حمیدرضا درفشی؛ سید محمدجواد آروین؛ فاطمه نژادعلیمرادی
چکیده
سالیسیلیک‌اسید(SA) نقش اساسی در تنظیم فرایندهای فیزیولوژیکی مختلف مانند رشد و نمو، جوانهزنی، گلدهی و بلوغ میوه دارد. در این تحقیق اثرات پرایمینگ بذر گوجه‌فرنگی (رقم تینا) با SA در برخی شاخصهای جوانهزنی، رشد نشاء و خصوصیات کمی و کیفی میوه در مزرعه بررسی شد. تیمارها شامل پرایمینگ بذر در محلول SA با غلظت‌های صفر، 10/0، 25/0 و 50/0 میلی‌مولار ...
بیشتر
سالیسیلیک‌اسید(SA) نقش اساسی در تنظیم فرایندهای فیزیولوژیکی مختلف مانند رشد و نمو، جوانهزنی، گلدهی و بلوغ میوه دارد. در این تحقیق اثرات پرایمینگ بذر گوجه‌فرنگی (رقم تینا) با SA در برخی شاخصهای جوانهزنی، رشد نشاء و خصوصیات کمی و کیفی میوه در مزرعه بررسی شد. تیمارها شامل پرایمینگ بذر در محلول SA با غلظت‌های صفر، 10/0، 25/0 و 50/0 میلی‌مولار به مدت 24 ساعت بود. سپس نشاء حاصل از پرایمینگ (25/0 و 50/0 میلی‌مولار) در گلخانه نمو پیدا کرده و گیاهچه به مزرعه منتقل شد. نتایج نشان داد SA منجر به افزایش معنی‌دار درصد و سرعت جوانهزنی و همچنین افزایش تمام صفات نشاء گردید که اثر 50/0 میلی‌مولار معنی‌دار تر بود به طوری که در مقایسه با شاهد این غلظت باعث افزایش درصد و سرعت جوانه زنی (16 و 28 درصد) و وزن خشک اندام هوایی نشاء (124 درصد) گردید. همچنینSA باعث افزایش بهبود صفات اندازه گیری شده در مزرعه و صفات کیفی عصاره میوه شامل کاروتنوئید، اسیدآسکوربیک، اسیدیته و مواد جامد محلول کل گردید و برای کلیه صفت‌ها به‌جزء تعداد و وزن میوه در بوته، تفاوتی بین دو غلظت 25/0 و 50/0 میلی‌مولار SA مشاهده نشد. بیشترین تعداد و وزن میوه از تیمار 50/0 میلی‌مولار بدست آمد، بطوریکه عملکرد میوه نسبت به شاهد 75 در صد افزایش یافت. با توجه به مصرف ناچیز ماده شیمیایی و آسان بودن روش مصرف، پرایمینگ بذر با سالیسیلیک‌اسید می‌تواند به کاهش هزینه‌های تولید کمک نماید.
فائزه زعفریان؛ محمد مهدی میرزائی؛ شیوا طاهری
چکیده
به منظور بررسی تأثیر پیش‌تیمار بذر با کودهای آلی بر شاخصهای جوانهزنی و بنیه گیاهچه سه رقم سیاهدانه، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه کاملاً تصادفی در چهار تکرار ددر سال 1400 به اجرا درآمد. تیمارهای این آزمایش عامل رقم در سه سطح (ایرانی، هندی و سوری) و عامل پیش‌تیمار بذر در سه سطح کودهای آلی اسید هیومیک، بیوزینک و شاهد (بدون ...
بیشتر
به منظور بررسی تأثیر پیش‌تیمار بذر با کودهای آلی بر شاخصهای جوانهزنی و بنیه گیاهچه سه رقم سیاهدانه، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه کاملاً تصادفی در چهار تکرار ددر سال 1400 به اجرا درآمد. تیمارهای این آزمایش عامل رقم در سه سطح (ایرانی، هندی و سوری) و عامل پیش‌تیمار بذر در سه سطح کودهای آلی اسید هیومیک، بیوزینک و شاهد (بدون پیش‌تیمار) بودند. صفات درصد و سرعت جوانهزنی، یکنواختی جوانهزنی، طول ریشه‌چه، ساقه‌چه و گیاهچه، وزن تر و خشک ریشه‌چه، ساقه‌چه و گیاهچه، محتوای آب بافت، شاخص طولی بنیه بذر و ضریب آلومتریک اندازه‌گیری شدند. نتایج نشان داد تیمارهای مورد مطالعه و اثر متقابل آنها بر اکثر صفات اندازه‌گیری شده تاثیر معنی‌داری داشتند. بیشینه وکمینه درصد جوانهزنی (به ترتیب 67/93 و 33/83 درصد) به ارقام ایرانی و هندی اختصاص یافت؛ درحالیکه بیشینه یکنواختی جوانهزنی (79/256) در رقم سوری پیش‌تیمار شده با اسید هیومیک و کمینه یکنواختی جوانهزنی (40/134) در رقم ایرانی بدون پیش‌تیمار و ایرانی پیش‌تیمار شده با بیوزینک حاصل شد. همچنین بیشترین طول گیاهچه و شاخص طولی بنیه بذر به ترتیب برای ارقام ایرانی پیش‌تیمار شده با اسید هیومیک (20/4 سانتی‌متر و 21/400) وکمترین آن در رقم سوری پیش‌تیمار شده با بیوزینک (42/1 سانتی‌متر و 01/113) ثبت شد. به‌طورکلی در مطالعه حاضر تأثیر پیش‌تیمار بذر با استفاده از کود آلی اسید هیومیک در بسیاری از شاخصهای جوانهزنی مثبت بود.
سیمین حقانی فر؛ مرجان دیانت؛ آیدین حمیدی؛ فریدون قاسم خان قاجار؛ الیاس سلطانی
چکیده
به‌منظور یافتن مؤثرترین تیمار برای شکستن سختی بذر خارشتر ایرانی که از مشکلات عمده زراعت آن در سطح وسیع است، تحقیقی در آزمایشگاه مؤسسه تحقیقات ثبت و گواهی بذر و نهال در سال1400 انجام شد. تیمارهای آزمایش شامل اسیدسولفوریک 98% (در سه زمان 25، 30 و 35 دقیقه) و همچنین آب 100 درجه سلسیوس (در سه زمان 30 ثانیه، 1 و3 دقیقه) در مقایسه با شاهد (بذر بدون تیمار) ...
بیشتر
به‌منظور یافتن مؤثرترین تیمار برای شکستن سختی بذر خارشتر ایرانی که از مشکلات عمده زراعت آن در سطح وسیع است، تحقیقی در آزمایشگاه مؤسسه تحقیقات ثبت و گواهی بذر و نهال در سال1400 انجام شد. تیمارهای آزمایش شامل اسیدسولفوریک 98% (در سه زمان 25، 30 و 35 دقیقه) و همچنین آب 100 درجه سلسیوس (در سه زمان 30 ثانیه، 1 و3 دقیقه) در مقایسه با شاهد (بذر بدون تیمار) انجام گردید. آزمایش به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی انجام گردید. نتایج به‌دست آمده نشان داد که جمعیت‌ها از نظر کلیه صفات تفاوت معنی‌داری داشتند و تفاوت بین تیمارهای سختی بذر و اثرات متقابل آنها برای کلیه صفات در سطح یک درصد معنی‌دار بود. نتایج یافته‌ها نشانگر این است که وجود پوسته سخت به‌عنوان یک مانع فیزیکی است و از طریق ممانعت از گسترش رویان و یا از طریق ایجاد محدودیت در جذب آب و تبادلات گازی به‌عنوان عوامل محدوده کننده جوانهزنی عمل می‌کند. بنابراین اعمال یکسری از تیمارهای خراش‌دهی بذر مانند تیمار اسید سولفوریک و آب 100 درجه سلسیوس جوانهزنی بذر خارشتر ایرانی را بهبود می‌بخشد. از آنجا که کاربرد تیمارهایی مانند اسیدسولفوریک مشکلاتی مانند خطر کار با اسید را به‌همراه دارد و همچنین باتوجه به ارزان و در دسترس بودن آب، عدم نیاز به امکانات و مواد خاص، بی ضرر بودن و سادگی کار با آن جهت تحریک جوانهزنی و برطرف نمودن سختی بذر خارشتر ایرانی، آب 100درجه سلسیوس به‌مدت 30 ثانیه در دمای °C30 ژرمیناتور در اولویت برای تیمار بذر خارشتر ایرانی می باشد.
