لیلا چهل تنان؛ علی تهرانی فر؛ محمود شور؛ سید حسین نعمتی؛ سعید خسروی
چکیده
خودگشنی سبب بروز پدیده‌ای به نام پسروی خویش‌آمیزی در گیاهان دگرگشن شده که همین امر سبب کاهش قدرت جوانهزنی بذر و رشد گیاهچه میشود، از طرفی پرایمینگ بذر با هورمون‌های گیاهی نظیر اسید جیبرلیک تکنیکی است که به طور بالقوه سبب بهبود جوانهزنی و رشد بعدی گیاه میشود. بنابراین هدف از این پژوهش بررسی تاثیر غلظت‌های مختلف اسید جیبرلیک ...
بیشتر
خودگشنی سبب بروز پدیده‌ای به نام پسروی خویش‌آمیزی در گیاهان دگرگشن شده که همین امر سبب کاهش قدرت جوانهزنی بذر و رشد گیاهچه میشود، از طرفی پرایمینگ بذر با هورمون‌های گیاهی نظیر اسید جیبرلیک تکنیکی است که به طور بالقوه سبب بهبود جوانهزنی و رشد بعدی گیاه میشود. بنابراین هدف از این پژوهش بررسی تاثیر غلظت‌های مختلف اسید جیبرلیک بر بهبود جوانهزنی بذور، که از خودگشنی ارقام مختلف گل اطلسی بدست آمده‌اند، بهصورت فاکتوریل و در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار بود. تیمارها شامل چهار سطح اسید جیبرلیک (صفر، 50، 100 و 150 میلی‌گرم در لیتر) و بذور حاصل از خودگشنی اطلسی ایرانی، Tango Blue، Tritunia Pink Morn و Tritunia White بود. نتایج نشان داد پرایمینگ بذور با اسید جیبرلیک به‌خصوص در غلظت 100 میلی‌گرم در لیتر با افزایش 6/56 و 1/57 درصدی فعالیت آنزیمهای آلفا و بتا آمیلاز سبب افزایش 8/54 درصدی محتوای قندهای محلول شد و با تامین انرژی سبب افزایش درصد جوانهزنی، سرعت جوانهزنی، متوسط زمان لازم برای جوانهزنی، شاخص بنیه گیاهچه، انرژی جوانهزنی و وزن تر و خشک ساقه‌چه و ریشه‌چه شد. همچنین در بین ارقام مختلف، بذور حاصل از خودگشنی اطلسی ایرانی با بیشترین درصد جوانهزنی و سرعت جوانهزنی توانایی بیشتری نسبت به بذور سایر ارقام در حفظ قوه نامیه، درصد و سرعت جوانهزنی داشت.
محبوبه محمدی؛ محمدحسن راشد محصل؛ احسان نعمت الهی
چکیده
این آزمایش به منظور بررسی تأثیر پوشش بذر با عناصر ریزمغذی، تنظیم‌کننده‌ها و محرک‌های رشد بر خصوصیات جوانهزنی و رشد گیاهچه بذر چغندرقند، طراحی شد و در قالب طرح کاملأ تصادفی با چهار تکرار در سال 1400، در موسسه بذر و نهال رضوی تحت شرایط آزمایشگاهی و گلخانه‌ای اجرا شد. تیمار-های این آزمایش، ترکیبات مختلف عناصر ریزمغذی، تنظیم‌کننده‌ها ...
بیشتر
این آزمایش به منظور بررسی تأثیر پوشش بذر با عناصر ریزمغذی، تنظیم‌کننده‌ها و محرک‌های رشد بر خصوصیات جوانهزنی و رشد گیاهچه بذر چغندرقند، طراحی شد و در قالب طرح کاملأ تصادفی با چهار تکرار در سال 1400، در موسسه بذر و نهال رضوی تحت شرایط آزمایشگاهی و گلخانه‌ای اجرا شد. تیمار-های این آزمایش، ترکیبات مختلف عناصر ریزمغذی، تنظیم‌کننده‌ها و محرک‌های رشد که شامل 29 تیمار به همراه یک تیمار شاهد (بدون پوشش) بودند. نتایج نشان داد درصد جوانهزنی، سرعت جوانهزنی روزانه، ضریب سرعت جوانهزنی، طول ریشه‌چه و ساقه‌چه، وزن خشک ریشه‌چه و ساقه‌چه و شاخص طولی بنیه گیاهچه به طور معنی‌داری تحت تأثیر تیمارهای پوشش بذر قرار گرفت. به طور کلی، تیمار 21، شامل مواد عناصر ماکرو + عناصر میکرو + اسیدهیومیک + جیبرلیک اسید، با درصد جوانهزنی 97 درصد، شاخص طولی بنیه گیاهچه 87/13، ضریب آلومتریک 2232/0، به عنوان برترین تیمار، افزایش معنی‌داری نسبت به تیمار شاهد نشان داد. همچنین در بین تیمارهای مختلف پوشش بذر، تیمار 22 شامل عناصر میکرو + اسید-هیومیک + جیبرلیک اسید + کالوئن، با 95 درصد بیشترین درصد استقرار گیاهچه را به خود اختصاص داد. پوشش بذر با عناصر ریزمغذی، اسیدهیومیک و جیبرلیک اسید بیشترین تأثیر را در بهبود رشد و کیفیت گیاهچه و درصد جوانهزنی آن داشت.
پری ماه شکوهی نسب؛ حمیدرضا بلوچی؛ علی مرادی؛ محسن موحدی دهنوی
چکیده
این آزمایش به منظور بررسی اثر پوشش‌دار کردن بذر با بیوچار و کربن فعال بر برخی شاخصهای جوانهزنی بذر کینوا، انجام شد و بهصورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تکرار در سال 1399، در دانشگاه یاسوج به اجرا درآمد. عامل اول پوشش‌دار کردن بذر در چهار سطح (بدون پوشش، پوشش‌دار کردن با کربن فعال، پوشش‌دار کردن با بیوچار و پوشش‌دار ...
بیشتر
این آزمایش به منظور بررسی اثر پوشش‌دار کردن بذر با بیوچار و کربن فعال بر برخی شاخصهای جوانهزنی بذر کینوا، انجام شد و بهصورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تکرار در سال 1399، در دانشگاه یاسوج به اجرا درآمد. عامل اول پوشش‌دار کردن بذر در چهار سطح (بدون پوشش، پوشش‌دار کردن با کربن فعال، پوشش‌دار کردن با بیوچار و پوشش‌دار کردن با کربن فعال+ بیوچار) و عامل دوم شامل تنش شوری در 4 سطح (صفر، 75، 150 و 225 میلی‌مولار کلرید سدیم) بود. نتایج برهمکنش تنش شوری و پوشش‌دار کردن بذر نشان داد، بیشترین محتوای قند محلول (578/28 میلی‌گرم بر گرم وزن تر بذر) و مالون دی‌آلدهید (97/2 میکرومول بر گرم وزن تر بذر) با پوشش‌دار کردن بذر با کربن فعال در سطح 150 میلی‌مولار تنش شوری مشاهده شد. همچنین بیشترین مقدار پراکسید هیدروژن (18/0 میکرومول بر گرم وزن تر بذر) و پرولین بذر (49/10 میکرومول بر گرم وزن تر بذر) در سطح 225 میلی‌مولار کلرید سدیم به ترتیب با پوشش‌دار کردن بذر با بیوچار و کربن فعال بود. پوشش‌دار کردن بذر با کربن فعال و بیوچار منجر به افزایش طول ریشه‌چه و ساقه‌چه در شرایط تنش شوری گردید. اما در شرایط تنش شوری وزن ریشه‌چه و شاخص طولی بنیه بذر با پوشش‌دار کردن بذر با کربن فعال بیشتر بهبود یافت. میتوان بیان نمود که پوشش‌دار کردن بذر میتواند به میزان زیادی اثرات مضر ناشی از تنش اسمزی بر صفات جوانهزنی و بیوشیمیایی را در گیاهچه کینوا کاهش داده و رشد گیاهچه را بهبود بخشد.
