و 3 میلیمولار و اسموپرایم نیترات‌پتاسیم در سه غلظت 1/0، 2/0 و 3/0 درصد انجام شد. پس از اعمال تیمارهای مذکور، بذرها در معرض تنش خشکی 11- بار قرار گرفتند تا بهترین تیمارهای پرایمینگ از نظر بهبود شاخصهای جوانهزنی تعیین گردند. تیمارهای پرایمینگ به طور معنی‌داری خصوصیات جوانهزنی بذر را تحت تنش خشکی بهبود بخشیدند. در مجموع با توجه به نتایج آزمایش اعمال تیمار هیدروپرایم بر روی بذور کنجد رقم شوین بیشترین درصد جوانهزنی را به همراه داشت و با توجه به مزایای اقتصادی، راحتی و سازگاری با محیط زیست میتواند به عنوان یک تیمار مناسب برای گیاه کنجد توصیه گردد.
رضا رضوانی؛ علیرضا دادخواه
چکیده
این پژوهش بهمنظور تأثیر عصاره آبی اندام‌های مختلف اسپند (Peganum harmala) بر جوانهزنی و نمو تاج‌خروس و سلمه‌تره در دو آزمایش (آزمایشگاه و گلخانه) به‌ترتیب در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار و طرح بلوکهای کامل تصادفی با چهار تکرار اجراء گردید. تیمارهای آزمایش شامل غلظت‌های %10 و %20 ریشه، %10 و %20 اندام‌های هوایی (ساقه و برگ) و شاهد (آب ...
بیشتر
این پژوهش بهمنظور تأثیر عصاره آبی اندام‌های مختلف اسپند (Peganum harmala) بر جوانهزنی و نمو تاج‌خروس و سلمه‌تره در دو آزمایش (آزمایشگاه و گلخانه) به‌ترتیب در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار و طرح بلوکهای کامل تصادفی با چهار تکرار اجراء گردید. تیمارهای آزمایش شامل غلظت‌های %10 و %20 ریشه، %10 و %20 اندام‌های هوایی (ساقه و برگ) و شاهد (آب مقطر) بود. نتایج نشان داد که با افزایش غلظت عصاره، صفات رشدی و کلروفیل‌کل هر دو گیاه به‌طور معنی‌داری کاهش یافت. به‌طوری که بالاترین و پایین‌ترین میزان بازدارندگی به‌ترتیب مربوط به عصاره %20 ساقه و عصاره %10 ریشه بود ولی قندهای محلول‌کل و فعالیت آنتی‌اکسیدانی علف‌های هرز با افزایش سطح عصاره‌ی ریشه و ساقه اسپند افزایش یافتند. عصاره اندام‌هوایی، سرعت جوانهزنی را در سلمه‌تره و تاج‌خروس به ترتیب 35/87 و %22/91 نسبت به شاهد کاهش داد. عصاره %20 ریشه و %20 اندام‌هوایی در تاج‌خروس، شاخص‌طولی بنیه‌گیاهچه را به‌ترتیب (33/63) و (67/96) درصد کاهش داد. همچنین عصاره %20 ریشه و اندام هوایی، طول ریشه در تاج‌خروس را به ترتیب 49/50 و %94/86 و در سلمه‌تره 87/47 و %80 /81 نسبت به شاهد کاهش داد. بیشترین قند محلول‌کل در سطح %20 ساقه مشاهده شد که تاج‌خروس با %9/64 افزایش نسبت به شاهد، دارای قند محلول‌کل بیشتری بود. اکثر صفات بررسی شده در تاج‌خروس حساسیت بیشتری به اثرات آللوپاتیک اسپند نسبت به سلمه‌تره داشت. نتایج نشان داد عصاره آبی اندام‌هوایی قوی‌تر از عصاره ریشه بود، که این موضوع میتواند در تهیه علف‌کش‌هایی با منبع طبیعی مورد مصرف قرار گیرد.
امین حقیقی؛ سید عطا اله سیادت؛ علی مشتطی؛ سید امیر موسوی
چکیده
به منظور بررسی واکنش شاخصهای جوانهزنی بذر و رشد گیاهچه تریتیکاله به پرایمینگ هورمون اکسین تحت تنش شوری، پژوهشی به‌صورت آزمایش فاکتوریل بر پایه طرح کاملا تصادفی در چهار تکرار در آزمایشگاه تکنولوژی بذر گروه مهندسی تولید و ژنتیک گیاهی دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی خوزستان در سال 1397 انجام شد. در این آزمایش، اثر دو عامل آزمایشی ...