سارا یاوری رامشه؛ فاطمه دهقان نیری
چکیده
در این پژوهش خصوصیات موفولوژیکی و بیوشیمایی 10 جدایه Pseudomonas fluorescens، تحمل به شوری و تاثیر جدایه‌ها بر جوانهزنی و شاخصهای رشد گیاهچه‌های کنجد تحت تنش شوری بررسی شد. براساس نتایج تمام جدایه‌ها گرم منفی و دارای تحرک مثبت و خاصیت فلورسنتی بودند. قدرت حل‌کنندگی فسفات در محیط جامد برای جدایه‌های P2، P3 و P9 بیشتر از سایر جدایه‌ها بود. توانایی ...
بیشتر
در این پژوهش خصوصیات موفولوژیکی و بیوشیمایی 10 جدایه Pseudomonas fluorescens، تحمل به شوری و تاثیر جدایه‌ها بر جوانهزنی و شاخصهای رشد گیاهچه‌های کنجد تحت تنش شوری بررسی شد. براساس نتایج تمام جدایه‌ها گرم منفی و دارای تحرک مثبت و خاصیت فلورسنتی بودند. قدرت حل‌کنندگی فسفات در محیط جامد برای جدایه‌های P2، P3 و P9 بیشتر از سایر جدایه‌ها بود. توانایی تولید سیدروفور برخی جدایه‌ها بیشتر بود و جدایه‌های منتخب P1، P2، P3، P8 و P10 متحمل به شوری بودند. تاثیر جدایه‌ها بر جوانهزنی کنجد در آزمایشی بصورت فاکتوریل شامل دو رقم کنجد، چهار سطح شوری و سه جدایه در قالب طرح کاملاً تصادفی در سه تکرار بررسی شد. براساس نتایج تأثیر باکتری، شوری، رقم و برهمکنش آنها بر درصد و سرعت جوانهزنی، شاخصهای جوانهزنی، ضریب آلومتریک و شاخص بنیه طولی و وزنی گیاهچه معنی‌دار بود. با اعمال تنش شوری، جوانهزنی و رشد گیاهچه‌ها به طور معنی‌داری کاهش یافت ولی پیش‌تیمار دانه‌های کنجد با جدایه‌های متحمل به شوری موجب افزایش صفات مرتبط با جوانه-زنی و شاخصهای رشدی ارقام کنجد شد. تاثیر تلقیح با جدایه P9 بر همه صفات ازجمله میزان جوانهزنی بیشتر از سایر جدایه‌ها بود، اگرچه این جدایه در ارزیابی اولیه اعمال تنش شوری به باکتری‌ها مقاومت کمتری نسبت به تنش شوری از خود نشان داده بود. از اینرو جدایه P9 از پتانسیل بالایی برای افزایش تحمل به شوری کنجد تحت تنش شوری برخوردار است.
رامین سلطانی؛ جعفر اصغری؛ عنایت رضوانی؛ بابک ربیعی
چکیده
براساس پرسش‌های مطرح‌شده درباره افت کیفیت بذر ذرت در منطقه مغان بخصوص کارکرد و مدیریت خشک‌کن‌های بذر، آزمایشی به‌منظور آسیب‌شناسی مدیریت خشک‌کن‌ها بر کیفیت بذر انجام شد. به‌همین منظور در سال 1397 تعداد 24 نمونه بذر ذرت رقم 704 در دو مرحله از نه ایستگاه فراوری بذر تهیه شد. در زمان نمونه‌برداری، خصوصیات فیزیکی خشک‌کن‌ها از قبیل ساختار ...
بیشتر
براساس پرسش‌های مطرح‌شده درباره افت کیفیت بذر ذرت در منطقه مغان بخصوص کارکرد و مدیریت خشک‌کن‌های بذر، آزمایشی به‌منظور آسیب‌شناسی مدیریت خشک‌کن‌ها بر کیفیت بذر انجام شد. به‌همین منظور در سال 1397 تعداد 24 نمونه بذر ذرت رقم 704 در دو مرحله از نه ایستگاه فراوری بذر تهیه شد. در زمان نمونه‌برداری، خصوصیات فیزیکی خشک‌کن‌ها از قبیل ساختار فیزیکی، منبع انرژی و ... در هر ایستگاه یادداشت شد. 12 بلال از محموله حمل‌شده از مزرعه و قبل از ورود به خشک‌کن (تیمار یک) و 12 بلال خشک‌شده همان محموله (تیمار دو) به‌صورت تصادفی برداشت و در آزمایشگاه ملی کیفیت بذر آزمون شدند. علاوه بر آزمون‌های آزمایشگاهی تعیین قوه نامیه و قدرت بذر، نمونه‌ها در مزرعه در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی در سه تکرار کشت گردید و آزمون‌های مزرعه‌ای اندازه‌گیری درصد و سرعت ظهور، وزن خشک و ارتفاع گیاهچه در مرحله هشت برگی بر روی تیمارها انجام شد. براساس نتایج تفاوت معنی‌داری بین زمان نمونه‌برداری قبل و بعد از خشک کردن وجود ندارد. اثر متقابل ایستگاه فراوری و زمان نمونه‌برداری، به جز دو ایستگاه، روی شاخصهای کیفیت بذر تفاوت معنی‌دار نداشت. در ایستگاه‌های نمونه‌برداری‌شده، بلال‌ها با رطوبت 29-25% برداشت و در دمای ℃35-32 هوادهی شده و پس از رسیدن میانگین رطوبت توده به حدود 20%، دمای خشک‌کن تا ℃38 افزایش یافت. براساس نتایج، نحوه کارکرد خشک‌کن‌ها نقش حداقلی در وارد شدن آسیب بر بذر و کاهش کیفیت بذر داشته و با توجه به قوه نامیه پایین بذور تولید شده، عوامل دیگری ازجمله مدیریت مزارع بر کاهش کیفیت بذور ذرت موثرند.
علی عبادی؛ فاطمه احمدنیا؛ قاسم پرمون
چکیده
به‌منظور بررسی تأثیر سطوح مختلف تنش خشکی و دما بر جوانهزنی بذرهای گندم سیاه با استفاده از مدل‌های مختلف رطوبتی و دمایی، آزمایشی به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار اجرا شد. تیمارهای آزمایشی شامل تنش خشکی (0، 2/0-، 4/0-، 6/0- و 8/0- مگاپاسگال) و دماهای مختلف ( 8، 12، 16، 20، 25، 30، 35 و 40 درجه سانتی‌گراد) بود. نتایج نشان داد که ...
بیشتر
به‌منظور بررسی تأثیر سطوح مختلف تنش خشکی و دما بر جوانهزنی بذرهای گندم سیاه با استفاده از مدل‌های مختلف رطوبتی و دمایی، آزمایشی به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار اجرا شد. تیمارهای آزمایشی شامل تنش خشکی (0، 2/0-، 4/0-، 6/0- و 8/0- مگاپاسگال) و دماهای مختلف ( 8، 12، 16، 20، 25، 30، 35 و 40 درجه سانتی‌گراد) بود. نتایج نشان داد که هر سه مدل توانستند که جوانهزنی این گیاه را به خوبی پیش‌بینی نماید. دمای پایه این گیاه از 98/0- تا 11 درجه سانتی‌گراد، دمای بهینه از 7/21 تا 7/24 درجه سانتی‌گراد و دمای بیشینه از 30 تا 5/41 درجه سانتی‌گراد تخمین زده شد که پتانسیل اسمزی سبب افزایش دمای پایه و کاهش دمای بهینه و بیشینه شد. افزایش دما سبب افزایش سرعت جوانهزنی (کاهش ضریب رطوبتی (θHT) از 18 مگاپاسکال روز در دمای 8 درجه به 3 مگاپاسکال در روز در دمای 35 درجه شد) و کاهش تحمل به تنش در اثر افزایش پتانسیل پایه (افزایش پتانسیل پایه (ψ50) از 927/0- مگاپاسکال به 043/0 مگاپاسکال) شد. طبق خروجی مدل رطوبتی- دمایی نیز دمای پایه این گیاه 93/1 سانتی‌گراد بوده و در این گیاه بالاترین سرعت جوانهزنی در 92 مگاپاسکال درجه روز قابل مشاهده است و پتانسیل پایه این گیاه در دمای پایه در حدود 31/1- مگاپاسکال می‌باشد. به طورکلی مشخص شدکه هر سه مدل به خوبی توانستند جوانهزنی بذرهای گیاه را پیش‌بینی نمایند ولی با توجه به این که مدل رطوبتی- دمایی یک مدل جامع‌تری می‌باشد، می‌توان این مدل را توصیه نمود.