ابوالقاسم حمیدی مقدم
چکیده
حنا (Lawsonia inermis L.) درختچه‌ای زینتی و دارویی، حاوی ماده موثره لاوسون بوده که در برخی از مناطق جنوب و جنوب شرق ایران کشت میشود. تنش شوری یکی از عمده‌ترین تنش‌های محیطی غیر زیستی است که تمام مراحل رشد و نمو گیاه را تحت تاثیر قرار می‌دهد. پلی‌آمین‌ها از جمله پوترسین می‌توانند نقش مهمی در رشد و نمو گیاه و پاسخ به تنش ایفا کنند. به منظور ...
بیشتر
حنا (Lawsonia inermis L.) درختچه‌ای زینتی و دارویی، حاوی ماده موثره لاوسون بوده که در برخی از مناطق جنوب و جنوب شرق ایران کشت میشود. تنش شوری یکی از عمده‌ترین تنش‌های محیطی غیر زیستی است که تمام مراحل رشد و نمو گیاه را تحت تاثیر قرار می‌دهد. پلی‌آمین‌ها از جمله پوترسین می‌توانند نقش مهمی در رشد و نمو گیاه و پاسخ به تنش ایفا کنند. به منظور بررسی تاثیر پوترسین و تنش شوری NaCl بر برخی از شاخصهای جوانهزنی، یک آزمایش فاکتوریل و در قالب طرح کاملاً تصادفی در چهار تکرار در ژرمیناتور به مدت 11 روز اجرا شد. فاکتور اول سطوح پوترسین (صفر و 75/0 میلی‌مولار) و فاکتور دوم شامل چهار سطح تنش شوری (صفر، 50، 100 و 150 میلی‌مولار) بود. نتایج نشان داد میان تیمارهای پوترسین اختلاف معنی‌داری در سطح شوری شاهد بر شاخصهای جوانهزنی بذور حنا به غیر از شاخص بنیه بذر وجود ندارد. اگرچه برهمکنش پوترسین در شوری سبب کاهش آثار منفی تنش شوری 50 و 100 میلی‌مولار بر سرعت جوانهزنی شد، ولی سبب تشدید آثار منفی تنش شوری 150 میلی‌مولار بر درصد جوانهزنی، طول ریشه‌چه، طول ساقه‌چه، وزن گیاهچه، شاخص بنیه بذر و فعالیت آلفاآمیلاز در مقابسه با شاهد شد. نتایج نشان داد که جوانهزنی بذور حنا حساس به تنش شوری است و تنها قادر به تحمل سطوح پایین تنش شوری (50 میلی‌مولار) میباشند. با توجه به همبستگی مثبت و معنی‌داری بین فعالیت آنزیم آلفاآمیلاز و درصد جوانهزنی (r=0.98)، میتوان استنباط کرد که احتمالاً تغییر در فعالیت آنزیم آلفاآمیلاز سبب کاهش درصد جوانهزنی شده است.
نساء قره باغلی
چکیده
با هدف ارزیابی اثر اسید سالیسیلیک در بهبود کارآیی بذرهای زوال یافته کدوی پوست کاغذی در شرایط تنش خشکی، آزمایشی به شکل فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار به اجرا درآمد. پیش‌تیمار غلظت‌های مختلف اسید سالیسیلیک شامل صفر (پیش تیمار شده با آب)، 1 و 5/1 میلی‌مولار در سطوح مختلف خشکی صفر، 2/0-، 4/0- و 6/0- مگاپاسکال مورد بررسی قرار گرفت. ...
بیشتر
با هدف ارزیابی اثر اسید سالیسیلیک در بهبود کارآیی بذرهای زوال یافته کدوی پوست کاغذی در شرایط تنش خشکی، آزمایشی به شکل فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار به اجرا درآمد. پیش‌تیمار غلظت‌های مختلف اسید سالیسیلیک شامل صفر (پیش تیمار شده با آب)، 1 و 5/1 میلی‌مولار در سطوح مختلف خشکی صفر، 2/0-، 4/0- و 6/0- مگاپاسکال مورد بررسی قرار گرفت. شاخص های متوسط زمان جوانهزنی، درصد جوانهزنی، طول گیاهچه، بنیه بذر، نشت الکترولیتی غشاء، قندهای محلول، پروتئین‌های محلول، مالون دی‌آلدهید، فعالیت آسکوربات پراکسیداز، سوپراکسید دیسموتاز و آنزیمهای کاتالاز مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج نشان داد پیش‌تیمار بذرها با غلظت‌های مختلف اسید سالیسیلیک، از کاهش معنیدار شاخصهای جوانهزنی بذرهای زوال یافته کدوی پوست کاغذی تحت تنش خشکی جلوگیری نمود. به‌طوری‌که در پتانسیل 6/0- مگاپاسکال، پیش‌تیمار بذرها با 5/1 میلی‌مولار اسید سالیسیلیک درصد جوانهزنی، شاخص بنیه بذر، قندها و پروتئین‌های محلول را به‌ترتیب 2/80، 4/169، 6/51، 4/93 درصد و برای فعالیت آسکوربات پراکسیداز، سوپراکسید دیسموتاز و آنزیمهای کاتالاز را به‌ترتیب 2/41، 12 و 8/11 درصد نسبت به شاهد افزایش داد. بر اساس یافته‌های تحقیق پیش‌تیمار اسید سالیسیلیک با غلظت 5/1 میلی‌مولار به منظور کاهش تنش اکسیداتیو ناشی از خشکی برای بذر های زوال یافته کدوی پوست کاغذی توصیه میشود.
سید کیوان مرعشی؛ زهرا الباجی
چکیده
این تحقیق، بصورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تکرار اجرا شد. تیمارهای مورد مطالعه، شامل تنش شوری بصورت آبیاری با آب معمولی (4/0) و با شوری 4 و 8 دسی‌زیمنس بر متر نمک NaCl و پرایمینگ بذر با پراکسید هیدروژن شامل عدم پیش تیمار و پرایمینگ بذر در محلول 25 و 50 میلی‌مولار بود. در این آزمایش، صفات درصد جوانه زنی، سرعت جوانه زنی، طول ...
بیشتر
این تحقیق، بصورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تکرار اجرا شد. تیمارهای مورد مطالعه، شامل تنش شوری بصورت آبیاری با آب معمولی (4/0) و با شوری 4 و 8 دسی‌زیمنس بر متر نمک NaCl و پرایمینگ بذر با پراکسید هیدروژن شامل عدم پیش تیمار و پرایمینگ بذر در محلول 25 و 50 میلی‌مولار بود. در این آزمایش، صفات درصد جوانه زنی، سرعت جوانه زنی، طول ریشه چه، طول ساقه چه، ماده خشک ریشه چه، ماده خشک ساقه چه و شاخص بنیه بذر مورد بررسی قرار گرفت. در این تحقیق اثر تنش شوری و پراکسید هیدروژن برکلیه صفات مورد بررسی معنیدار بود. اثر متقابل تنش شوری و پراکسید هیدروژن بر صفات مورد مطالعه بجز سرعت جوانه زنی معنیدار شد. بیشترین درصد جوانه زنی، طول و ماده خشک ریشه چه و ساقه چه و شاخص بنیه بذر در شرایط عدم وجود تنش (آب معمولی) و کاربرد 50 میلی‌مولار پراکسید هیدروژن و کمترین آنها در شرایط شوری 8 دسی‌زیمنس بر متر و عدم کاربرد پرکسید هیدروژن حاصل گردید. بیشترین سرعت جوانه زنی در شرایط کاربرد 50 میلی مولار پراکسید هیدروژن و عدم وجود شوری حاصل شد. بطورکلی نتایج نشان داد که کاربرد پراکسید هیدروژن در شرایط وجود تنش شوری از طریق بهبود مؤلفه‌های جوانه زنی مؤثر بود و این میتواند به عنوان یک راهکار در جهت استقرار بهتر و مناسب گیاهچه مد نظر قرار گیرد.