بیشتر
به منظور بررسی واکنش شاخصهای جوانهزنی بذر و رشد گیاهچه تریتیکاله به پرایمینگ هورمون اکسین تحت تنش شوری، پژوهشی به‌صورت آزمایش فاکتوریل بر پایه طرح کاملا تصادفی در چهار تکرار در آزمایشگاه تکنولوژی بذر گروه مهندسی تولید و ژنتیک گیاهی دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی خوزستان در سال 1397 انجام شد. در این آزمایش، اثر دو عامل آزمایشی شامل 9 سطح پرایمینگ هورمون اکسین (شاهد عدم پرایم، 5 میکرومولار اکسین به‌مدت 3 ساعت، 10 میکرومولار اکسین به‌مدت 3 ساعت، 20 میکرومولار اکسین به‌مدت 3 ساعت، 40 میکرومولار اکسین به‌مدت 3 ساعت، 5 میکرومولار اکسین به‌مدت 6 ساعت، 10میکرومولار اکسین به‌مدت 6 ساعت، 20 میکرومولار اکسین به‌مدت 6 ساعت و 40 میکرومولار اکسین به‌مدت 6 ساعت) و شش سطح تنش شوری (صفر، 4، 8، 12، 16 و 20 دسی‌زیمنس بر متر) بود. تجزیه واریانس صفات اندازه‌گیری شده نشان داد که اثر پرایمینگ، تنش شوری و برهمکنش آنها بر تمام صفات اندازه‌گیری شده بجز صفت درصد جوانهزنی در سطح احتمال خطای یک درصد معنی دار شدند. مقایسه میانگین نشان داد که تنش شوری باعث کاهش صفات جوانهزنی بذر شد اما پرایمینگ با هورمون اکسین باعث تعدیل اثر منفی ناشی از تنش شوری و بهبود صفات مختلف جوانهزنی بذر تریتیکاله شد. همچنین در این آزمایش غلظت 20 میکرومولار در مدت زمان 3 ساعت، بهترین غلظت پرایمینگ با هورمون اکسین بود.
محمد پیچند؛ قاسمعلی دیانتی تیلکی؛ حسین مرادی؛ محمدعلی علیزاده
چکیده
تنش شوری یکی از مهم‌ترین عوامل محدودکننده رشد گیاهان است که تقریباً بر تمام مراحل رشد و نمو اثر منفی داشته و با ایجاد مسمومیت یونی و اختلال در جذب آب باعث کاهش کیفیت و کمیت گیاهان می‌گردد. هالوپرایمینگ، خیساندن بذور در محلول نمک و یک تیمار قبل از کشت، باعث افزایش جوانهزنی و سبز شدن یکنواخت بذور تحت شرایط نامطلوب محیط زیستی می‌گردد. ...
بیشتر
تنش شوری یکی از مهم‌ترین عوامل محدودکننده رشد گیاهان است که تقریباً بر تمام مراحل رشد و نمو اثر منفی داشته و با ایجاد مسمومیت یونی و اختلال در جذب آب باعث کاهش کیفیت و کمیت گیاهان می‌گردد. هالوپرایمینگ، خیساندن بذور در محلول نمک و یک تیمار قبل از کشت، باعث افزایش جوانهزنی و سبز شدن یکنواخت بذور تحت شرایط نامطلوب محیط زیستی می‌گردد. جهت مطالعه تأثیر هالوپرایمینگ بر خصوصیات جوانهزنی گیاه دارویی مریم‌گلی مصری تحت تنش شوری، آزمایشی به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار در آزمایشگاه تکنولوژی بذر دانشکده منابع طبیعی دانشگاه تربیت مدرس در سال 1400 اجرا شد. در این آزمایش فاکتور اول هالوپرایمینگ با چهار سطح (0، 80، 150 و 250 میلیمولار) از محلول سدیم‌کلرید و فاکتور دوم شامل سطوح مختلف شوری (0، 50، 100، 200 و 300 میلیمولار سدیم‌کلرید) مورد بررسی قرار گرفت و صفات مرتبط با جوانهزنی شامل درصد و سرعت جوانهزنی، میانگین زمان جوانهزنی، طول ریشه‌چه و ساقه‌چه و شاخص بنیه ارزیابی شدند. نتایج نشان داد کاربرد پرایمینگ در همه خصوصیات جوانهزنی تأثیر مثبت داشت به گونه‌ای که در تمام صفات رشدی اختلاف معنی‌داری ایجاد کرد. بالاترین درصد جوانهزنی بذرها (33/91) در تیمار پرایمینگ 80 میلیمولار و شرایط عدم تنش به‌دست آمد. در این بررسی افزایش تنش شوری موجب کاهش قابل توجهی در درصد جوانهزنی بذور گردید و در شرایط تنش شوری، هالوپرایمینگ بذر اثرات تنش شوری را به‌طور مؤثری کاهش داد و شرایط مطلوب‌تری برای بهبود جوانهزنی ایجاد نمود.