طیبه السادات چراغی تخت چوبی؛ سید امیر موسوی؛ احمد زارع؛ احمد کوچک زاده؛ قاسم پرمون
چکیده
به‌منظور تعیین دمای کاردینال بذرهای زوال یافته شکرتیغال این مطالعه به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار در دانشگاه کشاورزی و منابع طبیعی خوزستان اجرا شد. عامل اول پیری در 5 سطح (0، 24، 48، 72 و 96 ساعت زوال) و دماهای جوانهزنی در 7 سطح (5، 10، 15، 20، 25، 30، 35 و 40 درجه سانتی‌گراد) بود. نتایج نشان داد که درصد و سرعت جوانهزنی تحت ...
بیشتر
به‌منظور تعیین دمای کاردینال بذرهای زوال یافته شکرتیغال این مطالعه به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار در دانشگاه کشاورزی و منابع طبیعی خوزستان اجرا شد. عامل اول پیری در 5 سطح (0، 24، 48، 72 و 96 ساعت زوال) و دماهای جوانهزنی در 7 سطح (5، 10، 15، 20، 25، 30، 35 و 40 درجه سانتی‌گراد) بود. نتایج نشان داد که درصد و سرعت جوانهزنی تحت تأثیر اثر متقال دما در زوال قرا گرفته به‌طوری که بالاترین مقدار آنها در محدوده دمای 20 تا 25 درجه سانتی‌گراد بوده و زوال علاوه بر کاهش مقدار آنها موجب افزایش دامنه تغییرات این گیاه در دماهای مختلف شد. بیشترین درصد جوانهزنی در دمای 20 درجه در بذور زوال نیافته و دماهای 15 تا 20 درجه سانتی-گراد در زوال 24 و 48 ساعت مشاهده شد. برآورد مدل‌های مختلف غیره خطی بر سرعت جوانهزنی نیز نشان داد، در بین مدل‌های مورد ارزیابی مدل دندانه‌ای بهتر مدل برای جوانهزنی بذرهای شکرتیغال در سطوح مختلف زوال بود. دمای پایه جوانهزنی شکرتیغال در شرایط بدون زوال 1 درجه سانتی‌گراد تخمین زده شد که در 24 ساعت زوال به 8/1 درجه سانتی‌گراد افزایش و در زوال‌های بالاتری نیز مجدد روند کاهش داشت. دمای بهینه جوانهزنی این گیاه نیز بین20 تا 32 درجه‌سانتی‌گراد در شرایط بدون زوال بود.
الهام بحرآبادی؛ رضا توکل افشاری؛ مهدی نصیری محلاتی
چکیده
به منظور ارزیابی تاثیر دما، خشکی و پرایمینگ بر شاخصهای درصد و سرعت جوانهزنی بذر ذرت، آزمایشی به صورت فاکتوریل بر پایه طرح آماری کاملاً تصادفی با چهار تکرار انجام شد. تیمارها شامل سطوح دمایی (5، 10، 15، 20، 25، 30، 35 و 45 درجه سلسیوس)، پتانسیل خشکی (0/0، 4/0-، 8/0- و 2/1- مگاپاسکال) و اعمال پرایمینگ (شاهد، هیدروپرایمینگ، آبسیزیک اسید، جیبرلیک اسید ...
بیشتر
به منظور ارزیابی تاثیر دما، خشکی و پرایمینگ بر شاخصهای درصد و سرعت جوانهزنی بذر ذرت، آزمایشی به صورت فاکتوریل بر پایه طرح آماری کاملاً تصادفی با چهار تکرار انجام شد. تیمارها شامل سطوح دمایی (5، 10، 15، 20، 25، 30، 35 و 45 درجه سلسیوس)، پتانسیل خشکی (0/0، 4/0-، 8/0- و 2/1- مگاپاسکال) و اعمال پرایمینگ (شاهد، هیدروپرایمینگ، آبسیزیک اسید، جیبرلیک اسید و سالیسیلیک اسید) بودند. بنا بر نتایج این پژوهش، افزایش دما و خشکی سبب کاهش پارامترهای درصد و سرعت جوانهزنی شد؛ به طوری که در پتانسیل‌های کمتر از 8/0- مگاپاسکال در تمامی سطوح دما و خشکی، کاهش معناداری در شاخص های ذکر شده مشاهده گردید. در دمای 35 درجه سلسیوس، درصد جوانهزنی در شرایط بدون اعمال پرایمینگ از 94 به 36 درصد (خشکی2/1- مگاپاسکال) کاهش یافت. تحت این شرایط، تیمار جیبرلیک اسید سبب بهبود جوانهزنی شد. برای تعیین دماهای کاردینال ذرت از مدل‌های رگرسیونی (دندان- مانند، دوتکهای و بتا) استفاده شد. طبق نتایج آزمایش، مدل دندان- مانند، به عنوان بهترین مدل ارزیابی شد و بر اساس آن، دمای پایه، مطلوب 1، مطلوب2 و حداکثر به ترتیب 51/9، 12/24، 35 و 6/44 درجه سلسیوس برآورد گردید. به منظور بررسی تاثیر دما و پتانسیل آب بر جوانهزنی بذر تحت شرایط خشکی از مدل رگرسیونی غیر خطی هیدروترمال تایم استفاده شد. با توجه به آن که افزایش مقدار انحراف معیار از دمای پایه نشان دهنده توانایی جوانهزنی بذر در پتانسیل‌های متفاوت اسمزی است، هیدروپرایمینگ، جیبرلیک اسید و سالیسیلیک اسید سبب افزایش این مقدار نسبت به تیمار بدون پرایمینگ شدند.
احمد زارع؛ امین لطفی جلال آبادی
چکیده
به منظور بررسی اثر تیمارهای مختلف شکست خواب علف‌هرز دم‌عقربی سه آزمایش جداگانه در سال 1400 در دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی خوزستان با چهار تکرار انجام شد. تیمارهای آزمایش شامل غوطه‌وری در آب‌جوش (صفر، 30، 60، 90، 120، 180 ثانیه)، تیمار غوطه‌وری در اسید سولفوریک (صفر، 10، 20، 30، 40، 50، 60 و 70 دقیقه)، خراش‌دهی و خیساندن (شاهد، خراش‌دهی، ...
بیشتر
به منظور بررسی اثر تیمارهای مختلف شکست خواب علف‌هرز دم‌عقربی سه آزمایش جداگانه در سال 1400 در دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی خوزستان با چهار تکرار انجام شد. تیمارهای آزمایش شامل غوطه‌وری در آب‌جوش (صفر، 30، 60، 90، 120، 180 ثانیه)، تیمار غوطه‌وری در اسید سولفوریک (صفر، 10، 20، 30، 40، 50، 60 و 70 دقیقه)، خراش‌دهی و خیساندن (شاهد، خراش‌دهی، خیساندن، خراش‌دهی + خیساندن) بود. نتایج آب‌جوش نیز نشان داد که با افزایش زمان غطهوری، درصد جوانهزنی کاهش و بیشترین درصد جوانهزنی در 30 ثانیه (85 درصد) مشاهده گردید. در شرایط کاربرد اسید سولفوریک در زمان 10 دقیقه 34 درصد بذرها جوانه و در سایر زمانها حداکثر جوانهزنی مشاهده گردید. بیشترین سرعت جوانهزنی در تیمار اسید سولفوریک زمان 52 دقیقه پیش‌بینی گردید. نتایج تیمارهای خراش‌دهی و خیساندن نشان داد که خراش‌دهی به تنهایی منجر به افزایش درصد جوانهزنی (%92) گردید و در شرایط خراش‌دهی و خیساندن جوانهزنی به 56 درصد کاهش یافت. غوطه‌وری بذرها به مدت 50 دقیقه در اسید سولفوریک، استفاده از آب-جوش به مدت 30 ثانیه و خراش‌دهی به عنوان راهکار شکست خواب دم‌عقربی پیشنهاد می‌گردد.
احمد افکاری
چکیده
به‌منظور ارزیابی تأثیر پیش‌تیمار بذر با سالیسیلیک‌اسید بر بهبود شاخصهای جوانهزنی، فعالیت آنزیم‌های آنتی‌اکسیدان و میزان پراکسیداسیون لیپیدهای غشائی گیاهچه گندم رقم میهن، آزمایشی به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار در آزمایشگاه فیزیولوژی دانشگاه آزاد اسلامی واحد کلیبر در سال 1397 اجرا گردید. تیمارهای آزمایش ...