معصومه عامریان؛ محمود خرمی وفا؛ برکت الله برانی
چکیده
در این پژوهش اثر نانوذرات نقره و اسیدهیومیک بر برخی ویژگی‌های مرفولوژیک دانه‌رست کینوا تحت تنش خشکی مورد بررسی قرار گرفت. آزمایش بهصورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار اجرا گردید. آزمایش شامل سه سطح نانوذره نقره (صفر، 10 و 20 میلی‌گرم بر لیتر نانونقره)، سه سطح اسیدهیومیک (صفر، 100 و 300 میلی‌گرم بر لیتر) و سه سطح تنش خشکی ...
بیشتر
در این پژوهش اثر نانوذرات نقره و اسیدهیومیک بر برخی ویژگی‌های مرفولوژیک دانه‌رست کینوا تحت تنش خشکی مورد بررسی قرار گرفت. آزمایش بهصورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار اجرا گردید. آزمایش شامل سه سطح نانوذره نقره (صفر، 10 و 20 میلی‌گرم بر لیتر نانونقره)، سه سطح اسیدهیومیک (صفر، 100 و 300 میلی‌گرم بر لیتر) و سه سطح تنش خشکی (صفر، 6- و 12- بار) بود. بیشترین میزان بنیهی بذر و سرعت جوانهزنی بذر در بالاترین سطح نانوذره نقره و اسیدهیومیک مشاهده گردید که نشان‌دهنده‌ی تأثیر مثبت نانوذره نقره و اسیدهیومیک بر درصد جوانهزنی، سرعت جوانهزنی و بنیهی بذر کینوا است. با توجه به نتایج به‌دست آمده برخلاف نانوذرات نقره و اسیدهیومیک تنش خشکی منجربه کاهش درصد جوانهزنی و خصوصیات رشدی دانه‌رست کینوا شد.کاهش جذب آب توسط بذر در شرایط تنش خشکی سبب کاهش فرایندهای فیزیولوژیکی و متابولیکی بذر میشود. نانوذرات می‌توانند به دیواره سلولی نفوذ کنند و منافذ جدیدی را برای نفوذ آب در پوسته بذر ایجاد کنند و به این ترتیب سرعت جوانهزنی را افزایش دهند. با افزایش غلظت نانوذرات نقره و اسیدهیومیک میزان پرولین، قندهای محلول، فنل کل، فلاونوئید و فعالیت آنزیم کاتالاز تحت شرایط تنش خشکی افزایش نشان داد که بیانگر نقش مثبت نانوذرات نقره و اسیدهیومیک برای افزایش تحمل به خشکی در گیاه کینوا است. در نتیجه کاربرد اسیدهیومیک در غلظت 300 میلی‌گرم بر لیتر همراه با 20 میلی‌گرم بر لیتر نانوذرات نقره برای بهبود جوانه‌رنی و رشد دانه‌رست کینوا تحت شرایط تنش خشکی توصیه میشود.
معصومه عامریان؛ علی رضا خسروی
چکیده
بهمنظور بررسی تأثیر شوری و سلنیوم بر جوانهزنی بذر سه گیاه دارویی بالنگوی شهری، قدومه و کاسنی پژوهشی بهصورت آزمایش فاکتوریل بر پایه‌ی طرح کاملاً تصادفی با دو عامل شامل سطوح مختلف شوری و سلنیوم در سه تکرار اجرا شد. عامل اول شامل سطوح صفر، 2، 4، و 8 میلی‌مولار کلرید سدیم و عامل دوم سطوح صفر، 5، 10 و 20 میلی‌گرم بر لیتر سلنات‌سدیم بود. ...
بیشتر
بهمنظور بررسی تأثیر شوری و سلنیوم بر جوانهزنی بذر سه گیاه دارویی بالنگوی شهری، قدومه و کاسنی پژوهشی بهصورت آزمایش فاکتوریل بر پایه‌ی طرح کاملاً تصادفی با دو عامل شامل سطوح مختلف شوری و سلنیوم در سه تکرار اجرا شد. عامل اول شامل سطوح صفر، 2، 4، و 8 میلی‌مولار کلرید سدیم و عامل دوم سطوح صفر، 5، 10 و 20 میلی‌گرم بر لیتر سلنات‌سدیم بود. نتایج نشان داد، بر خلاف سلنیوم، شوری درصد جوانهزنی، شاخصهای جوانهزنی و رشد اولیه را در هر سه گیاه دارویی مورد مطالعه کاهش داد. درصد جوانهزنی قدومه 40 %، کاسنی 1/49% و بالنگوی شهری 5/52% بود که بیانگر حساسیت بیشتر قدومه نسبت به تنش شوری است، درحالیکه بالنگوی شهری تحمل بیشتری نسبت به تنش شوری نشان داد. با افزایش غلظت سلنیوم طول گیاهچه در هر سه گیاه دارویی مورد مطالعه نسبت به شاهد افزایش یافت. بیشترین طول گیاهچه (20 میلی‌متر) در تیمار 20 میلی‌گرم سلنات‌سدیم همراه با غلظت 8 میلی‌مولار کلرید سدیم در قدومه مشاهده گردید و کمترین طول گیاهچه در کاسنی (2/6 میلی‌متر) و در تیمار صفر میلی‌گرم سلنات‌سدیم همراه با غلظت 8 میلی‌مولار کلرید سدیم بود. به‌طور کلی میتوان نتیجه گرفت سلنیوم (در سطح 20 میلی‌گرم سلنات‌سدیم) میتواند میزان جوانهزنی بذر و رشد دانهال هر سه گیاه دارویی را تحت شرایط تنش شوری افزایش دهد.
محسن ساسانی؛ مسعود احمدزاده؛ محمدرضا جهانسوز؛ ثریا نوید
چکیده
پوسیدگی ریشه و طوقه گندم از مهم‌ترین بیماری‌هایی است که توسط گونههای قارچ فوزاریوم ایجاد میشود. پژوهش حاضر با هدف بیوپرایم بذر با جدایه باکتری Bacillus Velezensis UTB96 جهت کنترل بیمارگر قارچی پوسیدگی ریشه و طوقه و بهبود شاخصهای رشدی گندم، در شرایط آزمایشگاهی و گلخانه‌ای در سال 1398 انجام شد. اثر بازدارندگی باکتری بر رشد بیمارگر قارچی در ...
بیشتر
پوسیدگی ریشه و طوقه گندم از مهم‌ترین بیماری‌هایی است که توسط گونههای قارچ فوزاریوم ایجاد میشود. پژوهش حاضر با هدف بیوپرایم بذر با جدایه باکتری Bacillus Velezensis UTB96 جهت کنترل بیمارگر قارچی پوسیدگی ریشه و طوقه و بهبود شاخصهای رشدی گندم، در شرایط آزمایشگاهی و گلخانه‌ای در سال 1398 انجام شد. اثر بازدارندگی باکتری بر رشد بیمارگر قارچی در شرایط آزمایشگاه در آزمون کشت متقابل، متابولیت‌های فرار و عصاره باکتری به‌ترتیب 60،50 و 30 درصد بود. جدایه باکتریایی توانایی تولید آنزیمهای بیوکنترلی، متابولیت‌ها و هورمون‌های محرک رشدی نظیر اکسین، سیدروفور و آنزیم ACC deaminase را داشت. در آزمایشگاه، ضدعفونی بذر گندم قبل از پرایم، تأثیر به‌سزایی بر افزایش کارایی تکنیک بیوپرایم با باکتری داشت، زیرا که در بذرهای گندم ضدعفونی نشده، باکتری در کاهش قارچ بیمارگر نقشی نداشت. به‌ترتیب محلول بیواسموپرایم، اسموپرایم و هالوپرایم بیشترین تأثیر را در کنترل قارچ بیمارگر و بهبود شاخصهای رشدی گندم (درصد جوانهزنی، طول و وزن خشک اندام‌های ریشه و ساقه)، در شرایط گلخانه داشتند. محلول پودر تالک و صمغ اگرچه در بذور جوانه زده باعث کاهش بیماری قارچی پوسیدگی ریشه و طوقه شد، ولی درصد جوانهزنی بذرهای گندم در این تیمار کاهش یافت. ترکیب پودر تالک + صمغ زانتان با باکتری، باعث بهبود صفات مذکور شد.
سید اسماعیل موسوی؛ حشمت امیدی
چکیده
به منظور بررسی تأثیر پیش‌تیمار زیستی بر شاخصهای جوانهزنی، رشدی و رنگیزه گیاه کتان تحت تنش شوری، آزمایشی بهصورت فاکتوریل در قالب طرح پایه‌ی کاملاً تصادفی در سه تکرار در سال 1397 در دانشکده‌ی کشاورزی دانشگاه شاهد اجرا گردید. تیمارهای آزمایشی شامل چهار سطح شوری (صفر (شاهد)، 5/2، 5 و 5/7 دسی‌زیمنس بر متر) و تیمارهای زیستی در چهار سطح ...
بیشتر
به منظور بررسی تأثیر پیش‌تیمار زیستی بر شاخصهای جوانهزنی، رشدی و رنگیزه گیاه کتان تحت تنش شوری، آزمایشی بهصورت فاکتوریل در قالب طرح پایه‌ی کاملاً تصادفی در سه تکرار در سال 1397 در دانشکده‌ی کشاورزی دانشگاه شاهد اجرا گردید. تیمارهای آزمایشی شامل چهار سطح شوری (صفر (شاهد)، 5/2، 5 و 5/7 دسی‌زیمنس بر متر) و تیمارهای زیستی در چهار سطح (شاهد، باکتری، قارچ و برهمکنش قارچ و باکتری) بودند. اثر تیمار زیستی بر درصد جوانهزنی معنیدار بود و بالاترین درصد جوانهزنی (99 درصد) در تیمار قارچ حاصل شد. اثر شوری و تیمار زیستی بر میانگین مدت زمان جوانهزنی و ضریب جوانهزنی معنیدار بود. کمترین میزان مدت زمان جوانهزنی (79/3 روز) در تیمار تلفیق قارچ و باکتری حاصل شد که نشان از موثر بودن این تیمار نسبت به سایر تیمار زیستی میباشد. با افزایش سطح شوری میانگین مدت زمان جوانهزنی افزایش یافت. شوری باعث کاهش طول ریشه‌چه، ساقه‌چه و طول گیاهچه شد. میانگین‌های طول ریشه‌چه در سطوح مختلف شوری تیمار زیستی قارچ نسبت به تیمارهای دیگر زیستی بالاترین مقدار را دارا بود. اثر متقابل شوری و تیمار زیستی بر کلروفیل a و کلروفیل کل معنیدار بود. با افزایش غلظت شوری، از میزان رنگیزه‌های گیاهی کاسته شد. بیشترین مقدار کلروفیل a (52/16 میکرو مول بر میلی‌لیتر) در تیمار زیستی شاهد و شوری صفر حاصل گردید. نتایج این تحقیق نشان داد که استفاده از ریزموجوداتی مانند قارچ و باکتری در تنش شوری میتواند از اثرات منفی شوری بر جوانهزنی و رشد این گیاه کم کند.
احمد زارع؛ زینب پور عامری
چکیده
به منظور شناخت خواب و جوانهزنی بذر انگل سس به عوامل مختلف (اسید سولفوریک (خواب فیزیکی)، نور، دما، شوری و خشکی) به صورت چهار آزمایش جداگانه در سال 1397 در دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی خوزستان انجام گرفت. تیمارهای آزمایشی به ترتیب شامل مدت غوطه‌ور کردن بذرها در اسید سولفوریک 96% (صفر، 10، 20، 30، 60، 90 و 120 دقیقه)، جوانهزنی در دماهای مختلف ...
بیشتر
به منظور شناخت خواب و جوانهزنی بذر انگل سس به عوامل مختلف (اسید سولفوریک (خواب فیزیکی)، نور، دما، شوری و خشکی) به صورت چهار آزمایش جداگانه در سال 1397 در دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی خوزستان انجام گرفت. تیمارهای آزمایشی به ترتیب شامل مدت غوطه‌ور کردن بذرها در اسید سولفوریک 96% (صفر، 10، 20، 30، 60، 90 و 120 دقیقه)، جوانهزنی در دماهای مختلف (پنج، 10، 15، 20، 25، 30، 35، 40 و 45 سلسیوس)، شرایط نور (روشنایی/تاریکی و تاریکی)، سطوح تنش شوری (صفر، 50، 100، 150، 200، 250، 300، 350 و 400 میلی‌مولار) و تنش خشکی (صفر، 2/0-، 4/0-، 6/0-، 8/0-،1/0- و 2/1- مگاپاسکال) بود. غوطهوری بذر به مدت 30 دقیقه منجر به افزایش جوانهزنی (%100) گردید و با افزایش مدت زمان به 120 دقیقه جوانهزنی به 60 % کاهش یافت. درصد جوانهزنی در دماهای 10 (53%) ، 20 ( 88%)، 25(%100)، 30 (%100)، 35 (%100) و 40 درجه سلسیوس (%42) بود. جوانهزنی انگل سس وابسته به نور نبود. کاهش 50 % صفات درصد جوانهزنی، شاخص جوانهزنی و سرعت جوانهزنی در89/154، 71/139 و 11/119 میلی‌مولار شوری پیشبینی گردید. همچنین پاسخ بذر سس به تنش خشکی نشان داد کاهش 50 % صفات درصد جوانهزنی، شاخص و سرعت جوانهزنی بر اساس معادله لجستیک در سطوح 57/0، 43/0، 52/0 مگاپاسکال خشکی پیشبینی گردید.
محمد خادمی؛ فائزه زعفریان؛ شهرام نظری؛ محمدعلی اسماعیلی
چکیده
بهمنظور بررسی اثر هیدروپرایمینگ و اُسموپرایمینگ بر خصوصیات گیاهچه‌ای برنج آزمایشی بصورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی در سه تکرار انجام شد. تیمارهای این تحقیق شامل دو رقم برنج (طارم و شیرودی) و پیش تیمار در پنج سطح شامل پیش تیمار با کلرید کلسیم و کلرید پتاسیم (پتانسیل اُسمزی 25/1- بار در 24 ساعت)، اسید آسکوربات (10 میلی‌گرم در یک ...
بیشتر
بهمنظور بررسی اثر هیدروپرایمینگ و اُسموپرایمینگ بر خصوصیات گیاهچه‌ای برنج آزمایشی بصورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی در سه تکرار انجام شد. تیمارهای این تحقیق شامل دو رقم برنج (طارم و شیرودی) و پیش تیمار در پنج سطح شامل پیش تیمار با کلرید کلسیم و کلرید پتاسیم (پتانسیل اُسمزی 25/1- بار در 24 ساعت)، اسید آسکوربات (10 میلی‌گرم در یک لیتر آب به مدت 24 ساعت)، آب (به مدت 48 ساعت) و شاهد (بدون پیش تیمار) بود. اثر متقابل رقم و پیش تیمار نشان داد که بالاترین درصد جوانهزنی در محدوده 100-97 درصد در ارقام شیرودی و طارم تحت پیش تیمار با کلرید کلسیم و کلرید پتاسیم مشاهده شد. همچنین کمترین درصد جوانهزنی با 33/85 و 33/77 درصد به‌ترتیب تحت تیمار شاهد در رقم شیرودی و طارم به‌دست آمد. پیش تیمار با کلرید کلسیم و کلرید پتاسیم سبب افزایش به‌ترتیب 52 و 54 درصدی سرعت جوانهزنی نسبت به تیمار شاهد گردید. طول ریشه‌چه و ساقه‌چه در رقم شیرودی به‌ترتیب 97/5 و 4/5 سانتی‌متر و در رقم طارم 01/4 و 59/4 سانتی‌متر بود. نتایج نشان داد که پیش تیمار با کلرید کلسیم، کلرید پتاسیم، اسید آسکوربات و آب به‌ترتیب 69، 64، 13 و 32 درصد در رقم شیرودی و به‌ترتیب 91، 70، 47 و 43 درصد در رقم طارم نسبت به تیمار شاهد سبب افزایش شاخص طولی بنیه بذر گردید. همچنین پیش تیمار با کلرید کلسیم، کلرید پتاسیم، اسید آسکوربات و آب به‌ترتیب 110، 95، 50 و 47 درصد شاخص وزنی بنیه بذر را نسبت به تیمار شاهد افزایش داد.