بیشتر
به‌منظور ارزیابی تأثیر پیش‌تیمار بذر با سالیسیلیک‌اسید بر بهبود شاخصهای جوانهزنی، فعالیت آنزیم‌های آنتی‌اکسیدان و میزان پراکسیداسیون لیپیدهای غشائی گیاهچه گندم رقم میهن، آزمایشی به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار در آزمایشگاه فیزیولوژی دانشگاه آزاد اسلامی واحد کلیبر در سال 1397 اجرا گردید. تیمارهای آزمایش شامل غلظت‌های مختلف سالیسیلیک‌اسید در چهار سطح (صفر، 5/0، 1 و 5/1 میلی‌مولار) و سطوح مختلف تنش شوری در چهار سطح (صفر (شاهد)، 50، 100و 150 میلی‌مولار کلریدسدیم) بودند. نتایج حاصل از تجزیه واریانس داده‌ها نشان داد که اثرات ساده تنش شوری و سالیسیلیک‌اسید بر مؤلفه‌های جوانهزنی و فعالیت آنزیم‌های آنتی‌اکسیدان معنی‌دار بود. نتایج نشان داد که برهمکنش سالیسیلیک‌اسید و تنش شوری بر فعالیت آنزیم‌های آنتی‌اکسیدان، پراکسیداسیون لیپیدهای غشائی گیاهچه، طول ریشه‌چه، طول ساقه‌چه و محتوای پروتئین بذر در سطح یک درصد، اما بر درصد جوانهزنی و وزن خشک گیاهچه در سطح پنج درصد معنی‌دار بود. نتایج مقایسه میانگین داده‌ها نشان داد که پیش‌تیمار بذور با سالیسیلیک‌اسید سبب افزایش درصد جوانهزنی، رشد طولی ریشه‌چه، ساقه‌چه، وزن خشک گیاهچه و کاهش میزان فعالیت آنزیم‌های آنتی‌اکسیدان و محتوای پروتئین بذر در محیط شور گردید. گردید. سنجش فعالیت آنزیمی نشان داد که فعالیت آنزیم‌ها در شرایط تنش شوری افزایش یافته و سالیسیلیک‌اسید با کاهش تنش شوری باعث کاهش فعالیت این آنزیم‌ها می‌شود. به نظر می‌رسد سالیسیلیک‌اسید به‌عنوان یک تنظیم‌کننده رشد گیاهی و مؤثر در شرایط تنش شوری، مکانیسم‌های تحمل گیاه را فعال و باعث بهبود خسارات ناشی از شوری بر جوانهزنی و رشد دانه گندم شده است.
بابک درویشی؛ جعفر قاسمی رنجبر؛ حسن نوری نژاد؛ صمد مبصر
چکیده
این پژوهش به منظور ارزیابی کیفیت و سلامت بذور پیازی که در سال زراعی 96-1395 جهت اخذ گواهی به مؤسسه تحقیقات ثبت و گواهی بذر و نهال تحویل داده شده بودند انجام شد. بدین منظور میزان جوانهزنی و بنیه بذر 9 رقم پیاز در آزمایشگاه تجزیه کیفی بذر مورد ارزیابی قرار گرفت. بخش دوم از نمونه‌های بذر از نظر میزان آلودگی به قارچ Botrytis allii در آزمایشگاه سلامت ...
بیشتر
این پژوهش به منظور ارزیابی کیفیت و سلامت بذور پیازی که در سال زراعی 96-1395 جهت اخذ گواهی به مؤسسه تحقیقات ثبت و گواهی بذر و نهال تحویل داده شده بودند انجام شد. بدین منظور میزان جوانهزنی و بنیه بذر 9 رقم پیاز در آزمایشگاه تجزیه کیفی بذر مورد ارزیابی قرار گرفت. بخش دوم از نمونه‌های بذر از نظر میزان آلودگی به قارچ Botrytis allii در آزمایشگاه سلامت بذر بر اساس روش بلاتر بررسی شد. بخش سوم نیز بر پایه طرح بلوک‌های کامل تصادفی در چهار تکرار در مزرعه در دو سال کشت شده و میزان گسترش بیماری پوسیدگی خاکستری در شرایط مزرعه‌ای و تأثیر آن بر درصد استقرار گیاهچه و عملکرد بوته مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که میانگین جوانهزنی بذر رقم BAYRAM به طور معنی‌داری بیشتر از سایر ارقام مورد مطالعه بود. تیمار سرما و تیمار پیری تسریع‌شده سبب کاهش معنی-دار قوه نامیه بذور پیاز شد. بذور ضدعفونیشده توسط قارچکش کاربوکسین تیرام عاری از عامل بیماری پوسیدگی خاکستری بودند، در حالی‌که بذور ضدعفونی نشده به طور متوسط به میزان 1 تا 4 % به عامل این بیماری آلوده بودند. این میزان آلودگی با جوانهزنی بذور پیاز، استقرار مزرعه‌ای و عملکرد بوتهها همبستگی معنی‌داری نداشت.
جلیل عباسپور؛ بهروز صالحی اسکندری؛ مریم منتظری نجف آبادی
چکیده
نیکل از عناصر کم‌مصرف ضروری است اما افزایش غلظت آن در محیط، جوانهزنی و رشد گیاهان را به مخاطره می‌اندازد. در مطالعه حاضر، اثر پرولین به‌صورت پیش‌تیمار و تیمار خارجی بر مراحل اولیه رشد خیار چنبر تحت تنش نیکل بررسی شد. بدین منظور، گروهی از بذور پس از خیساندن در غلظت‌های صفر و 10 میلی‌مولار پرولین به پتری‌دیش‌های حاوی غلظت‌های مختلف ...
بیشتر
نیکل از عناصر کم‌مصرف ضروری است اما افزایش غلظت آن در محیط، جوانهزنی و رشد گیاهان را به مخاطره می‌اندازد. در مطالعه حاضر، اثر پرولین به‌صورت پیش‌تیمار و تیمار خارجی بر مراحل اولیه رشد خیار چنبر تحت تنش نیکل بررسی شد. بدین منظور، گروهی از بذور پس از خیساندن در غلظت‌های صفر و 10 میلی‌مولار پرولین به پتری‌دیش‌های حاوی غلظت‌های مختلف نیکل (صفر ، 2/0، 4/0 و 6/0 میلی‌مولار) منتقل شدند درحالیکه در گروه دیگر تیمار پرولین هم‌زمان با غلظت‌های نیکل اعمال گردید. پس از 10 روز، شاخصهای جوانهزنی بذر، رشد گیاهچه، مقدار پراکسیداسیون لیپید و نشت‌پذیری غشاء سلولی اندازه‌گیری شد. نتایج نشان داد شاخصهای جوانهزنی تحت تأثیر نیکل و پیش‌تیمار پرولین قرار نگرفت. حساسیت ریشه‌چه به افزایش غلظت نیکل بیشتر از ساقه‌چه بود و میزان مالون‌د‌آلدئید و نشت‌پذیری غشاء سلولی با بالا رفتن غلظت نیکل افزایش یافت. حضور پرولین، به‌همراه نیکل، به‌طور معنی‌داری باعث کاهش درصد و سرعت جوانی زنی شد و میانگین زمان جوانهزنی را افزایش داد. پیش‌تیمار پرولین در حضور تیمارهای نیکل باعث بهبود طول ریشه‌چه و نسبت ریشه‌چه به ساقه‌چه شد. اما افزودن پرولین خارجی باعث افزایش طول ساقه‌چه در غلظت پایین نیکل و گروه شاهد شد درصورتی‌که طول ریشه‌چه و نسبت آنها را کاهش داد. حضور مداوم پرولین در محیط احتمالاٌ با جذب آب توانایی جذب آن را توسط رویان کاهش داده اما پیش‌تیمار پرولین در مقایسه با حضور آن در محیط، به‌عنوان یک محلول سازگار و آنتی اکسیدانت، باعث بهبود مراحل اولیه رشد و کاهش خسارت ناشی از سمیت نیکل در گیاهچه خیار می‌گردد.
پریسا شیخ نواز جاهد؛ محمد صدقی؛ رئوف سید شریفی؛ امید سفالیان
چکیده
به منظور بررسی اثر پرایمینگ بر جنبه‌های مختلف جوانهزنی بذور فرسوده کدو پوست کاغذی آزمایشی تحت تنش شوری به صورت فاکتوریل در قالب طرح کامل تصادفی با 4 تکرار در آزمایشگاه اجرا شد. تیمارها شامل سطوح مختلف فرسودگی (شاهد، 85% و 75% جوانهزنی شاهد) و تنش شوری (صفر، 75 و 150میلی‌مولار) و پرایمینگ (شاهد، هیدرو، جیرلین، Gr24، بنزیل‌آمینوپورین و ...