شعله بهرامی؛ مهدی تاج بخش؛ اسماعیل رضائی چیانه
چکیده
بهمنظور ارزیابی خصوصیات جوانهزنی و قابلیت ماندگاری بذور یونجه ذخیره شده در شرایط مختلف انبارداری آزمایشی بهصورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی در آزمایشگاه تحصیلات تکمیلی گروه زراعت دانشگاه ارومیه انجام گردید. آزمایش شامل رطوبت نسبی در شش سطح (50، 60، 70، 80 و 90 درصد) و شاهد (رطوبت اتاق) و مدت زمان نگهداری (0، 1، 2، 3، 4، 5، 6، 7، 8، ...
بیشتر
بهمنظور ارزیابی خصوصیات جوانهزنی و قابلیت ماندگاری بذور یونجه ذخیره شده در شرایط مختلف انبارداری آزمایشی بهصورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی در آزمایشگاه تحصیلات تکمیلی گروه زراعت دانشگاه ارومیه انجام گردید. آزمایش شامل رطوبت نسبی در شش سطح (50، 60، 70، 80 و 90 درصد) و شاهد (رطوبت اتاق) و مدت زمان نگهداری (0، 1، 2، 3، 4، 5، 6، 7، 8، 9 و 10 ماه) با سه تکرار انجام گردید. صفات مورد بررسی شامل شاخصهای جوانهزنی، شاخصهای رشد گیاهچه، بنیه بذر و قابلیت انبارداری بذور بود. نتایج نشان داد که تمام شاخصهای جوانهزنی تحت تأثیر رطوبت نسبی و مدت زمان انبارداری قرار گرفتند. اثر متقابل رطوبت در مدت زمان انبارداری بهجز یکنواختی جوانهزنی بر تمام شاخصهای مورد بررسی معنیدار بود. بیشترین درصد جوانهزنی در شرایط شاهد (9/96 درصد) بود که بعد از 10 ماه انبارداری به 4/79 درصد رسید. افزایش رطوبت انبار موجب کاهش معنی داری در ضریب و یکنواختی جوانهزنی شد. سرعت جوانهزنی در ماه اول با میانگین 071/0 جوانه در روز، بالاترین مقدار بود که در رطوبت نسبی 90 درصد در 10 ماه بعد از انبارداری به میانگین 018/0 جوانه در روز کمترین مقدار را به خود اختصاص داد
بهروز صالحی اسکندری؛ محسن کاویانی
چکیده
گون یکی از گونههای چندساله است که در شیبهای تند، از فرسایش خاک جلوگیریکرده و از برخی گونههای آن برای استحصال کتیرا استفاده میشود. هدف از این تحقیق، بررسی تأثیر تیمارهای مختلف بر شکست خواب بذرهای چهار گونه از جنس گون بود تیمارها شامل سرمای 4 درجه سانتیگراد خشک و مرطوب با دورههای 15 و 30 روزه، خراشدهی با سنباده و چهار ...
بیشتر
گون یکی از گونههای چندساله است که در شیبهای تند، از فرسایش خاک جلوگیریکرده و از برخی گونههای آن برای استحصال کتیرا استفاده میشود. هدف از این تحقیق، بررسی تأثیر تیمارهای مختلف بر شکست خواب بذرهای چهار گونه از جنس گون بود تیمارها شامل سرمای 4 درجه سانتیگراد خشک و مرطوب با دورههای 15 و 30 روزه، خراشدهی با سنباده و چهار سطح غلظتی اسیدجیبرلیک بود. گونههای مورد مطالعه شامل A .brevidens، A .podolobus، A .caragana، Astaragalus. cyclophyllus میباشند. تیمار سرمادهی مرطوب 15 روزه موثرترین تیمار در افزایش درصد جوانهزنی و سرعت جوانهزنی بذرهای چهار گونه بود. البته تیمار خراشدهی نیز همانند تیمار سرمادهی مرطوب 15 روزه، در تمام گونهها بجز گونه A .podolobus درصد جوانهزنی را افزایش داد. کمترین سرعت جوانهزنی مربوط به تیمارهای جیبرلین بود درنتیجه متوسط زمان جوانهزنی طولانیتری را نشان داد. با توجه به اینکه خراشدهی و سرمادهی کوتاه مدت باعث افزایش درصد جوانهزنی اکثر گونهها شده بنابراین، خواب در گونههای مورد مطالعه ترکیبی از خواب فیزیکی و فیزیولوژیکی است. از بین گونهها، گونه A. caragana بیشترین میزان درصد و سرعت جوانهزنی را نشان داد که بیانگر داشتن کمترین مقاومت برای جوانهزنی و سازگاری بالاتر آن با اکثر مناطق مرتعی کشورمان است.
زهرا محدث اردبیلی؛ حسین عباسپور؛ رضا توکل افشاری؛ سید محسن نبوی کلات
چکیده
بهمنظور مطالعه اثر پیری تسریع شده و پرایمینگ بذر با اسید جیبرلیک بر خصوصیات جوانهزنی، پر اکسیداسیون لیپیدها، پروتئین محلول، فنل کل و هدایت الکتریکی بذر گندم (رقم پیشتاز) یک آزمایش فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار در آزمایشگاه تکنولوژی بذر گروه زراعت دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد در سال 1395 انجام شد. عوامل آزمایش ...
بیشتر
بهمنظور مطالعه اثر پیری تسریع شده و پرایمینگ بذر با اسید جیبرلیک بر خصوصیات جوانهزنی، پر اکسیداسیون لیپیدها، پروتئین محلول، فنل کل و هدایت الکتریکی بذر گندم (رقم پیشتاز) یک آزمایش فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار در آزمایشگاه تکنولوژی بذر گروه زراعت دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد در سال 1395 انجام شد. عوامل آزمایش شامل پیری بذرتحت شرایط دمای 40 درجه سانتی گرادو 100% رطوبت در سه سطح [زوال کم (4 روز)، زوال متوسط (6 روز) و زوال زیاد (7 روز)] و پرایمینگ بذر با اسید جیبرلیک در 4 سطح (0، 25، 50 و 100 پیپی-ام) بود. نتایج تجزیه واریانس نشان داد که اثر پیری بذر، پرایمینگ با اسید جیبرلیک و اثر متقابل دو عامل بر تمامی صفات اندازه‌گیری شده معنیدار بود. بر اساس نتایج مقایسه میانگین صفات با افزایش مدتزمان پیری درصد و سرعت جوانهزنی، پروتئین محلول و فنل کل کاهش یافت؛ اما میزان مالوندیآلدئید و هدایت الکتریکی به علت آسیب وارده به غشای سلولی با افزایش سطوح پیری افزایش یافت. بررسی اثرات متقابل دو عامل نشان داد که پرایمینگ با اسید جیبرلیک اثرات منفی پیری بذر بر تمامی صفات اندازه‌گیری شده را کاهش می‌دهد.
عاطفه حسینی؛ امین صالحی؛ علی مرادی؛ حمیدرضا بلوچی
چکیده
این پژوهش بهمنظور بررسی تاًثیر بیوپرایمینگ بذر بر برخی شاخصهای جوانهزنی انیسون تحت تنش خشکی، در آزمایشگاه ژنتیک دانشکده کشاورزی دانشگاه یاسوج در سال‌های 95-1394 انجام شد. آزمایش به صورت فاکتوریل دو عاملی در قالب طرح کاملاً تصادفی با 4 تکرار 30 بذری طراحی شد، عامل اول بیوپرایمینگ با 9 سطح شامل بیوپرایمینگ بذر (بدون بیوپرایمینگ، ...
بیشتر
این پژوهش بهمنظور بررسی تاًثیر بیوپرایمینگ بذر بر برخی شاخصهای جوانهزنی انیسون تحت تنش خشکی، در آزمایشگاه ژنتیک دانشکده کشاورزی دانشگاه یاسوج در سال‌های 95-1394 انجام شد. آزمایش به صورت فاکتوریل دو عاملی در قالب طرح کاملاً تصادفی با 4 تکرار 30 بذری طراحی شد، عامل اول بیوپرایمینگ با 9 سطح شامل بیوپرایمینگ بذر (بدون بیوپرایمینگ، 4 سویه باکتری Pseudomonas fluorescen (CHA0، (1) P.F، (2) P.F، (16) B و (52) B) و 4 سویه قارچ Trichoderma harzianum (T29، T32، T43، T36 و T39)؛ و عامل دوم پتانسیل اسمزی تنش خشکی در سه سطح (صفر، 3- و 6- بار) بود. صفات ارزیابی شده در این پژوهش شامل درصدجوانه‌زنی، سرعت جوانهزنی،طول گیاهچه،وزن خشک ، شاخصهای بنیه گیاهچه (وزنی و طولی) و ضریب آلومتریک بود . نتایج آزمایش نشان داد که با افزایش تنش خشکی شاخصهای کیفی بذر کاهش یافتند و بیوپرایمینگ بذر سبب بهبود این شاخص‌ها نسبت به بذور پرایم نشده شد به طوری که در هر سطح تنش خشکی، قارچ T36 بیشترین درصد جوانهزنی (88/83)، سرعت جوانهزنی (7/4)، شاخص بنیه طولی گیاهچه (10)، وزن خشک گیاهچه (07/8)، شاخص بنیه وزنی گیاهچه (25/15) و بذور بدون پرایمینگ کمترین مقدار این صفات را داشت. با توجه نتایج بدست آمده، میتوان اظهار داشت که بکارگیری تیمار بیوپرایمینگ میتواند تا حدودی اثرات نامطلوب ناشی از تنش خشکی را در مرحلهی جوانهزنی گیاه انیسون تعدیل کند.
سمیرا پارسایی؛ محسن موحدی دهنوی؛ حمیدرضا بلوچی؛ محمود عطارزاده
چکیده
تنش خشکی روی گیاه مادری میتواند سبب کاهش خصوصیات جوانهزنی بذرهای حاصل شود و استفاده از عناصر کممصرف اثرات سو تنش را کاهش داده و سبب تولید بذرهای با قابلیت جوانهزنی بهتر میگردد. این پژوهش در قالب 2 آزمایش در سال 1393 در آزمایشگاه بذر دانشگاه یاسوج اجرا شد. در آزمایش اول بذرهای کنجد رقم داراب 1، بدست آمده از آزمایش مزرعه‌ای ...
بیشتر
تنش خشکی روی گیاه مادری میتواند سبب کاهش خصوصیات جوانهزنی بذرهای حاصل شود و استفاده از عناصر کممصرف اثرات سو تنش را کاهش داده و سبب تولید بذرهای با قابلیت جوانهزنی بهتر میگردد. این پژوهش در قالب 2 آزمایش در سال 1393 در آزمایشگاه بذر دانشگاه یاسوج اجرا شد. در آزمایش اول بذرهای کنجد رقم داراب 1، بدست آمده از آزمایش مزرعه‌ای شامل سطوح آبیاری پس از 75، 110 و 145 میلی‌متر تبخیر از تشت تبخیر و محلول‌پاشی سولفات روی 3000 پی‌پی‌ام، اسید بوریک 2000 پی‌پی‌ام، ترکیب سولفات‌روی + اسید بوریک و شاهد (بدون محلول‌پاشی) در دمای 30 درجه سلسیوس، مورد آزمون جوانهزنی قرار گرفتند. در آزمایش دوم اعمال تنش خشکی با پلی‌اتیلن‌گلایکول 6000 در 3 سطح شامل پتانسیل اسمزی صفر، 2/0- و 4/0- مگاپاسکال و خیساندن بذرها با آب مقطر، محلول‌های سولفات روی 3/0 درصد، اسید بوریک 3/0 درصد، سولفات روی+ اسید بوریک و بذرهای غنی‌شده شامل بذر با مقدار روی 159 پی‌پی‌ام (روی بالا)، بذر با مقدار بور 3/15 پی‌پی‌ام (بور بالا) و بذر با مقدار 5/139 و 14 پی‌پی‌ام (ترکیب روی و بور بالا) و بذر خشک بدون پیش تیمار بود. نتایج آزمایش اول نشان داد که با تاخیر در آبیاری، محلول‌پاشی عناصر ک روی، بور و ترکیب روی با بور سبب افزایش صفات جوانهزنی شدند. در آزمایش دوم هر چند تیمارهای خیساندن بذر با محلول‌های روی و بور، موجب کاهش صفات جوانهزنی شد، اما تیمارهای بذر محتوی روی و بور بالا، تاثیر بسزایی بر افزایش بنیهی بذر و فعالیت آنزیمهای پاداکساینده در برابر تنش خشکی داشت.
نورعلی ساجدی؛ بیژن قاضی نظامی
چکیده
به منظور القاء جوانهزنی بذر و واکنش رشدی گیاهچه گل پامچال به تیمارهای مختلف خراشدهی مکانیکی و پیش‌تیمار شیمیایی، آزمایشی به صورت طرح کاملاً تصادفی با تیمارهای شاهد (بذر بدون تیمار)، خراشدهی بذر (سمباده نرم به مدت سه دقیقه)، تیمار بذر با آب گرم 70 و 90 درجه سانتیگراد، پرایمینگ با نیترات پتاسیم 2 و 4 درصد، اسید جیبرلیک با غلظت‌های ...
بیشتر
به منظور القاء جوانهزنی بذر و واکنش رشدی گیاهچه گل پامچال به تیمارهای مختلف خراشدهی مکانیکی و پیش‌تیمار شیمیایی، آزمایشی به صورت طرح کاملاً تصادفی با تیمارهای شاهد (بذر بدون تیمار)، خراشدهی بذر (سمباده نرم به مدت سه دقیقه)، تیمار بذر با آب گرم 70 و 90 درجه سانتیگراد، پرایمینگ با نیترات پتاسیم 2 و 4 درصد، اسید جیبرلیک با غلظت‌های 250 و 500 میلی‌گرم در لیتر در سه تکرار در سال 1392 انجام شد. نتایج نشان داد که تیمارهای خراشدهی، آب گرم 70 و 90 درجه سانتیگراد، جیبرلیک اسید 250 و 500 میلی‌گرم در لیتر درصد ظهور گیاهچه را نسبت به شاهد افزایش دادند. بیشترین درصد ظهور گیاهچه در تیمار جیبرلیک اسید 250 میلی‌گرم در لیتر بود. تیمار بذرها با نیترات پتاسیم 2 و 4 درصد متوسط زمان ظهور گیاهچه را نسبت به شاهد به ترتیب به میزان 2/61 و 7/51 درصد کاهش دادند. بیشترین ضریب سرعت جوانه زنی معادل 0946/0 و 0926/0 از تیمارهای نیترات پتاسیم 2 و 4 درصد حاصل شد. بیشترین طول گیاهچه (53/5 سانتی‌متر)، وزن خشک گیاهچه (0299/0 گرم) و شاخص بنیه وزنی گیاهچه (51/1) از تیمار جیبرلیک اسید 250 میلی‌گرم در لیتر حاصل شد. استفاده از تیمارهای خراشدهی، آب گرم 70 و 90 درجه سانتیگراد، تیمارهای جیبرلیک اسید 250 و500 میلی‌گرم در لیتر بطور معنی‌داری شاخص بنیه وزنی گیاهچه را نسبت به شاهد افزایش دادند. بطور کلی نتایج این تحقیق نشان داد که پیش تیمار بذر گل پامچال با جیبرلیک اسید 250 میلی‌گرم در لیتر باعث بهبود جوانه زنی و خصوصیات رشدی گیاهچه شد.