بیشتر
به منظور بررسی اثر پرایمینگ بر جنبه‌های مختلف جوانهزنی بذور فرسوده کدو پوست کاغذی آزمایشی تحت تنش شوری به صورت فاکتوریل در قالب طرح کامل تصادفی با 4 تکرار در آزمایشگاه اجرا شد. تیمارها شامل سطوح مختلف فرسودگی (شاهد، 85% و 75% جوانهزنی شاهد) و تنش شوری (صفر، 75 و 150میلی‌مولار) و پرایمینگ (شاهد، هیدرو، جیرلین، Gr24، بنزیل‌آمینوپورین و اسپرمیدین) بود. بذرها به روش فرسودگی سریع به سطح بنیه مورد نظر رسید. صفات مورفولوژیک با استفاده از آزمون رشد گیاهچه مورد مطالعه قرار گرفتند. صفات فیزولوژیکی شامل تحرک ذخایر لیپیدی ، رنگدانه‌های فتوسنتزی ، کربوهیدرات، شدت فتوسنتز، آلفاآمیلاز و میزان یون سدیم جذب شده مورد مطالعه قرار گرفتند.در بررسی صفات مربوط به جوانهزنی، تحرک ذخایر لیپیدی، کربوهیدرات، کلروفیل a، فتوسنتز و میزان سدیم، تنش شوری، فرسودگی و پرایمینگ منجر به ایجاد تغییر معنی‌دار آنها نسبت به شاهد گردید. در حالی‌که در مورد وزن خشک ساقه‌چه و ریشه‌چه، کلروفیل b، و نسبت کلروفیل a/b تحت تاثیر شوری، فرسودگی و پرایمینگ تغییر معنی‌داری از نظر آماری نسبت بذور شاهد مشاهده نگردید. به طور کلی بیشترین تاثیر پرایمینگ بذور مربوط به جیبرلین در مورد صفات جوانهزنی و اسپرمیدین درمورد صفات فیزیولوژیک مشاهده شد.
رضا کمائی؛ محمد کافی؛ رضا توکل افشاری؛ سعید ملک زاده؛ جعفر نباتی
چکیده
به منظور شناسایی خصوصیات جوانهزنی توده‌های مختلف بذر پیاز ، آزمایشی در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تکرار در آزمایشگاه بیولوژی دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد در سال 1398 اجرا شد. تیمارهای مورد مطالعه 29 توده بومی بذر پیاز مناطق مختلف ایران و دو رقم اصلاح شده به عنوان شاهد بود. نتایج نشان داد شاخصهای طول ریشه‌چه، طول ساقه‌چه، ...
بیشتر
به منظور شناسایی خصوصیات جوانهزنی توده‌های مختلف بذر پیاز ، آزمایشی در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تکرار در آزمایشگاه بیولوژی دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد در سال 1398 اجرا شد. تیمارهای مورد مطالعه 29 توده بومی بذر پیاز مناطق مختلف ایران و دو رقم اصلاح شده به عنوان شاهد بود. نتایج نشان داد شاخصهای طول ریشه‌چه، طول ساقه‌چه، وزن ریشه‌چه، وزن ساقه‌چه، درصد جوانهزنی، سرعت جوانهزنی، شاخص بنیه 1، شاخص بنیه 2، متوسط زمان جوانهزنی و هدایت الکتریکی در توده‌های مختلف بذر تفاوت معنی‌داری نشان دادند. همچنین نتایج خوشه‌بندی توده‌ها، بر اساس خصوصیات ظاهری نشان داد در میان 4 خوشه، خوشه‌ای که شامل 9 توده (هرسین، کوار، آذرشهر، بناب، یاسوج، قروه، سفید کاشان، سفید نیشابور و قولی قصه) بود دارای خصوصیات ظاهری بهتری از نظر وزن هزاردانه (میانگین 54/4 گرم)، طول دانه (میانگین 08/3میلی‌متر) و قطر دانه (9/1 میلی‌متر) بودند. همچنین بر اساس خصوصیات جوانهزنی، از میان شش خوشه تقسیم‌بندی شده، توده‌های بذر مناطق یاسوج، سفید کاشان، زرد درچه، ترکیه، طارم، سفید نیشابور و قروه دارای خصوصیات جوانهزنی بهتری بودند. به طور کلی می‌توان نتیجه گرفت از میان خصوصیات ظاهری و جوانهزنی، توده‌های یاسوج، سفید کاشان و سفید نیشابور دارای کیفیت مطلوب‌تری از نظر وزن هزاردانه، طول دانه، قطر دانه، درصد جوانهزنی، سرعت جوانهزنی و هدایت الکتریکی بودند که می‌توان به عنوان توده‌های برتر جهت برنامه‌های اصلاحی معرفی گردند.
آزاده کاوندی؛ علی اشرف جعفری؛ امیر قربانحانی؛ فرشته شاهبازی اصل
چکیده
زوال بذر یکی از عوامل کاهش‌دهنده بنیه و محدودکننده جوانهزنی است. به‌منظور بررسی اسموپرایمینگ بر کاهش اثرات زوال بذور در 4 گونه از جنس اسپرس Onobrychis، آزمایش فاکتوریل درقالب طرح کاملا تصادفی در 4 تکرار در گلخانه‌ای موسسه تحقیقات جنگل ها و مراتع کشور به اجرا درآمد. گونه‌های مورد استفاده شامل (O.cristagalli، O.micoxchi، O.sintensii و O.vicifolia) بودند. بذرها ...
بیشتر
زوال بذر یکی از عوامل کاهش‌دهنده بنیه و محدودکننده جوانهزنی است. به‌منظور بررسی اسموپرایمینگ بر کاهش اثرات زوال بذور در 4 گونه از جنس اسپرس Onobrychis، آزمایش فاکتوریل درقالب طرح کاملا تصادفی در 4 تکرار در گلخانه‌ای موسسه تحقیقات جنگل ها و مراتع کشور به اجرا درآمد. گونه‌های مورد استفاده شامل (O.cristagalli، O.micoxchi، O.sintensii و O.vicifolia) بودند. بذرها در معرض دمای °C41 + و رطوبت 100% در سه بازه زمانی (صفر)، 48 ساعت و 72 ساعت در انکوباتور قرار گرفتند. پس از آزمون پیری‌زودرس ، اثر غلظت‌های صفر و 6/0- و 2/1-) مگاپاسکال پلی‌اتیلن گلایکول بر بازیافت بذرهای زوال یافته مورد بررسی قرار گرفت و صفات مرتبط با جوانه زنی بذر اندازه‌گیری شد. نتایج نشان داد که زوال بذر سبب کاهش صفات جوانهزنی در همه گونه‌ها شد. اثر متقابل پرایمینگ در زوال بذر برای اکثر صفات معنی‌دار بود و در گونه O.vicifolia میانگین صفات بذرهای زوال یافته نسبت به سایر گونه‌ها بیشتر بود. نتایج نشان داد که اسموپرایمینگ سبب بهبود میانگین اکثر صفات شد. اثر مثبت غلظت‌های بالاتر اسموپرایمینگ در افزایش طول ریشه و ساقه بذرهای پیر شده چشم‌گیر بود. در ادامه با نمونه‌گیری از گیاهان کشت شده در گلخانه فعالیت آنزیم‌های آنتی‌اکسیدانت کاتالاز و پراکسیداز و دیسموتاز در گونه‌های اسپرس بررسی شد. نتایج نشان داد که زوال بذر سبب کاهش فعالیت آنزیم‌های پراکسیداز و کاتالاز شد. بذرهای زوال یافته که با PEG پرایم شده بودند دارای فعالیت آنزیمی بیشتری بودند. نتیجه‌گیری شد که کاربرد اسموپرایمینگ سبب افزایش ویژگی‌های اندازه‌گیری شده در بذرهای پیر شده اسپرس می‌شوند.
سید عطا اله سیادت؛ سید امیر موسوی؛ قاسم پرمون؛ سمانه کیانی
چکیده
به‌منظور مطالعه رابطه میان اندازه و پیری بذر بر میزان دماهای کاردینال جوانهزنی کلزا رقم هایولا 50، آزمایشی به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه کاملاً تصادفی با 3 تکرار اجرا شد. عامل اول، اندازه بذر بر اساس قطر ( 4 /1، 8/1، 2 و 2/2 میلی‌متر) در نظر گرفته شد. عامل دوم سطوح مختلف کیفیت بذر با استفاده از 6 سطح پیری تسریع شده (0، 24، 48، 72، 96 و 120 ساعت ...
بیشتر
به‌منظور مطالعه رابطه میان اندازه و پیری بذر بر میزان دماهای کاردینال جوانهزنی کلزا رقم هایولا 50، آزمایشی به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه کاملاً تصادفی با 3 تکرار اجرا شد. عامل اول، اندازه بذر بر اساس قطر ( 4 /1، 8/1، 2 و 2/2 میلی‌متر) در نظر گرفته شد. عامل دوم سطوح مختلف کیفیت بذر با استفاده از 6 سطح پیری تسریع شده (0، 24، 48، 72، 96 و 120 ساعت در دمای 40 درجه سلسیوس و رطوبت نسبی %100) و عامل سوم نیز دمای جوانهزنی (0، 5، 10، 15، 20، 25، 30، 35 و 40 درجه سلسیوس) بود. به منظور برآورد دماهای کاردینال مورد نیاز برای 50 درصد جوانهزنی از مدل‌های بتا، بتای اصلاح شده، دندانه‌ای و دو تکه‌ای استفاده شد. نتایج نشان داد، مدل بتا نسبت به سایر مدل‌ها سرعت جوانهزنی را بهتر برآورد کرده است و پیری و اندازه‌های مختلف بذر بر مدل تغییرات تاثیری نداشت. دمای پایه در اندازه‌های 4/1 در حدود 15/1 درجه سلسیوس بوده و با افزایش اندازه بذر تا 2/2 میلی متر به 11/0 درجه سلسیوس کاهش یافت. نوسانات دمای بهینه در حدود 37/21 تا 58/21 درجه سلسیوس و دمای بیشینه 2/40 تا 8/40 درجه سلسیوس بود. همچنین مشخص شد، بذرها با اندازه‌های مختلف از نظر ترمال‌تایم دارای تفاوت معنی‌دار نبوده و پیری موجب افزایش دمای پایه جوانهزنی و ضریب ترمال‌تایم و کاهش دمای بهینه و بیشینه شدکه این می‌تواند ضرورت تاخیردر تاریخ کاشت در مناطق سردسیری و یا کشت زود هنگام در مناطق گرمسیری در این نوع بذرها را نشان دهد.
حدیث حسنوند؛ قاسم پرمون؛ سید امیر موسوی؛ سید عطا اله سیادت
چکیده
در آزمایشی که در سال 1397، در آزمایشگاه تکنولوژی بذر دانشگاه کشاورزی و منابع طبیعی خوزستان انجام گرفت، به‌بررسی اثر پیش‌تیمار بر تغییرات دماهای کاردینال و نیاز زمان-گرمایی بذر گل‌گاوزبان اروپایی پرداخته شد. آزمایش به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی و عوامل آزمایشی شامل پیش‌تیمار بذر با اسیدجیبرلیک در غلظت‌های صفر ( آب ...
بیشتر
در آزمایشی که در سال 1397، در آزمایشگاه تکنولوژی بذر دانشگاه کشاورزی و منابع طبیعی خوزستان انجام گرفت، به‌بررسی اثر پیش‌تیمار بر تغییرات دماهای کاردینال و نیاز زمان-گرمایی بذر گل‌گاوزبان اروپایی پرداخته شد. آزمایش به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی و عوامل آزمایشی شامل پیش‌تیمار بذر با اسیدجیبرلیک در غلظت‌های صفر ( آب مقطر به‌عنوان شاهد)،100، 200 و 400 میلی‌گرم در لیتر، مدت زمان پیش‌تیمار (6 و 12 ساعت) و دما در 7 سطح (5، 10، 15، 20، 25، 30 و 35 درجه سلسیوس) در سه تکرار انجام شد. مدل‌های بتا، بتای اصلاح شده، دندانه‌ای و دوتکهای به‌منظور تعیین دماهای کاردینال استفاده شد. نتایج نشان داد که در مدت زمان‌های 6 و 12 ساعت پیش‌تیمار، با افزایش دما و غلظت هورمون اسیدجیبرلیک میزان جوانهزنی افزایش یافت، به‌طوری که بیشترین درصد جوانهزنی در دمای 15 درجه سلسیوس و غلظت 200 میلی‌گرم در لیتر مشاهده گردید. افزایش غلظت اسید جیبرلیک موجب شد مقدار زمان گرمایی بیشتری برای دستیابی به 50درصد جوانهزنی کل نیاز باشد. همچنین مشخص شد، مدل بتا نسبت به سایر مدل‌ها دارای دقت بیشتری در تخمین جوانهزنی بذرهای گل‌گاوزبان است. بر این اساس، دمای پایه، مطلوب و سقف با توجه به مدل بتا برای گل‌گاوزبان به‌ترتیب 51/0، 5/21 و 1/35 درجه سلسیوس بوده که در اثر کاربرد 200 میلی‌گرم بر لیتر اسید جیبرلیک به 33/0، 5/23 و 8/35 درجه سلسیوس تغییر یافت.
حسین رفیعی؛ عباس ده شیری؛ رضا توکل افشاری؛ فرشید حسنی
چکیده
با توجه به اهمیت گیاهان دارویی در درمان بیماری‌ها و همچنین محدود بودن رویشگاه‌های طبیعی، کمی زادآوری و قطع بی‌رویه، برنامه‌ریزی برای کشت و اهلی کردن آنها بسیار ضروری به نظر می‌رسد. این تحقیق با هدف شناسایی و تعیین مناسب‌ترین تیمار برای بهبود خصوصیات جوانهزنی بذر گیاهان دارویی آویشن مورد بررسی قرار گرفت. به منظور تاثیر پوشش‌دار ...
بیشتر
با توجه به اهمیت گیاهان دارویی در درمان بیماری‌ها و همچنین محدود بودن رویشگاه‌های طبیعی، کمی زادآوری و قطع بی‌رویه، برنامه‌ریزی برای کشت و اهلی کردن آنها بسیار ضروری به نظر می‌رسد. این تحقیق با هدف شناسایی و تعیین مناسب‌ترین تیمار برای بهبود خصوصیات جوانهزنی بذر گیاهان دارویی آویشن مورد بررسی قرار گرفت. به منظور تاثیر پوشش‌دار کردن بذر با مواد محرک رشد بر خصوصیات جوانهزنی آویشن آزمایشی در قالب طرح کاملا تصادفی با 21 تیمار شامل: بذر بدون پوشش (شاهد)، جیبرلین (100، 200 و 300 پی‌پی‌ام)، سیتوکینین (200 و 400 پی‌پی‌ام)، سیتوکینین (1000، 2000 و 3000 پی‌پی‌ام)، نیترات پتاسیم (10، 20، 100، 200، 300 و 400 پی‌پی‌ام)، فسفر (10، 20 و 30 پی‌پی‌ام)، سولفات منگنز (2، 4 و 6 پی‌پی‌ام)، با چهار تکرار در آزمایشگاه مؤسسه تحقیقات ثبت و گواهی بذر و نهال وابسته به وزارت جهاد کشاورزی در سال 1397انجام شد. صفات جوانهزنی مانند طول ساقه‌چه و ریشه‌چه، درصد جوانهزنی، شاخص بنیه بذر، متوسط مدت جوانهزنی و سرعت جوانهزنی مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج حاصل نشان از معنی‌داری تیمارهای پوشش‌دار کردن بذر با مواد محرک رشد بر صفات طول ساقه‌چه و ریشه‌چه، درصد جوانهزنی، شاخص بنیه بذر و متوسط مدت جوانهزنی در سطح احتمال 1% و سرعت جوانهزنی در سطح احتمال 5% داشت. در بین تیمارهای آزمایش به‌ترتیب تیمارهای جیبرلین 100 پی‌پی‌ام و نیترات پتاسیم 200 پی‌پی‌ام، تیواوره 2000 پی‌پی‌ام و سولفات منگنز 4 پی‌پی‌ام بیشترین تاثیر مثبت را بر صفات جوانهزنی داشتند.
حسین صبوری؛ شریفه محمد الق؛ عباس بیابانی؛ احمدرضا دادرس؛ عاطفه صبوری؛ مهناز کاتوزی؛ محبوبه نجار عجم؛ ماهم پیراسته؛ رسول خاتمی نژاد
چکیده
برنج غذای اصلی بیش از نیمی از جمعیت جهان را به خود اختصاص داده است. به طور کلی، برنج در 161 میلیون هکتار زمین کشت شده و سالانه 7/678 میلیون تن شلتوک تولید می‌شود. جوانه زنی از مهمترین مراحل رشد برنج محسوب می شود. به منظور بررسی روابط بین نشانگرهای AFLP و صفات جوانهزنی، 192 لاین برنج مورد بررسی قرار گرفتند. لاین‌های در قالب طرح اگمنت با 100 بذر ...