مرجان دیانت
چکیده
مدیریت هویج به ویژه از جهت علف‌های هرز بسیار مشکل است. جوانهزنی بذر در مدیریت علف‌های هرز هویج یک فرایند کلیدی است زیرا میتواند تعداد علف های هرزی را که در هویج سبز می شوند و زمان سبز شدن آنها را تعیین کند. این آزمایش جهت بررسی دو مدل خطوط متقاطع و دندان مانند برای توصیف واکنش سرعت جوانهزنی هویج (Daucus carota L.)، گندمک (Stellaria media (L.) Vill.)، ...
بیشتر
مدیریت هویج به ویژه از جهت علف‌های هرز بسیار مشکل است. جوانهزنی بذر در مدیریت علف‌های هرز هویج یک فرایند کلیدی است زیرا میتواند تعداد علف های هرزی را که در هویج سبز می شوند و زمان سبز شدن آنها را تعیین کند. این آزمایش جهت بررسی دو مدل خطوط متقاطع و دندان مانند برای توصیف واکنش سرعت جوانهزنی هویج (Daucus carota L.)، گندمک (Stellaria media (L.) Vill.)، اسب واش (Setaria glauca (L.) P. Beauv.) و پیر بهار (Conyza canadensis (L.) Cronq.) به دما صورت گرفت. آزمایش در قالب طرح کاملا تصادفی و با 4 تکرار در دانشگاه آزاد اسلامی- واحد علوم و تحقیقات انجام شد. بذور با دماهای 2، 5، 10، 15، 20، 25، 30، 35، 40 و 45 درجه سانتیگراد تیمار شدند. نتایج حاصل از تجزیه واریانس نشان داد که درصد و سرعت جوانهزنی در سطح یک درصد تحت تاثیر دما قرار گرفتند. مدل خطوط متقاطع در هویج و مدل دندان مانند در گندمک، اسب واش و پیر بهار به خوبی سرعت جوانهزنی را نسبت به دما توصیف نمودند. با توجه به مدل برتر، دماهای پایه، بهینه و بیشینه در هویج 67/1، 84/22 ، 16/43 ، در گندمک 58/3، 67/19-82/18، 75/42، در اسب واش 17/14، 92/34-75/33، 86/44 و در پیر بهار 74/13، 94/31-73/31، 21/44 درجه سانتیگراد بود. نتایج نشان داد که هویج به علت پایین‌تر بودن دمای پایه نسبت علف های هرز مورد بررسی میتواند زودتر جوانه زند بنابراین کشت زودتر به آن امکان استقرار زودتر را داده و بهتر میتواند با علف‌های هرز رقابت کند.
محمود عطارزاده؛ حمیدرضا بلوچی؛ محسن موحدی دهنوی؛ امین صالحی؛ مجید رجایی
چکیده
بروز تنش خشکی روی گیاه مادری میتواند سبب کاهش جوانهزنی و رشد بذور گیاهان تحت این شرایط شود. از سوی دیگر استفاده از ترکیبات زیستی در تنش‌های محیطی سبب تولید بذور با قابلیت جوانهزنی بهتر میشود. این پژوهش به صورت اسپلیت پلات در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در سال 1395 انجام گردید. عامل اصلی شامل رژیم‌های مختلف ...
بیشتر
بروز تنش خشکی روی گیاه مادری میتواند سبب کاهش جوانهزنی و رشد بذور گیاهان تحت این شرایط شود. از سوی دیگر استفاده از ترکیبات زیستی در تنش‌های محیطی سبب تولید بذور با قابلیت جوانهزنی بهتر میشود. این پژوهش به صورت اسپلیت پلات در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در سال 1395 انجام گردید. عامل اصلی شامل رژیم‌های مختلف آبیاری در سه سطح آبیاری پس از 25، 50 و 75 درصد تخلیه رطوبتی خاک و عامل فرعی شامل تأمین نیاز فسفر در شش سطح 100 درصد نیاز فسفر به صورت شیمیایی از منبع سوپرفسفات تریپل، 50 درصد فسفر + قارچ مایکوریزا آربوسکولار، قارچ مایکوریزا آربوسکولار، 50 درصد فسفر + باکتری سودوموناس فلورسنس، باکتری سودوموناس فلورسنس و شاهد بدون کود فسفره بود. نتایج نشان داد که در رژیم آبیاری 75 درصد تخلیه رطوبتی، حداکثر جوانهزنی، بنیه بذر، طول ریشه‌چه، طول ساقه‌چه و وزن خشک گیاهچه در 50 درصد نیاز فسفر + مایکوریزا آربوسکولار بود. همچنین در سطح آبیاری پس از 50 و 75 درصد تخلیه رطوبتی، تیمار 50 درصد نیاز فسفر + مایکوریزا آربوسکولار توانست سبب افزایش سرعت جوانهزنی و بهبود یکنواختی جوانهزنی شود. هدایت الکتریکی بذرهای سرخارگل با افزایش تنش خشکی روند افزایشی را نشان داد. در مجموع نتایج این پژوهش نشان داد که باکتری سودوموناس فلورسنس در این آزمایش در سطح پایین‌تر از قارچ مایکوریزا آربوسکولار توانست درصد و سرعت جوانهزنی و اثرات منفی ناشی از تنش خشکی را بهبود دهد.
سیما بادلی؛ حسین زارعی
چکیده
با توجه به اینکه جوانهزنی بذر درخت سیدالاشجار (Firmiana simplex L.) مشکل بوده و تکثیر بذری این گیاه را با مشکلاتی روبرو کرده است، لذا در این پژوهش به بررسی عوامل بازدارنده جوانه زنی بذر و چگونگی رفع آنها پرداخته شده است. این آزمایشها در قالب طرح کاملاً تصادفی و به صورت فاکتوریل با سه تکرار در آزمایشگاه علوم باغبانی دانشگاه علوم کشاورزی ...
بیشتر
با توجه به اینکه جوانهزنی بذر درخت سیدالاشجار (Firmiana simplex L.) مشکل بوده و تکثیر بذری این گیاه را با مشکلاتی روبرو کرده است، لذا در این پژوهش به بررسی عوامل بازدارنده جوانه زنی بذر و چگونگی رفع آنها پرداخته شده است. این آزمایشها در قالب طرح کاملاً تصادفی و به صورت فاکتوریل با سه تکرار در آزمایشگاه علوم باغبانی دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان در سال 1393 اجرا شد. برای رفع خواب فیزیکی (پوسته سخت) از تیمارهای مکانیکی خراشدهی با ماسه ریز به مدت صفر، 5، 10 و 15 دقیقه، آب گرم (70 درجه سانتیگراد) و اسید (قرار دادنبذور در محلول اسید سولفوریک غلیظ به مدت 1، 5 و 10 دقیقه و سپس شستشو با آب به مدت 20 دقیقه) و برای رفع خواب فیزیولوژیک، سرمادهی بهمدت 30، 45 و 60 روز در دمای3 تا 6 درجه سانتیگراد اعمال گردید. نتایج نشان داد که بالاترین درصد جوانهزنی مربوط به خراشدهی با ماسه (78 درصد) به مدت 15 دقیقه و 30 روز چینه سرمایی بود. در بین همه تیمارها کمترین میزان جوانه زنی مربوط به تیمار شاهد (4.6 درصد) بود. از تیمارهای گوناگونی که به منظور شکستن خفتگی موجود در بذر درخت سیدالاشجار از آنها استفاده شد، چنین نتیجه گیری شد که بذرهای دارای خفتگی دوگانه پوسته بذر و خفتگی رویانی میباشد. همچنین نتایج نشان داد استقرار گیاهچه های حاصل از این تیمار خراش دهی (86.6) در مقایسه با سایر تیمارها به خصوص شاهد (بدون خراشدهی) بیشتر بوده است.
رسول استادیان بیدگلی؛ حمیدرضا بلوچی؛ الیاس سلطانی؛ علی مرادی
چکیده
اطلاعات کمی در مورد اثرات دما و پتانسیل آب بر جوانهزنی بذر گلرنگ وجود دارد. بهمنظور بررسی تأثیر دما و پتانسیل آب بر شاخصهای جوانهزنی در بذر گلرنگ (رقم صفه) آزمایشی بهصورت تجزیه مرکب در قالب طرح کاملاً تصادفی در 4 تکرار 25 بذری در آزمایشگاه تکنولوژی بذر گروه زراعت و اصلاحنباتات دانشکده کشاورزی دانشگاه یاسوج در سال 1393 ...