بیشتر
برنج غذای اصلی بیش از نیمی از جمعیت جهان را به خود اختصاص داده است. به طور کلی، برنج در 161 میلیون هکتار زمین کشت شده و سالانه 7/678 میلیون تن شلتوک تولید می‌شود. جوانه زنی از مهمترین مراحل رشد برنج محسوب می شود. به منظور بررسی روابط بین نشانگرهای AFLP و صفات جوانهزنی، 192 لاین برنج مورد بررسی قرار گرفتند. لاین‌های در قالب طرح اگمنت با 100 بذر در هر لاین استفاده شد. هدف این بررسی شناسایی نشانگرهای پیوسته به مکانهای ژنی کنترل کننده طول ساقه‌چه، طول ریشه‌چه، طول کلئوپتیل و درصد جوانهزنی بود. 21 ترکیب آغازگری EcoRI و MseI در کل تعداد 376 نوار تولید نمودند که از این تعداد، 303 نوار چندشکل بودند و به طور متوسط 03/75 درصد چندشکلی داشتند. بیشترین تغییرات طول ساقه‌چه توسط نشانگرهای E080-M140-11 (55/19 درصد)، E060-M160-11 (92/17 درصد) و E080-M150-11 (87/17 درصد) تبیین شد. نشانگرهای E060-M160-11، E080-M150-11، E110-M150-8 و E120-M150-5 با هر دو صفت طول ساقه‌چه و طول ریشه‌چه مرتبط بودند. با توجه به درصد توجیه بالای نشانگرهای ذکر شده و پیوستگی معنی‌دار آنها با صفات جوانهزنی، می‌توان از نشانگرهای حاوی اطلاعات بالای این تحقیق، در برنامه‌های انتخاب به کمک نشانگر جهت بهبود آنها استفاده نمود
زینب سواعدی؛ عبدالمهدی بخشنده؛ سید عطا اله سیادت؛ امین لطفی جلال آبادی؛ سید امیر موسوی
چکیده
به منظور بررسی اثر دما و رطوبت نگهداری بر مولفههای جوانهزنی و رشد گیاهچه سیاهدانه (Nigella sativa L.)، پژوهشی در سال 1396 در آزمایشگاه تکنولوژی بذر دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی خوزستان به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه کاملا تصادفی با چهار تکرار اجرا شد. تیمارهای آزمایش شامل رطوبت نسبی محیط در سه سطح (33، 75 و 100 درصد)، دمای نگهداری ...
بیشتر
به منظور بررسی اثر دما و رطوبت نگهداری بر مولفههای جوانهزنی و رشد گیاهچه سیاهدانه (Nigella sativa L.)، پژوهشی در سال 1396 در آزمایشگاه تکنولوژی بذر دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی خوزستان به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه کاملا تصادفی با چهار تکرار اجرا شد. تیمارهای آزمایش شامل رطوبت نسبی محیط در سه سطح (33، 75 و 100 درصد)، دمای نگهداری در چهار سطح (30، 35، 40 و 45 درجه سلسیوس) و مدت زمان نگهداری در چهار سطح (24، 48، 72 و 96 ساعت) و تیمار شاهد بود. نتایج نشان داد، افزایش دما و رطوبت نگهداری موجب کاهش درصد و سرعت جوانهزنی، طول و وزن خشک ریشه‌چه، ساقه‌چه و گیاهچه، شاخص طولی و وزنی قدرت و نیز موجب افزایش مدت زمان جوانهزنی و میزان هدایت الکتریکی شد. در بین تیمارهای مورد استفاده بیشترین افت شاخصهای جوانهزنی، در تیمار رطوبت نسبی 100 درصد، دمای 45 درجه سلسیوس و 96 ساعت مشاهده شد و در سطوح ملایم تیماری، خواب بذور سیاهدانه رفع شد و جوانهزنی افزایش یافت. نتایج برازش مدل رگرسیونی خطی فاکتورهای آزمایشی با شاخصهای جوانهزنی و رشد گیاهچه سیاهدانه نشان داد، همه صفات مورد بررسی به جزء متوسط زمان جوانهزنی با سه متغیر مستقل مورد بررسی در این آزمایش رابطه رگرسیونی خطی معنی‌دار داشتند
میترا آزادیخواه؛ فاطمه جمالی؛ حمیدرضا نوریزدان؛ فرشته بیات
چکیده
به منظور بررسی تاثیر سویه‌های مختلف باکتری Pseudomonas fluorescens متحمل به شوری و با خصوصیات افزایش-دهندگی رشد گیاه بر خصوصیات جوانهزنی و رشد اولیه ارقام جو، مطالعه‌ای در دانشکده کشاورزی دانشگاه خلیج فارس بوشهر صورت گرفت. آزمایش به صورت فاکتوریل با سه فاکتور باکتری در چهار سطح ( سویه‌های B10، B2-10، B2-11 و B4-6 از باکتری P. fluorescens)، شوری در سه سطح ...
بیشتر
به منظور بررسی تاثیر سویه‌های مختلف باکتری Pseudomonas fluorescens متحمل به شوری و با خصوصیات افزایش-دهندگی رشد گیاه بر خصوصیات جوانهزنی و رشد اولیه ارقام جو، مطالعه‌ای در دانشکده کشاورزی دانشگاه خلیج فارس بوشهر صورت گرفت. آزمایش به صورت فاکتوریل با سه فاکتور باکتری در چهار سطح ( سویه‌های B10، B2-10، B2-11 و B4-6 از باکتری P. fluorescens)، شوری در سه سطح (صفر، 3 و 6 دسیزیمنس بر متر) و رقم در پنج سطح (کارون، زهک، نیمروز، جنوب و صحرا) در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار در شرایط آزمایشگاهی اجرا شد. پس از یک هفته صفات درصد و سرعت جوانهزنی، بنیه بذر، طول و وزن خشک ریشه‌چه و ساقه‌چه و شاخص تحمل به شوری گیاهچه‌ها اندازه‌گیری شد.نتایج نشان داد که تاثیر باکتری، شوری و رقم و برهمکنش بین آنها بر تمامی صفات مورد ارزیابی معنی‌دار بود. پیش‌تیمار بذور با تمامی سویه‌های باکتری‌ها موجب افزایش صفات مرتبط با جوانهزنی و افزایش رشد گیاهچه تحت تنش شوری گردید (P≤0.05). نتایج این تحقیق حاکی از تاثیر باکتری‌های سودوموناس متحمل به شوری و مولد اندول استیک اسید و ACC دآمیناز بر افزایش فاکتورهای رشدی گیاهچه‌های جو تحت تنش شوری بود.
حسین رضا روحی؛ علی مرادی؛ مریم ثمن؛ یاسین محمدی؛ علی رضا شاهبداغلو
چکیده
به‌منظور بررسی اثر نیترو پروساید سدیم به عنوان ترکیب آزاد کتتده اکسید نیتروژن در بهبود کارآیی بذرهای زوال یافته کدوی پوست کاغذی تحت تنش خشکی، آزمایشی به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار در آزمایشگاه تکنولوژی بذر دانشکده کشاورزی دانشگاه بوعلی سینا همدان انجام شد. پیش‌تیمار غلظت‌های مختلف نیتروپروساید سدیم شامل ...
بیشتر
به‌منظور بررسی اثر نیترو پروساید سدیم به عنوان ترکیب آزاد کتتده اکسید نیتروژن در بهبود کارآیی بذرهای زوال یافته کدوی پوست کاغذی تحت تنش خشکی، آزمایشی به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار در آزمایشگاه تکنولوژی بذر دانشکده کشاورزی دانشگاه بوعلی سینا همدان انجام شد. پیش‌تیمار غلظت‌های مختلف نیتروپروساید سدیم شامل صفر (پیش‌تیمار شده با آب)، 25، 50 و 75 میکرومولار در سطوح خشکی صفر، 2/0-، 4/0- و 6/0- مگاپاسکال مورد ارزیابی قرار گرفت. شاخصهای درصد جوانهزنی، سرعت جوانهزنی، بنیه بذر، طول گیاهچه، هیدرات‌های کربن محلول، پروتئین‌های محلول، هدایت الکترولیتی غشاء، مالون دی‌آلدهید، فعالیت آنزیم های کاتالاز، سوپراکسید دیسموتاز و آسکوربات پراکسیداز بررسی شد. نتایج نشان داد پیش‌تیمار بذرها با غلظت‌های مختلف نیترو پروساید سدیم، از کاهش معنی‌دار شاخصهای جوانهزنی بذرهای زوال یافته کدوی پوست کاغذی تحت تنش خشکی جلوگیری نمود. به‌طوری‌که در پتانسیل 6/0- مگاپاسکال، پیش‌تیمار بذرها با 75 میکرومولار نیترو پروساید سدیم سبب افزایش سرعت جوانهزنی، شاخص بنیه بذر، قندها و پروتئین‌های محلول به-ترتیب به‌میزان 25، 1/214، 8/90، 1/117 درصد و برای فعالیت آنزیم‌های کاتالاز، سوپراکسید دیسموتاز و آسکوربات پراکسیداز به‌ترتیب حدود 34، 5/14و 4/41 درصد نسبت به شاهد گردید. بنابراین پیش‌تیمار نیتروپروساید سدیم به‌ویژه با غلظت 75 میکرومولار به دلیل کاهش تنش اکسیداتیو ناشی از زوال و خشکی برای کدوی پوست کاغذی قابل توصیه است.