بیشتر
اطلاعات کمی در مورد اثرات دما و پتانسیل آب بر جوانهزنی بذر گلرنگ وجود دارد. بهمنظور بررسی تأثیر دما و پتانسیل آب بر شاخصهای جوانهزنی در بذر گلرنگ (رقم صفه) آزمایشی بهصورت تجزیه مرکب در قالب طرح کاملاً تصادفی در 4 تکرار 25 بذری در آزمایشگاه تکنولوژی بذر گروه زراعت و اصلاحنباتات دانشکده کشاورزی دانشگاه یاسوج در سال 1393 انجام شد. تیمارهای آزمایش شامل سطوح دمایی (5، 10، 15، 20، 25، 30، 35، 40 و 45 درجه سانتیگراد) و پتانسیل آب (0، 0.2-، 0.4-، 0.6-، 0.8-، 1-، 1.2-، 1.4- و 1.6- مگاپاسکال) در نظر گرفته شد. صفات درصد و سرعت جوانه زنی، طول ریشه چه و ساقه چه، نسبت طول ریشه چه به ساقه چه و شاخص بنیه گیاهچه اندازه‌گیری گردید. نتایج تجزیه واریانس نشان داد که تأثیر دما، پتانسیل آب و اثر متقابل آنها بر کلیه شاخصهای جوانه زنی در سطح احتمال یک درصد معنی دار بود. همچنین با کاهش پتانسیل آب، درصد و سرعت جوانه زنی کاهش یافت. در دمای 5 درجه سانتیگراد با تغییر پتانسیل آب از صفر به 1.6- مگاپاسکال درصد جوانه زنی از 98 درصد به صفر رسید و در دمای 30 درجه سانتیگراد با تغییر پتانسیل آب از صفر به 1.6- مگاپاسکال درصد جوانه زنی از 95 درصد به 1 درصد کاهش یافت. با افزایش دما تا دمای 20 درجه سانتیگراد، درصد و سرعت جوانه زنی افزایش یافت و پس از آن کاهش یافت.
فریبا مرسلی آقاجری؛ رضا درویش زاده؛ حمید حاتمی ملکی
دوره 5، شماره 2 ، بهمن 1395، ، صفحه 9-22
چکیده
تنش شوری از جمله عوامل محدود کننده رشد گیاهان میباشد. به منظور بررسی تأثیر سطوح مختلف شوری بر صفات درصد و سرعت جوانهزنی بذور آفتابگردان و تعیین مکان ژنهای کنترلکننده صفات مذکور در ژنوم آفتابگردان، مطالعهای در قالب آزمایش فاکتوریل بر پایه طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار در گروه اصلاح و بیوتکنولوژی گیاهی دانشگاه ارومیه ...
بیشتر
تنش شوری از جمله عوامل محدود کننده رشد گیاهان میباشد. به منظور بررسی تأثیر سطوح مختلف شوری بر صفات درصد و سرعت جوانهزنی بذور آفتابگردان و تعیین مکان ژنهای کنترلکننده صفات مذکور در ژنوم آفتابگردان، مطالعهای در قالب آزمایش فاکتوریل بر پایه طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار در گروه اصلاح و بیوتکنولوژی گیاهی دانشگاه ارومیه به اجرا در آمد. عامل اول شامل 70 رگه درونزاد نوترکیب آفتابگردان حاصل از تلاقی PAC2 (به عنوان والد مادری) و RHA266 (به عنوان والد پدری) به همراه والدین و عامل دوم سطوح مختلف تنش شوری شامل صفر، 2، 4، 6 و 8 دسیزیمنسبرمتر بودند. نتایج تجزیه واریانس نشان داد که بین سطوح مختلف شوری و رگه های خالص و برای هر دو صفت مورد مطالعه تفاوت معنی دار در سطح احتمال یک درصد وجود دارد و اثر متقابل رگه و شوری نیز معنیدار است. وراثت پذیری برای درصد جوانه زنی 14 درصد و برای سرعت جوانه زنی 20 درصد برآورد شد. مکانیابی ژنها با استفاده از نقشه پیوستگی شامل 221 نشانگر SSR/SNP با متوسط فاصله 7/44 سانتی مورگان بین نشانگرها انجام گرفت. در سطوح مختلف تنش شوری، برای صفت درصد جوانه زنی QTL 12 و برای صفت سرعت جوانه زنی 22 QTL شناسایی شد. درصد تغییرات فنوتیپی توجیه شده توسط QTLها برای صفات مورد مطالعه بین 2/04% تا 67/61% متغییر بود. در این مطالعه، QTLهای salt2.PG.13.1، salt2.PGS.2.1، salt2.GR.1.1، salt4.GR.9.1، salt6.GR.10.1 و salt8.GR.6.1 دارای بیشترین ضریب تغییرات فنوتیپی میباشند. نتایج این تحقیق بیانگر وجود QTLهای غیر اختصاصی (هم مکان) برای صفات مورد مطالعه است که این امر اهمیت زیادی در به نژادی گیاهی داشته و گزینش همزمان چندین صفت را امکانپذیر میسازد.
الهام نوذرپور؛ رضا توکل افشاری؛ ناصر مجنون حسینی
دوره 5، شماره 2 ، بهمن 1395، ، صفحه 169-180
چکیده
این آزمایش به منظور بررسی پاسخ جوانهزنی بذر بادرنجبویه (.Melissa officinalis L) نسبت به دما و پتانسیل آب صورت گرفت. دماهای استفاده شده در این آزمایش، 10 سطح دما شامل 5، 10، 15، 20، 23، 25، 27، 30، 32 و 35 درجه سانتیگراد بود. در هر دما تاثیر تنش شوری شامل صفر،0/2-، 0/4-، 0/6- و 0/8- مگاپاسکال سدیم کلرید وتاثیر تنش خشکی شامل صفر،0/2-، 0/4-، 0/6- و 0/8- مگاپاسکال پلی اتیلن ...
بیشتر
این آزمایش به منظور بررسی پاسخ جوانهزنی بذر بادرنجبویه (.Melissa officinalis L) نسبت به دما و پتانسیل آب صورت گرفت. دماهای استفاده شده در این آزمایش، 10 سطح دما شامل 5، 10، 15، 20، 23، 25، 27، 30، 32 و 35 درجه سانتیگراد بود. در هر دما تاثیر تنش شوری شامل صفر،0/2-، 0/4-، 0/6- و 0/8- مگاپاسکال سدیم کلرید وتاثیر تنش خشکی شامل صفر،0/2-، 0/4-، 0/6- و 0/8- مگاپاسکال پلی اتیلن گلایکول بر خصوصیات جوانهزنی مورد بررسی قرار گرفت. این آزمایش در آزمایشگاه بذر پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران در سال 1393 انجام شد. داده‌ها بصورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با چهار تکرار آنالیز شدند. نتایج نشان داد که اثر دما در پتانسیل آب بر شاخصهای جوانهزنی معنیدار بود. صفات مورد مطالعه عبارت بودند از درصد جوانهزنی، سرعت جوانهزنی، طول ریشه‌چه و ساقه‌چه و شاخص بنیه. با افزایش شدت کلرور سدیم و پتانسیل اسمزی درصد و سرعت جوانهزنی بذرهای بادرنجبویه به طور خطی کاسته شد و در هر دو آزمایش بیشترین درصد جوانهزنی مربوط به تیمار شاهد (90 درصد) و کمترین درصد جوانهزنی (20 درصد) مربوط به پتانسیل 0/8- مگاپاسکال بود. با کاهش پتانسیل آب و افزایش میزان شوری، شاخص بنیه گیاهچه کاهش پیدا نمود. بذرهای بادرنجبویه در دماهای 5، 10، 15 و 35 درجه سانتیگراد و در هیچ سطح رطوبتی جوانه نزدند. نتایج این پژوهش میتواند برای مطالعات آتی در مورد اکولوژی بذر گیاه بادرنجبویه مفید باشد.