مهدی احمدیوسفی؛ بهنام کامکار؛ جاوید قرخلو
چکیده
این آزمایش جهت بررسی تغییرات کیفیت بذر در تیمارهای مختلف کود، زغال زیستی و قارچ تریکودرما روی گیاه مادری به اسپلیت پلات فاکتوریل بر پایه طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه نمونه شهرستان جیرفت در سال 1395 اجراء شد. چهار سطح کود (NPK) به ترتیب شاهد بدون کود،30درصد،70درصد و 100درصد توصیه کودی منطقه) به عنوان فاکتور اصلی و دو سطح ...
بیشتر
این آزمایش جهت بررسی تغییرات کیفیت بذر در تیمارهای مختلف کود، زغال زیستی و قارچ تریکودرما روی گیاه مادری به اسپلیت پلات فاکتوریل بر پایه طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه نمونه شهرستان جیرفت در سال 1395 اجراء شد. چهار سطح کود (NPK) به ترتیب شاهد بدون کود،30درصد،70درصد و 100درصد توصیه کودی منطقه) به عنوان فاکتور اصلی و دو سطح استفاده و عدم استفاده از زغال زیستی و سه سطح قارچ تریکودرما؛ به ترتیب شاهد بدون قارچ، Trichoderma atroviride و Trichodema harzianum به عنوان فاکتورهای فرعی در نظر گرفته شدند. جهت بررسی کیفیت بذرهای ذرت (هیبرید KSC.704) تولید شده روی بوته‌های مادری، آزمون‌های جوانهزنی استاندارد، سرما و پیری تسریع‌شده و محاسبه سرعت جوانهزنی، طول گیاهچه و وزن خشک گیاهچه انجام شد. نتایج نشان داد که استفاده از زغال زیستی، گونه تریکودرما و سطوح مختلف کودی بر درصد گیاهچه عادی، سرعت جوانهزنی، طول گیاهچه و وزن خشک گیاهچه در آزمون‌های جوانهزنی استاندارد، سرما و پیری تسریع‌شده اثر معنی‌داری داشتند و حداکثر کیفیت بذر بر اساس آزمون‌های جوانهزنی استاندارد، سرما و پیری تسریع‌شده، تحت شرایط زغال زیستی، قارچ T harzianum و سطح کودی 70 درصد حاصل شد. با توجه به نتایج بدست آمده از آزمون جوانهزنی استاندارد و آزمون‌های ارزیابی بنیه بذر (آزمون سرما و آزمون پیری تسریع‌شده)، استفاده از زغال زیستی، سطوح کودی مختلف و نوع قارچ باعث افزایش کیفیت و مرغوبیت بذور تولیدشده روی بوته مادری نسبت به شرایط شاهد شد.
رضا افروشه؛ حمیدرضا بلوچی؛ محسن موحدی دهنوی؛ محمدحسین قرینه
چکیده
بذر گیاهان روغنی مستعد زوال بوده و با گذشت زمان قدرت بذر در گیاهان روغنی سریع‌تر کاهش می‌یابد. به‌منظور بررسی اثر اسید سالیسیلیک برشاخص‌های جوانهزنی و تغییرات بیوشیمیایی بذر گلرنگرقم صفه در شرایط زوال، آزمایشی به‌صورت فاکتوریل، در قالب طرح کاملا تصافی با چهارو سه تکرار به ترتیب برای شاخصهای جوانهزنی و بیوشیمیایی انجام شد. ...
بیشتر
بذر گیاهان روغنی مستعد زوال بوده و با گذشت زمان قدرت بذر در گیاهان روغنی سریع‌تر کاهش می‌یابد. به‌منظور بررسی اثر اسید سالیسیلیک برشاخص‌های جوانهزنی و تغییرات بیوشیمیایی بذر گلرنگرقم صفه در شرایط زوال، آزمایشی به‌صورت فاکتوریل، در قالب طرح کاملا تصافی با چهارو سه تکرار به ترتیب برای شاخصهای جوانهزنی و بیوشیمیایی انجام شد. عامل اول شامل هفت سطح پرایمینگ بذر با اسیدسالیسیلیک صفر (آب مقطر)، 50 و 100 میلی‌گرم در لیتربرای مدت زمان 24 و 48 ساعت در دمای 15 درجه سانتی‌گراد و بذر بدون پرایمینگ(شاهد) و عامل دوم شامل چهار سطح زوال تسریع شده بذر به مدت صفر، 2، 4 و 6 روز بود. نتایج نشان داد اثر متقابل پرایمینگ بذر وزوال بر سرعت جوانهزنی، درصد گیاهچه طبیعی، درصد گیاهچه غیر طبیعی، طول گیاهچه، بنیه وزنی، وزن خشک گیاهچه، بنیه طولی و هدایت الکتریکی در سطح احتمال یک درصد معنی‌دار بود، ولی درصد جوانهزنی و میزان فعالیت کاتالاز و آسکوربات پراکسیداز و میزان پروتئین فقط تحت تاثیر اثرات اصلی قرار گرفت. نتایج نشان داد که با افزایش دوره زوال شاخصهای جوانهزنی به‌طور معنی‌داری کاهش یافت و استفاده از تیمار پرایمینگ سبب افزایش در شاخصهای جوانهزنی شد.میزان پروتئین و تغییرات کاتالاز و آسکوربات پراکسیداز با افزایش زوال بذر کاهش یافت. اما استفاده از تیمار پرایمینگ، میزان پروتئین، کاتالاز و آسکوربات پراکسیداز را تحت شرایط زوال و عدم زوال افزایش داد. در این تحقیق استفاده از تیمار پرایمینگ بذر با اسید سالیسیلیک 50 میلی‌گرم در لیتر برای مدت زمان 48 ساعت به‌طور معمول منجر به افزایش شاخصهای جوانهزنی و فعالیت آنتی اکسیدانی و پروتئین محلول بذر گلرنگ نسبت به شاهد گردید.
اسماعیل یساری؛ موسی میری؛ صادق آتشی؛ محسن جمالی
چکیده
به منظور ارزیابی توانایی مدل هیدروترمال‌تایم برای توصیف جوانهزنی در گیاه گاوپنبه مطالعه‌ای تحت شرایط مختلف دمایی و رطوبتی اجرا شد. بدین منظور، آزمایشی در هشت سطح دمایی (15، 20، 25، 30، 35، 37، 40 و 42 درجه سانتی‌گراد) و پنج سطح پتانسیل آب (صفر، 0.18-، 0.36-، 0.54- و 0.72- مگاپاسکال) انجام شد. درصد و سرعت جوانهزنی به طور معنی‌داری تحت تأثیر پتانسیل ...
بیشتر
به منظور ارزیابی توانایی مدل هیدروترمال‌تایم برای توصیف جوانهزنی در گیاه گاوپنبه مطالعه‌ای تحت شرایط مختلف دمایی و رطوبتی اجرا شد. بدین منظور، آزمایشی در هشت سطح دمایی (15، 20، 25، 30، 35، 37، 40 و 42 درجه سانتی‌گراد) و پنج سطح پتانسیل آب (صفر، 0.18-، 0.36-، 0.54- و 0.72- مگاپاسکال) انجام شد. درصد و سرعت جوانهزنی به طور معنی‌داری تحت تأثیر پتانسیل آب قرار گرفتند. مدل هیدروترمال‌تایم مقدار دماهای پایه، بهینه و سقف برای این گیاه و در شرایط مطلوب رطوبتی (صفر مگاپاسکال) را به‌ترتیب 11.8، 35.4 و 45.2 درجه سانتی‌گراد تعیین نمود. ثابت هیدروتایم از دمای پایه تا دمای بهینه کاهش یافت و در دماهای بالاتر از دمای بهینه مقدار آن ثابت (24 مگاپاسکال در ساعت) باقی ماند. در دماهای بالاتر از دمای بهینه، مقدار پتانسیل آب پایه به طور خطی افزایش یافت. شیب رابطه خطی بین پتانسیل پایه و دماهای بالاتر از دمای بهینه برابر 0.1011 مگاپاسکال در درجه سانتی‌گراد در ساعت برآورد گردید (یعنی به ازای افزایش یک درجه دما بالای دمای بهینه مقدار پتانسیل پایه برابر با 0.1011 مگاپاسکال در درجه سانتی‌گراد در ساعت کاهش خواهد یافت). پتانسیل آب پایه در دماهای پایین‌تر از دمای بهینه تقریباً ثابت و معادل 0.91- مگاپاسکال تعیین شد. به طور کلی، با استفاده از مدل هیدروترمال‌تایم به سادگی می‌توان پاسخ جوانهزنی گاوپنبه را در کلیه شرایط دمایی و رطوبتی به طور دقیق کمّی‌سازی نمود.
